ธรรมะจากเพจต่างๆ พระสายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

สวดบ่อยๆ ยิ่งดี จิตใจของเราก็สบายนะ สวดมนต์อย่างหลวงปู่มั่น หลวงปู่ขาวนี้สวดมนต์เป็นชั่วโมง

หลวงปู่ลี กุสลธโร
วัดภูผาแดง จ.อุดรธานี



ที่มา ธรรมะของพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

“กรรมบีบคั้น”

ก็มันเป็นอย่างนี้เรื่องบาปเรื่องบุญนี่ มันสลับซับซ้อนกันมากมาย ขอให้ศึกษาพิจารณาให้เข้าใจตามที่แนะนำสั่งสอนมานี่แหละ อันนี้พูดอย่างมีหลักนะ ไม่ใช่ไม่มีหลักพูด หลักที่พระพุทธเจ้าทรงแสดงไว้แล้วนั่นแหละ ที่ท่านเรียกว่า “อุปปีฬกกรรม” กรรมบีบคั้น มีชื่อของกรรมมีทั้งนั้นแหละ กรรมบีบคั้นนี่ท่านอธิบายไว้ว่า มันเป็นได้ทั้งสองทางนะ

เอ้า ถ้าหากว่า บุคคลผู้มีบุญวาสนาบารมีแก่กล้ามาอย่างนี้นะ ได้สร้างบุญกุศลมามากแต่บาปก็ได้ทำมาแต่ทำไม่มากอย่างนี้ เอ้า พอบาปกรรมนั้นจะให้ผลแก่บุคคลผู้นั้นไป มันให้ผลไปได้ไม่มากเท่าไร เอ้าบุญกุศลที่มีกำลังกล้ากว่านั้นมันมาบีบคั้นเอากรรมชั่วที่มีกำลังน้อยกว่านั้นให้ระงับไปเลย นี่เรียกว่า กรรมบีบคั้นนะ

เอ้าบาดนิเมื่อบุคคลได้สร้างบาปกรรมอันนั้นไว้ในอดีตก็ดีหรือปัจจุบันนี้ก็ดี มากมายแล้วอย่างนี้ ทำบุญกุศลไว้ไม่มากอย่างนี้ พอว่าบุญกุศลนั้นเริ่มให้ผลมาอย่างนี้นะ ได้รับความสุขสบายมา เอ้าบาปกรรมที่มันมีกำลังเหนือกว่านั้นมันก็มาบีบคั้นเอาบุญกุศลอันนั้นให้เจริญไปไม่ได้ ทำให้บุญกุศลอันมีกำลังน้อยกว่านั้นมันระงับไป ผู้นั้นก็ได้เสวยทุกข์แทนความสุขต่อไป นี่เรียกว่า บาปกรรมมันมีอิทธิพลเหนือกว่าบุญ มันก็บีบคั้นเอาบุญนั้นให้สลายตัวไป

นี่เราจะเห็นได้บางคนนะ เอ้าทำการค้าการขายอะไรมาเริ่มได้กำไรงามๆเริ่มจะนำครอบครัวให้อยู่เย็นเป็นสุขเจริญด้วยลาภด้วยยศไป เอ้า กรรมชั่วที่ตัวทำมาแต่ก่อนนั้นมันมาบีบคั้นเอา ทำการค้าขายอะไรก็ขาดทุนยุบยับลงไป ไอ้ตัวเองก็เจ็บไข้ได้ป่วยลงอะไรหมู่นี้นะ บางทีก็ทำให้มีพวกโจรมาจี้มาปล้นเอาทรัพย์สินเงินทองไปหมด หมู่นี่ เนี่ยเรียกว่า “กรรมบีบคั้น” นะ ขอให้เข้าใจไว้

“พระอาจารย์เหรียญ วรลาโภ”
วัดอรัญญบรรพต
อ.ศรีเชียงใหม่ จ.หนองคาย



ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

☀โอวาทธรรม:พระคุณเจ้าหลวงปู่หลุย จนฺทสาโร☀



ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

“อานุภาพการสวดมนต์และเสียงสาธุการ” โดย หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

