ธรรมะ จากเพจ พระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น

ที่มา พระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น

 

ปุจฉา_เหตุใดทำความดีแล้วจึงทุกข์
วิสัชนาว่า_เพราะทำความดีด้วยตัณหา
บางท่านทำความดีแล้วทุกข์ เพราะทำความดีด้วยตัณหา หมายถึง ทำความดีด้วยอามิสหวังสิ่งตอบแทน เช่น ต้องการการยอมรับจากคนที่เราทำดีด้วย ถ้าเขาไม่ยอมรับนับถือหรือนิ่งเฉย ก็ไปโกรธ ไปเกลียดเขา หรือทำทานแล้วหวังให้ตนร่ำรวย พอไม่ได้อย่างที่ตนหวัง ก็พาลไม่เชื่อเรื่องกรรม เป็นต้น เพราะการทำดีที่แท้จริง ย่อมไม่หวังสิ่งใดตอบแทน



ที่มา พระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น

 

ความตายไม่คอยท่าไม่เลือกกาลสถานที่



ที่มา พระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น

 

ที่มา พระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น

 

ที่มา พระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น

 

ที่มา พระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น

 

“…เบิ่ง ให้เบิ่งหัวใจเจ้าของนั่นละ อย่าไปเบิ่งหัวใจผู้อื่น… คั่นคุมเจ้าของแท้ๆ ต้องเห็น คั่นพิจารณาสภาพร่างกายก็พิจารณาอยู่ฮั่น แต่พื้นเท้ามาศีรษะ แต่ศีรษะลงมาพื้นเท้า ให้พิจารณาอยู่ฮั่น เอาแหมะ ๒๔ ชั่วโมงนี่ บ่ให้มันปากมาเลย ต้องเกิดแน่…”

โอวาทธรรมหลวงปู่ลี กุสลธโร

กราบขอบพระคุณ และขออนุโมทนาบุญท่านเจ้าของผู้ถ่ายภาพนี้ พร้อมทั้งผู้ที่มีส่วนร่วมในการเผยแผ่โอวาทธรรมนี้ ทุกๆท่าน



ที่มา พระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น

 

“…อย่าพากันเล่นมากนะ ครูบาอาจารย์เหลือน้อยลงทุกทีแล้วนะฝ่ายปฏิบัติ สักหน่อยมันก็จะเป็นทางโลกไปหมดแล้วนะ อย่างหลวงปู่มั่นท่านได้ทำนายไว้แล้วนะเรื่องศาสนาว่า “วัดป่ามันจะกลายเป็นวัดบ้าน วัดบ้านจะกลายเป็นคนตาย คนตายจะกลายเป็นบ้า” ท่านทำนายไว้หมดแล้วนะ เดี๋ยวนี้ดูสิโลกมันร้อนมากนะ พอได้เข้าหาพระหาเจ้า พอได้เห็นครูบาอาจารย์ จิตใจมันก็สบาย ดูซิ คนได้เข้าหาครูบาอาจารย์ มันก็สบายเย็นใจ แค่เห็นวัดเท่านั้นแหละ เห็นกริยามารยาทของครูบาอาจารย์ จิตมันก็สงบสบาย ถ้าได้ออกไปทางโลก เดี๋ยวก็วิ่งกลับมาทางธรรมอีก เป็นอยู่อย่างนั้นสังเกตดูซิ ถ้าใจมันไม่ร้อน ไม่วิ่งกลับมาหรอก วุ่นวายมากนะสมัยนี้ ความเจริญกับความเสื่อมอยู่ด้วยกันนะ จะไปอะไรมากมาย แต่ขนาดครอบครัวก็แย่งชิงกันเป็นใหญ่ในบ้านแล้ว เรื่องเป็นเจ้าเป็นนายก็เหมือนกันนะ แย่งชิงเก้าอี้ เพื่อความเป็นใหญ่กันอยู่นั้นแหละ สักหน่อยก็ปลดออกจากตำแหน่ง สักหน่อยก็แต่งตั้งขึ้นใหม่อยู่อย่างนั้น โลกนี้คิดไปคิดมาแล้วที่ไหนมันมีความสุข ไม่เห็นมีความสุขนะ ถ้าคิดใคร่ครวญดูจริงๆ ให้ไปคิดอ่านใคร่ครวญ เข้าไปดูซิ…”

