ท่านเจ้าคุณนรรัตน์ วัดเทพศิรินทราวาส

เอกองค์อริยะยุคกึ่งพุทธศาสนยุกาล  
 ย่อมเป็นที่ยอมรับกันทั่วไปมาแต่แรกแล้วว่า  อันพระภิกษุพระยานรรัตนราชมานิต (ธมมฺวิตกฺโกภิกขุ)หรือที่เราท่านทั้งหลายรู้จักกันเป็นอย่างดียิ่งในนามของท่าน  “เจ้าคุณนรรัตน์”แห่งวัดเทพศิรินทราวาส กรุงเทพมหานครองค์นี้ ท่านเป็นอัจฉริยบุคคล ผู้หาได้ยากยิ่งในโลก   ด้วยท่านเจ้าคุณนรรัตน์ฯนั้น  ท่าน  “ถึงพร้อม”ด้วยองค์คุณอันเลิศ ประเสริฐถึงขีดสุด ด้วยลักษณะทุกสถาน     อีกทั้งยังเป็นพระสงฆ์สาวกแห่งองค์สมเด็จพระบรมศาสดา สัมมาสัมพุทธเจ้าผู้ประพฤติดี ปฏิบัติชอบ อย่างยวดยิ่ง ยากที่จะหาใครมาเสมอเหมือนหรือแม้แต่เพียงใกล้เคียงได้ 
ปฏิปทาและวัตรปฏิบัติของท่านเจ้าคุณนรรัตน์ฯนั้น  มีความมั่นคงและเด็ดเดี่ยวเป็นยิ่งนัก ท่านเป็นพระภิกษุในบวรพระพุทธศาสนาที่เคร่งครัดต่อศีลาจารวัตรเป็นอย่างยิ่ง  เป็นผู้สะอาด บริสุทธิ์ ทั้งกาย วาจา ใจ  ทั้งภายใจและภายนอก  ปราศจากมลทิลด่างพร้อยด้วยประการทั้งปวง  เป็นพระสุปฏิปันโนผู้ปฏิบัติดี ปฏิบัติตรง ปฏิบัติชอบ  และเป็นเนื้อนาบุญชั้นเลิศในโลก เป็นผู้ควรค่าแก่การเคารพนบไหว้ของมนุษย์และเทวดาทั้งหลาย   จนเป็นที่เชื่อมั่นและยอมรับจากบรรดา  “ท่านผู้รู้”และ  “ผู้ทรงคุณ”ทั้งหลาย  อย่างสนิทใจว่า ท่านเจ้าคุณนรรัตน์ฯองค์นี้  ท่านได้สำเร็จโลกุตรธรรมขั้นสูงสุด ถึงระดับ  “พระอรหันต์ขีณาสพ”แน่แท้แล้ว 
เป็นการยากอย่างที่สุดแล้ว ที่จะหาพระภิกษุรูปใด ไม่ว่าจะเป็นในอดีต ปัจจุบัน  ไม่ว่าจะเป็นในพุทธจักรไทย หรือวงการสงฆ์ในนานประเทศ ที่จะประพฤติดี  ปฏิบัติชอบอย่างครบถ้วน ตามพระวินัยบัญญัติ อย่างเคร่งครัดเด็ดเดี่ยว และเสมอต้นเสมอปลายเทียบเท่ากับท่านเจ้าคุณนรรัตน์ฯได้ 
วัตรปฏิปทาทั้งหลายทั้งปวงของท่านนั้น ล้วนเป็นไปเพื่อความหลุดพ้นจาก  “โลกียะ” และมุ่งตรงต่อ  “โลกุตระ”อย่างแน่วแน่แท้จริงโดยส่วนเดียว ซึ่งแตกต่างห่างไกลจากการประพฤติปฏิบัติของ  “สามัญภิกษุ”จำนวนมากในยุคนี้ที่มุ่งเน้นแต่  “โลกียะ”เป็นสรณะอันสูงสุดอย่างสิ้นเชิง  นับว่าท่านเจ้าคุณนรรัตน์ฯเป็นพระบริสุทธิสงฆ์องค์ประเสริฐสุดที่จะหาใดมาเสมองให้เทียมสองได้ 