สมัยที่ท่านพระอาจารย์มั่นพักอยู่บนดอยปะหร่อง (เชียงใหม่) กับพระอาจารย์มนู ตอนเช้าเที่ยวบิณฑบาต พอให้พรเสร็จ ท่านได้สอนให้ชาวบ้านกล่าวสาธุพร้อมกันด้วยเสียงสูง ท่าน(พระอาจารย์มั่น)เล่าเป็นเชิงตลกว่า มือทั้งสองข้างของเขาชูขึ้นข้างบนเหมือนบั้งไฟจะขึ้นสู่ท้องฟ้า ว่างั้น..
วันหนึ่ง ท่านนั่งพักในส่วนที่ทำเป็นที่พักกลางวัน มีเทพพวกหนึ่งมาจากเขาจิตรกูฏ มาถามท่านว่า.. “เสียงสาธุ สาธุนั้น สาธุอะไร สะเทือนสะท้านทุกวัน พวกเทพทั้งหลายได้ฟัง มีความสุขไปตามๆ กัน”
ท่านมาพิจารณาว่า.. “เสียงอะไร ที่ไหน จึงระลึกได้ว่า เสียงสาธุการของชาวบ้านตอนถวายทานนั่นเอง”
พอรับทราบแล้วพวกเทพก็กล่าวว่า.. “เขาก็สาธุการด้วย” แล้วทำประทักษิณเวียนขวาลากลับไป ส่วนมากพวกเทพเขาจะทำอย่างนั้น
ท่านพระอาจารย์มั่น เลยมาพิจารณาต่อได้ความว่า..
“พุทธมนต์นั้นใครสวดก็ตาม จะเป็นกิจวัตรของพระสงฆ์เช้า เย็น
หรือชาวพุทธทุกคน สวดมนต์ระลึกในใจ มีอานุภาพแผ่ไปได้หมื่นจักรวาล
สวดออกเสียงพอฟังได้ มีอานุภาพแผ่ไปได้แสนจักรวาล
สวดมนต์เช้าเย็นธรรมดา มีอานุภาพแผ่ไปได้แสนโกฏิจักรวาล
สวดเต็มเสียงสุดกู่ มีอานุภาพแผ่ไปได้อนันตจักรวาล
แม้สัตว์ที่อาศัยอยู่ในสามภพ และที่สุดอเวจีมหานรก ยังได้รับความสุข
เมื่อแว่วเสียงพุทธมนต์ผ่านลงไปถึงชั่วขณะชั่วครู่หนึ่ง ดีกว่าหาความสุขไม่ได้เลยตลอดกาล”

…นี้คืออานิสงส์ของพระพุทธมนต์
หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต..

(หนังสือ “รำลึกวันวาน” หลวงตาทองคำ จารุวัณโณ)
ศูนย์เผยแพร่ธรรมะ



ที่มา ธรรมะของพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

ที่มา เมตตาธรรม ศิษย์พระธุดงค์กรรมฐาน สายหลวงปู่เสาร์-หลวงปู่มั่น

 

ที่มา ธรรมะพระป่ากรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น

 

“.. การตายแล้วสูญ นั้นมันเพลงอัศจรรย์ของอวิชชากล่อมสัตว์โลกให้ตาบอดต่างหาก ไม่มีความจริงแม้ ๑ เปอร์เซ็นต์แฝงอยู่เลย มันโกหก ๑๐๐ เปอร์เซ็นต์แท้ ๆ จงจำ ..”

หลวงปู่ขาว อนาลโย



ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

ที่มา ธรรมะพระป่ากรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น

 

ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

ที่มา เมตตาธรรม ศิษย์พระธุดงค์กรรมฐาน สายหลวงปู่เสาร์-หลวงปู่มั่น

 