โอวาทธรรมหลวงปู่ลี กุสลธโร

กราบขอบพระคุณ และขออนุโมทนาบุญท่านเจ้าของผู้ถ่ายภาพนี้ พร้อมทั้งผู้ที่มีส่วนร่วมในการเผยแผ่โอวาทธรรมนี้ ทุกๆท่าน



ที่มา พระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น

 

“…พ่อแม่ครูอาจารย์พูดอะไรมา เราก็จับเอาใจความไปพิจารณา เอาไปปฏิบัติทันที เพราะความตายไม่รู้มันจะมาถึงเราวันไหนนะ นั่งก็ตาย นอนก็ตาย พิจารณาอยู่อย่างนั้นแหละ ให้มันคุ้นเคยกับความตาย…”

โอวาทธรรมหลวงปู่ลี กุสลธโร

กราบขอบพระคุณ และขออนุโมทนาบุญท่านเจ้าของผู้ถ่ายภาพนี้ พร้อมทั้งผู้ที่มีส่วนร่วมในการเผยแผ่โอวาทธรรมนี้ ทุกๆท่าน



ที่มา พระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น

 

“…การภาวนามันต้องฝึกตัวเอง ตัวสำคัญคือการฝึกใจตัวเอง ใจตัวนี้ล่ะ มันพาไปเกิด ไปแก่ ไปเจ็บ ไปตาย ให้มันรู้จักนะ รู้จักตัวเอง…เดี๋ยวมันจะเอาโกรธ เอาโลภ เอาหลงมาใส่อยู่นั่น มันคล่องมากนะถ้าไปทางนั้นน่ะ ถ้าไปทางภาวนานี่มันไม่คล่องล่ะ มันวิ่งตามอันนี้ล่ะ อาฆาต จองเวร กันอยู่อย่างนั้น วัฏฏะน่ะ…มันชำนาญนะ เรื่องที่จะแก้ให้ออกมันยากนะ เหมือนกันกับปลาที่ตอนน้ำขึ้น มันก็เพลินล่ะ หาอยู่หากิน เพลินไปอยู่อย่างนั้น หากินมดกินปลวกเรื่อย โน่นล่ะน้ำลดก็ไม่อยากลง รออยู่นั่น สนุกสนาน พอดีน้ำก็แห้งเข้าๆ จนนั่นล่ะ สุดท้ายก็ไปอยู่ที่หน้าไซของเขาล่ะ จนน้ำแห้งเข้าๆ ถ้าไม่มีคนไปวิดน้ำเอาไปกิน ก็จะกลายเป็นเหยื่อมดในหนองน้อยๆนั่นล่ะ…น้ำมาปลากินมด พอน้ำลดมดก็กินปลา มันก็เป็นเช่นนั้น พวกเราก็เหมือนกัน ก็เพลิดเพลินอยู่อย่างนั้น ในรูป ในเสียง ในกลิ่น ในรส เพลินอยู่ในความเกิดแก่เจ็บตายอยู่อย่างนั้น ไม่มีเข็ดมีหลาบ ให้รีบแก้ตัวนี้…”

โอวาทธรรมหลวงปู่ลี กุสลธโร

กราบขอบพระคุณ และขออนุโมทนาบุญท่านเจ้าของผู้ถ่ายภาพนี้ พร้อมทั้งผู้ที่มีส่วนร่วมในการเผยแผ่โอวาทธรรมนี้ ทุกๆท่าน



ที่มา พระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น

 

ปริศนาธรรมของชายขายฟืน (สันตุสสโกวาท หลวงพ่ออินทร์ถวาย)

พระพุทธเจ้าทรงเคยตรัสเล่าว่าในอดีตชาติหนึ่งพระองค์ทรงเคยเกิดเป็นทุคตะ คือเป็นคนยากจน ทุคตะคนนี้เป็นคนขยันในการทำมาหาเลี้ยงชีพในสัมมาชีพ โดยหาฟืนมาขายในตลาดในเมือง ขนาดใส่เกวียนแล้วยังแบกใส่บ่าอีก เพราะมันล้นเกวียน ทุคตะคนนั้นแทนที่จะมีความโศกเศร้าในความเป็นอยู่ แต่กลับร้องรำทำเพลงในขณะที่ขับเกวียนเอาฟืนมาขายในเมือง ไม่มีความทุกข์ในใจ ท่านสู้ในชะตาชีวิตของตนเอง ที่เกิดมาเป็นคนจน ชีวิตต้องสู้