มีท่านผู้ใหญ่ท่านหนึ่งซึ่งเคยบวชอยู่ที่วัดเทพศิรินทราวาสและได้เคยอยู่ใกล้ชิดกับท่านเจ้าคุณนรรัตน์ฯมาพอสมควร  ถึงกับกล่าวไว้เลยทีเดียวว่า  ถ้าหากพระพุทธองค์ยังคงทรงพระชนม์อยู่มาถึงบัดเดี๋ยวนี้  พระพุทธองค์ก็คงจะต้องทรงประทานประกาศนียบัตรในการประพฤติปฏิบัติเป็นเอกให้แก่ท่านเจ้าคุณนรรัตน์ฯอย่างแน่แท้ 
อาจที่จะกล่าวได้ว่า อันท่านเจ้าคุณนรรัตน์ฯ นั้น   ท่านเป็นพระอัจฉริยสงฆ์ ผู้ทรงไว้ซึ่งอัจฉริยภาพอย่างยิ่งยวดในทุกๆด้าน นอกเหนือไปจากการประพฤติปฏิบัติที่มั่นคงเด็ดเดี่ยวอย่างเหลือเชื่อแล้ว  ท่านก็ยังมีดวงจิตที่ทรงอานุภาพอย่างมหาศาลอีกด้วย  ดังจะเห็นได้จากการที่ท่านใช้อำนาจจิตต่อสู้กับอสรพิษและโรคร้ายโดยที่มิต้องใช้หยูกยาเยี่ยงคนทั้งหลาย จนปรากฏผลเป็นที่น่าอัศจรรย์อย่างยิ่งอีกด้วย 
ประกอบกับในช่วงท้ายๆแห่งชนมชีพแห่งท่านเจ้าคุณนรรัตน์ฯ  ท่านเมตตาอธิษฐานจิตพระเครื่องและวัตถุมงคลต่างๆเป็นจำนวนมาก และก็ได้ก่อให้เกิดอิทธิปาฏิหาริย์นานัปประการ  เป็นที่ลือเลื่องไปทั่วทุกสารทิศ  จึงเป็นเหตุให้ชื่อเสียงเกียรติคุณแห่งท่านยิ่งขจรขจายและบันลือลั่นไปไกลอย่างไม่มีประมาณ    จนนามแห่ง  “พระภิกษุพระยานรรัตนราชมานิต”หรือ  “ธมฺมวิตกฺโกภิกขุ” แห่งวัดเทพศิรินทราวาส กรุงเทพมหานคร ได้กลายเป็นอีกหนึ่งในรัตนะภาคีแห่ง  “พระอมตะเถระ”องค์สำคัญที่สุดของสยามประเทศไปเรียบร้อยแล้ว 
ไม่ต้องสงสัยเลยว่า  ตราบเท่าที่บวรพระพุทธศาสนายังคงสถิตสถาพรคู่แผ่นดินไทยอยู่ตราบใด ตราบนั้น นาม  “เจ้าคุณนรรัตน์ฯ” หรือ  “ธมฺมวิตกฺโกภิกขุ” อันเป็นมหามงคลนาม ก็จักยังคงความศักดิ์สิทธิ์ ที่จะคงติดตราตรึงอยู่ในท่ามกลางดวงใจแห่งศรัทธาปวงเหล่าพุทธศาสนิกชนทั่วทั้งหล้าตลอดไปตราบชั่วจิรัฏฐิติกาลเที่ยงแท้เลยเทียว
 

