ธรรมเกิด ธรรมดับ

จะขอบูชาพระศาสดา ด้วยคำว่า ธรรมเกิด กับ ธรรมดับ

คำว่าธรรมเกิด คือ ความเป็นจริงที่เกิดขึ้นจริง ให้หัวใจของเราได้ทราบซึ้ง ตามธรรมดาทุกอย่างเป็นธรรมอยู่แล้ว เป็นความจริงที่เกิดขึ้น แต่หัวใจของเราไม่เคยได้เห็นความจริงนั้น เช่นเวลาเรามีอารมณ์โกรธ มันเป็นความจริงที่เกิดขึ้น แต่ไม่มีธรรมปรากฎในหัวใจของคนโกรธขณะที่โกรธว่า ความโกรธนั้นไม่ดี เป็นภัย เป็นสิ่งที่ไม่มีอยู่จริง เป็นสิ่งที่เจ้าของยึดเอาไว้เอง

แบบนี้ไม่มีในหัวใจคนขณะโกรธ แต่หากว่า พอโกรธปั๊บ เกิดสติระลึกขึ้นได้ทันทีว่า นี่เราโกรธ นี่เป็นภัย นี่ไม่ดี นี่ไม่มีจริง เป็นการสร้างไฟขึ้นเองด้วยตัวเรา นี่แสดงว่า ในหัวใจของเรา มีธรรมะเกิดขึ้นแล้ว
ให้เจ้าของได้สัมผัสเอง

ธรรมดา เวลา กิเลสเกิด ในใจมันเป็นทุกข์ เป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา แต่เวลาธรรมเกิด ก็กลายเป็น น้ำดับไฟ ธรรม แม้จะเกิดขึ้นมาในหัวใจเรา แต่มีสภาพเป็นอนัตตา คือ ไม่ใช่ตัวตนอะไร และไม่มีความทุกข์อะไร มีแต่การเห็นความจริงที่เกิดขึ้นแล้ว และดับไฟต่างๆไปได้ เมื่อดับไปได้แล้ว ตัวพระธรรมเองนั้นก็ไม่มีอะไรให้ยึดติด
นี่เรียกว่าธรรมเกิด

ดังนั้น เวลาที่หัวใจเรามีความทุกข์ ให้เรามองด้วยความจริงว่า นี่เรากำลังทุกข์ นั่นแหละพระธรรมคือความจริงได้เกิดในใจเราแล้ว วิจัยธรรมให้มีธรรมในธรรมมากขึ้นไปอีกว่า ทุกข์ที่เกิดนั้นสาเหตุคืออะไร เมื่อเราเห็นเหตุ ก็เท่ากับมีพระธรรมเกิดขึ้นในใจอีก เราดับทุกข์ได้เรารู้ว่าเราดับทุกข์ได้ ก็เรียกว่า มีพระธรรมเกิดขึ้นในใจอีก สุดท้ายมองเห็นความจริงของชีวิตที่ดำเนินมาก็มีพระธรรมเกิดขึ้นในใจอีก

จะเห็นได้ว่าพระธรรม คือความจริงนั้นเป็นเพียงการปรากฎขึ้นให้ใจนี้ได้รู้ มีสภาพเป็นอนัตตา ไม่ได้มีสภาพเป็นทุกขัง แต่หากว่าเราไม่รู้ปั๊บ จะกลายเป็นยึดและหลง นั่นแหละจะกลายเป็น อวิชชา ปัจจยา สังขารา ทันที

เรา รู้ความจริง ตามสภาพ นั่นแหละพระธรรมเกิดขึ้นในใจ จะเป็นเหตุให้ปล่อยการยึดทั้งปวง

 

ธรรมเกิด ธรรมดับ

มีสภาพเป็น อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา

เพราะ สิ่งหนึ่งเกิด สิ่งหนึ่งดับนั้น ไม่เที่ยง

เพราะ สิ่งหนึ่งเกิด สิ่งหนึ่งดับนั้น แปรปวน

เพราะ สิ่งหนึ่งเกิด สิ่งหนึ่งดับนั้น ไม่ใช่ใคร ไม่ใช่เรา

 

อณุโมทนาด้วยครับ ผมว่าสัมมาทิฏฐิถ้าทุกข์ก็ยังนับว่าอยู่ใกล้พระนิพพานมากกว่า ผู้มิจฉาทิฏฐิมันก็เหมือนอนุสัยนั่นแหละครับ คือไม่รู้ตัว แต่เวลาเรื่องกรรมวิบากธรรมนี้เกิด บางทีมันสายไปเสียแล้ว พระพุทธเจ้าท่านจึงสอนให้ละชั่ว ทำดี ทำจิตใจให้ผ่องใส................................

 

นี่มัน สุดยอดธรรม ปล่อยกระทู้ตกได้ยังไงพวกเอ็ง

 

ลืมบอกไปค่ะ เมื่อวานเข้ามาอ่านแล้วค่ะ สะอื้นฮักเลยกะอันแรกนี้โดนอย่างแรง ทุกข์เกิดดันทุกข์ตามทุกข์ต่อมิรู้สิ้นเล่นเอาเถิดเจ้าล่อกับทุกข์นั้น กว่าพระธรรมจะปรากฏเล่นเอาเสียน้ำตาไปหลายยก

 

"สิ่งใดเป็นอนัตตา เธอพึงละความพอใจในสิ่งนั้นเสีย" พระพุทธพจน์

สิ่งใดที่เป็นอนัตตาธรรม สิ่งนั้นไม่ทุกข์เป็นไม่มี

สนทนาธรรมสมควรแก่ธรรมทุกๆท่าน

 

นั่นสิลุง เรื่องนี้สำคัญนะคะ ตัดภพตัดชาติได้เลยนะ
แล้วเหตุที่ทำให้การเกิด การดับ เกิดขึ้นล่ะคะ

 

ลองพิจารณาพุทธพจน์กันดูก่อน แล้วเทียบเคียงกันเอาเอง ตามสติปัญญา

 

มารอฟังลุง แสดงเหตุของธรรมเกิด เหตุของธรรมดับครับ ^^

เพราะเชื่อว่า ลุงคงไม่ยกอะไรลอยๆ เกิดลอยๆ ดับลอยๆ

ถามอีกข้อนะครับ

ข้อนี้หมายถึงทุกขเวทนา หรือ ทุกขสัจหนอ

 

ธรรมเกิด หมายถึงทุกคนยอมรับธรรม ถือธรรมเป็นใหญ่
ยอมรับปฏิบัติตามข้อบังคับบทบัญญัติของกฏหมายอันเป็นกติกาของสังคม
นี่คือธรรมในหัวใจผู้คนเกิด

ธรรมดับ หมายถึงผู้คนในสังคมใด ที่ถือเอาพรรคเอาพวกตนเป็นใหญ่
ไม่ยอมรับข้อบังคับบทบัญญัติของกฏหมาย
เอาพวกมากลากไปล้มล้างข้อบัญญัติของกฏหมาย
สร้างกฏหมายใหม่เพื่อช่วยเหลือพวกพ้องของตน
ตนผิดไม่ยอมรับผิด ใช้อุบายฉ้อฉลเพื่อให้ตนรอดพ้นจากความผิด
นี่คือธรรมในหัวใจผู้คนดับ

 

อืม ...คงกำลังหาข้อมูลอยู่ รอก่อน ใจเย็นๆ

 

อริยสัจจ์ 4 กับ ปฏิจสมุปบาท ลงกันได้พอดี แสดงว่าลุงขันธ์ต้องเข้าใจแน่ๆ

อธิบายให้เข้าใจด้วยซิคะ

 

ขออนุโมทนากับทุกท่านครับ

ขอถาม หน่อยครับ เนื่องจากความไม่รู้ เนื่องจากความเป็นเด็กน้อย
สิ่งที่เห็นเป็นธรรมเกิด ธรรมดับ ถ้ายังเกิดขึ้นหรือเห้นซ้ำไปซ้ำมาอีก เกิด ดับ เกิด ดับ ไปอย่างนี้ เราจะมีวิธีการใดไม่ให้สิ่งที่เห็นนั้นเกิดขึ้นในใจเราได้อีก

 

ธรรมเกิด ธรรมดับ
สภาพที่เกิด สภาพที่ดับ
ธรรมดาที่เกิด ธรรมดาที่ดับ
ธรรมชาติที่เกิด ธรรมชาติที่ดับ
สภาวะธรรมที่เกิด สภาวะธรรมที่ดับ
สัจธรรมที่เกิด สัจธรรมที่ดับ
ความจริงที่เกิด ความจริงที่ดับ
ต้นเหตุที่เกิด ต้นเหตุที่ดับ
สิ่งที่เกิด สิ่งที่ดับ
สิ่งทั้งหลายที่เกิด สิ่งทั้งหลายที่ดับ
ปรากฏการณ์ที่เกิด ปรากฏการณ์ที่ดับ
ธรรมารมณ์ที่เกิด ธรรมารมณ์ที่ดับ
สิ่งที่ใจคิดมันเกิด สิ่งที่ใจคิดมันดับ
เหตุเกิด เหตุดับ
-----------------------------------------------------
ทั้งหมดที่กล่าวมา ทุกคำสามารถแทนคำว่า -ธรรม-ได้
-----------------------------------------------------
​

ธรรมเหล่าใดเกิดแต่เหตุ
พระตถาคตทรงแสดงเหตุแห่งธรรมเหล่านั้น
และความดับแห่งธรรมเหล่านั้น
พระมหาสมณะทรงสั่งสอนอย่างนี้.
------------------------------------------------------
ที่มา พระไตรปิฎก เล่มที่ ๔ พระวินัยปิฎก เล่มที่ ๔ มหาวรรค ภาค ๑ ​

 

ขอบใจจ้า ข้อแรกน่าจะเป็นสมาธิกดทับไว้ ข้อที่ 2 น่าจะเป็นพระอริยะขึ้นไป

 

ธรรมเหล่าใดเกิดแต่เหตุ
พระตถาคตทรงแสดงเหตุแห่งธรรมเหล่านั้น
และความดับแห่งธรรมเหล่านั้น
พระมหาสมณะทรงสั่งสอนอย่างนี้.
..........................................

ต้องเข้าใจไปให้ถึงเหตุ ในปัจจัย 24 ในคัมภีร์ปัฏฐาน
ชนิดมองธรรมที่เกิด ธรรมที่ดับแล้วทะลุปรุโปร่งสว่างจ้า

เวลาปฏิบัติบางคนเข้าถึงธรรมเกิด ธรรมดับ แต่ไม่รู้ เหตุ ก็น่าเสียดายแทน

 

อ้างอิง.. เวลาที่หัวใจเรามีความทุกข์ ให้เรามองด้วยความจริงว่า นี่เรากำลังทุกข์ นั่นแหละพระธรรมคือความจริงได้เกิดในใจเราแล้ว...

ถ้าอย่างนี้ แสดงว่าเราเห็นพระธรรม ก็เห็น ตถาคต....แล้วละซี
แหม พระตถาตค ก็คือ ความทุกข์ นี่เอง....เพิ่งรู้นะเนี่ย...

อูยส์์์์์ืืื...หยอกแรงไปก็ทานโทษนะครับ พี่ท่าน.