ในขณะเดียวกับที่ทุคตะขับเกวียนเอาฟืนมาขายในตัวเมือง ทีนี้พระราชาเสด็จตรวจรอบพระนคร มาเห็นหลายครั้งเข้าก็เอะใจว่าพ่อค้าขายฟืนคนนี้ดูเป็นคนจนนะ เพราะว่าในประเทศนั้นเขาแยกเป็นวรรณะ ๔ พราหมณ์ กษัตริย์ แพศย์ ศูทร พระเจ้าแผ่นดินเห็นแล้วทรงเกิดสงสัยว่าพ่อค้าขายฟืนคนนี้เป็นคนวรรณะศูทร ซึ่งแม้เป็นวรรณะต่ำ แต่ทำไมคนๆนี้ เขาจึงดูร่าเริง มีความสุขอย่างนี้ ทำไมใจของเขากลับดูร่าเริง ไม่เสียอกเสียใจ แต่กลับดูทำงานทำการสู้หาเงิน ไหนลองเรียกเขามาถามดูสิว่า เขาขายฟืนได้เงินวันละเท่าไร พระเจ้าแผ่นดินท่านก็ทรงอยากทราบเหมือนกันเศรษฐกิจเป็นอย่างไร ดีหรือไม่ดี การครองชีพของพี่น้องแต่ละหมู่ แต่ละเหล่าเป็นอย่างไร เพราะท่านเป็นฝ่ายปกครอง พอทุคตะเข้ามาท่านก็ถามว่า

” ทุคตะ การขายฟืน เป็นอย่างไร ”

ทุคตะก็ตอบว่า ” ขายได้ดีอยู่พระเจ้าข้า ”

” เมื่อได้เงินมาแล้ว เธอทำอย่างไร ”

” กระผมแบ่งออกเป็นส่วนๆ พระเจ้าข้า ”

” ที่ว่าแบ่งเป็นส่วนๆ นั้น แบ่งอย่างไร ”

“ที่ขายฟืนมาได้ ส่วนที่ ๑ ก็เอาไปให้งูเห่างูจงอางกิน ส่วนที่ ๒ ก็นำไปทิ้งลงน้ำทะเลมหาสมุทร ส่วนที่ ๓ ก็เอาไปฝังดินเอาไว้ ส่วนที่ ๔ ก็เอาไปบูชาเทวดา พระเจ้าข้า ”

พระเจ้าแผ่นดินเมื่อได้ยินก็สงสัยว่า เลยถามต่อว่า

” ทุคตะ เราอยากจะรู้ว่า เมื่อได้เงินมาแล้วทำไมถึงแบ่งเป็นหลายส่วนขนาดนั้น ทำไมจึงเอาไปให้งูเห่างูจงอางกิน ทำไมจึงนำไปทิ้งลงน้ำทะเล ทำไมจึงเอาไปฝังดินเอาไว้ ทำไมจึงเอาไปบูชาเทวดา ทำไมเธอถึงพูดเป็นปริศนาอย่างนี้ ไหนลองอธิบายให้เราฟังหน่อยสิ ”

ทุคตะจึงอธิบายว่า

” ส่วนที่ ๑ ที่ว่าให้งูเห่างูจงอาง ก็คือเอาให้ลูกกับเมียของผม ถ้าผมไม่ให้เขา เขาก็ต้องฉกก็ต้องกัด ทำให้ผมเดือดร้อน ผมก็ต้องแบ่งให้พวกเขา พอพวกเขาได้รับเงิน จึงอยู่ด้วยกันร่มเย็นเป็นสุข ”

” ส่วนที่ ๒ ที่ทิ้งลงทะเล ก็คือส่วนที่ผมเอาไว้กินไว้ใช้เอง การกินการใช้ของผมไม่มีที่สิ้นสุด เพราะมีเท่าไรก็หมดไม่มีวันพอ เหมือนการโยนลงทิ้งลงทะเล ”

” ส่วนที่ ๓ ที่ฝังดิน ก็คือส่วนที่ผมเก็บใส่คลังไว้ใช้ให้เกิดประโยชน์ ”

” ส่วนที่ ๔ ที่บูชาเทวดา ก็คือส่วนที่ผมเก็บไว้ทำบุญทำทาน สร้างบุญสร้างกุศล เผื่อไว้ในอนาคต จะได้มีกินมีใช้ เพราะผมเกิดมาภพนี้ชาตินี้มันทุกข์จน ”

