ธรรมะจากเพจต่างๆ พระสายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

เรื่อง “พระอัญญาโกณฑัญญะ หนึ่งในปัจจวัคคีย์ ผู้บรรลุธรรมเป็นพระโสดาบันองค์แรกในพุทธศาสนา”

(จากประวัติ “พุทธสาวก พุทธสาวิกา”)

พระประวัติ พระอัญญาโกณฑัญญะ เดิมชื่อ โกณฑัญญะ เป็นบุตรของพราหมณ์ในหมู่บ้านโฑณวัตถุ ใกล้เมืองกบิลพัสดุ์ จบการศึกษาด้านไตรเพทในคัมภีร์พรามหณ์ ท่านเป็นผู้มีความเชี่ยวชาญในการทำนายลักษณะบุคคล ท่านเป็นหนึ่งในจำนวนพราหมณ์ ๘ คน ที่พระเจ้าสุทโธทนะเชิญมาทำนายลักษณะของเจ้าชายสิทธัตถะ เมื่อคราวประสูติได้ ๕ วัน และท่านได้ทำนายด้วยความเชื่อมั่นว่าพระกุมารจักออกบวชและสำเร็จเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เมื่อเจ้าชายสิทธัตถะเสด็จออกบวช และทรงบำเพ็ญทุกรกิริยาอยู่ ท่านมีความเชื่อมั่นว่าพระสิทธัตถะจักสำเร็จเป็นพระพุทธเจ้าอย่างแน่นอน จึงได้ชวนพราหมณ์อีก ๔ คน ประกอบด้วย วัปปะ ภัททิยะ มหานามะ และอัสสชิ ออกบวชตาม และเฝ้าปฏิบัติอยู่ด้วยหวังว่า เมื่อพระสิทธัตถะบรรลุธรรมใดแล้วจักแสดงแก่พวกตนบ้าง แต่เมื่อเห็นพระสิทธัตถะเลิกบำเพ็ญทุกรกิริยา จึงหมดศรัทธาชักชวนกันหนีไปอยู่ ณป่าอิสิปตนมฤคทายวัน เมื่อพระสิทธัตถะบำเพ็ญเพียงทางจิต จนได้ตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้าแล้ว ได้เสด็จไปยังป่าอิสิปตนมฤคทายวัน เพื่อแสดงธรรมโปรดปัญจวัคคีย์ มีพระโกณฑัญญะ เป็นต้น

พระธรรมเทศนากัณฑ์แรก ที่พระองค์ทรงแสดงเรียกว่า “ธรรมจักรกัปปวัตนสูตร” เมื่อแสดงธรรมจบ แล้วท่านโกณฑัญญะได้ดวงตาเห็นธรรม พระองค์ทรงเปล่งอุทานว่า

อญฺญาสิ วต โภ โกณฺฑญฺโญ

แปลว่า โกณฑัญญะ รู้แล้วหนอ อาศัยคำว่า อญฺญาสิ จึงใช้คำว่า อัญญา นำหน้าชื่อท่านโกณฑัญญะ และท่านได้ทูลขออุปสมบทกับพระพุทธเจ้า พระองค์ทรงประทานอุปสมบทด้วยวิธี “เอหิภิกขุอุปสัมปทา” พระพุทธเจ้าได้แสดงธรรมโปรดอีกสี่ท่านที่เหลือและทุกท่านก็ได้ดวงตาเห็นธรรม ทูลขออุปสมบท พระองค์ทรงประทานด้วยวิธีเอหิภิกขุอุปสัมปทา เมื่อปัญจวัคคีย์ได้อุปสมบทครบแล้ว พระองค์ได้แสดง “อนัตตลักขณสูตร” โปรดท่านทั้งห้า และท่านเหล่านั้นก็ได้บรรลุอรหัตผลทุกรูป พระอัญญาโกณฑัญญะ นับเป็นพระภิกษุรูปแรกในพระพุทธศาสนา ท่านได้รับการยกย่องจากพระพุทธเจ้าว่า มีความเป็นเลิศทางรัตตัญญู คือ ผู้มีประสบการณ์มาก เนื่องจากท่านได้เป็นกำลังสำคัญในการเผยแผ่พระพุทธศาสนา ท่านได้จาริกไปในสถานที่ต่างๆ เพื่อประกาศพระศาสนาตลอดจนชักชวนญาติพี่น้องให้นับถือเลื่อมใสในพระพุทธศาสนา บางท่านได้ออกบวชสำเร็จเป็นพระอรหันต์ เช่น พระปุณณมันตานีบุตรผู้เป็นหลานชาย เป็นต้น และเมื่อท่านมีอายุมากขึ้นเข้าสู่วัยชรา ท่านได้กราบลาพระพุทธเจ้าไปอยู’เสนาสนะป่าใกล้ สระฉัททันต์เป็นเวลา ๑๒ ปี จึงปรินิพพานที่ป่าฉัททันต์นั่นเอง

