ธรรมะจากเพจต่างๆ พระสายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

ตนรักสุข
เกลียดทุกข์…ฉันใด
สัตว์อื่นก็รักสุข
เกลียดทุกข์…ฉันนั้น
จึงไม่ควรสร้าง
ความสุขให้ตนเอง
ด้วยการ
ก่อความทุกข์
ให้แก่ผู้อื่น



ที่มา เมตตาธรรม ศิษย์พระธุดงค์กรรมฐาน สายหลวงปู่เสาร์-หลวงปู่มั่น

 

ที่มา ธรรมะพระป่ากรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น

 

ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

ที่มา เมตตาธรรม ศิษย์พระธุดงค์กรรมฐาน สายหลวงปู่เสาร์-หลวงปู่มั่น

 

เรื่องมีอยู่ว่าคราวหนึ่ง หลวงปู่ดูลย์ท่านอาพาธอยู่ที่โรงพยาบาลแห่งหนึ่งที่กรุงเทพฯ หลวงพ่อมหาปิ่น ชลิโต พอทราบข่าว ก็ใคร่จะไปเยี่ยมหลวงปู่ดูลย์

ครั้นถึงเวลาเย็นหลวงพ่อมหาปิ่น ท่านก็รีบเข้ากุฏิ แล้วปิดประตูเงียบ มิได้โผล่ออกมาอีกเลยจนพลบค่ำ

ลูกศิษย์ของท่านสงสัยว่าเห็นหลวงพ่อบ่นเป็นห่วงหลวงปู่ดูลย์ ใคร่จะไปเยี่ยมแล้วมีทีท่าจะไปจริงๆ แต่แล้วเห็นปิดประตูกุฏิเงียบอยู่ จึงรอได้ถาม

ครั้นหลวงพ่อมหาปิ่นเปิดประตูกุฏิออกมาอีกครั้ง ลูกศิษย์ก็รีบถามว่า

“ไม่ไปเยี่ยมหลวงปู่ดูลย์แล้วหรือ?”

ท่านก็บอกหน้าตาเฉยว่า

“ไปเยี่ยมมาแล้ว เพิ่งจะกลับเมื่อครู่นี้”

ลูกศิษย์ได้ฟังดังนั้นก็เอะใจ เพราะตั้งแต่หลวงพ่อมหาปิ่นว่า จะไปเยี่ยมหลวงปู่ดูลย์นั้นเขาก็รออยู่ด้วย เผื่อท่านจะเรียกใช้ให้ไปตามแท็กซี่ แต่ก็รอจนนานแสนนาน หลวงพ่อก็หายเข้าไปในกุฏิแล้วเงียบกริบ

พอเปิดกุฏิออกมาอีกครั้งบอกว่าไปเยี่ยมแล้วเช่นนี้ ดูๆ ออกจะแปลกประหลาดอยู่ แต่เขาก็ทำเฉยเสีย

พอหลวงพ่อมหาปิ่นลงทำวัตรเย็น เขาก็ขึ้นแท๊กซี่บึ่งไปโรงพยาบาลทันที พอไปถึงก็เข้าไปกราบนมัสการหลวงปู่ดูลย์ เรียนถามหลวงปู่ดูลย์ ว่า

“หลวงพ่อมหาปิ่นมาเยี่ยมอาการ หรือเปล่า?”

หลวงปู่ดูลย์ ฟังแล้วยิ้ม ตอบว่า:

“หลวงพ่อมหาปิ่นมาเยี่ยมตอนเย็น ได้พูดคุยกันอยู่นาน เพิ่งจะกลับไปเมื่อครู่นี่เอง! ”

เขารีบกลับมาที่วัด เห็นหลวงพ่อมหาปิ่นยืนอยู่หน้ากุฏิ ท่านก็ยิ้มแล้วทักว่า

”ไปโรงพยาบาลมาหรือ?”

