เรื่องเด่น ธรรมะจากถ้ำ ธรรมะเมตตา (พระครูบาบุญชุ่ม ญาณสํวโร)

ปีธรรม ๒๕๖๖ พรรษา (พ.ศ.๒๕๖๕ ) เดือน ๗ เมือง แรม ๑๕ ค่ำ ที่ถ้ำหลวงเมืองแก๊ด เราพระครูบาพ่อบุญชุ่ม ญาณสํวโร ขอเมตตาถึงลูกสุหว่าหลิ่งนางแสงคำทั้งครอบครัว ลูกมหาวงค์ ลูกจอมแสงคำทั้งครอบครัว และพุทธศาสนิกชน ลูกศิษย์ลูกหาทั้งหลาย ได้รับทราบโดยทั่วกัน เราพระครูบาพ่อบุญชุ่ม มีความสุขกายสบายใจ ฉันได้ปกติดี ปฏิบัติธรรม ภาวนาเมตตาอยู่ด้วยสภาวะธรรมชาติ ถ้ำป่าไม้ห้วยดอย อยู่ด้วยตัวสัตว์ นก กาดำ นกยูง ไก่ป่า ฟาน กวาง ลิง งูทั้งหลายมาอยู่กินด้วย เลี้ยงดูเขาทุกวันเป็นอันสัปปายะร่มรื่นใจ เราพระครูบาพ่อภาวนานั่งพิจารณาธรรมมหาสติปัฏฐาน ๔ มีสติธรรมะอยู่ทุกเวลา ไม่ให้วันเวลาผ่านพ้นไปโดยอย่างไร้ประโยชน์

ได้รู้เห็นถึงธรรมะสภาวะ เห็นใจตนเองอยู่ทุกขณะ ปฏิบัติศาสนกิจอะไรก็เป็นอันสมบูรณ์ไปทุกๆอย่าง เหมือนผีเขามาช่วยไม่รู้สึกเหน็ดเหนื่อยอะไรเป็นที่น่าอัศจรรย์ใจยิ่ง ปัจจุบันนี้อายุ ๕๘ - ๕๙ แล้วปฏิบัติศาสนกิจเหมือนอายุ ๒๕ เท่านั้น เบากายเบาใจไม่เป็นโรคภัยไข้เจ็บ อะไร ๓ ปีแล้วไม่ได้ทานยาแก้ไข้สักเม็ด มีสุขภาพแข็งแรง มีธรรมะเป็นยาอายุวัฒนะ ได้รู้แจ้งธรรมะสัจจะสภาวะเป็นอันมาก ผีเฝ้าถ้ำก็เชื่อฟังไม่ร้อง ไม่ดุเหมือนเมื่อก่อน งูก็ไม่ค่อยมาแสดงตัวให้เห็น ไม่มากินหนู หนูก็เชื่อฟัง ไม่ดุ ไม่กัดกัน ค้างคาวก็ดีไม่มาขี้เยี่ยวใส่กุฏิ นกก็เชื่อฟัง ได้ให้น้ำกินน้ำอาบเขาทุกวัน กาดำมาเรียนรู้มารับเอาธรรมธาตุเมตตา มาขอกินอยู่ทุกวัน เขาไม่ดุร้าย เชื่อฟัง เขาไม่ทำร้ายข้าวของอะไรเลย

เราสอนธรรมะกาดำ ให้เขารักษาศีลภาวนาไม่ให้ทำร้ายกัน เขารู้จักอยู่รู้จักกินแท้แล อิ่มแล้วเขาก็กลับไปหารังของเขาอยู่ด้วยสัตว์ นก หนู พวกนี้ดีมากเขาไม่มีมายาหลอกลวงเหมือนคนเรา อยู่ด้วยธาตุสภาวะ ป่าไม้ต้นไม้ดอกไม้อันเขียวสดงดงามอันมี คุณค่า น้ำดินหินผาป่าไม้ห้วยดอยเป็นที่ร่มรื่นใจสวยสดงดงามไว้ทุกๆทาง เสียงนกร้องหากันเป็นกลุ่มๆ ไก่ป่าก็ขันยามเช้า ยามค่ำนกยูงก็ร้องเสียงกึกก้องตามสันดอย นกก็ร้องกึกก้องอยู่ในป่าเขาหากินเลี้ยงชีพเป็นที่ร่มรื่นใจแท้แล มาอยู่ ๓ ปีนี้ มันเร็วยิ่งนักเหมือนได้อยู่ ๓ วันเท่านั้นอีก ๒ เดือนกว่าๆ เท่านั้น จะได้อำลาถ้ำไป ไม่อยากไปทางไหนแล้วหนอ จำต้องไปเมตตาให้สรรพสัตว์ทั้งหลายด้วยภาระหน้าที่ถึงเวลาที่ได้อธิษฐานไว้แล้วหนอ



