ธรรมจากไอศกรีม - มุมปัญญา

<table valign="top" border="0" width="100%"><tbody><tr valign="top"><td>ผม เชื่อว่า ทุกท่านคงเคยได้กิมไอศกรีมกันมาแล้ว ยิ่งในวัยเด็ก ไอศกรีมเป็นของหวานที่เด็กไม่เคยปฏิเสธ เมื่อได้ลิ้มรสครั้งแรก ก็จะติดใจไปอีกนาน

การติดใจ ดูเป็นสิ่งพื้น ๆ ที่ทุกท่านก็ต้องเคยพบ

แต่ท่านเคยฉุกใจคิดไหมว่า การติดใจนี้ จะทำให้ท่านต้องแสวงหาไอศกรีมอีก

ท่านอาจไม่คิดอะไร เพราะราคาไอศกรีม ไม่ได้แพงมาก
จนสุดเอื้อมจะไขว่คว้า และการหามาก็ได้ง่าย ๆ ไม่ยากเย็นในยุคปัจจุบัน

เมื่อท่านบ่มเพาะการติดใจ ถึงแม้ดูจะเป็นเรื่องเล็ก
แต่มันก็เป็นเชื้อที่อยู่ในใจท่าน
ท่านยิ่งให้อาหารมัน มันก็จะยิ่งแข็งแรง ไม่ตายง่าย ๆ

ในทางธรรม การติดใจ นี่คือ กิเลสตัณหา นั้นเอง

เมื่อท่านฝึกตน จนสภาวะแห่งจิตรู้ ได้ตื่นขึ้นแล้ว
เมื่อท่านได้ลิ้มรสแห่งไอศกรีม ท่านจงสังเกตรสมันไห้ดี
มันไม่เคยอยู่นิ่ง เมื่อเข้าปาก สักครู่ ก็จะสลายไป เมื่อท่านกลืนมันเข้าไป
ในลำคอของท่าน

ความเป็น ความอยู่ แห่งสภาวะธรรม มันเป็นเช่นนี้เองที่ต้องเปลี่ยนแปลง
ที่ทางธรรมได้บัญญัติคำเรียกว่า ไตรลักษณ์

ของมันพื้น ๆ ที่ท่านอาจไม่เคยสังเกตมัน เพราะการติดใจในรส
มันได้ปิดบังเรื่องนี้เอาไว้

จิตนั้นได้สัมผัสรู้ในรส ได้สัมผัสไตรลักษณ์แห่งรส นี่คือปัญญาที่มอบให้แก่จิต สักวัน จิตจะฉลาด เริ่มเข้าใจ ความเป็นมายาที่ตนเองเคยติดใจ
ความไม่มีแก่นสารแห่งการได้สัมผัส สัมผัสแล้วก็เท่านั้น จบก็จบกัน
แล้ว ความสลัดคลายการยึดติดก็จะกลับคืนมา พร้อมกับความสว่างแห่งปัญญาในจิตใจในใจท่าน

อย่าดูถูกว่ามันเป็นเพียงไอศกรีม ที่ราคาไม่เท่าใด
มันก็สอนธรรมให้แก่ท่านได้ ถ้าท่านเข้าใจในธรรมชาติของมัน

การรู้ธรรม เข้าใจในรรม ไม่ได้ไปไกลเกินตัวท่านเลย
มันจะวนเวียนอยู่รอบตัวท่านตลอดเวลา
เหมือนอากาศที่อยู่รอบตัวท่าน
แต่ท่านไม่เคยรู้เลยว่า รอบตัวท่านมีอากาศอยู่
เมื่อวันใด ที่ท่านเริ่มหายใจสะดุด ติดขัด ท่านจึงจะรู้ได้ เข้าใจได้ทันที</td><td>
</td></tr></tbody></table>
<center> </center>