 

ของดี”หนึ่งเดียว”ของเจ้าคุณนรรัตน์ฯ 

เคยมีผู้สนใจได้กราบเรียนถามท่านเจ้าคุณนรรัตน์ฯว่า เมื่อสมัยครั้งที่ท่านยังเป็นฆราวาสอยู่นั้น  ท่านมีพระเครื่องรางของขลังอันใดประจำตัวบ้างหรือไม่ ?? ซึ่งท่านเจ้าคุณนรรัตน์ฯก็เมตตาตอบว่า “มีอยู่องค์หนึ่ง  เป็นพระของสมเด็จท่านเจ้ามา วัดสามปลื้ม กรุงเทพเรานี่แหละ...”
 
หมายเหตุ. ท่านพระนรราชภักดี  บิดาของท่านเจ้าคุณนรรัตน์ฯแต่เดิมนั้น ท่านเป็นศิษย์ของสมเด็จท่านเจ้ามา วัดสามปลื้มมาแต่เดิม และเคยประสพเหตุอภินิหารถูกคนร้ายจ่อยิงซึ่งหน้า แต่ปืนไม่ลั่นมาแล้ว  ด้วยเหตุดังกล่าว พระสมเด็จท่านเจ้ามา วัดสามปลื้มที่ท่านเจ้าคุณนรรัตน์ฯมีไว้บูชาติดตัวนั้น ก็หน้าที่จะได้มาจากบิดาท่านนั่นเอง แต่น่าเสียดายนัก ที่เมื่อคราวที่ตามเสด็จไปยังพระราชวังบางปะอิน ตอนขากลับท่านได้ลืมไว้ที่ห้องพักและหายไป  จากนั้นมา ท่านก็ไม่เคยมีพระเครื่องรางอันใดติดตัวอีกเลย  โดยท่านเจ้าคุณนรรัตน์ฯได้เล่าต่อไปอีกด้วยว่า “แต่ก่อนนี้  ไม่ค่อยมีใครเลี่ยมพระ  ส่วนมากใช้ลวดหรือด้ายถักแล้ว ใช้เข็มกลัดติดกระเป๋า  แม้อาตมาก็ทำเช่นนั้น จึงได้ลืมเมื่อเอาออกจากกระเป๋าเสื้อ และบังเอิญต้องตามเสด็จกลับโดยกระทันหัน” 
ต่อมา    เมื่อท่านเจ้าคุณนรรัตน์ฯได้อุปสมบทเป็นพระภิกษุในบวรพระพุทธศาสนา และได้เจริญธรรมและจิตจนมีปาฏิหาริย์ยิ่งใหญ่  โดยเฉพาะกับบรรดาพระเครื่องทั้งปวงที่ท่านได้อธิษฐานจิต จนเป็นบันลือลั่นไปทั่วทุกทิศานุทิศ  เลยมีบางท่านสนใจใคร่รู้กราบเรียนถามว่า ท่านธมฺมวิตกฺโกนี้ ใช้พระคาถาบทใดปลุกเสกพระเครื่องกัน จึงมีอภินิหารมากมายนัก  ซึ่งท่านก็ได้เมตตาวิสัชนาอย่างสิ้นข้อกังขาในที่สุดว่า 
“พระชินบัญชรคาถาของสมเด็จพระพุฒาจารย์โต วัดระฆัง นั้น   ดีที่สุด  อาตมาใช้สวดอธิษฐานจิตพระเครื่องทั้งหลายอยู่เป็นประจำ...” 
ทราบเป็นการภายในอย่างลับที่สุด ก็ได้ความสอดคล้องต้องกันว่า  ในการอธิษฐานจิต”พระพ่อแม่ธรณีปฐวีธาตุ” สุดยอดสิ่งมงคลสักการะอันดับหนึ่งของท่านเจ้าคุณนรรัตน์ฯ ที่ท่านถึงกับกล่าวว่า “กันนิวเคลียร์ได้จริงๆนะ”นั้น พระคาถาที่ผู้อยู่ในเหตุการณ์ได้ยินท่านเจ้าคุณนรรัตน์ฯใช้อธิษฐาน ก็ไม่พ้นไปจาก”ชินบัญชรคาถา”อีกนั่นแล้ว..... สาธุ..........................


ลองฟังเสียงสวดพระคาถาชินบัญชรของท่านดูน่ะ
http://www.youtube.com/watch?v=wb6EecRJi_g