Cr: คุณทองทิว สุวรรณทัต

หลวงปู่ดูลย์ อตุโล



ที่มา ธรรมะของพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

โลกสมมุติอยู่ใต้อำนาจไตรลักษณ์ไม่เที่ยง สุขทุกข์ จึงอยู่กับเราไม่นานเดี่ยวมันก็ผ่านไป ฝึกให้ตัวเองรู้ธรรมชาติว่า อะไรๆก็ผ่านไปเสมอ หมายความว่า เวลามีความสุขก็ให้รู้ว่าเดี๋ยวความสุขมันก็ผ่านไป เวลามีความทุกข์ก็ให้รู้ว่าเดี๋ยวความทุกข์ก็ผ่านไป
สมเด็จพระอริยวงศาคตญาณ



ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

“ไม่มีที่จบที่สิ้น”

….ถ้าทำใจให้เป็นกลาง ดีมา ชั่วมา สุขมา ทุกข์มา อะไรมันเกิดขึ้นแล้ว อะไรมันตั้งอยู่ ดับไป ก็ให้รู้เท่าทันในจิตใจของตัวเอง

รวมกำลังเข้ามานี้ สิ่งอื่นนอกนั้นไปคอยระวังอย่าให้มันไปลุ่มหลงมัวเมา เมื่อมันหลงไปดิ้นรนไปตามกามตัณหา ภวตัณหา วิภวตัณหาแล้ว ไม่มีวันจบสิ้น.

“หลวงปู่สิม พุทธาจาโร”



ที่มา เมตตาธรรม ศิษย์พระธุดงค์กรรมฐาน สายหลวงปู่เสาร์-หลวงปู่มั่น

 

ที่มา ธรรมะพระป่ากรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น

 

ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

ที่มา เมตตาธรรม ศิษย์พระธุดงค์กรรมฐาน สายหลวงปู่เสาร์-หลวงปู่มั่น

 

โอวาทธรรม : หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี

“บุญคุณของพระพุทธศาสนา”

(๘-๓-๒๕๖๑)

“เมื่อนึกถึงครูบาอาจารย์
และพระผู้ใหญ่แต่ปางก่อน
มีพระพุทธเจ้าเป็นต้น

ท่านนำพระศาสนาก็ด้วยอาการอย่างนี้แล้ว
ก็มีใจกล้าหาญขึ้นมาว่า
เราคนหนึ่งก็ได้นำพระศาสนามาได้โดยลำดับ
ไม่เสียทีที่เกิดมาเป็นคน

แล้วยังบวชในพระพุทธศาสนา
ยังได้ทำหน้าที่ของคนให้สมบูรณ์
เมื่อเขาทำอัญชลีกรรมกราบไหว้
หรือทำทานวัตถุต่างๆ
ก็นึกถึงตนเสมอว่า
เขากราบไหว้อะไร?

เขากับเราก็เช่นเดียวกัน
คือ เป็นก้อนดิน น้ำ ไฟ ลม เหมือนกัน
แท้จริง อย่างน้อยเขาก็เห็นแก่ผ้ากาสาวพัสตร์
อันเป็นเครื่องหมายของพระอรหันต์
แล้วจึงกราบไหว้

พระศาสนาอยู่ได้ด้วยความเชื่อถืออย่างนี้
ถึงแม้จะไม่เห็นด้วยใจของตน
แต่เชื่อด้วยความเห็นที่สืบๆกันมา

เราคิดถึงบุญคุณของพระพุทธศาสนาเป็นอย่างยิ่ง
แต่บวชมาก็นานแล้ว
ศาสนาได้ปรนปรือตัวของเราให้เป็นคนดีตลอดเวลา

ศาสนามิได้แนะนำสอนให้เราทำความชั่วแม้แต่น้อย
แต่ถึงขนาดนั้น
พวกเราก็ยังฝ่าฝืนคิดจะทำชั่วอยู่ร่ำไป

ที่อยู่ที่นอน เสื่อ หมอน มุ้งม่าน
และอาหารการกินทุกอย่าง
ที่เราบริโภคใช้สอยอยู่ทุกวันนี้
ล้วนแต่เป็นของพุทธศาสนาทั้งนั้น