อันนี้คือคำสอนที่คนโบราณยกขึ้นมา เพื่อจะสอนว่า เมื่อได้ทรัพย์มาแล้ว ควรจะแบ่งอย่างไรจึงจะถูกต้องเหมาะสม มิใช่ว่าพอเราได้มาเท่าไรก็ใช้หมด โดยที่ไม่มีการเก็บเอาไว้เลย หรือจะเก็บเอาไว้ทั้งหมด มันก็ไม่ถูกอีกเหมือนกัน สรุปแล้วคือ ให้รู้จักหา รู้จักเก็บ รู้จักใช้

เพราะไม่มีใครที่จะรับผิดชอบชีวิตของเราได้ยิ่งกว่าตัวของเราเอง ถ้าหากเราไม่รับผิดชอบในการเป็นอยู่ของเราเองแล้ว ใครเล่าจะเป็นผู้รับผิดชอบให้เรา แต่ถึงอย่างไรก็ให้เราดำรงชีพด้วยสัมมาชีพ อย่าทำตนเป็นมิจฉาชีพและเมื่อแสวงหาทรัพย์ได้แล้วก็ต้องแบ่งปันเป็นส่วนๆ

หลวงพ่ออินทร์ถวาย สันตุสสโก
คัดจาก “ชายขายฟืนกับปริศนาธรรม”
หนังสือ “สันตุสสโกวาท”



ที่มา พระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น

 

“…เกิดภพใด เกิดภพไหน ชาติไหน ก็เหมือนเก่า มันหลงของเก่าอยู่นั่นแหละ ไม่มีของใหม่สักอย่าง ดิน ฟ้า อากาศ แสงเดือน ก็ยังไม่หยุดสงสัยกันอยู่ ความแก่ ความเจ็บ ความตาย เป็นกันอยู่อย่างนั้นวัฏฏะนี้…”

โอวาทธรรมหลวงปู่ลี กุสลธโร

กราบขอบพระคุณ และขออนุโมทนาบุญท่านเจ้าของผู้ถ่ายภาพนี้ พร้อมทั้งผู้ที่มีส่วนร่วมในการเผยแผ่โอวาทธรรมนี้ ทุกๆท่าน



ที่มา พระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น

 

“…การรักษาศีล ๕ โดยหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต…”

“…คำว่า ศีล ได้แก่สภาพเช่นไร ศีลอย่างแท้จริงเป็นไปด้วยความมีสติ รู้สิ่งที่ควรคิดหรือไม่ควร ระวังการระบายออกมาทางทวารทั้งสาม คอยบังคับกาย วาจา ใจ ให้เป็นไปตามขอบเขตของศีล ที่เป็นสภาพปกติ ศีลที่เกิดจากการรักษามีสภาพปกติ ไม่คะนองกาย วาจา ใจ ให้เป็นที่เกลียด นอกจากความปกติงดงามทางกาย วาจา ใจ ของผู้มีศีลว่าเป็นศีล เป็นธรรม

เราควรรักษาศีล ๕

๑. สิ่งที่มีชีวิต เป็นสิ่งที่มีคุณค่า จึงไม่ควรเบียดเบียน ข่มเหง และทำลายคุณค่าแห่งความเป็นอยู่ของเขาให้ตกไป

๒. สิ่งของของใครๆ ก็รักและสงวน ไม่ควรทำลาย ฉก ลัก ปล้น จี้ เป็นต้นอันเป็นการทำลายสมบัติและทำลายจิตใจกัน

๓. ลูก หลาน สามี ภรรยา ใครๆ ก็รักสงวนอย่างยิ่ง
ไม่ปรารถนาให้ใครมาอาจเอื้อมล่วงเกิน เป็นการทำลายจิตใจของผู้อื่นอย่างหนัก และเป็นบาปไม่มีประมาณ

๔. มุสา การโกหกพกลม เป็นสิ่งทำลายความเชื่อถือของผู้อื่น
ให้ขาดสะบั้นลงอย่างไม่มีดี แม้เดรัจฉานก็ไม่พอใจคำหลอกลวง
จึงไม่ควรโกหกหลอกลวงให้ผู้อื่นเสียหาย

๕. สุรา ยาเสพติด เป็นของมึนเมาและให้โทษ ดื่มเข้าไปย่อมทำให้คนดีๆ กลายเป็นคนบ้าได้ ลดคุณค่าลงโดยลำดับ
ผู้ต้องการเป็นคนดีมีสติปกครองตัวอย่างมนุษย์จึงไม่ควรดื่มสุรา เครื่องทำลายสุขภาพทางร่างกายและใจอย่างยิ่ง เป็นการทำลายตัวเองและผู้อื่นไปด้วยในขณะเดียวกัน

อานิสงส์ของการรักษาศีล ๕

๑. ทำให้อายุยืน ปราศจากโรคภัยเบียดเบียน

๒. ทรัพย์สมบัติที่อยู่ในความปกครอง มีความปลอดภัยจากโจรผู้ร้ายมาราวี เบียดเบียนทำลาย

๓. ระหว่างลูก หลาน สามี ภรรยา อยู่ด้วยกันเป็นผาสุก ไม่มีผู้คอยล่วงล้ำกล้ำกราย ต่างครองกันอยู่ด้วยความเป็นสุข

๔. พูดอะไรมีผู้เคารพเชื่อถือ คำพูดมีเสน่ห์เป็นที่จับใจไพเราะ ด้วยสัตย์ ด้วยศีล

๕. เป็นผู้มีสติปัญญาดีและเฉลียวฉลาด ไม่หลงหน้าหลงหลัง
จับโน่นชนนี่เหมือนคนบ้าคนบอหาสติไม่ได้

ผู้มีศีลเป็นผู้ปลูกและส่งเสริมสุขบนหัวใจคนและสัตว์ทั่วโลก
ให้มีแต่ความอบอุ่นใจ ไม่เป็นที่ระแวงสงสัย ผู้ไม่มีศีลเป็นผู้ทำลายหัวใจคนและสัตว์ ให้ได้รับความทุกข์เดือดร้อนทุกหย่อมหญ้า

ศีลนั้นอยู่ที่ไหน มีตัวตนเป็นอย่างไรใครเป็นผู้รักษา แล้วก็รู้ว่าผู้นั้นเป็นตัวศีล ศีลก็อยู่ที่ตนนี้ เจตนาเป็นตัวศีล เจตนาคือจิตใจ
คนเราถ้าจิตใจไม่มี ก็ไม่เรียกว่าคน มีแต่กายจะทำอะไรได้
ร่างกายกับจิตต้องอาศัยซึ่งกันและกัน เมื่อจิตไม่เป็นศีล กายก็ประพฤติไปต่างๆ ผู้มีศีลแล้วไม่มีโทษ จะเป็นปกติแนบเนียนไม่หวั่นไหว ไม่มีเรื่องหลงหาหลงขอ คนที่หา คนที่ขอ ต้องเป็นทุกข์ ขอเท่าไรยิ่งไม่มี ยิ่งอดอยากยากเข็ญยิ่งไม่มี
กายกับจิตเราได้มาแล้ว มีอยู่แล้ว ได้มาจากบิดามารดาพร้อมบริบูรณ์แล้ว จะทำให้เป็นศีลก็รีบทำ ศีลมีอยู่ที่เรานี้แล้ว รักษาได้ไม่กี่กาล ได้ผลไม่กี่กาล ผู้มีศีลย่อมเป็นผู้องอาจกล้าหาญ ผู้มีศีลย่อมมีความสุข ผู้จักมั่งคั่งบริบูรณ์สมบูรณ์ ไม่อด ไม่อยาก ไม่จน ก็เพราะรักษาศีลได้สมบูรณ์ จิตดวงเดียว เป็นศีล เป็นสมาธิ เป็นปัญญา ผู้มีศีลแท้ เป็นผู้หมดเวร หมดภัย…”

หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

ที่มา :: ภูริทัตฺตธัมฺโมวาท จากหนังสือภูริทัตฺตมหาเถรานุสรณ์

กราบขอบพระคุณ และขออนุโมทนาบุญท่านเจ้าของผู้ถ่ายภาพนี้ พร้อมทั้งผู้ที่มีส่วนร่วมในการเผยแผ่โอวาทธรรมนี้ ทุกๆท่าน



ที่มา พระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น

 

เมื่อถึงขั้นที่ จิตสงบ เด่นดวงแล้ว
คำบริกรรม ก็ค่อยจางไปเอง ถือความเด่นดวง
ของความรู้นั้น เป็นจุดที่ตั้งของสติ จับอยู่ที่ตรงนั้น
เรื่อยๆ เลย …ทีนี้ ได้หลักเข้าไปเรื่อยๆ

ความสงบนั้น ก็จะแน่นเข้าไปเรื่อย
เพราะ สติจ่อตลอด แทนคำบริกรรม อันหนาแน่นมั่นคง
เมื่อจิตสงบแล้ว จิตย่อม “อิ่มตัว” ไม่อยากคิดถึง
ทางรูป ทางเสียง ทางกลิ่น ทางรส ซึ่งเคยวุ่นวาย
ก่อกวนเรามา เป็นเวลานานแล้ว

พอมี “สมถธรรม” คือ ความสงบ เป็นอาหาร
เครื่องหล่อเลี้ยงจิตใจ ใจก็ได้ดื่มความสงบนี้แล้ว
ไม่คิดวุ่นวาย กับ อารมณ์ภายนอก เรียกว่า “อิ่มอารมณ์”
ทีนี้ พาพิจารณาทางด้าน “ปัญญา” …พิจารณาแยกธาตุ
แยกขันธ์ แยกสกลกาย ทุกสัดทุกส่วน ผม ขน เล็บ ฟัน หนัง..

หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน

กราบขอบพระคุณ และขออนุโมทนาบุญท่านเจ้าของผู้ถ่ายภาพนี้ พร้อมทั้งผู้ที่มีส่วนร่วมในการเผยแผ่โอวาทธรรมนี้ ทุกๆท่าน



ที่มา พระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น

 

ขอเชิญร่วมบุญหล่อพระพุทธรูปทองคำ
เพื่อประดิษฐานในพุทธมหาเจดีย์ วัดภูผาแดงฯ
ตรงกับวิสาขบูชา : วันอังคารที่ ๒๙ พฤษภาคม ๒๕๖๑



ที่มา พระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น

 

ทิ้งเสีย

สุภาพสตรีท่านหนึ่ง เป็นชนชั้นครูบาอาจารย์ เมื่อฟังธรรมปฏิบัติจากหลวงปู่จบแล้ว ก็อยากทราบถึงวิธีไว้ทุกข์ที่ถูกต้องตามธรรมเนียม เขาจึงพูดปรารภต่อไปอีกว่า คนสมัยนี้ไว้ทุกข์ไม่ค่อยจะถูกต้องและ ตรงกัน ทั้ง ๆ ที่สมัย ร.๖ ท่านทำไว้เป็นแบบอย่างดีอยู่แล้ว เช่น เมื่อมีญาติพี่น้องหรือญาติผู้ใหญ่ถึงแก่กรรมลง ก็ให้ไว้ทุกข์ ๗ วันบ้าง ๕๐ วันบ้าง ๑๐๐ วันบ้าง แต่ปรากฏว่าคนทุกวันนี้ทำอะไรรู้สึกว่าลักลั่น กันไม่เป็นระเบียบ ดิฉันจึงขอเรียนถามหลวงปู่ว่า การไว้ทุกข์ที่ถูกต้องนั้น ควรไว้อย่างไรเจ้าคะ

หลวงปู่บอกว่า

“ทุกข์ ต้องกำหนดรู้ เมื่อรู้แล้วให้ละเสีย ไปไว้มันทำไม”

พระราชวุฒาจารย์ (หลวงปู่ดูลย์ อตุโล)วัดบูรพาราม อ.เมือง จ.สุรินทร์

กราบขอบพระคุณ และขออนุโมทนาบุญท่านเจ้าของผู้ถ่ายภาพนี้ พร้อมทั้งผู้ที่มีส่วนร่วมในการเผยแผ่โอวาทธรรมนี้ ทุกๆท่าน



ที่มา พระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น

 

งานหล่อพระพุทธรูปทองคำ เพื่อประดิษฐานในพุทธมหาเจดีย์ วัดป่าภูผาแดง ตำบลหนองอ้อ อำเภอหนองวัวซอ จังหวัดอุดรธานี ตรงกับวิสาขบูชา : วันอังคารที่ ๒๙ พฤษภาคม ๒๕๖๑
หลังจังหัน : เวลา ๙ นาฬิกาโดยประมาณ

คณะสงฆ์ศิษยานุศิษย์องค์หลวงปู่ลี กุสลธโร
โดยหลวงพ่อคำบ่อ กันตวีโร เป็นประธานเททองพระพุทธรูป
“หลวงพ่อทันใจแสนล้าน” ขนาดหน้าตัก ๗ นิ้ว ศิลปะอู่ทอง
โดยยึดหลักสร้าง หล่อ ตกแต่งในสถานที่แห่งเดียวจนแล้วเสร็จ พร้อมถวายแด่องค์หลวงปุ่ลี กุสลธโร ภายในวันเดียวกันนี้ด้วย อันเป็นการปฏิบัติตามแบบที่บูรพาจารย์ท่านเมตตาพาดำเนินมา ซึ่งทางโรงหล่อมีศรัทธาตกแต่งให้โดยมิคิดค่าจ้างใด ๆ

งานดังกล่าวนี้เป็นดำริของหลวงพ่อคำบ่อ ประสงค์ให้สร้างเป็นการภายในมิให้เอิกเกริกอันอาจเป็นการกระทบกระเทือนต่อธาตุขันธ์ขององค์หลวงปู่ลี ได้

จึงขอความร่วมมือทุกท่านโปรดงดการประกอบพิธีกรรม งดโรงทาน หากแต่ขอให้ช่วยกันธำรงรักษาไว้ซึ่งแบบฉบับแห่งกัมมัฏฐานเพื่อเป็นคติแก่โลก

ผลานิสงส์แห่งการสร้างพระพุทธรูปทองคำ ประจำพุทธมหาเจดีย์ วัดภูผาแดงฯ แห่งนี้ เพื่อเป็นการบูชาคุณนอบน้อมถวายแด่องค์หลวงปู่ลี กุสลธโร ให้มีธาตุขันธ์แข็งแรงสมบูรณ์ด้วยอำนาจแห่งพระพุทธานุภาพ ธรรมมานุภาพ สังฆานุภาพ และอำนาจแห่งทานบารมี ความสามัคคี และความกตัญญูกตเวทิตาคุณของปวงคณะศิษย์ถวายเป็นอาจาริยบูชาแด่องค์หลวงปู่ลีอย่างสุดจิตสุดใจ

ขอจงเป็นพลวปัจจัยและเป็นธรรมโอสถถวายแด่องค์หลวงปู่
เมตตาอยู่เป็นหลักชัยเป็นร่มโพธิ์ร่มไทรของลูกหลานคณะศิษย์ ตราบนานเท่านานด้วยเทอญ

ผู้ประสงค์จะร่วมบุญ : โอนเข้าบัญชีธนาคารกสิกรไทย สาขาโลตัสนาดี ชื่อ “พระคำบ่อ พลพลาด (พระคำบ่อ กันตวีโร)” เลขที่ 011-1-14668-3

จึงขอประกาศให้ทราบโดยทั่วกัน คณะศิษย์วัดป่าภูผาแดง



ที่มา พระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น

 

“…วาสนานั้นเป็นไปตามอัธยาศัย บุคคลควรพยายามคบแต่บัณฑิต เพื่อเลื่อนภูมิวาสนาของตนให้สูงขึ้น…”

หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

กราบขอบพระคุณ และขออนุโมทนาบุญท่านเจ้าของผู้ถ่ายภาพนี้ พร้อมทั้งผู้ที่มีส่วนร่วมในการเผยแผ่โอวาทธรรมนี้ ทุกๆท่าน



ที่มา พระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น

 

น้อมกราบรำลึกคุณของหลวงปู่จาม มหาปุญโญ ผู้มากมีบุญ
น้อมกราบบูชาด้วยเศียรเกล้า

หลวงปู่จาม มหาปุญโญ เกิดวันพฤหัสบดีที่ ๑๙ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๔๕๓ เป็นบุตรของนายกา ผิวขำ กับ นางมะแง้ ผิวขำ ที่บ้านห้วยทราย อำเภอคำชะอี จังหวัดมุกดาหาร

ชีวิตการอุปสมบท

เมื่ออายุ ๗ ขวบ ได้บวชเรียนที่วัดหนองแวง บ้านห้วยทราย อำเภอคำชะอี จังหวัดมุกดาหาร ต่อมาได้ติดตามหลวงปู่มั่น ภูริทตฺโต เพื่อศึกษาพระวิปัสสนากรรมฐาน ออกเดินธุดงค์ไปตามสถานที่ต่าง ๆ ทั้งในภาคอีสานและภาคเหนือเป็นเวลา ๑๕ ปี และได้ลาสิกขาออกมาอยู่กับบิดามารดา เนื่องด้วยสุขภาพไม่ดี

ครั้นอายุ ๒๙ ปี (พ.ศ. ๒๔๘๒) จึงได้บวชอีกครั้งหนึ่งและได้ธุดงค์ไปภาคเหนือ จำพรรษาอยู่วัดเจดีย์หลวง ๓๒ พรรษา จากนั้น ได้ไปปฏิบัติธรรม กับ หลวงปู่แหวน สุจิณโณ วัดดอยแม่ปั๋ง อำเภอพร้าว จังหวัดเชียงใหม่ ในปี พ.ศ. ๒๕๒๑ จึงกลับมาปักกรด จำพรรษาที่วัดป่าวิเวกวัฒนาราม สร้างวัดป่าวิเวกวัฒนาราม ให้เป็นที่พำนักนั่งวิปัสสนากรรมฐาน

ผลงานที่เป็นคุณค่าทางประวัติศาสตร์และวัฒนธรรม

หลวงปู่จาม มหาปุญโญ ท่านเป็นพระที่อารมณ์ดี มีเมตตาสูง ปฏิบัติตามกฎระเบียบ วินัยพระ อย่างเคร่งครัด แม้ว่าสุขภาพไม่ดี ท่านก็ยังออกบิณฑบาต ทุกเช้า ไม่เบื่อหน่ายในความเพียร จึงทำให้มีศิษยานุศิษย์ ทั่วประเทศ พุทธศาสนิกชน หลั่งไหลมาฟังพระเทศนา ของหลวงปู่จามอยู่มิได้ขาด วันหนึ่ง ๆ มีญาติโยมมาเป็นจำนวนมากแต่หลวงปู่จาม ก็ไม่เคยบ่นมีแต่ความพึงพอใจ ที่ได้เทศนาสั่งสอน ด้วยใบหน้ายิ้มละไมอยู่เป็นนิจ ครั้งหนึ่ง ท่านเคยกล่าวว่า “ คนเรา เมื่อประพฤติปฏิบัติให้อยู่ในกรอบแห่งศีลธรรม อยู่ในความไม่ประมาท หมั่นบำเพ็ญบุญ สวดมนต์ไหว้พระทุกวัน แล้วก็ไม่ต้องวิ่งไปหาพระที่ไหนชีวิตก็เป็นสุข ” ซึ่งหลวงปู่ ได้สร้างผลงานเป็นที่ประจักษ์ชัด แก่พุทธศาสนิกชน ทั่วไปทั้งชาวไทยและชาวต่างชาติ ดังนี้

๑. เทศนาสั่งสอน ญาติโยมที่มานมัสการหลวงปู่ ทุกวันพระ และวันสำคัญจะมีประชาชนมาเป็นจำนวน ๑๐๐ – ๒๐๐ คนขึ้นไป
๒. หลักธรรม คำสั่งสอนของหลวงปู่ ได้มีคนบันทึกเทปไว้เป็นจำนวนมาก
๓. หลวงปู่จาม มีความคิด ริเริ่มสร้างสรรค์ธรรมชาติให้เป็นที่นั่งวิปัสสนา ได้อย่างกลมกลืนร่มรื่น ปราศจากสิ่งรบกวน
๔. สร้างพระเจดีย์ทรงจุฬามณีบรรจุพระบรมสารีริกธาตุ
๕. สร้างกุฏิเสาเดียว จำนวน ๑๑ หลัง
๖. สร้างศาลาการเปรียญ และหอฉันสำหรับไว้เทศนาญาติโยมในวันสำคัญต่าง ๆ

คุณความดี ผลงานของท่านล้วนเป็นสิ่งที่น่ายกย่อง สรรเสริญ ที่บุคคลทั่วไปควรยึดไว้เป็นที่พึ่งและเป็นตัวอย่างที่เราควรจะจารึกไว้ให้แก่ประชาชนทั่วไป ได้เลื่อมใสศรัทธา ปฏิบัติตามธรรมคำสั่งสอนของท่านจนกว่าชีวิตจะหาไม่
‍♀️
๒๙ พฤษภาคม ๒๕๖๑ นี้ร่วมหล่อพระพุทธรูปทองคำและหล่อยอดฉัตรหลวงปู่จาม มหาปุญโญ ร่วมกันเทอญ สาธุ สาธุ สาธุ



ที่มา พระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น

 

ที่มา พระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น