ท่านทั้งหลายบทกลอนที่ผมประพันธ์ไว้มีลักษณะเป็นเจดีย์ยุทธหัตถีย์

ผมก็เพื่งสังเกตเป็นการแต่งกลอนสดลงไว้ในสเปซ ไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นอย่างนี้ ขอท่านทั้งหลายช่วยกันวเคราะห์และจดลิขสิทธฺแล้วนะครับ

i
II
ใน
พระ
กวีวงศ์
รำพึงพระศาสนา
ใจถวิลถึงวันพระจันทร์เหงา
ดุจพระศาสนาคราลมเลา
พัดเบาๆโบกใบโพธิวงศ์
ยังรำพึงถึงแต่พระสัมมา
เศวตฟ้านภาฉัตรเชิงหงษ์
อันงามงดพระฉัพพรรณรังษีทรง
รำพึงองค์ข้านึกน้อยต่ำใจ
โอ้ว่าสมเด็จพระประทีปแก้ว
พระธรรมแวววับฟ้าคราไสว
ก่อนพระศาสนาคราอำไพ
ก็รุ่งเรืองดุจพระทัยพระสุริยง
มาบัดนี้พระศาสน์ฤาคลาดเคลื่อน
ดุจเดือนดวงล่วงลับอับแสงหลง
คราได้คิดขึ้นมาอุราพะวง
ยังคงเสียดายที่หมายไป
หมายพยุงดำรงค์คงพระศาสน์
ให้ลือชาติศาสนาไม่หวั่นไหว
มาบัดนี้อับแสงสำแดงใด
ดุจหทัยข้านี้จะสิ้นลง
ที่รักในพระศาสนานี้
ยังคงมีแต่ใจใช่ไหลหลง
จะคืนเดือนเลื่อนลับอับตาลง
จิตยังคงครวญเฝ้าพะเน้าพะนอ
หวังเพียงแสงพระธรรมจะส่องอีกหน
ให้ศีลเป็นธรรมดลเกิดก่อ
ไม่รู้ว่าเมื่อไรจักจวบพอ
ฤาจะรอชีวาข้าวางวาย
เขาเหยียบย่ำพระปฏิมาแล้ว
พระโฉมแก้วรัสมีมณีฉาย
จะเสียพุทธฤาจะเสียพระธรรมพราย
ฤาเลวร้ายขับไล่พระศาสน์ตรม
ไฉนเลยพระเคยดำรงค์ศาสน์
ดุจดังอาสน์คราทรงพระสยม
ฤานิพพานไปแล้วไร้พระสุรเสียงสำเนียงชม
จึงระบมทั่วไปทั้งไตรรัตน์
ข้าทนดูพระศาสน์หมองจนนองหน้า
ฤาจะสิ้นนภราเศวตฉัตร
หากพระศาสน์สูญสิ้นแผ่นดินพลัด
ข้าคงกลัดอกกลุ้มรุมจนตาย
ขอตั้งเดชะสัจวาจา
ที่กระทำมาก่อนนั้นมากหลาย
ขอดำรงค์คงศาสน์ไว้อย่าไกลกลาย
ชีพวายขอถวายไตรรัตน์เอย​

 

ขอขอบคุณทุกท่านที่อุปถัมภ์ และสนับสนุนช่วยเหลือครับ