ยาแก้โรคภัยไข้เจ็บ
ก็เป็นของผู้มีศรัทธาใน
พระศาสนาสละมาทำทานทั้งนั้น

เราบวชมาเป็นพระครั้งแรกก็ต้องอาศัย
ผ้ากาสาวพัสตร์
อันเป็นเครื่องหมายของท่านผู้วิเศษ
ที่อุปัชฌาย์อาจารย์ให้แก่เราแล้วทั้งนั้น

(อุปัชฌาย์อาจารย์ ก็เป็นเพียงตัวแทนพุทธศาสนาเท่านั้น
เพราะท่านทั้งหลายเหล่านั้น ก็ล้วนแต่ยึดเอา
พระรัตนตรัยมาเป็นหลักด้วยกันทั้งนั้น)

เมื่อได้ทรงเครื่องอันวิเศษแล้ว
เขาก็กราบไหว้ทำบุญสุนทานจนเหลือหลาย
เราไม่ตายอยู่ได้จนตราบเท่าทุกวันนี้
เพราะศาสนา

พุทธศาสนามีคุณเอนกอนันต์มหัน
เหลือที่จะพรรณนานับแก่ตัวของเรา
พร้อมทั้งโลกทั้งหมดด้วยกัน

เมื่อเราได้มาอยู่ที่นี่
หรือที่ไหนๆก็ตาม
เมื่อกำลังทางกายมีอยู่
เราก็ได้ก่อสร้าง
ถาวรวัตถุทางพระพุทธศาสนาไว้เป็นหลักฐาน
ตามสมควรแก่อัตภาพของตน

เมื่อเราแก่แล้ว
เราไม่มีกำลังพอจะก่อสร้างได้
ญาติโยมเขามีกำลังศรัทธาบริจาคทรัพย์
เราก็เอาทรัพย์นั้นมาก่อสร้าง
ถาวรวัตถุ ในพุทธศาสนาแทนตัวต่อไป

ถ้าหากมีพอเฉลี่ยให้แก่วัดอื่นๆได้
เราก็เฉลี่ยไป
แต่ไม่ยอมเป็นทาสของอิฐ ปูน หรือไม้แต่ไหนแต่ไรมา

เพราะเห็นว่าของเหล่านั้น
เป็นของภายนอก
ของเหล่านั้นจะสร้างให้
สวยสดงดงามสักปานใด
จะหมดเงินกี่ร้อยล้านก็ตาม

หากตัวของเราไม่ดี
ประพฤติเหลวไหลแล้ว
ของเหล่านั้นไม่มีความหมายเลย

แก่นพุทธศาสนาแท้มิไช่อยู่ที่วัตถุ
แต่อยู่ที่ตัวผู้ประพฤติต่างหาก
อันนี้เป็นหลักใจของเรา

การบวชที่ได้นามว่า เนกขัมมะ
เพื่อละกามทั้งหลาย

ตั้งใจปฏิบัติตามสัจธรรมคำสอน
ของพระพุทธเจ้า เพื่อพ้นจากทุกข์ทั้งปวงนั้น
จึงไม่ควรที่จะนำเอาตัวของตน
ไปฝังไว้ในกองอิฐกองปูนโดยแท้

ผู้โพสต์คัดตัดตอนบางส่วนจาก
“โครงการหนังสือบูรพาจารย์เล่ม ๑๐ หน้า ๓๙๓-๓๙๕
พระราชนิโรธรังสีคัมภีรปัญญาวิศิษฏ์ (หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี )
วัดหินหมากเป้ง จังหวัดหนองคาย
ผู้บันทึก/บอกเล่า หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี
ผู้เรียบเรียง / รศ.ดร ปฐม-รศ.ภัทรา นิคมานนท์

จุดประสงค์ธรรมทาน
เพื่อเตือนใจในการปฏิบัติ เข้าใจในบาป บุญ คุณ โทษ
และระลึกถึงแนวคำสอนที่ถูกต้องของจริง
ข้อปฏิบัติของครูบาอาจารย์

ผู้โพสต์พิมพ์ใหม่จากบทความคำสอน
แชร์ได้ ไม่ต้องขออนุญาต เพราะเป็นของครูบาอาจารย์
หากตกหล่นประการใด ขออภัย สาธุชน ณ โอกาสนี้ครับ
ขอขอบคุณผู้มีส่วนเผยแพร่
เจ้าของรูปประกอบในธรรม
และผู้กด Like กดแชร์ ทุกท่าน
ข้าพเจ้าผู้โพสต์ขออนุโมทนาบุญอานิสงส์
อันไพศาลนี้จงมีแด่ทุกท่านที่ได้สดับอ่านและเผยแพร่ครับ



ที่มา เมตตาธรรม ศิษย์พระธุดงค์กรรมฐาน สายหลวงปู่เสาร์-หลวงปู่มั่น

 

พระอาจารย์กิ ธัมมุตฺตโม วัดสนามชัย จ.อุบลราชธานี แสดงธรรม ณ ศาลาพระราชศรัทธา ๖ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๔๑พระอาจารย์กิ ธัมมุตฺตโม วัดสนามชัย จ.อุบลราชธานี แสดงธรรม ณ ศาลาพระราชศรัทธา ๖ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๔๑
ที่มา พระกรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

“คนสมัยนี้ เขาเป็นทุกข์เพราะความคิด ”

สุภาพสตรีวัยเลยกลางคนผู้หนึ่ง เข้านมัสการหลวงปู่ดูลย์ อตุโล (พระราชวุฒาจารย์) พรรณาถึงฐานะของตนว่า อยู่ในฐานะที่ดี ไม่เคยขาดแคลนสิ่งใดเลย มาเสียใจกับลูกชายที่สอนไม่ได้ ไม่อยู่ในระเบียบแบบแผนที่ดี ตกอยู่ภายใต้อำนาจอบายมุขทุกอย่าง ทำลายทรัพย์สมบัติและจิตใจของพ่อแม่ จนเหลือที่จะทนได้ ขอความกรุณาหลวงปู่ ให้ช่วยแนะอุบายบรรเทาทุกข์ และแก้ไขให้ลูกชายพ้นจากอบายมุขนั้นด้วย

หลวงปู่แนะนำสั่งสอนไปตามเรื่องราวนั้นๆ ตลอดถึงแนะอุบายทำใจให้สงบ รู้จักปล่อยวางให้เป็น เมื่อสุภาพสตรีนั้นกลับไปแล้ว หลวงปู่ปรารภธรรมให้ฟังว่า “คนสมัยนี้ เขาเป็นทุกข์เพราะความคิด ”

จากหนังสือ : หลวงปู่ฝากไว้ หน้า ๒๘ โอวาทธรรม หลวงปู่ดูลย์ อตุโล (พระราชวุฒาจารย์) วัดบูรพาราม อ.เมือง จ.สุรินทร์



ที่มา พระกรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

สาธุๆๆ








หลวงพ่อกิตติ ติสฺโร เจ้าอาวาสวัดป่าสนามชัย มอบแท้งค์น้ำความจุ 2000 ลิตร พร้อมกระเบื้องและยาสามัญประจำบ้าน ให้กับเจ้าหน้าที่หน่วยงานเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า บุณฑริก- ยอดมล ตำบลคอแลน อำเภอบุณฑริก จังหวัดอุบลราชธานี

ที่มา พระกรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

เพียงชั่วระยะฟ้าแลบยังไม่ทันดับแสง
• หลวงปู่ชอบ ฐานสโม ระลึกภพชาติได้ ๙๑ กัป
• หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต ระลึกชาติได้ถึง ๑ อสงไขย



ที่มา ธรรมะพระป่ากรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น

 

เรื่อง “๑ กัป และ ๑ อสงไขย ยาวนานเพียงใด”

(ข้อมูลบางส่วนอ้างอิงจากพระไตรปิฎก)

• ช่วงเวลา ๑ กัป พระพุทธเจ้าทรงอุปมาไว้ว่า

ดั่งภูเขาศิลาแท่งทึบลูกใหญ่ มีความยาว ๑ โยชน์ กว้าง ๑ โยชน์ สูง ๑ โยชน์ ไม่มีช่อง ไม่มีโพรง บุรุษพึงเอาผ้าแคว้นกาสีลูบภูเขานั้น ๑๐๐ ปีต่อครั้ง ภูเขาศิลาลูกใหญ่นั้นพึงหมดสิ้นไป เพราะความพยายามนี้ ยังเร็วกว่า ส่วนกัปหนึ่งยังไม่หมดสิ้นไป กัปนานนักหนาอย่างนี้ (ความยาว ๑ โยชน์ เท่ากับ ๑๖ กิโลเมตร)

