นิทานสนุก..พระเครื่องและเครื่องราง (นิมิตรอัศจรรย์...รุ่นครอบจักรวาล)

คำถามส่วนตัว เหมือนตอนสร้างมีดหมอกริชทุกรุ่น ????

แสวงหาเดินทางพันกว่ากิโล เพื่อให้เป็นเครื่องรางสะท้านแผ่นดินยุค 5g

พอฟัดพอเหวี่ยงไหมครับ ในฐานะท่านจับเสือยุคก่อนมาแล้ว ???

"คนละแบบนะ เสือยุคก่อนดุดันร้อนแรงแบบเสือเตรียมตะปป เสือเราคือเสือซ่อนเล็บตามยุคสมัยนี้"

แล้วความแรงละครับ แบบเราพก ดวลกะคนพกเสือยุคก่อน

"ความแรงสูสีกัน อยู่ที่เจ้าของดึงพลังมาแล้ว. ปกติเสือย่อมไม่รุกรานเสือด้วยกัน ไม่ขอเนื้อใครกิน ที่เขาว่าอดก็อดอย่างเสือ ไม่อิ่มอย่างหมา นอกจากติดสัดหรือรุกถิ่น"

สรุป หากใช้เพื่อป้องกันตัวไม่ไประรานเขาก่อน นอกจากมารมาระรานก็ตามนั้นครับ ต่างจากพกพระแน่นอน....

 

สาธุ...

 

ได้โอนค่าปิดทองพระเบื้องต้นไปแล้วครับ 30,000 บาทจากยอดทำบุญและยอดบูชาตะกรุดทุกท่าน

ขณะนี้อยู่ระหว่างทำพื้นผิวพระ หากเป็นรถก็โป้วให้เนียนก่อนปิดทองต่อไป..

 

วันนี้พฤหัสบดีข้างขึ้น ได้ส่งคาถาลับ ไปให้ผู้บูชาทุกท่านแล้วครับ

ที่ปรึกษาเล่า ยามว่างครูบาข่ายได้พูดถึงครูบาอาจารย์ยุคเก่า ๆ ว่า..

ไม่ว่าเป็นหลวงปู่ทวด หลวงปู่โต ครูบาอาจารย์ท่านอื่นๆ ท่านนับถือในฐานะที่ทรงคุณบารมี แต่ที่ครูบาข่ายเน้นๆ เลยมี 2 ท่าน

ซึ่งคิดว่าเพราะตรงสายและภาษารุ่นใหม่คือเป็น Idol เลยคือหลวงพ่อปาน วัดบางเหี้ยเจ้าตำนานเสือ และหลวงปู่ศุข

โดยในส่วนหลวงปู่ศุข ท่านเคยพูดถึงตรงทีว่าคาถาบังแลท่านผันมาจากคาถาที่หลวงปู่ศุขเสกกะลาครอบช้าง คำว่าผัน ที่ปรึกษาให้ความหมายคือการแปลงนำมาใช้ ซึ่งก็แล้วแต่พื้นที่ไป อาจออกสำเนียงต่างกัน

อย่างคำว่าใหญ่ ภาษาเหนือก็ใช้คำว่าหลวง

ให้ ภาษาเหนือก็ หื้อ

ทีนี้ในส่วนคาถาเสือก็ได้ส่งให้ทุกท่านไปแล้ว... แต่ครูบาข่ายไม่เคยอ้างเล่าถึงว่าไปเรียนหรือสืบมาจากท่านใด อาจเพราะตำราวิชาท่านมากและท่านจะสอนไปเป็นกรณี รวมถึงการอั้น ไม่อั้นบางอย่างอาจสอนไม่หมดบอกถึงวาระใดจะได้ต่อเติมให้ครบ...

ที่ปรึกษาก็รับใช้โดนลองใจอยู่นานมาก ๆ เรียกว่าดูแลจนวาระสุดท้ายถึงได้รับวิชามา ไม่ใช่ อยู่วันสองวันท่านสอนมาเลย ต่างจากหัวหน้าแก๊งค์ที่ผมเจอเรียกว่าอ้างชื่อพระดังเต็มพิกัด

 

การเดินทางรอบนี้ผมได้ไปรำลึกความหลังด้วย ได้ไปกราบร่างครูบาอาจารย์ที่เชียงใหม่เพราะทราบจากเพจว่าท่านมรณภาพ ต้นเมษายนที่ผ่านมา ซึ่งจะเดินทางไปกราบก็ติดโควิดจึงอาศัยโอกาสนี้ไปกราบ

