ธรรมะจากเพจต่างๆ พระสายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

ถาม…..จะมีวิธีถอดถอนความโกรธภายในตัวของเราได้อย่างไร

.

พระหลวงตามหาบัว ญาณสมฺปนฺโน ตอบ…..ในพระอภิธรรมเรียกตัวโกรธเป็นมูลรากของโทสะ พูดให้ฟังก็พอเข้าใจได้ แต่ถ้าจะถอดถอนรากมูลของความโกรธจริงๆ แล้ว ถอนยาก ต้องอาศัยการปฏิบัติเป็นสำคัญ เพราะการถอดถอนกิเลสต้องถอดถอนด้วยความจริง จากการปฏิบัติจริง มิได้ถอดถอนจากความจำได้ ตามที่เรียนมา ซึ่งใครๆ ที่เรียกก็พอใจำได แต่กิเลสไม่กลัว ยังอยู่อย่างเดิม สิ่งใดที่เข้ามาเกี่ยวข้องกับเรา นิสัยใดๆ ที่บุคคลมี มันเป็นเรื่องสืบเนื่องกันมา ถ้าปฏิบัติ พยายามถอดถอน ก็ถอดถอนได้

พระอรหันต์ที่มาจากผู้มีความโกรธมากก็ยังมี เราเป็นมนุษย์ปุถุชน เพียงแต่รู้และเข้าใจนั้นไม่สามารถถอดถอนรากมูลของโทสะได้ ต้องอบรมจิตใจด้วยการรู้โทษของโทสะ ก็ย่อมละกันไปเอง

ส่วนจะละตามความต้องการเฉยๆ นั้นย่อมไม่สำเร็จ ต้องอาศัยการปฏิบัติจึงจะเห็นผลไปโดยลำดับ ที่เรียกว่าการภาวนาอย่างถูกต้อง เหมาะสมกับที่จะถอดถอนกิเลสชนิดนั้นๆ

กรุณาทราบว่ากิเลสมิได้กลัวความจำชื่อของมันได้เพียงเท่านั้น แม้จะจำได้กระทั่งโคตรแซ่ของมัน มันก็คือกิเลสที่นั่ง นอน ขับถ่าย อยู่บนหัวใจสัตว์โลกอยู่นั่นเอง มิได้คิดจะโยกย้ายถ่ายเทไปไหน นอกจากการปฏิบัติจิตตภาวนา อบรมสติปัญญาให้แก่กล้าสามารถขับไล่มันออกได้เท่านั้น มันถึงจะกลัว และแตกกระจายออกจากใจอย่างไม่มีปัญหา ดังพระพุทธเจ้าและสาวกทั้งหลายท่านทรงขับไล่ด้วยการปฏิบัติมาแล้ว จึงได้นำวิธีนั้นมาสอนโลกเรื่อยมาจนปัจจุบันนี้.



ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

“การหัดนึกย้อนหลัง
หัดนึกก่อนทำ
หัดนึกก่อนโกรธ
หัดให้มีความรู้ตัว
หัดให้มีความยับยั้ง

การหัดอยู่เสมอ
สติจักเกิดมีทวีเป็นลำดับ
จนถึงเป็นสติรอบคอบ
ถ้าไม่หัดทำ จะให้มีสติขึ้นเองนั้น
เป็นการยาก

เหมือนอย่างเมื่อประสงค์
ให้ร่างกายมีพลานามัยดี
ก็ต้องทำการบริหารให้ควรกัน”

.. สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราชฯ ..



ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

พระสีวลีทำไมรวยมีแต่คนมาทำบุญทำทาน แต่พระโลสกติสสะทำไมบิณฑบาตเท่าไรก็ฉันไม่เคยอิ่ม จนพระโลสกติสสะท่านบำเพ็ญสำเร็จเป็นพระอรหันต์แต่บาปกรรมก็ยังให้ผล เรื่องจิตใจเรื่องมรรคผลนิพพานของท่านก็ส่วนหนึ่ง แต่บาปกรรมก็อีกส่วนหนึ่ง ท่านก็ต้องได้รับผลของกรรมจนวันสุดท้าย พระสารีบุตรท่านถามว่า โลสกติสสะ เธอเคยฉันอาหารอิ่มไหม พระโลสกติสสะก็ตอบว่าไม่เคยอิ่ม บางทีอาหารก็หายไปในบาตร บางทีก็บาตรคว่ำ บางทีก็ไม่มีใครใส่บาตร

พระสารีบุตรว่า เอาเถอะ วันนี้เราจะจับขอบบาตรให้นั่งฉัน พระสารีบุตรก็นั่งจับขอบบาตร พระโลสกติสสะก็นั่งฉันอิ่ม วันนั้นเป็นวันสุดท้าย พอท่านฉันอิ่มก็ลาพระพุทธองค์นิพพานในวันนั้น พระพุทธเจ้าท่านก็ว่า ให้ไปตามกาลอันสมควรของเธอเถิด ท่านก็จึงลานิพพานในวันนั้น

ทำไมเป็นพระอรหันต์เหมือนกัน แต่ทำไมไม่เหมือนกัน เพราะบุญกุศลมันต่างกัน พวกเรามองดูสิ คนทั้งโลกมันต่างกันทั้งหมดนะ เพราะบาปกรรมบุญกุศลเป็นเครื่องจำแนกสัตว์ทั้งหลายให้เกิดมาไม่เหมือนกัน พวกเราเสาะแสวงหาทรัพย์ หามาอย่างมาก ตั้งแต่เป็นเด็กก็เรียนหนังสือ พอได้ทำงานทำการก็หาเงิน พอหาเงินได้ก็เก็บเงิน เงินนี่ส่งเราถึงโรงพยาบาลเวลาเจ็บไข้ได้ป่วย จากนั้นก็ตายในโรงพยาบาล จากนั้นญาติสนิทมิตรสหายคนที่รักเคารพก็เอาศพมาบำเพ็ญกุศล พอครบกำหนดวันก็ส่งถึงเมรุ เอาขึ้นเมรุมาวางดอกไม้จันทน์ แล้วก็บอกว่า เอาเน้อ ไปดีเน้อ ให้อโหสิกรรมกันเน้อ อย่าจองเวรจองกรรมกันเน้อ ท่านก็ให้อโหสิกรรมกับข้าพเจ้า ข้าพเจ้าก็ให้อโหสิกรรมกับท่าน ขอให้ไปดีเน้อ เพียงแค่นั้น ไม่มีใครจะกระโดดไปอยู่ในเมรุด้วย เสร็จแล้วก็กลับมานั่งเก้าอี้ ไฟก็เผาเหลือแต่กระดูก

นี่ล่ะ อัตตาหิ อัตตโน นาโถ โก หิ นาโถ ปโรสิยา ตนแลเป็นที่พึ่งของตน คนอื่นใครเลยจะเป็นที่พี่งของเราได้นอกจากตัวเรา จากนั้นวิญญาณก็ไปตามลำพัง ถ้าเราได้ทำบุญไว้ บุญนั้นล่ะจะเป็นเพื่อนสอง ถ้าใครทำบาปเอาไว้ บาปนั้นล่ะจะเป็นเพื่อนสอง แต่บุญกับบาปนำไปไม่เหมือนกัน ถ้าบุญนำไปก็เหมือนเรามีเงินในกระเป๋า ถ้าบาปนำไปก็เหมือนเราไม่มีเงินในกระเป๋า ความรวยกับความจนนำไปมันไม่เหมือนกัน ถ้าความรวยนำไป เราจะไปที่ไหน ไปซื้ออะไร ไปที่ไหน ไปสร้างบ้านที่ไหนก็ได้ ถ้ามีเงินน้อยจะไปได้ก็แถบๆนี้ล่ะ เพราะเงินเราน้อย ถ้าเงินมากเราไปได้ทั่วโลก ซื้อเครื่องบินเรือยอร์ชก็ได้ แต่ถ้าจนพาไป ออกจากร่างนี้ ตายเลยไม่มีเงิน มองไปมองมาไปเห็นหมาก็ไปเกิดในท้องหมา เป็นวัวเป็นควาย ช้างม้าวัวควายหมูเป็ดไก่ไปเกิดได้ทั้งนั้นเพราะบาปกรรมพาไป

แต่ถ้ามีกรรมชั่ว กรรมชั่วจะพาไปตกนรกก่อน มีหลายหลุมอีก พระพุทธเจ้าจึงตรัสว่า อกตัง ทุกกตัง เสยโย ปัจฉา ตัป ปติ ทุกกตัง กรรมชั่วอย่าทำเสียเลยดีกว่า กรรมชั่วเมื่อทำลงไปแล้ว กรรมชั่วให้ผล ตนเองนั้นแลจะเดือดร้อนเมื่อภายหลัง ทำชั่ว คิดชั่ว พูดชั่ว อย่าทำเสียเลยดีกว่า เมื่อเราคิดชั่ว ทำชั่ว พูดชั่ว กรรมชั่ว ตนเองนั้นแลจะเดือดร้อนเมื่อภายหลัง

หลวงพ่ออินทร์ถวาย สันตุสสโก
พระธรรมเทศนา “พระราชาหูเอียง”
แสดงธรรมเมื่อวันที่ ๖ ธันวาคม ๒๕๕๘



ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

คนเก่งในเรื่องราคะโทสะโมหะ เก่งในเรื่องโลภโกรธหลง ชอบดุด่าคนฯลฯ นี้คือลักษณะของคนมีบาป …ส่วนคนที่…เก่งในเรื่องทำความดี มีเมตตาสงสาร …มีจิตใจสงบ ไม่ตอบโต้กับคนบาป ไม่ยุ่งกับคนบาป …นี้คือลักษณะของคนมีบุญ

โอวาทธรรมคำสอนพ่อแม่ครูบาอาจารย์
หลวงปู่ไม อินทสิริ
วัดป่าภูเขาหลวง อ.วังน้ำเขียว จ.นครราชสีมา



ที่มา เมตตาธรรม ศิษย์พระธุดงค์กรรมฐาน สายหลวงปู่เสาร์-หลวงปู่มั่น

 

ที่มา ธรรมะพระป่ากรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น

 

ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

พวกเราอยู่กับศาสนาไปเอากิเลส ฟังพระเทศน์ก็ไปจับแต่เบอร์ เข้าวัดก็ไปหาเครื่องรางของขลัง เรานี่ล่ะเครื่องรางของขลัง ขาสอง แขนสอง หัวหนึ่ง นี่ตัวนี้ล่ะ ตัวอัปมงคลก็อยู่ที่นี่ ตัวมหามงคลก็อยู่ที่นี่ ตัววัตถุมงคลก็ตัวเรานี่ล่ะ จะสร้างให้เป็นมหามงคล ก็เอาสิ ไปเดินจงกรม ไปนั่งภาวนา ไปปฏิบัติธรรมสิ มันจะกลายเป็นวัตถุมงคลขึ้นมาในตัวของแต่ละคน นี่ไม่มีเลย เห็นเดินเพ่นพ่านกันเต็ม จะหาใครเข้าถึงศาสนาเข้าวัดเข้าวาไม่มี

ถ้าเข้าวัดกันเหมือนเข้าห้างนี่ ภาพไหนจะสวยงามเท่านี้ มีประเทศเดียวในโลกนี่ล่ะที่พุทธศาสนาโดดเด่น บางคนโจมตีศาสนา ว่าศาสนาล้าสมัยบ้าง กดถ่วงสังคมบ้าง ศาสนาที่ไหนกดถ่วง มีแต่ส่งเสริม บรรดานักท่องเที่ยวที่มาเมืองไทย ศาสนาหาเงินเข้าเมืองไทยเท่าไร ฝรั่งมังค่าเขามาเที่ยว เขามาเที่ยววัด น้ำตกสถานที่อย่างอื่นเขาก็มี เขามาดูสถาปัตยกรรมตามวัดวาต่าง ๆ หารายได้เข้าประเทศไทยมากขนาดไหนแต่ละปี เคยคิดบ้างไหม กลับมาโจมตีศาสนาอีก คิดให้มันรอบคอบสิ

โอวาทธรรมคำสอนพ่อแม่ครูบาอาจารย์
พระอาจารย์โสภา สมโณ
วัดแสงธรรมวังเขาเขียว อ.วังน้ำเขียว จ.นครราชสีมา
๑๙ สิงหาคม ๒๕๖๑



ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

โอวาทธรรม:พระคุณเจ้าหลวงพ่ออุตตมะ



ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

โอวาทธรรมคำสอนพระคุณเจ้าหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

ธรรมะประจำวันที่ 2~9~2561



ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

โอวาทธรรมวันพระจากพระคุณเจ้าหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต



ที่มา เมตตาธรรม ศิษย์พระธุดงค์กรรมฐาน สายหลวงปู่เสาร์-หลวงปู่มั่น

 

ที่มา ธรรมะพระป่ากรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น

 

ที่มา เมตตาธรรม ศิษย์พระธุดงค์กรรมฐาน สายหลวงปู่เสาร์-หลวงปู่มั่น

 

‎ น มิยฺยามานํ ธมฺมนฺเวติ กิญฺจิ = ทรัพย์สักนิดก็ติดตามคนตายไปไม่ได้ กิเลสมนุษย์ไม่มีเพียงพอ ไม่รู้เอาไปทำอะไรเยอะแยะ
ได้แล้วก็เอาอีก ให้แล้วก็ขออีก อยากได้มาก
เหมือนเปรตเหมือนผี ไม่อิ่มไม่พอ

ถ้าอิ่มถ้าพอก็เป็นบุญ ถ้าให้ได้ ทานได้..ก็ไปสวรรค์ไปนิพพาน
ถ้าไม่พอ..ก็ตกนรกเท่านั้นล่ะ เหมือนเปรตเหมือนผีไม่รู้จักพอ
มีแต่ความอยาก อยากได้อะไรก็เอาหมดนั่นล่ะ

หลวงปู่เพียร วิริโย



ที่มา เมตตาธรรม ศิษย์พระธุดงค์กรรมฐาน สายหลวงปู่เสาร์-หลวงปู่มั่น

 

ที่มา ธรรมะพระป่ากรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น

 

ที่มา ธรรมะพระป่ากรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น

 

“ ดูกรภิกษุทั้งหลาย อันร่างกายนี้สะสมแต่ของสกปรกโสโครก มีสิ่งปฏิกูลไหลออกจากทวารทั้งเก้ามีช่องหูช่องจมูก เป็นต้น เป็นที่อยู่อาศัยของสัตว์เล็กสัตว์น้อย เป็นป่าช้าแห่งซากสัตว์นานาชนิด เป็นรังแห่งโรคเป็นที่เก็บโรค อุปมาเหมือนถุงหนังซึ่งบรรจุเอาสิ่งโสโครกต่างๆเข้าไว้แล้วซึมออกมาเสมอๆเจ้าของกายจึงต้องชำระล้าง ขัดถูวันละหลายๆครั้ง เมื่อเว้นจากการชำระล้างแม้เพียงวันเดียวหรือสองวันกลิ่นเหม็นก็ปรากฏเป็นที่น่ารังเกียจ เป็นของน่าขยะแขยง ”



ที่มา พระกรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

ที่มา ธรรมะพระป่ากรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น

 

ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

“กลับกิเลสให้เป็นของดี”

อารมณ์มีทุกคน ที่จะเกิดอารมณ์ ที่จะเป็นอารมณ์ในทางชั่วก็เพราะตัวของเรานี่มีตัวกิเลสภายใน ความรักความใคร่ความชอบใจหรือความเกลียดความโกรธ ความยินดีและไม่ยินดี มันมีอยู่ในใจคนทุกทุกคน เหตุนั้นมันค่อยจึงเป็นอารมณ์

อารมณ์นั้นพูดกันง่ายๆเลยว่าเป็นตัวกิเลส แต่ครานี้เราสู้อะไร?เราชนะอะไร? ถ้ามันมีกิเลสเมื่อมันไม่เห็นโทษเราก็ไม่พยายามที่จะทำดี ไม่พยายามที่จะชำระสะสาง พอมีกิเลส เห็นโทษเราก็จะตั้งหน้าลงไปเพื่อชำระสะสาง ดีกว่าผู้ที่ไม่เห็นโทษ ผู้ไม่เห็นโทษ เห็นเป็นคุณทั้งหมดแล้วก็ไม่หาหนทางที่จะชำระสะสาง ไม่หาทางรีบแก้ไข

ดังนั้น อารมณ์ทั้งหลายนั้นถ้าหากผู้มีสติปัญญาพิจารณาเห็นโทษไม่ใช่เป็นของเลว เป็นของชั่วจริงล่ะอารมณ์นี้กิเลสแต่ไม่ใช่เป็นของชั่วในตัวของเรา คือถ้าเราเห็นโทษเราต้องสละและพยายามกำจัด เลยกลับเป็นของดี เลยเป็นเหตุให้เราเห็นภัย ได้ความรู้..ตื่นตัว ไม่มัวเมาด้วยลุ่มหลงโทษตัวเดียวกับอารมณ์ทั้งหลายนั้น มันดีตรงนี้ที่ว่าดี

เหมือนอย่างกับคนเป็นโรค ไม่มีโรคก็ไม่มียา เพราะเกิดโรคถึงค่อยแสวงหายากำจัด ได้วิชาเพราะโรค ได้ความรู้เพราะโรคเกิดขึ้น กิเลสมันเผาตัวของคนเรา ทุกคนได้เคยเผามาแล้ว เคยเดือดร้อนมาแล้ว เมื่อเราเห็นโทษในการที่มันเผาและเดือดร้อนมาแล้ว เราเห็นโทษเห็นภัยและพยายามที่จะกำจัดเผาผลาญให้วอดวายหายไป อาการพยายามที่จะกำจัดให้มันวอดวายหายไป ตัวนี้แหละเป็นตัว “ปัญญา” นี้แหละเป็นของดี ดีตรงนี้

“พระอาจารย์เทสก์ เทสรังสี”
วัดหินหมากเป้ง
อ.ศรีเชียงใหม่ จ.หนองคาย

:: รวมคำสอน “หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี”
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=72&t=43000

:: ประวัติและปฏิปทา “หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี”
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=13&t=35963

:: ประมวลภาพ “หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี” วัดหินหมากเป้ง
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=38&t=42782

:: พระเจดีย์บรรจุอัฐิธาตุของ “หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี” ๓ แห่ง
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=24&t=45830

:: “กุฏินิพพานหลวงปู่เทสก์ เทสรังสี” ณ วัดถ้ำขาม จ.สกลนคร
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=24&t=47380

——-



ที่มา เมตตาธรรม ศิษย์พระธุดงค์กรรมฐาน สายหลวงปู่เสาร์-หลวงปู่มั่น

 

ที่มา ธรรมะพระป่ากรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น