สวยงามเพราะกฎเพราะระเบียบข้อบังคับ

สำหรับวัดป่าบ้านตาดนี้ ถ้าผู้จะถือเป็นคติตัวอย่างเพื่อความเป็นคนดีก็น่าจะยึดได้ไม่สงสัย เพราะวัดนี้เราดำเนินตามหลักธรรมหลักวินัยสำหรับพระนะ มาด้วยดี สม่ำเสมอตลอดมา ส่วนประชาชนจะยึดเอาแขนงของการปฏิบัติของพระไปใช้ก็เป็นประโยชน์ตามเพศของตน คนเราถ้าไม่มีกฎมีระเบียบข้อบังคับแล้วหาความสวยงามไม่ได้ คนสวยงามเพราะกฎเพราะระเบียบข้อบังคับเพื่อความสวยงาม ไปที่ไหนก็สวยงาม เช่นพระมีธรรมมีวินัยติดตัวเป็นมารยาท ธรรมวินัยก็คือองค์ศาสดา ไปที่ไหนเรียกว่าศาสดาติดหัวใจๆ ติดกิริยามารยาทตลอดไป ผู้นั้นสวยงามธรรมและวินัยนั้นแลจะเป็นศาสดาของเธอทั้งหลายแทนเราตถาคต เมื่อเราผ่านไปแล้ว ถ้าใครมีธรรมมีวินัยติดตัวแล้ว ก็เท่ากับตามเสด็จพระพุทธเจ้าตลอดเวลา ถ้าไม่มีธรรมวินัยติดตัวแล้วตั้งเป็นอะไรๆ ก็จะเป็นบ้าไปหมด เอากิเลสเข้าไปพอกปั๊บนี้สกปรกทันทีๆ เรื่องของกิเลส ธรรมจะสะอาดขนาดไหนกิเลสโปะเข้าไป เลยกลายเป็นธรรมมัวหมองเศร้าหมองไปได้กิเลสเป็นของสกปรกมาดั้งเดิมแต่โลกชอบ ชอบกิเลสตัวสกปรก เมื่อเป็นเช่นนั้นโลกถึงเป็นโลกสกปรก พระสกปรก มุ่งไปทางลาภทางยศความสรรเสริญเยินยอ นี่ละพระเหล่านี้พระสกปรก ตั้งขึ้นเท่าไรสกปรกทั้งนั้น เหมือนกองมูตรกองคูถ ตั้งสูงเท่าไรกองเท่าภูเขา ก็กองมูตรกองคูถกองเท่าภูเขา กองสกปรกเลอะเทอะเข้าไปแปดเปื้อนธรรม จึงดูไม่ได้ คำว่าพระเรานี้พร้อมแล้ว พระแปลว่าประเสริฐ เต็มอยู่ในคำว่าพระแล้ว ให้ปฏิบัติตามนี้ ถ้าปฏิบัติตามนี้แล้วก็เป็นพระของศาสดา ไปไหนก็สวยงาม ถ้านอกเหนือจากนี้ไปแล้ว ไม่เป็นท่าทั้งนั้นแหละ ตั้งขึ้นสูงขนาดไหน ก็เหมือนกับโยนกองขี้ขึ้นไปบนอากาศ มันก็ลงมาโปะหัวเจ้าของนั่นแหละถ้าจิตใจห่างเหินจากธรรมจากวินัยเสีย เฉพาะอย่างยิ่งพระเรา ถ้าจิตใจห่างเหินจากธรรมจากวินัยเสียหาความงามไม่ได้นะพระเรา ความงามของพระไม่ได้อยู่ที่ไหน อยู่ที่ธรรมวินัยประดับพระ ผ้าเหลืองผ้าอะไรเอามาโปะคอเข้าไป แต่มารยาทความประพฤติดีงามออกมาจากจิตใจที่เป็นธรรม นั่นแหละคือพระแท้ ไปที่ไหนสวยงามตลอดเวลา พระเราไม่ได้งามด้วยเครื่องแต่งเนื้อแต่งตัวประดับประดาตกแต่งภายนอกเหมือนประชาชนโลกๆ เขาพระนี้สวยงามอยู่กับการประพฤติปฏิบัติ สวยงามกับหลักธรรมหลักวินัย นี่ละพระงาม หัวใจพระ กิริยาของพระ ชีวิตของพระอยู่กับธรรมกับวินัย พระจะสวยงามตลอดไปเลย ถ้าไม่มีนี้แล้วดูไม่ได้เลย ความสวยงามของพระอยู่กับธรรมกับวินัย นี่เป็นเรื่องเลิศเลอ ธรรมก็ดีวินัยก็ดีเลิศเลอประดับพระ พระก็กลายเป็นพระที่สดสวยงดงามสงบร่มเย็นเข้าไปโดยลำดับ ถ้าไม่มีธรรมวินัยเข้าไปบังคับหัวใจแล้วลิงก็สู้ไม่ได้ หาความงามของพระต้องหาที่ธรรมวินัยของพระผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ งามอยู่ตรงนี้งามทางโลกงามด้วยความประพฤติเป็นสำคัญ มีศีลธรรมเป็นเครื่องประดับก็งาม มีสมบัติเงินทองข้าวของมากน้อย ก็เป็นเครื่องประดับคนผู้มีธรรมนั่นแหละให้สวยงามยิ่งขึ้นไป ถ้ามีแต่สมบัติเฉยๆ หาความสวยงามไม่ได้ กลายเป็นไฟเผาโลกไปก็ได้ สมบัติเงินทองเป็นไฟเผาโลกได้ ถ้าไม่มีธรรม ถ้ามีธรรมชุ่มเย็น สมบัติเงินทองต้องมีธรรมเข้าเป็นเครื่องประกอบกัน ถ้าไม่มีธรรมแล้วหาความงามไม่ได้ ถ้าผู้มีศีลมีธรรม มีสมบัติเงินทองข้าวของ ท่านก็ชุ่มเย็น ไปที่ไหนชุ่มเย็นๆ ไปด้วยความเมตตา ไม่ลืมเนื้อลืมตัว นี่ละธรรมไปไหนไม่ลืมตัว ถ้ากิเลสไปไหนเห่อเป็นบ้าไปเลยพอพูดถึงเรื่องนี้ก็ เขาตั้งยศตั้งศักดิ์ให้หลวงตาบัวเป็นของน้อยเมื่อไรวะ ฟาดเป็นดอกเตอร์ ๒ ดอกเตอร์นี่หลวงตาบัว ใครจะมาดูถูกหลวงตาบัวได้เหรอ ว่าหลวงตาบัว ป.๓ มันได้ดอกเตอร์ ๒ ดอกเตอร์ ดอกเตอร์เหล่านี้สู้ไม่ได้นี่ เข้าใจไหม เราได้ดอกเตอร์รามคำแหง ดอกเตอร์มหาวิทยาลัยขอนแก่นเห็นไหม พอว่าอย่างนี้เราก็อดหัวเราะไม่ได้ อธิการบดีมหาวิทยาลัยขอนแก่นเขามาถวายดอกเตอร์เรา โธ้ เราก็ว่างั้น นี่เวลามามันหลวงตาบัวมานะ พอได้ดอกเตอร์แล้วให้รีบบอกประกาศทั่วจังหวัดขอนแก่นนะ ไม่งั้นเหยียบแหลกไปหมด อธิการบดีหัวเราะก้ากๆ เลยก็เป็นดอกเตอร์แล้วมันจะรออะไร เหยียบแหลกไปเลยเราว่างั้น คือมานี่หลวงตาบัวมา พอได้ดอกเตอร์ไปแล้วนี้มันจะเหยียบแหลกหมดเลย ประกาศลั่นกันให้หลีกทางดอกเตอร์บัวไป แน่ะ เวลาจะตลก นั่นก็มีหมาอยู่นั่น ห้ามเข้า มีหมาอยู่นั่น เขาก็รู้นิสัยหลวงตาชอบหมา เขาก็ห้ามเข้าอยู่นั่น หมามันเงือดเงื้อไว้ ประตูทางนู้นประตูทางนี้
(โยมถวายทองคำ ๑ บาทครับ) มาเถอะ ทองคำเข้าคลังหลวงคราวนี้ไม่ใช่น้อยๆ นะ ตั้ง ๑๑,๕๗๖ กิโล ทองคำเราที่เข้าคลังหลวงคราวช่วยชาติคราวนี้ ไม่ใช่น้อยๆ หาได้ที่ไหน ไม่มี เพิ่งมามีตอนเราช่วยชาตินี่ละ พวกเราทั้งหลายช่วยชาติของเรา ได้ทองคำตั้ง ๑๑,๕๗๖ กิโล ของง่ายหรือทองคำ แต่กิโลหนึ่งมันก็พอแล้วนี่ ฟาด ๑๑,๕๗๖ กิโล เข้าคลังหลวงเรียบร้อยแล้ว ประดับคลังหลวงสวยงาม
นี่ละธรรมพาดำเนินสะอาดสะอ้านสวยงามทุกอย่าง อบอุ่น เจ้าของเองแม้สตางค์นึงเราไม่เคยแตะนะ เราเพื่อชาติเพื่อจริงๆ ด้วยความเมตตาสงสารชาติของเรา มันจะล่มจม ถ้าปล่อยให้ชาติแล้ว ชาติก็เป็นมหาโจรทำลายชาติของตัวเอง ต้องฟื้นฟูชาติของตัวเองขึ้นไปด้วยความรู้จักประมาณทุกสิ่งทุกอย่าง การอยู่การกิน การใช้สอยทุกอย่าง อย่าฟุ้งเฟ้อเห่อเหิม ให้รู้จักประมาณๆ เมืองไทยเราเป็นเมืองสนุกสนานรื่นเริงมาแต่ไหนแต่ไร มันจึงลืมตัวตลอด เวลาเหตุการณ์เข้ามาอย่างนี้ปรับตัวไม่ทัน เลยไม่ทันเขา ทีนี้ก็มาเดือดร้อนเรานั่นแหละ ให้พากันคิดนะ การลืมเนื้อลืมตัวไม่ดี(นักเรียนอุดรพิทยานุกูลถวายปัจจัยครับ) พวกนักเรียนก็ให้พากันตั้งใจเรียน อย่าเป็นนักลิงนะ นักลิงกับนักเรียนมันใกล้กัน ให้พากันตั้งอกตั้งใจ นี่เข้ามาศึกษาอบรมเพื่อสารประโยชน์แก่ตนเอง ออกไปก็ทำตัวให้เป็นคนดีเป็นสำคัญ อันดับหนึ่งคือทำตัวเป็นคนดี ความรู้วิชาต่างๆ เป็นเครื่องประดับคนดีแล้วก็สวยงามมาก ถ้ามีแต่ความรู้วิชาเฉยๆ ไม่เกิดประโยชน์อะไร ต้องมีธรรมเข้าอยู่ภายใน ธรรมเป็นเครื่องประดับวิชาต่างๆ ให้สวยงาม ใช้การใช้งานก็ได้สะดวกสบาย ไม่เข้าเนื้อตัวเอง มีแต่ความรู้เฉยๆ เสียคนได้นะ ลืมตัว ถ้าไม่มีธรรม ถ้ามีธรรมไม่ลืมตัว นั่นอยู่ตรงนั้น