๐ คุณธรรมที่ควรถือเป็นแบบอย่าง

๑. เป็นผู้มีประสบการณ์มาก พระอัญญาโกณฑัญญะ มีประสบการณ์มากมีความรอบรู้ทั้งทางคดีโลกคดีธรรม ซึ่งเกิดจากการได้ ศึกษาเล่าเรียนและมีความเชี่ยวชาญในวิชาที่เรียน ตลอดถึงการนำวิชาความรู้ที่ได้รับมาประยุกต์ใช้ในการดำเนินชีวิต อาศัยประสบการณ์มาปรับปรุงแก้ไขในส่วนที่บกพร่อง

๒. เป็นผู้มีความสันโดษ พอใจในสิ่งที่ตนเองมีอยู่ ตามประวัติกล่าวว่าพระอัญญาโกณฑัญญะชอบความสงบไม่ชอบคลุกคลีกับหมู่คณะ ยินดีในเสนาสนะป่า

๓. เป็นผู้มีปัญญาแก่กล้า พระอัญญาโกณฑัญญะเมื่อได้รับฟังพระธรรมเทศนาที่พระพุทธเจ้าตรัสแสดงโปรดครั้งแรก สามารถรู้ธรรมได้อย่างฉับพลัน ได้ดวงตาเห็นธรรมและทูลขออุปสมบทเป็นพระภิกษุรูปแรกในพระพุทธศาสนา

๔. เป็นผู้มีเหตุผล เมื่อคราวที่พระพุทธเจ้าเสด็จไปแสดงธรรมโปรดเป็นครั้งแรก พระอัญญาโกณฑัญญะได้นัดแนะกับท่านอื่น ๆ ไม่ให้แสดงอาการต้อนรับ ไม่ทักทาย แต่เมื่อพระพุทธเจ้าทรงเตือนให้นึกถึงความหลัง ท่านไม่หัวดื้อ เป็นผู้มีเหตุผลเมื่อฟังพระธรรมเทศนาแล้วได้ดวงตาเห็นธรรมสำเร็จเป็นพระโสดาบัน



ที่มา เมตตาธรรม ศิษย์พระธุดงค์กรรมฐาน สายหลวงปู่เสาร์-หลวงปู่มั่น

 

ที่มา ธรรมะพระป่ากรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น

 

เมื่อจิตสงบใจละเอียด_ย่อมเห็นสิ่งที่ละเอียด
เมื่อจิตไม่สงบใจหยาบ_ย่อมเห็นแต่ของหยาบๆ



ที่มา ธรรมะพระป่ากรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น

 

ผีตีนเดียว

คราวหนึ่งที่พระพุทธบาทบัวบก หลวงปู่ขาวท่านได้พบและรู้จักกับ หลวงปู่ตื้อ อจลธัมโม ซึ่งไปบำเพ็ญเพียรในสถานที่นั้นด้วย

หลวงปู่ขาวท่านเล่าว่า อยู่มาคืนหนึ่งปรากฏว่า ผีตีนเดียวออกมาหลอกหลอน รบกวนพระเณรบำเพ็ญเพียรอยู่แถวนั้น โดยเฉพาะพระเณรที่บวชใหม่ๆ ต่างก็กลัวผีตีนเดียวกันจนไม่เป็นอันภาวนา

หลวงปู่ขาวบอกพระเณรว่า

“ก็เห็นแต่ท่านตื้อ นี่แหละ ที่จะปราบผีตีนเดียวได้”

จึงได้นิมนต์ให้หลวงปู่ตื้อช่วยจัดการ

หลวงปู่ตื้อบอกให้พระเณรช่วยกันเก็บก้อนหินกรวด เอามาห่อใส่ผ้าอาบเตรียมไว้ให้ท่าน

พอตกกลางคืนผีตีนเดียวก็โผล่ออกมาจากภูเขา มุ่งหน้ามาทางวัด เพื่อจะหลอกหลอนพระเณร

หลวงปู่ตื้อรอท่าอยู่แล้ว พอมันเข้ามาใกล้ ท่านก็เอาก้อนหินขว้างใส่มันชนิดไม่ยั้ง เจ้าผีวิ่งตีนเดียวหนีลงตามไหล่เขา หลวงปู่ตื้อก็วิ่งไล่ขว้างมันไปอย่างไม่ลดละ พร้อมกับตะโกนท้าว่า

“ไอ้ตีนเดียว มึงจะสู้พ่อมึงหรือ”

หลวงปู่ตื้อ ตามไล่ขว้างจนก้อนหินหมด ไอ้ตีนเดียวหนีไปแล้ว ท่านจึงค่อยเดินกลับมายังวัด พอมาถึงท่านพูดว่า

“เวลาไล่ไอ้ตีนเดียว ทำไมจึงใช้เวลาประเดี๋ยวเดียว แต่พอเดินกลับมันไกลเหลือเกิน เกือบจะมาไม่ถึงวัดซะแล้ว”

หลวงปู่ขาวเล่าให้ศิษย์ฟังว่า

“ท่านตื้อนี่ขับผีดีจริงๆ”

เล่าโดย: หลวงปู่ขาว อนาลโย

หลวงปู่ตื้อ อจลธัมโม



ที่มา ธรรมะของพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

ขอเชิญร่วมบำเพ็ญกุศล “วันบูรพาจารย์ ปีที่ ๒” ณ วัดโพธิสมภรณ์ ตำบลหมากแข้ง อำเภอเมืองอุดรธานี จังหวัดอุดรธานี ในวันพุธที่ ๑๑ กรกฎาคม พ.ศ.๒๕๖๑



ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

” ผู้ที่จะเดินไปนรก ก็เกิดมาเป็นมนุษย์นี้หล่ะ จะไปเป็นเปรต อสูรกาย กำเนิดสัตว์เดรัจฉาน ก็ไปจากมนุษย์นี้หล่ะ จะไปเป็นเทวดา เป็นอินทร์ เป็นพรหม ตลอดจนถึงเป็นพระอริยะเจ้า คือ โลกุตรโลก ก็ไปจากมนุษย์ของเรานี้หล่ะ

อันนี้ท่านจึงว่าเป็นสถานย่านกลาง ในการสร้างความดี และความไม่ดี แม้จะได้ตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้า หรือเป็นพระอริยะเจ้า ก็ต้องมาเกิดเป็นมนุษย์ก่อน ต้องมาเกิดอยู่ในโลกนี้ก่อน ”

-:- หลวงปู่ศรี มหาวีโร -:-
วัดประชาคมวนาราม(ป่ากุง) อ.ศรีสมเด็จ จ.ร้อยเอ็ด



ที่มา พระกรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

ภาพถ่ายมุมสูงแสดงความคืบหน้างานก่อสร้างโครงการพิพิธภัณฑ์ธรรมเจดีย์ พระธรรมวิสุทธิมงคล (หลวงตาพระมหาบัว ญาณสัมปันโน)

ณ.วันศุกร์ที่ ๒๙ มิถุนายน ๒๕๖๑
ภาพถ่ายโดย คุณอาระดิน


ภาพถ่ายมุมสูงแสดงความคืบหน้างานก่อสร้างโครงการพิพิธภัณฑ์ธรรมเจดีย์ พระธรรมวิสุทธิมงคล (หลวงตาพระมหาบัว ญาณสัมปันโน)

ณ.วันศุกร์ที่ ๒๙ มิถุนายน ๒๕๖๑
ภาพถ่ายโดย คุณอาระดิน

ที่มา ธรรมะพระป่ากรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น

 

ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

ที่มา ธรรมะของพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

เรื่อง “พวกยิ่งรวยยิ่งโกง เดี๋ยวกรรมก็ตามมันทัน”

(คติธรรม หลวงพ่อพุธ ฐานิโย)

คนบางพวกนั้นโกงจนรวย แต่พอรวยแล้ว ก็ยิ่งโกง แต่เหตุที่คนพวกนี้ยังไม่ได้รับผลกรรมชั่ว ก็เป็นเพราะคนพวกนี้มีบุญเก่าเยอะ ผลกรรมชั่วจึงยังส่งผลไม่ถนัด แต่ในไม่ช้าเดี๋ยวผลกรรมชั่วนั้นก็จะตามทันในที่สุด หลวงพ่อพุธท่านจะเตือนสติ ไม่ให้นึกว่าบาปกรรมไม่มีจริง เพียงแต่มันยังไม่ส่งผล เราต้องเข้าใจ และอย่าไปนึกโกรธแค้นว่าทำไม คนเช่นนั้นยังได้ดิบได้ดีอยู่ เพราะจะเป็นทุกข์กับตัวเราเสียเอง ครั้งหนึ่งท่านสอนลูกศิษย์ เกี่ยวกับเรื่องนี้ว่า

“พอเห็นเขามีบ้านสวย ก็สาธุ! ท่านมีบุญ ท่านจึงมีบ้านสวยๆ อยู่ เห็นเขารวย ก็สาธุ! ท่านร่ำรวย เพราะท่านมีบุญท่านจึงร่ำรวย แล้วถ้าเขารวยเพราะโกงมาล่ะ ? ยังจะสาธุไหม ?

หลวงพ่อท่านหยุดให้คิด ก่อนจะเฉลย

“ก็สาธุสิ เขามีบุญจึงโกงแล้วรวย เราโกงทีเดียวติดตารางจ้อย นี่ที่จริงเขารวยก็เพราะบุญเก่า(ซึ่งมีวันหมดได้) ของเขา”
________________________________________

หมายเหตุ : ถ้าคนเราไม่สร้างความดีให้เป็นนิสัย บุญเก่าย่อมมีวันหมดลงได้ แล้วถ้าใครมีญาณหยั่งรู้ สามารถตามรู้ตามไปดูพวกพาลชนเหล่านั้นที่ตายไปแล้ว ไปเกิดจุติที่ไหน ย่อมหยั่งรู้ได้อย่างกระจ่างใจว่า พาลชนทั้งหลาย ที่ประพฤติทุศีลเหล่านี้ทั้งหมด เขามีนรกอบายภูมิเป็นจุดหมายปลายทาง เมื่อเห็นสภาพสัตว์นรกที่ทุกข์ทรมานเหล่านั้นในขุมนรก ย่อมเกิดความสลดสังเวชน่าสมเพชเหลือประมาณ



ที่มา ธรรมะพระป่ากรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น

 

กงกรรมกงเกวียน



ที่มา ธรรมะพระป่ากรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น

 

ที่มา ธรรมะพระป่ากรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น

 

✨รำลึกพระคุณพระบรมมหาโพธิสัตว์ ✨

อาตมา “พระบุญชุ่ม ญาณสังวโร”

จำพรรษาอยู่ที่วัดพระธาตุดอนเรือง เมืองพง รัฐเชียงตุง เขตพม่า ในพรรษาที่ ๒

อาตมาได้นิมิตเห็นหลวงปู่แก่เฒ่าองค์หนึ่งอายุประมาณ ๘๐-๙๐ ปี มาเทศน์ให้ฟัง

ตอนที่อาตมาได้เข้ากรรมปฏิบัติไม่พูด ๗ วัน ท่านเทศน์สอนเรื่องการปฏิบัติให้มีสติและให้อยู่สันโดษ มีขันติ เมตตา และความเพียร ให้ถึงความพ้นทุกข์ ให้ดับเสียสิ้นชาติ ชรา พยาธิ มรณะ ให้ถึงซึ่งพระนิพพานเป็นที่สุด

ท่านเทศน์เป็นภาษาบาลี และแปลเป็นภาษาไทยให้ฟังอย่างชัดเจน แล้วท่านก็เทศน์สอนเรื่องปฏิจจสมุปบาท และเทศน์ให้ฟังอีกหลายอย่าง อาตมารู้สึกปีติและอิ่มเอิบในรสพระธรรมของท่าน

อาตมาจึงนึกถึงหลวงปู่องค์นั้นเสมอว่าท่านนั้นเป็นใคร และยังมีชีวิตอยู่หรือเปล่า ได้แต่กราบขอพรท่านตลอดทุกวัน

ต่อมาไม่นาน หลวงปู่โง่น โสรโย วัดพระพุทธบาทเขารวก อำเภอตะพานหิน จังหวัดพิจิตร

ท่านเป็นอาจารย์องค์สุดท้ายของอาตมา ที่ท่านได้ส่งตัวอาตมาไปทำความเพียรที่ภูเขาหิมาลัย ประเทศเนปาล แล้วท่านก็ไปรับกลับมาบวชพระที่เชียงใหม่ และอาตมาก็มาจำพรรษาที่พม่า

พอดีอาตมามาทำบุญคล้ายวันเกิด เมื่อวันที่ ๕ มกราคม ๒๕๓๑ อาตมาได้อาราธนานิมนต์หลวงปู่โง่นได้โปรดเมตตามารับเครื่องไทยทานในวันที่ ๔ หลวงปู่โง่นค้างคืนที่วัดพระธาตุดอนเรือง

ท่านได้เอ่ยถึง หลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ วัดสะแก อำเภออุทัย จังหวัดพระนครศรีอยุธยา ว่าเป็นพระที่มีเมตตาองค์หนึ่งในพระนครศรีอยุธยา ได้เป็นพระอริยบุคคลองค์หนึ่ง

อาตมาได้ยินก็อิ่มเอิบปีติยินดีเป็นอย่างยิ่ง อยากจะไปกราบไหว้บูชาพระองค์นั้น

พอดีอาตมาได้ไปทำบุญวันคล้ายวันเกิดหลวงปู่โง่น พอเสร็จก็ขออนุญาตหลวงปู่โง่นเพื่อไปกราบหลวงปู่ดู่ หลวงปู่โง่นก็อนุญาต และเขียนจดหมายกำกับไปด้วย

พอไปถึงวัดสะแกก็เข้าไปกราบหลวงปู่ดู่ ท่านกำลังนั่งรับแขกอยู่ที่กุฏิไม้ พอได้เห็นหลวงปู่ดู่ก็นึกขึ้นได้ เหมือนในนิมิตตอนเข้ากรรม (หลวงปู่เฒ่าองค์นั้นก็คือหลวงปู่ดู่นั่นเอง) เกิดรู้สึกเหมือนดังพ่อลูกที่จากกันไปนานๆ

จึงก้มกราบขอพรท่าน ท่านก็ให้พรแล้วยังถวายผ้าไตรกับพระพุทธรูป ๒ องค์ รูปเหมือนหลวงปู่ทวด ๑ องค์แก่อาตมา และอาตมาก็ถวายน้ำผึ้งและยา

ท่านยิ้มแย้มมีเมตตาที่สุด อาตมาเอาพระบรมสารีริกธาตุน้อมถวายหลวงปู่ดู่ ท่านพูดว่า “เราเพิ่งพูดเรื่องพระธาตุเมื่อตะกี้ บัดนี้ท่านเอาพระธาตุมาถวาย เป็นนิมิตหมายมงคลยิ่ง” หลวงปู่ก็ให้พรด้วยใบหน้าที่อิ่มเอิบ

อาตมาได้เอาพระธาตุอีกส่วนหนึ่งและลูกประคำให้หลวงปู่ปลุกเสกอธิษฐานจิต ท่านมีลูกศิษย์หนุ่มคนหนึ่งอายุประมาณ ๒๖ หลวงปู่ถามลูกศิษย์ว่า “สว่างไหม เห็นชัดไหม มองไปให้ลึกๆ” ลูกศิษย์ก็ตอบว่า “เห็นแล้ว สว่างแล้ว” หลวงปู่จึงปลุกเสก หลับตาอธิษฐานพระธาตุและลูกประคำ

แล้วท่านก็บอกว่า “พระธาตุนี้ไปอยู่มาหลายแห่งแล้ว เคยอยู่ที่พระธาตุนครปฐม และพระธาตุนครพนม”

หลวงปู่ท่านสั่งให้เก็บรักษาและบูชาให้ดี อาตมาจึงกราบนมัสการลาหลวงปู่กลับวัดพระธาตุดอนเรือง อาตมาระลึกถึงบูชาพระคุณหลวงปู่อยู่มิได้ขาด

ต่อมาไม่นาน อาตมาก็ได้ไปกราบหลวงปู่อีกครั้ง หลวงปู่ท่านก็แนะนำสั่งสอนให้เร่งความเพียร หลวงปู่คงอยู่ไม่นาน

อาตมาก็กลับวัดมาปฏิบัติธรรมตามคำสอนของหลวงปู่ด้วยความอุตสาหะ ยังนึกอยู่ในใจว่า ถ้ามีโอกาสตั้งใจจะกลับไปวัดสะแกอีกเพื่อไปอุปัฏฐากหลวงปู่ดู่ อยู่อีกไม่นาน อาตมาก็ได้ยินข่าวว่าหลวงปู่ท่านละสังขารเสียแล้ว เป็นที่น่าเสียดายอย่างยิ่ง