กัป หรือ กัลป์ คือ ระยะเวลาที่ยาวนานมากๆ นับปีไม่ได้ เปรียบเทียบเหมือน ศูนย์ ๑๔๐ ตัว ต่อท้ายเลขหนึ่ง เป็นเวลา ๑ กัป

ส่วน มหากัป ตามพระไตรปิฎก อธิบายก็ เป็นระยะเวลายาวนานมาก ดังข้อความในบทธรรมว่า มหากปฺปิโน ได้แก่ มหากัป ในบทนี้ท่านกล่าวว่า ทุก ๆ ๑๐๐ ปี เอาปลายหญ้าคา จุ่มน้ำ นำออกไปครั้งละหยาด ๗ ครั้ง เมื่อกระทำให้น้ำหมดจากสระนั้นแล้วจึงเรียกว่า ๑ มหากัป

• ช่วงเวลา ๑ อสงไขย พระพุทธเจ้าทรงอุปมาไว้ว่า

ช่วงเวลา ๑ อสงไขย ยิ่งยาวนานกว่าเวลา ๑ กัป จนประมาณมิได้ กล่าวคือ อสงไขยเป็นระยะเวลาที่ยาวนานจนไม่อาจคำนวณได้ มีอุปมาว่า ปริมาณเม็ดฝนของการเกิดฝนตกห่าใหญ่อย่างมโหฬารที่สุด ซึ่งตกทั้งวันทั้งคืนทั่วทั้งโลก เป็นเวลานานถึง ๓ ปี ไม่ได้ขาดสายเลย จำนวนห่าเม็ดฝนที่ตกทั่วโลกติดต่อกันนาน ๓ ปี คือ จำนวนปีของช่วงเวลา ๑ อสงไขย (นับไม่ได้ ประมาณไม่ได้)

ในศาสนาพุทธจึงมักใช้กล่าวถึงระยะเวลาที่พระโพธิสัตว์สั่งสมบารมีมาเพื่อเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า



ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

เพียงชั่วระยะฟ้าแลบยังไม่ทันดับแสง
• หลวงปู่ชอบ ฐานสโม ระลึกภพชาติได้ ๙๑ กัป
• หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต ระลึกชาติได้ถึง ๑ อสงไขย



ที่มา เมตตาธรรม ศิษย์พระธุดงค์กรรมฐาน สายหลวงปู่เสาร์-หลวงปู่มั่น

 

เพียงชั่วระยะฟ้าแลบยังไม่ทันดับแสง
• หลวงปู่ชอบ ฐานสโม ระลึกภพชาติได้ ๙๑ กัป
• หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต ระลึกชาติได้ถึง ๑ อสงไขย



ที่มา เมตตาธรรม ศิษย์พระธุดงค์กรรมฐาน สายหลวงปู่เสาร์-หลวงปู่มั่น

 

เพียงชั่วระยะฟ้าแลบยังไม่ทันดับแสง
• หลวงปู่ชอบ ฐานสโม ระลึกภพชาติได้ ๙๑ กัป
• หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต ระลึกชาติได้ถึง ๑ อสงไขย



ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

สติสำคัญมาก สตินี้จะเผลอไปไม่ได้
เผลอไปเมื่อไรก็ขาดความเพียร
ความเพียรอยู่กับสติ ติดแนบอยู่อย่างนั้น
แล้วจิตมันจะผาดโผนขนาดไหน
ก็อยู่ในเงื้อมมือของสติของปัญญา

____________________
พ่อแม่ครูอาจารย์
หลวงปู่ใหญ่พระมหาบัว ญาณสัมปันโน
๑๙ กันยายน ๒๕๕๓ www.luangta.com
พระมหาเจดีย์ศรีแสงธรรมวิสุทธิมงคล



ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต