นักโทษที่ถูกจองจำกับ < ศีล สมาธิ วิปัสนา กรรมฐาน > ข้องใจ

อยู่ดีๆก็เกิดข้องใจมาว่า นักโทษที่ถูกจองจำอยู่ ขังเดียว หรือ พวกที่ฆ่าคนตายมา หรือ คดี อื่น สามารถปฏิบัติธรรม ถือศีล และก้าวหน้าในธรรมได้หรือไม่

อันด้วยความว่า เมื่อวานก็คืออดีต ชาติที่ก่อนชาตินี้ก็คืออดีตชาติ ไม่สามารถแก้ไขอะไรได้แล้ว การถือศีลเช่นนั้นจะมีผลไหม และการปฏิบัติจะก้าวหน้าได้หรือไม่ ขอเปิดประเด็นเลยนะคับ


หากเป็นไปได้ นี้น่าจะเปิดเทปธรรมะ การฝึกปฏิบัติให้พวกเขาเหล่านั้น แต่ก็เกรงว่าผู้คนที่จิตใจไม่สนใจ ปฏิเสธ จะเกิดการปรามาศ และเป็นการเพิ่มโทษให้พวกเขาเหล่านั้นหรือไม่


ส่วนตัวผมคิดว่าน่าจะเป็นทางที่ดีนะคับ หากแนะนำธรรมให้พวกเขาเหล่านั้นได้ โดยเฉพาะ กรรมฐาน และ วิปัสนา ( แต่จะว่าไปเพื่อนผมแต่ละคน แค่ชวนไปวัดมันก็ส่ายหน้ากันแล้วคับ )

 

บางทีวิบากกรรมมันก็บีบให้คิดไม่ได้ ไล่ไม่ทัน สมมุติรอบข้างมันบีบ แต่ถ้าวิบากกรรมคลายตัวลงเมื่อไหร่ ก็จะเริ่มมีทางออก แต่จะออกทางโลกหรือทางธรรมก็อีกเรื่อง เคยได้ยินว่า มีคนบรรลุธรรมในคุก เห็นธรรมในคุกก็มี พอพ้นโทษออกมาก็มาประกอบสัมมาอาชีพ เป็นคนดีมีคุณธรรม ทุกอย่างไม่แน่นอน อยู่ที่วิบากกรรมและการสั่งสมบุญบารมีมาอีกเช่นกัน

 

สามารถปฏิบัติได้ครับ เมื่อจิตของเขาอยู่ในภาวะปกติ เหมือนคนทั่วไป ศีลจะขาดเมื่อได้กระทำกรรมที่ขาดจากศีลนั้น แต่เมื่ออยู่ในภาวะปกติก็สามารถทำได้แล้วครับ ที่ศีลขาดขาดตอนกระทำเท่านั้นครับ

 

ทำได้ค่ะ ทำไมจะไม่ได้อยู่ที่ว่าเขาผู้นั้นต้องการที่จะทำหรือไม่ มันไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรที่นักโทษ หรือคนในโลกหลสยๆ คนคิดจะทำในสิ่งมี่ดี มีศีล มีธรรมอยู่ในจิตใจ น่าจะดีใจและอนุโมทนาบุญกับเขาเหล่านั้นที่ คิดได้ และปฏิบัติได้จริง ด้วยจิตศรัทธา

 

โจร 500 เจอท่าน สังกิจจะ สามเณร สั่งสอน ก็ยังขอบวชเลยครับ และยังบรรลุ อรหันต์อีก ...
ขึ้นอยู่ที่วิบากกรรมด้วยน่ะครับ...

 

เรียกได้ว่า ผู้มีราตรีเดียวเจริญ

 

ปฎิบัติได้แน่นอนครับ ยกตัวอย่างองคุลีมาร ที่ฆ่าคนทำบาปไว้มากสุดท้ายท่านก็สำเร็จได้ ขอเพียงมีจิตยึดมั่นเท่านั้นเองครับ ดีชั่วอยู่ที่เจตนาครับ ( ผมเชื่ออย่างนั้น ) ผมเองเป็นคนนั่งสมาธิทำบุญใส่บาตร สวดมนต์ทุกวัน เครื่องรางของผมยังเป็นพวกพรายพวกกุมารเลยครับ เพราะผมคิดว่า ผมก็บูชาใส่บาตรหาอาหารหาน้ำถวายทุกวัน จะถามว่าผิดไหม ตัวผมคิดว่าไม่ผิดครับ เพราะพรายกับกุมารหากไม่ดูเขา ก็เหมือนพวกสัมพเวสี ที่เร่ร่อนตากแดด ตากผน หิวโซ ไม่มีใครอุทิศบุญให้ครับ ( นี่คือความคิดส่วนตัวผมนะครับ ) พระพุทธเจ้าสอนให้เดินทางสายกลางครับ ย้ำ ดีชั่วอยู่ที่เจตนาครับ