สวยงามเพราะกฎเพราะระเบียบข้อบังคับ

เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด
เมื่อวันที่ ๘ กันยายน พุทธศักราช ๒๕๕๐



ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

ในจิตใจของคนเราโดยส่วนมากนั้น มักจะขาดสติ ขาดความยั้งคิด จึงทำอะไรไปตามอารมณ์ ไปตามอำนาจของกิเลส ซึ่งครอบงำจิตใจของสัตว์ทั้งหลาย เมื่อเกิดอารมณ์คือความคิดที่ไม่ดี เมื่อขาดสติความยั้งคิด ก็พูดหรือกระทำในสิ่งที่ไม่ดี ตามอำนาจของความโลภ ความโกรธ ที่ครอบงำจิตใจของสัตว์ทั้งหลาย แต่คนทั้งหลายโดยมากก็คิดว่าตัวเองมีสติอยู่กับใจเจ้าของ เพราะการกระทำทุกสิ่งทุกอย่างไปตามความคิดไปตามอารมณ์ ก็คิดว่าอันนั้นแหละคือสติ คือปัญญา ของแต่ละบุคคล แต่ความจริงการกระทำอะไรไปตามอารมณ์ ตามอำนาจของกิเลส ก็คือสติปัญญาของกิเลสเป็นผู้บงการ เป็นผู้บังคับบัญชาจิตใจของเรานั้น ให้กระทำกรรมที่ไม่ดี ก็ย่อมก่อให้เกิดความทุกข์ทั้งในปัจจุบันและภายภาคหน้า

-:- พระอาจารย์อัครเดช (ตั๋น) ถิรจิตโต -:-
วัดบุญญาวาส ต.บ่อทอง อ.บ่อทอง จ.ชลบุรี



ที่มา พระกรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

โอวาทธรรม:พระคุณเจ้าหลวงปู่เจี๊ยะ จุนโท

ธรรมะประจำวันที่ 10~9~2561



ที่มา เมตตาธรรม ศิษย์พระธุดงค์กรรมฐาน สายหลวงปู่เสาร์-หลวงปู่มั่น

 