ถ้ามีเวลาจะมาอยู่ภาวนาเอาธรรมะอันสงบร่มเย็นที่ถ้ำหลวงเมืองแก็ดนี้อีก นี้เป็นที่อันประเสริฐเป็นมงคลแล เราพระครูบาพ่อได้วาดรูปภาพพระพุทธรูปและเจดีย์ ๙ ภาพ ให้เป็นบุญกุศลดี เป็นมงคลสำหรับคนในเมืองไตยเราทั้งหลาย และเป็นของขวัญที่ระลึกที่ได้อธิษฐานภาวนาในถ้ำ ๓ ปี ๓ เดือน ๓ วันนั้นแล

ขอเมตตาลูกสุหว่าหลิ่ง ลูกมหาวงศ์ พ่อจ่อ พ่อจิ่งต่า ลูกจอมแสงคำ ลูกแลงวัน ลูกจายล่าหู่เมืองตุม ลูกคำแลง ลูกจายลายเขาทั้งหลาย ช่วยกันเป็นเจ้าภาพให้นำเอารูปภาพไปทำโปสเตอร์แจกจ่ายให้คนในเมืองไตยทั้งหลายทุกบ้านทุกเมืองถึงเมืองพม่าให้ทำรูปโปสเตอร์ใหญ่เท่าภาพวาดนี้ จำนวน ๑๐,๐๐๐ ภาพ ขนาดกลาง ขนาดเล็กอีกจำนวนมากไว้แจกจ่ายเมื่อเราพระครูบาออกถ้ำนั้นแล

อันรูปภาพต้นฉบับนี้ให้เอาใส่กรอบแล้วเอาติดไว้ที่หอแสดงธรรมหน้าหอ ๗ ชั้น ถ้ำเล็กเมืองแก็ดนั้น และเมื่อวันออกถ้ำนั้นเป็นวันไหน เราพระครูบาพ่อจำไม่ค่อยได้ให้เต็ม ๓ ปี ๓ เดือน ๓ วันนั้นแล เป็นวันที่ใดให้เขียนมาบอกด้วย แล้วให้พากันเตรียมของถวายสังฆทาน ๑๓ ชุดแล้วให้พิมพ์หนังสือธรรมะ ๓๐ เล่ม ที่เราพระครูบาพ่อเขียนออกมานั้น ให้ทำเป็นชุดใหญ่รวมเป็นชุดเดียวกัน ๓๐ เล่มเอาใส่ไว้ในกล่องจัดให้ดี เตรียมไว้ ๖๐ ชุด เท่าอายุจะได้ถวายในวันออกถ้ำเป็นสังฆทานเป็นอันประเสริฐยิ่งแล้ว จะได้ถวายผ้าไตร จีวรพระสงฆ์ ๒๓๘ ชุด ผ้าไตรสามเณร ๖๐ ชุดผ้าห่มเหลือง ๓๐๐ผืน แก้วใส่น้ำพลาสติกสำหรับใส่น้ำเย็น ๓๐๐ อัน แล้วให้จัดเต็มยารักษาโรค ห่อข้าวของกิน น้ำสำหรับคนทั้งหลาย ๗,๐๐๐ ชุด เอาแจกจ่ายให้คนทั้งหลาย ทำถุงย่ามไทยใหญ่ ๓,๐๐๐ ชุด ใส่หนังสือที่ระลึกพระครูบาพ่อบุญชุ่ม ญาณสังวโร ออกถ้ำเต็ม ๓ ปี ๓ เดือน ๓ วัน ให้มีความสุขกายสุขใจด้วยเถิด นอกจากนี้ให้ช่วยกันพิจารณาจัดเตรียมเอาไว้อีกสำหรับแจกจ่าย ว่ามีอะไรอีก และให้จัดเตรียมผ้าห่มจีนผืนเล็กอีก ๓,๐๐๐ ผืน และหนังสือธรรมะสำหรับแจกจ่ายให้คนทั้งหลายช่วยการเป็นเจ้าภาพพิมพ์ถวายให้มากๆ และให้พ่ออาจารย์อ่านใส่บันทึกไว้ใน CD เมมโมรี่ ไว้แจกจ่ายจำนวนมาก จะเป็นบุญกุศลอันยิ่งใหญ่ในโลกนี้แล ขอเมตตาเป็นอย่างยิ่ง ให้คนรักษาทางขึ้นให้ดีๆ อย่าให้ใครมาก่อความวุ่นวาย มาขึ้นถ้ำ อีก ๒ เดือนกว่าๆ เราพระครูบาพ่อจะตั้งใจปฏิบัติธรรมะ