อาตมารู้สึกสังเวชและเสียดายหลวงปู่อย่างมาก ที่ท่านมีเมตตาอบรมสั่งสอนอาตมาซึ่งชีวิตนี้หาไม่ได้อีกแล้ว จึงนึกถึงมรณสติกรรมฐานเป็นอารมณ์ปลงเข้าไปในไตรลักษณ์เป็นกฎธรรมชาติ เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป เป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา

อาตมาจึงอธิษฐานตั้งใจปฏิบัติธรรมตามคำสอนของหลวงปู่ทุกอย่าง ให้ถึงความพ้นทุกข์พระนิพพานเป็นที่สุด

ครูบาบุญชุ่มยังได้เล่าอีกว่า

ท่านได้เขียนบันทึกความรู้สึกในใจของท่านไว้ใน หนังสืองานพระราชทานเพลิงศพหลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ มีความตอนหนึ่งว่า “…..หลวงปู่ท่านมรณภาพสิ้นไป เปรียบเสมือนดวงอาทิตย์ที่ให้ความสว่างส่องแจ้งในโลกได้ดับไป

อุปมาเหมือนดังดวงประทีปที่ให้ความสว่างไสวแก่ลูกศิษย์ได้ดับไป ถึงแม้พระเดชพระคุณหลวงปู่ได้มรณะไปแล้ว แต่บุญญาบารมีที่ท่านแผ่เมตตา และรอยยิ้มอันอิ่มเอิบยังปรากฏฝังอยู่ในดวงใจอาตมา มิอาจลืมได้

ถ้าหลวงปู่มีญาณรับทราบ และแผ่เมตตาลูกศิษย์ลูกหาทุกคน ขอให้พระเดชพระคุณหลวงปู่เข้าสู่พระนิพพานเป็นอมตะแด่ท่านเทอญ อาตมาขอกราบคารวะพระเดชพระคุณหลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ ด้วยความเคารพสูงสุด…..”

องค์พ่อครูบาเจ้าบุญชุ่ม ญาณสํวโร เคยบอกว่าเคยลาพุทธภูมิแล้ว 3 ครั้ง แต่ลาไม่ได้
เพราะได้รับพุทธพยากรณ์จากพระพุทธเจ้าแล้ว ท่านเป็นพระนิยตโพธิสัตว์

✨ผู้โพสต์ตัดลอกที่มาเป็นมหาธรรมทานเพื่อเทิดทูนพ่อแม่ครูบาอาจารย์

จากWebsite :http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?t=34781

และบางส่วนจาก

http://plodlock.com ✨

ผู้โพสต์ขอขอบคุณที่มาไม่ว่าจะเป็นเจ้าของบทความและภาพประกอบในบทธรรมนี้




ที่มา เมตตาธรรม ศิษย์พระธุดงค์กรรมฐาน สายหลวงปู่เสาร์-หลวงปู่มั่น

 

ที่มา ธรรมะพระป่ากรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น

 

ที่มา เมตตาธรรม ศิษย์พระธุดงค์กรรมฐาน สายหลวงปู่เสาร์-หลวงปู่มั่น

 

พระราชดำรัสพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช บรมนาถบพิตร พระราชทานแก่ครูอาวุโส ๒๘ ตุลาคม ๒๕๒๓

“…ครูที่แท้จริงนั้นต้องเป็นผู้ทำแต่ความดี คือต้องหมั่นขยันและ อุตสาหะพากเพียร ต้องเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่และเสียสละ ต้องหนักแน่นอดทน และอดกลั้น สำรวมระวังความประพฤติปฏิบัติของตน ให้อยู่ในระเบียบ แบบแผนที่ดีงาม รวมทั้งต้องซื่อสัตย์ รักษาความจริงใจวางใจเป็นกลาง ไม่ปล่อยไปตามอำนาจอคติ…”

กราบขอบพระคุณ และขออนุโมทนาบุญท่านเจ้าของผู้ถ่ายภาพนี้ พร้อมทั้งผู้ที่มีส่วนร่วมในการอัญเชิญพระราชดำรัสนี้ ทุกๆท่าน



ที่มา เมตตาธรรม ศิษย์พระธุดงค์กรรมฐาน สายหลวงปู่เสาร์-หลวงปู่มั่น

 

ที่มา ธรรมะพระป่ากรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น

 

ที่มา ธรรมะพระป่ากรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น

 

ที่มา เมตตาธรรม ศิษย์พระธุดงค์กรรมฐาน สายหลวงปู่เสาร์-หลวงปู่มั่น

 

ที่มา ธรรมะพระป่ากรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น