สวยงามเพราะกฎเพราะระเบียบข้อบังคับ

สำหรับวัดป่าบ้านตาดนี้ ถ้าผู้จะถือเป็นคติตัวอย่างเพื่อความเป็นคนดีก็น่าจะยึดได้ไม่สงสัย เพราะวัดนี้เราดำเนินตามหลักธรรมหลักวินัยสำหรับพระนะ มาด้วยดี สม่ำเสมอตลอดมา ส่วนประชาชนจะยึดเอาแขนงของการปฏิบัติของพระไปใช้ก็เป็นประโยชน์ตามเพศของตน คนเราถ้าไม่มีกฎมีระเบียบข้อบังคับแล้วหาความสวยงามไม่ได้ คนสวยงามเพราะกฎเพราะระเบียบข้อบังคับเพื่อความสวยงาม ไปที่ไหนก็สวยงาม เช่นพระมีธรรมมีวินัยติดตัวเป็นมารยาท ธรรมวินัยก็คือองค์ศาสดา ไปที่ไหนเรียกว่าศาสดาติดหัวใจๆ ติดกิริยามารยาทตลอดไป ผู้นั้นสวยงามธรรมและวินัยนั้นแลจะเป็นศาสดาของเธอทั้งหลายแทนเราตถาคต เมื่อเราผ่านไปแล้ว ถ้าใครมีธรรมมีวินัยติดตัวแล้ว ก็เท่ากับตามเสด็จพระพุทธเจ้าตลอดเวลา ถ้าไม่มีธรรมวินัยติดตัวแล้วตั้งเป็นอะไรๆ ก็จะเป็นบ้าไปหมด เอากิเลสเข้าไปพอกปั๊บนี้สกปรกทันทีๆ เรื่องของกิเลส ธรรมจะสะอาดขนาดไหนกิเลสโปะเข้าไป เลยกลายเป็นธรรมมัวหมองเศร้าหมองไปได้กิเลสเป็นของสกปรกมาดั้งเดิมแต่โลกชอบ ชอบกิเลสตัวสกปรก เมื่อเป็นเช่นนั้นโลกถึงเป็นโลกสกปรก พระสกปรก มุ่งไปทางลาภทางยศความสรรเสริญเยินยอ นี่ละพระเหล่านี้พระสกปรก ตั้งขึ้นเท่าไรสกปรกทั้งนั้น เหมือนกองมูตรกองคูถ ตั้งสูงเท่าไรกองเท่าภูเขา ก็กองมูตรกองคูถกองเท่าภูเขา กองสกปรกเลอะเทอะเข้าไปแปดเปื้อนธรรม จึงดูไม่ได้ คำว่าพระเรานี้พร้อมแล้ว พระแปลว่าประเสริฐ เต็มอยู่ในคำว่าพระแล้ว ให้ปฏิบัติตามนี้ ถ้าปฏิบัติตามนี้แล้วก็เป็นพระของศาสดา ไปไหนก็สวยงาม ถ้านอกเหนือจากนี้ไปแล้ว ไม่เป็นท่าทั้งนั้นแหละ ตั้งขึ้นสูงขนาดไหน ก็เหมือนกับโยนกองขี้ขึ้นไปบนอากาศ มันก็ลงมาโปะหัวเจ้าของนั่นแหละถ้าจิตใจห่างเหินจากธรรมจากวินัยเสีย เฉพาะอย่างยิ่งพระเรา ถ้าจิตใจห่างเหินจากธรรมจากวินัยเสียหาความงามไม่ได้นะพระเรา ความงามของพระไม่ได้อยู่ที่ไหน อยู่ที่ธรรมวินัยประดับพระ ผ้าเหลืองผ้าอะไรเอามาโปะคอเข้าไป แต่มารยาทความประพฤติดีงามออกมาจากจิตใจที่เป็นธรรม นั่นแหละคือพระแท้ ไปที่ไหนสวยงามตลอดเวลา พระเราไม่ได้งามด้วยเครื่องแต่งเนื้อแต่งตัวประดับประดาตกแต่งภายนอกเหมือนประชาชนโลกๆ เขาพระนี้สวยงามอยู่กับการประพฤติปฏิบัติ สวยงามกับหลักธรรมหลักวินัย นี่ละพระงาม หัวใจพระ กิริยาของพระ ชีวิตของพระอยู่กับธรรมกับวินัย พระจะสวยงามตลอดไปเลย ถ้าไม่มีนี้แล้วดูไม่ได้เลย ความสวยงามของพระอยู่กับธรรมกับวินัย นี่เป็นเรื่องเลิศเลอ ธรรมก็ดีวินัยก็ดีเลิศเลอประดับพระ พระก็กลายเป็นพระที่สดสวยงดงามสงบร่มเย็นเข้าไปโดยลำดับ ถ้าไม่มีธรรมวินัยเข้าไปบังคับหัวใจแล้วลิงก็สู้ไม่ได้ หาความงามของพระต้องหาที่ธรรมวินัยของพระผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ งามอยู่ตรงนี้งามทางโลกงามด้วยความประพฤติเป็นสำคัญ มีศีลธรรมเป็นเครื่องประดับก็งาม มีสมบัติเงินทองข้าวของมากน้อย ก็เป็นเครื่องประดับคนผู้มีธรรมนั่นแหละให้สวยงามยิ่งขึ้นไป ถ้ามีแต่สมบัติเฉยๆ หาความสวยงามไม่ได้ กลายเป็นไฟเผาโลกไปก็ได้ สมบัติเงินทองเป็นไฟเผาโลกได้ ถ้าไม่มีธรรม ถ้ามีธรรมชุ่มเย็น สมบัติเงินทองต้องมีธรรมเข้าเป็นเครื่องประกอบกัน ถ้าไม่มีธรรมแล้วหาความงามไม่ได้ ถ้าผู้มีศีลมีธรรม มีสมบัติเงินทองข้าวของ ท่านก็ชุ่มเย็น ไปที่ไหนชุ่มเย็นๆ ไปด้วยความเมตตา ไม่ลืมเนื้อลืมตัว นี่ละธรรมไปไหนไม่ลืมตัว ถ้ากิเลสไปไหนเห่อเป็นบ้าไปเลยพอพูดถึงเรื่องนี้ก็ เขาตั้งยศตั้งศักดิ์ให้หลวงตาบัวเป็นของน้อยเมื่อไรวะ ฟาดเป็นดอกเตอร์ ๒ ดอกเตอร์นี่หลวงตาบัว ใครจะมาดูถูกหลวงตาบัวได้เหรอ ว่าหลวงตาบัว ป.๓ มันได้ดอกเตอร์ ๒ ดอกเตอร์ ดอกเตอร์เหล่านี้สู้ไม่ได้นี่ เข้าใจไหม เราได้ดอกเตอร์รามคำแหง ดอกเตอร์มหาวิทยาลัยขอนแก่นเห็นไหม พอว่าอย่างนี้เราก็อดหัวเราะไม่ได้ อธิการบดีมหาวิทยาลัยขอนแก่นเขามาถวายดอกเตอร์เรา โธ้ เราก็ว่างั้น นี่เวลามามันหลวงตาบัวมานะ พอได้ดอกเตอร์แล้วให้รีบบอกประกาศทั่วจังหวัดขอนแก่นนะ ไม่งั้นเหยียบแหลกไปหมด อธิการบดีหัวเราะก้ากๆ เลยก็เป็นดอกเตอร์แล้วมันจะรออะไร เหยียบแหลกไปเลยเราว่างั้น คือมานี่หลวงตาบัวมา พอได้ดอกเตอร์ไปแล้วนี้มันจะเหยียบแหลกหมดเลย ประกาศลั่นกันให้หลีกทางดอกเตอร์บัวไป แน่ะ เวลาจะตลก นั่นก็มีหมาอยู่นั่น ห้ามเข้า มีหมาอยู่นั่น เขาก็รู้นิสัยหลวงตาชอบหมา เขาก็ห้ามเข้าอยู่นั่น หมามันเงือดเงื้อไว้ ประตูทางนู้นประตูทางนี้
(โยมถวายทองคำ ๑ บาทครับ) มาเถอะ ทองคำเข้าคลังหลวงคราวนี้ไม่ใช่น้อยๆ นะ ตั้ง ๑๑,๕๗๖ กิโล ทองคำเราที่เข้าคลังหลวงคราวช่วยชาติคราวนี้ ไม่ใช่น้อยๆ หาได้ที่ไหน ไม่มี เพิ่งมามีตอนเราช่วยชาตินี่ละ พวกเราทั้งหลายช่วยชาติของเรา ได้ทองคำตั้ง ๑๑,๕๗๖ กิโล ของง่ายหรือทองคำ แต่กิโลหนึ่งมันก็พอแล้วนี่ ฟาด ๑๑,๕๗๖ กิโล เข้าคลังหลวงเรียบร้อยแล้ว ประดับคลังหลวงสวยงาม
นี่ละธรรมพาดำเนินสะอาดสะอ้านสวยงามทุกอย่าง อบอุ่น เจ้าของเองแม้สตางค์นึงเราไม่เคยแตะนะ เราเพื่อชาติเพื่อจริงๆ ด้วยความเมตตาสงสารชาติของเรา มันจะล่มจม ถ้าปล่อยให้ชาติแล้ว ชาติก็เป็นมหาโจรทำลายชาติของตัวเอง ต้องฟื้นฟูชาติของตัวเองขึ้นไปด้วยความรู้จักประมาณทุกสิ่งทุกอย่าง การอยู่การกิน การใช้สอยทุกอย่าง อย่าฟุ้งเฟ้อเห่อเหิม ให้รู้จักประมาณๆ เมืองไทยเราเป็นเมืองสนุกสนานรื่นเริงมาแต่ไหนแต่ไร มันจึงลืมตัวตลอด เวลาเหตุการณ์เข้ามาอย่างนี้ปรับตัวไม่ทัน เลยไม่ทันเขา ทีนี้ก็มาเดือดร้อนเรานั่นแหละ ให้พากันคิดนะ การลืมเนื้อลืมตัวไม่ดี(นักเรียนอุดรพิทยานุกูลถวายปัจจัยครับ) พวกนักเรียนก็ให้พากันตั้งใจเรียน อย่าเป็นนักลิงนะ นักลิงกับนักเรียนมันใกล้กัน ให้พากันตั้งอกตั้งใจ นี่เข้ามาศึกษาอบรมเพื่อสารประโยชน์แก่ตนเอง ออกไปก็ทำตัวให้เป็นคนดีเป็นสำคัญ อันดับหนึ่งคือทำตัวเป็นคนดี ความรู้วิชาต่างๆ เป็นเครื่องประดับคนดีแล้วก็สวยงามมาก ถ้ามีแต่ความรู้วิชาเฉยๆ ไม่เกิดประโยชน์อะไร ต้องมีธรรมเข้าอยู่ภายใน ธรรมเป็นเครื่องประดับวิชาต่างๆ ให้สวยงาม ใช้การใช้งานก็ได้สะดวกสบาย ไม่เข้าเนื้อตัวเอง มีแต่ความรู้เฉยๆ เสียคนได้นะ ลืมตัว ถ้าไม่มีธรรม ถ้ามีธรรมไม่ลืมตัว นั่นอยู่ตรงนั้น