เราพระครูบาพ่อได้มาภาวนาปฏิบัติธรรมอยู่ถ้ำ ๓ ปีเต็มนี้ ด้วยเหตุอันใดที่ได้ผิด ได้กล่าวว่า เขียนจดหมายออกมาสอนมาแนะนำหลายสิ่งหลายอย่างไม่ถูกใจศรัทธาสาธุชนลูกศิษย์ลูกหา คนบ้าน คนเมืองแก็ด เมืองสาด เมืองเป็ง เชียงตุง ท่าขี้เหล็ก เมืองพง ทุกๆที่นั้น เราพระครูบาพ่อขอน้อมรับเอาซึ่งความผิดนั้น และพระสงฆ์เจ้าทั้งหลาย ทั้งศรัทธาหนุ่มเฒ่าหญิงชายทั้งหลายและ คนรักษาทางขึ้นถ้ำ ทั้งแม่ครัวพ่อครัวที่ได้ถวายข้าวน้ำ ผลไม้ ของกิน ยารักษาโรค กุฏิ ถ้ำทั้งหมด ต้องขออภัยเป็นอย่างยิ่ง อย่าได้เป็นโทษกายกรรม วจีกรรม มโนกรรม อะไรสักอย่างเลยให้อภัยซึ่งกันและกันให้มีตัวใจใสสะอาด นำเอาเราท่านทั้งหลายพ้นจากความทุกข์ในสังสารวัฏทั้งหลายให้ถึงเวียงอันเกษมสำราญ อมตะธาตุนิพพานนั้นด้วยเถิด

ด้วยบุญกุศลที่พ่อออกแม่ออก ศรัทธา ลูกศิษย์ลูกหาทั้งหลาย ทุกบ้านทุกเมือง ได้มาถวายช่วยเสริมสร้างบารมีเราพระครูบาพ่อทั้งหมดนี้ และที่ได้ถวายพละกำลังช่วยกันแบกหามข้าวของขึ้นดอยขึ้นถ้ำ ๓ ปีนี้ ได้สละชีวิตมาถวายทานสร้างบารมีทั้งหมดนี้ ขอให้เป็นบุญกุศลอันยิ่งใหญ่เป็นบารมีอันประเสริฐอันยิ่งใหญ่ น้อมนำเข้าสู่พระนิพพานด้วยเถิดให้มีความสุขกาย ความสุขใจ พ้นจากโรคภัยไข้เจ็บให้มี อายุ วรรณะ สุขะ พละปฏิภาณ ธนสารสมบัติเต็มเปี่ยมบริบูรณ์ สมปรารถนาในทางโลก ทางธรรม โลกุตตระให้เจริญรุ่งเรือง ขอให้ผีและคนทั้งหลายมีความสุขสบายในเมืองมนุษย์และเมืองผี ถึงที่ดี พระนิพพานอันประเสริฐ ให้เหมือนดั่งคำปรารถนานั้นด้วยเถิด สาธุ สาธุ สาธุ

แปลโดย พระมหาทองสุข สุขธัมโม
วัดพระธาตุดอยเวียงแก้ว



ธรรมะจากถ้ำ ธรรมะเมตตา
ต้นฉบับลายมือ พระครูบาบุญชุ่ม ญาณสํวโร











Credit: ขอขอบพระคุณที่มาจาก Facebook มูลนิธิดอยเวียงแก้ว พระครูบาบุญชุ่ม ญาณสังวโร อรัญวาสีภิกขุ