นอภ.ศีขรภูมิ ประกอบพิธีบวงสรวงอโรคย ศาลโบราณ ปราสาทช่างปี่ ขับไล่โควิด

วันพฤหัสบดี ที่ 08 กรกฎาคม พ.ศ. 2564, 15.37 น.


วันที่ 8 ก.ค. 64 เมื่อเวลา 09.00 น.ที่ปราสาทช่าง บ้านช่างปี่ ม.1 ต.ช่างปี่ อ.ศีขรภูมิ จ.สุรินทร์ นายกิตติ สัตย์ซื่อ นายอำเภอศีขรภูมิ พร้อมผู้บริหารองค์การบริหารส่วนตำบล 14 ตำบล 2 เทศบาล และผู้นำชุมชน ร่วมกันประกอบพิธีบวงสรวง ขอพระบารมีองค์พระไรษัชยคุรุไวฑูรยะประภาตถาคต หรือพระพุทธเจ้าหมอยา และบารมีเทพเทวาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่ประจำ ณ อโรคยศาลา ปราสาทช่างปี จักรวาลทั้ง 16 ชั้นฟ้า 15 ชั้นดิน 14 ชั้นนาคาบาดาล พระหมอครู ประจำโรยศาล หรือสถานพยาบาลหนึ่งในจำนวน 102 แห่ง ที่พระเจ้าชัยวรมันที่ 7 ช่วง (พ.ศ.1723 – 1761 ) แห่งอาณาจักรขอม โปรดให้สร้างขึ้นทั่วราชอาณาจักร ในขณะนั้น เพื่อปัดเป่าสิ่งชั่วร้ายและโรคภัยต่างๆโดยเฉพาะเชื้อไวรัสโคโรนาหรือ โควิด-19 ที่กำลังแพร่ระบาดอยู่ในขณะนี้



โดยมีอาจารย์เสรี อุปถัมภ์ หรือ พราหมณ์สไวรินทร์ ครุฑฤทธา แห่งอาศรมสไวรินทร์ เป็นผู้นำประกอบพิธี กรรม วิธีกรรม จัดเครื่องสักการะบูชา องค์ปราสาทช่างปี่อย่างครบถ้วน พร้อมนำสวดเพื่อขอพรให้ชาวไทยทั่วประเทศประสบแต่ความสุขความเจริญและปลอดภัยจากโรคโควิด-19 โดยทั่วกัน



นายกิตติ สัตย์ซื่อ นายอำเภอศีขรภูมิ กล่าวว่า พิธีกรรมวันนี้เป็นความเชื่อของชาวสุรินทร์ โดยเฉพาะชนเผ่าเขมร จึงร่วมกันทำพิธีขจัดปัดเป่าโรคร้ายจากโควิด-19 ตามความเชื่อ ซึ่งอำเภอศีขรภูมิ เป็นเมืองที่มีปราสาทที่เป็นอโรคยศาล ที่ได้สร้างขึ้นเมื่อสมัยพระเจ้าชัยวรมันที่ 7 ที่ใช้ในการรักษา ก็เกิดความเชื่อว่าถ้าหากได้มารักษาคนเจ็บไข้ได้ป่วย หรือมีโรคภัยร้ายแรงต่างๆก็จะมาขจัดปัดเป่าและสร้างขวัญกำลังใจ วันนี้ก็ได้ทำแล้ว ชาวบ้านก็ได้รับความสบายใจพึ่งพอใจ และก็อบอุ่นใจขึ้น ซึ่งเป็นความเชื่อก็ไม่เสียหายอะไร ได้รับการยอมรับจากคนท้องถิ่น ทำได้ตามแบบอย่างประเพณีเก่าแก่ทุกประการ



สำหรับประวัติความเป็นมาของปราสาทช่างปี่ ตั้งอยู่ที่บ้านช่างปี่ หมู่ที่ 1 ตำบลช่างปี่ อำเภอศีขรภูมิ จังหวัดสุรินทร์ เป็นศาสนสถานในศาสนาพุทธลัทธิมหายาน ก่อด้วยศิลาแลง และหินทราย มีแผนผังเป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า ตั้งหันหน้าไปทางทิศตะวันออก มีอายุในราวพุทธศตวรรษที่ 18 ประกอบด้วยสิ่งก่อสร้าง คือ ปราสาทประธาน วิหารกำแพงแก้ว ซุ้มประตู สระน้ำ โบราณสถานแห่งนี้ เป็นอโรคยศาล หรือสถานพยาบาลแห่งหนึ่ง ในจำนวน 102 แห่ง ที่พระเจ้าชัยวรมันที่ 7 (พ.ศ.1723 – 1761 ) แห่งอาณาจักรขอม โปรดให้สร้างขึ้นทั่วราชอาณาจักร ตามความที่ปรากฏ ในจารึกปราสาทตาพรหม ประเทศกัมพูชา ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นโบราฯสถานของชาติ ประกาศในราชกิจจานุเบกษา เล่ม 52 ตอนที่ 75 วันที่ 8 มีนาคม 2478 และเล่ม 98 ตอนที่ 104 วันที่ 30 มิถุนายน 2524 เนื้อที่ประมาณ 4 ไร่ 30 ตารางวา



ขอขอบคุณที่มา
https://www.banmuang.co.th/news/region/241263