สวยงามเพราะกฎเพราะระเบียบข้อบังคับ

เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด
เมื่อวันที่ ๘ กันยายน พุทธศักราช ๒๕๕๐



ที่มา เมตตาธรรม ศิษย์พระธุดงค์กรรมฐาน สายหลวงปู่เสาร์-หลวงปู่มั่น

 

ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

“ความตายนี่คือยอดกรรมฐาน”

…..อัน มรณกรรมฐาน นี้ ต้องนึกให้มากเจริญให้มาก นึกมากขนาดไหน มันมีจุดอยู่ นึกเจริญจนมันสลดสังเวช มองเห็นความตายในจิตในใจได้ตลอดเวลา

ไม่ใช่เพียงแต่ว่าเขียนหนังสือเป็นความตาย พูดเป็นความตายเท่านั้น จิตใจมันเห็น มันแจ้ง ณ ภายในว่า มนุษย์และสัตว์ทั้งหลาย ตัวเรา ตัวเขา ทั้งคน ทั้งสัตว์ มันต้องมีความตายอย่างนี้ เจ้าตัวจะรู้หรือไม่ก็ตาม

แต่ความตายอย่างนี้เจ้าตัวจะรู้หรือไม่รู้ก็ตาม แต่ความตายมันเป็นภัยอันใหญ่หลวง เมื่อจิตมันเห็นอย่างนั้น แจ้งอย่างนั้น จิตมันก็สงบระงับ ไม่ทำบาปในทางกาย ไม่กล่าวบาปในทางวาจา ไม่คิดบาปในทางจิตทางใจ จิตใจก็มีแต่มุ่งให้ตัวเราและคนอื่นมีความสุขความสบายไม่เบียดเบียนซึ่งกันและกัน ไม่ว่าทั้งทางตรงและทางอ้อม เรียกว่ามุ่งให้ผู้อื่นมีความสุขตลอดเวลา เพราะมองเห็นภัยอันตราย ที่จะมาถึงตัวอยู่ตลอดเวลาและให้นึก ให้เจริญอยู่ ไม่ให้มันลวง ให้มันแจ่มแจ้งในจิตในใจของเราทุกคน.

“หลวงปู่สิม พุทธาจาโร”



ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรมดีกรรมชั่วที่ตนทำไว้ คนดีถึงจะทำตัวเป็นใบ้ใครก็รู้ ถึงจะหลบหลีกปลีกตัวอยู่ถ้ำ ภูเขาถึง
แม้มนุษย์ไม่รู้ เทวดาก็บอกเองกลิ่นของศีลย่อมฟุ้งขจรขจายไปทั่วทิศ เป็นนิมิตหมายของคนดี

หลวงปู่ขาว อนาลโย แห่งวัดถ้ำกลองเพล จังหวัดหนองบัวลำภู เป็นพระภิกษุ คณะธรรมยุติกนิกาย ที่ได้รับความเคารพนับถือจากพุทธศาสนิกชนในฐานะพระนักปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐาน สายของพระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต



ที่มา ธรรมะของพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต