ทุกข์เพราะคิดผิด

ธรรมะนี้คัดมาจากหนังสือทุกข์เพราะคิดผิด
โดยพระอาจารย์มิตซูโอะ คเวสโก

คุณเคยเป็นอย่างนี้หรือไม่?


๑. คิดไปเรื่อยๆจึงเป็นเหตุให้เกิดทุกข์

จิตนี้มีความสำคัญ

ธรรมดาคนเราคิดอะไรมักจะไม่ค่อยรู้ตัว

วันหนึ่งๆคนที่จะรู้ตัวว่า คิดอะไรทำอะไรจริงๆมีน้อย

ส่วนมากก็คิดไปตามความเคยชิน หรือตามอำเภอใจ ตามอารมณ์นี่แหละ

คิดไปเรื่อยๆจึงเป็นเหตุให้เกิดทุกข์

ทุกข์ที่เกิดขึ้นกับเราทุกวันนี้ เพราะเราไม่รู้จักความคิด

คิดผิดคิดถูกก็ไม่รู้

และเมื่อคิดผิดก็เกิดทุกข์ขึ้นทันที

บางครั้งก็ทุกข์เกินกว่าเหตุอีกด้วย

บางครั้งเจ็บไข้ได้ป่วย ไม่สบายกายนิดหน่อย

แต่จิตใจทุกข์มาก

ทุกข์กายนิดหน่อย แต่ไปเพิ่มทุกข์ใจอีก

เพราะเราปล่อยความคิดของเราให้คิดไปตามกิเลส

ถ้าเราสามารถระงับจิต ทำใจให้สงบได้ ปัญหาก็จะเบาลง



๒. เขาไม่มีเจตนาร้าย แต่เรา..ไม่ถูกใจในการกระทำและคำพูดของเขา...เราโกรธเขา

เมื่อเราอยู่ในสังคมตั้งแต่๒คนขึ้นไป ย่อมมีบ่อยๆที่เราไม่ชอบใจ ไม่ถูกใจในการกระทำ หรือคำพูดของคนรอบตัวเรา ไม่ชอบใจไม่ถูกใจในสิ่งที่เห็น สิ่งที่ได้ยิน สิ่งที่เขาทำ

เช่นเขาพูดธรรมดาๆของเขา ไม่มีเจตนาร้ายต่อเราเลย แต่เรารู้สึกเจ็บใจ น้อยใจ ไม่สบายใจ คิดว่าเขาพูดใส่ร้ายเรา เขาพูดไม่ดี เขาพูดให้เราเสียหาย ฉิบหาย เป็นต้น

เมื่อเราเจ็บใจก็คิดโกรธ คิดปองร้ายหรือน้อยใจ อาจจะตลอดคืนหรือหลายวัน บางครั้งก็หลายสัปดาห์ หลายเดือนก็มี

ใจเราเดือดร้อนเป็นนรก แต่คนที่เราโกรธ บางทีเขาไม่รู้เรื่องอะไรเลย.....กินสบาย นอนสบาย อยู่สบายตามวิถีทางชีวิตของเขา

ใครฉลาดหรือโง่กว่ากัน สมควรหรือทุกข์อย่างนี้.....คิดดูให้ดีๆ

นี่ทุกข์เพราะความคิด ทุกข์เพราะคิดผิด

เราหลงตัวอยู่ว่า เราไม่เคยทำให้ใครหนักใจ

ไม่เคยทำความลำบากใจให้ใคร

ไม่เคยเบียดเบียนใครเลย

อาจจะจริงอยู่ตรงที่ว่าเราไม่มีเจตนาเบียดเบียนใคร

แต่คนที่ไม่ชอบใจ โกรธ ทุกข์ กับสิ่งที่เราทำ เราพูดก็มีเหมือนกัน

อาจจะมีหลายอย่างด้วยซ้ำไป.....แต่เราไม่รู้

ต่างคนต่างทุกข์ซึ่งกันและกันอย่างนี้

ถ้าเราเห็นความโง่ของตัวเองได้

ก็จะปล่อยวางทุกข์ได้

ให้อภัยเขาได้เห็นใจเขาได้



๓. บางคนขี้บ่นก็บ่นไปเรื่อยๆ

มีอะไรไม่ถูกใจหน่อยก็บ่น จนผู้อื่นเกิดความรำคาญ

ลูกหลานรำคาญเพราะเราทำตามความเคยชิน

ไม่ถูกนิดหน่อยก็บ่น บ่นไปเรื่อยๆ

ให้ถามตัวเองว่าถ้ามีใครมาบ่นอย่างนี้เราชอบไหม เราก็ไม่ชอบ

บ่นอย่างนี้ดีหรือไม่....ไม่ดี

ใครบ่น....เราบ่นเอง

บ่นแล้วใครไม่สบายใจ......เราไม่สบายใจ

คนอื่นก็ไม่สบายใจด้วย

เห็นไหมว่าเมื่อคิดไม่ดี ทำไม่ดี พูดไม่ดี

ก็มีผลออกมาเป็นความไม่สบายใจ เป็นทุกข์

เมื่อเราตั้งใจศึกษาธรรมะ คือศึกษาตัวเองอย่างนี้



๔. บางทีเขาทำผิดจริงๆ แต่ถ้าเราคิดเป็น เราก็ไม่โกรธหรอก

เขาทำแก้วแตก เขาพูดไม่เพราะ เขาขี้เกียจ เขาทำงานไม่ดีเลย

เราต้องระวังใจ อย่าโกรธเลย

ความผิดของเขา เอาไว้เป็นความผิดของเขา

อย่าให้ทำลายใจของเรา อย่าให้ใจเสีย อย่าเสียใจเลย

โกรธเขาเมื่อไหร่เราผิดทันที

เป็นบาปเป็นอกุศล

บาปกว่าเขา โง่กว่าเขาซ้ำไป

คิดดูพิจารณาดีๆ

เขาทำแก้วแตกโดยความประมาท

เราโกรธ เดือดร้อนใจเป็นนรก

ถ้าขาดใจตายเดี๋ยวนี้...เป็นทุกขคติ ตกนรกจริงๆ

ถ้าเขาตายเดี๋ยวนี้เขาไม่เป็นไร

ทำแก้วแตกไม่เป็นเหตุให้ตกนรก

แต่โกรธเป็นเหตุให้ตกนรก

คิดดูใครผิด ใครโง่ ใครบาป มากกว่ากัน

เมื่อคิดได้เช่นนี้ ก็จะไม่โกรธ ไม่ทุกข์

คิดถูกดับทุกข์ได้



๕. คนชอบยุ่งกับเรื่องของคนอื่น

อย่ายุ่งกับเรื่องของคนอื่น

ภาวนามากๆ ดูตัวเองมากๆ

หลวงพ่อพระโพธิญาณเถร บอกว่า​

 

อ นุ โ ม ท น า ส า ธุ...ดีแล้วชอบแล้ว

 

ไม่มีอะไรสำคัญกว่าการตามรักษาจิตของเรา

คิดดี พูดดี ทำดี มีความสุข


ขออนุโมทนาครับ

 

ทุกๆๆข้ออยู่ในตัวพี่หมดเลยย 55+

 

จิตคนเรามันอ่อนไหวมาก...ไปตามอารมณ์ที่เข้ามากระทบ

 

สาธุ สาธุ สาธุ

ข้อที่ชอบยุ่งเรื่องคนอื่น

นาคน้อยโดนเต็มๆๆ ต้องหัดปล่อยวาง หันมาสนใจตัวเองมากๆแล้ว

ขอบคุณสำหรับสิ่งดีๆนะขอรับ

 

เห้ออ......ความสุขนั้นคืออะไร