ได้คุยกะที่ปรึกษาว่าตอนไปกราบร่างท่านได้สัมผัสกระแสท่านตกใจเลย เพราะรุนแรงมาก ยังว่า "สมัยก่อนผมไปหาไปลงทองสักว่านไก่แดง เจอแต่กระแสเมตตาคราวนี้ออกทรงฤทธิ์แฮะ"

ที่ปรึกษาว่า "แบบนี้ละเวลาท่านละ ไปแต่จิตอันบริสุทธิ์แต่พลังอำนาจทิ้งไว้"

ครูบาท่านนี้สมัยก่อนผมไปฝากตัวเป็นศิษย์ครูบาอาจารย์ท่านนึง ท่านได้นำพาไปหา และยังพูดถึงครูบาอาจารย์ท่านอื่นที่บรรดาศิษย์แซว ๆ ว่า เป็น 4 ยอดขุนพล คือ "ตั๋น ปั๋น มี มา"

ตั๋นคือครูบาตั๋น ปัญโญ (ละสังขารแล้ว)

ปั๋น คือ....(ขอปิด)

มี คือครูบาบุญมี วัดศิลามงคล (ละสังขารแล้ว)

มา คือ ครูบาบุญมา ตามภาพ

ซึ่งครูบาอาจารย์ที่เล่าถึง 4 สุดยอดนี้ เพราะไปขอเรียนวิชาด้วยตามเล่าท่านก็แจ่มมากเพราะทำตะกรุดเสร็จ ใครไม่เชื่อเอาปืนตัวเองมาได้เลยมายิงหลังวัด ซึ่งก็ได้สาระความรู้มากมายเพราะ

ผู้มาลองบางท่านเรียกว่า อดีตทหารผ่านศึก เอาปืนมาเองเลย เพราะใช้ปืนคนอื่นอาจมีตุกติก มีวิชาคัดของ เรียกว่าจากยิงไม่ออก ให้ยิงออกแต่ไม่โดน เขาก็ชมของท่านว่าแน่ บูชาไปต่อได้

แต่การคัดของมีสระสำคัญมากมาย ซึ่งขอไม่พูดถึง...

ดังนั้นเมื่อท่านยกย่อง ครูบาอาจารย์ 4 ท่านย่อมต้องแจ่มจริง

ผมอาศัยท่านที่พาไปหาบางครูบา และอาศัยครูบาอาจารย์ท่านอื่นเรียกว่าแอบพาไปอีกที เพราะครูบาบางท่านเป็นพระผู้ใหญ่

ดังครูบาบุญมา ผมอาศัยครูบาอาจารย์ท่านอื่น ที่ค่อนข้างคุ้นเคยสนิทจนได้รับวิชาตำราจากท่าน ย่องพาไปตอนเย็น ๆ ปิดกุฏิเลย ขอท่านเข้าคำ (ลงทอง) ให้และสักว่านไก่แดง เหตุที่ต้องปิดกุฏิ ท่านบอกคนอื่นมาเห็นอยากลงมั่งอีก

ซึ่งผมถามท่านที่พาไป ครูบาบุญมาสุดยอดไหม ท่านบอก "เก่งมากสุดยอดมาก ดูบ้านดูอะไรได้หมด"

จากช่วงหลังผมไม่ได้ไปหาท่านหลายปี ล่าสุดก็ไปทำบุญท่านก็ชราภาพมากแล้ว นับว่ายังไม่เสียทีที่ท่านเมตตา

 

ตะกรุดเหนือพยัคฆ์ของผมเอง ผมบอกท่านมาใส่หลอดเองเน้นความทนทาน

คาถาลับที่ส่งให้เฉพาะกิจเฉพาะผู้บูชาใช้กับตะกรุดได้แจ่มมากครับ

ในฐานะที่ผมสักเสือจากวัดหลวงพ่อเปิ่น แม้ศิษย์ท่านสักแต่หลวงพ่อเป่าครอบให้หลายรอบ ถือว่าผ่านหายคาใจแล้วครับ

 

การใช้เครื่องรางสายปราบ นับเป็นศาสตร์และศิลป์โดยแท้ ซึ่งคล้ายการแก้อาถรรพ์ลี้ลับ

ซึ่งแน่นอนจากที่คุยกะที่ปรึกษาต้องใช้เครื่องราง หากจะห้อยพระนี่ยากกกก ครับ เพราะพระย่อมมีเมตตาจิตโดยอย่างมากจะได้ด้านคุ้มครองป้องกัน อย่างมากก็ตบะอำนาจ แต่จะเป็นลักษณะของบารมีมากกว่าให้คนเกรงใจ.. นอกจากมวลสารมีแร่กายสิทธิ์ด้านตบะเดชะก็อีกประเด็น

การเสกแนวนี้จึงขาดไม่ได้ ปรมาจารย์ผู้ถือว่าผ่านสนามรบ มือเปื้อนเลือดมาแล้ว ดังหลวงบุญเป็นต้น ที่ปรึกษาว่าตอนท่านไปสงครามเวียดนาม ถือว่าเป็นปลายสงครามแล้ว แต่ก็นั่นละครับกลับมาเรียกว่าโซเซเลย ผมเองก็เคยอ่านเรื่องของผู้ไปสงครามช่วงนั้นมา เรียกว่าปืนมาเป็นห่าฝนเลย แม้มีของดี คงกระพันแต่ช้ำกระดูกหักก็มาก

ที่ปรึกษาว่า แน่นอน เวียดนามย่อมแน่ขนาดทำให้มหาอำนาจยังเอาชนะไม่ได้

case ล่าสุดที่ท่านรับปากจะช่วย เจอศึกที่ใช่ย่อย เรียกว่าอริ มีของดีมีอาจารย์ดีขนาดทำของดีเขาหักกลางได้ ซึ่งนั่นคือการเตือน หากไม่มีของดีมารับอาจโดนลบออกจากสารบบไปแล้ว

การทำศึกทุกอย่างแม้มี back ดีแต่ตัวเราต้องดีด้วยนะครับเรียกว่าดึงพลังออกมาให้ได้ อย่างที่รู้กัน ของออกจากสำนักเดียวกันเสกเหมือนกันแต่ประสบการณ์ที่ออกไปจะได้ผลทุกคนย่อมยาก อยู่ที่ผมนำมาใช้อีกที

การสะสมประสบการณ์จากครูบาอาจารย์สั่งสมมาย่อมถือว่าสำคัญมาก เพราะการที่ท่านสอนอะไรมา ท่านย่อมคัดสรรมาแล้ว ว่าเหมาะกับเรา และที่สำคัญ มีดต้องหมั่นลับคมเสมอ

 

มีดหลูบคะฉิ่น คำว่า หลูบ หมายถึงลูบ เพราะอาบเงิน และมีรมดำ

ถ้าจำไม่ผิดรมดำ 10 เล่ม ที่อาบเงิน 14 เล่ม ท่านหวงมาก จะลงเสกเพิ่ม

การจารได้เลือกยันต์พระอุปคุตปราบมาร มนต์นี้สำคัญมาก

เรารู้กันว่านอกจากพระโมคคัลลานะแล้วมีพระอุปคุตที่ทรงฤทธิ์มากปราบพญามารได้เลย

และในบทกำกับตะกรุดปราบพิภพยังกล่าวไว้ หากไปหาพระสงฆ์ให้อ้างถึงอำนาจของพระอุปคุต เพราะท่านเป็นใหญ่ในบรรดาพระสงฆ์ทรงบารมีมาก

นับว่าโชคดีการเสกปัจฉิม ครูบาอาจารย์ได้ลงบทธรรมพระอุปคุตมาให้ และท่านเองก็ทรงฤทธิ์ขนาดที่ปรึกษาการันตีว่าตรงสายเราสุด ๆ

และฟังว่ามีพรรคพวก จะไปหาของป่า ท่านเลยมอบให้ไปลองของ 1 เล่มแบบไปในป่าลึก มีเสือ ช้าง ไปค้างคืนกันเลย เฮี้ยนมาก ก็รอฟังการนำมีดไปใช้จะว่าไง...

 

สุดยอดมากครับ ท่านผ่านสงครามเวียดนามมาได้ ถือว่าเป็นที่สุดของความโหด สมรภูมิที่ทหารไทยถือว่าเป็นที่สุดของความโหดเหี้ยมก็จะมีสงครามเวียดนาม สงครามที่ลาว (ไทยส่งกองกำลังทหารเสือพรานไปร่วมรบอย่างลับๆ) แล้วก็สงครามที่บ้านร่มเกล้า พิษณุโลกครับ หลวงบุญท่านแน่จริงๆครับ

 

ในบรรดาฆราวาสทรงอาคมด้วยกัน ยังแนะนำที่ปรึกษาให้ไปหาหลวงบุญเลยครับ เพราะผ่านศึกมามาก โชกโชน

ผมเองอยู่ร่วมการเสกหลายครั้งลงทุนตื่นตี 4.30 เลยครับเพราะหลวงบุญชอบมาเช้ามืด 55

การเสกแต่ละครั้งไม่ซ้ำกันเลย หมายถึงกระแสนะครับ รอบล่าสุดผมนั่งไม่ติดเลยต้องลุกหนี

ที่ปรึกษาแซว "รอดูอยู่โยมจะนั่งได้นานแค่ไหน"

วิชาท่านหลากหลายจริงๆ ..

หมายเหตุ ฟังว่าหลวงบุญเรียนจากตาที่ปรึกษาด้วย โดยตาที่ปรึกษาเป็นเพื่อนครูบาข่าย...

 

ความยากถึงยากที่สุดก็หาครูบาอาจารย์ที่ตรงจริตพวกเรา (ที่ปรึกษาบอก)

ไม่งั้นยกของเสกแถวนี้จบแล้วง่ายดี

ที่ปรึกษาลงทุนไปถามพระผู้ใหญ่อาวุโสเลย ท่านยกย่องท่านนี้ว่าที่สุดถึงที่สุด

เรียกว่าเหมือนครูบาทองที่เสกมีดหมออภินิหารปราบไตรจักร

ผมถึงว่า ผมต้องลงทุนไปเองเลย ท่านเดินสายฆราวาสมาก่อน เรียกว่าแม้พรรษาไม่มากแต่พระผู้ใหญ่ที่พรรษามากกว่ายังยอมรับในความดุดัน เหี้ยมหาญ



ผู้ได้รับไปนำไปใช้จะทราบได้เองครับ

การจัดลำดับการเสกก็สำคัญมาก ที่สำคัญต้องอาศัยความสนิทชิดเชื้อด้วย เรียกว่าท่านลงให้ไม่มีกั๊กว่าจะนำไปใช้ทางที่ผิด

 

ผมเองได้ชอบศิลปะและความน่าสนใจของเชียงตุงมาก ดูยูทูปหลายคลิปแล้ว ที่ปรึกษาก็ว่าท่านยังอยากไปเที่ยวเลย

มีดหลูบคะฉิ่น ในแง่ศิลปะความสวยงามถือว่าแจ่มครับ เพราะลวดลายแบบนี้สั่งทำในไทยยาก ถึงทำได้จะไม่ได้ราคานี้แน่นอน ท่านเองก็ฝากพรรคพวกหลายทอดถึงได้มา..

การเสกก็หายห่วง เพราะลงจารด้วยบทพระอุปคุตปราบมาร... ถือว่าได้บารมีพระอุปคุตมาคุ้มครอง บวกกะอำนาจของเหนือพยัคฆ์...

สิ่งสำคัญคือของที่ระลึกของการทำบุญนะครับ เพราะท่านจะนำยอดปัจจัยไปใช้กุศลหลาย ๆ อย่าง โรงเรียนด้วย และของวัดด้วยครับ..

 

รู้สึกได้ถึง รัศมีความโหดเลยครับ
สำหรับเล่มสีดำ

 

ประสบการณ์สด ๆ พยัคฆ์ดวลเหนือพยัคฆ์ ดวลด้วยกระแสพลัง.... นำเครื่องรางระดับสุดยอดมาดวลกันบนโต๊ะ ใครชนะได้ของดีหลักหมื่น ฟรี ๆ ....

ผลคือ ชนะ ยังไม่พอ คนแพ้ ยังแย่ ไปเล่นพนันเจ๊ง ดวงตก จะมาขอสุมา (ขอขมา...) เจอฤทธิ์วิชาปราบศึกซะแล้ว... (ถ้าไม่ขอขมาจะติดไป..)

 

การสร้างรุ่นเหนือพยัคฆ์นับว่าประสบความสำเร็จด้วยดี ไม่ว่าจากการเทียบกระแสกับเครื่องรางสะท้านแผ่นดินยุคโบราณที่ถือว่าพอฟัดพอเหวี่ยง

และการดวลล่าสุดวันนี้กับตะกรุดหนังเสือของดียุคเก่า ปรากฎว่าเหนือพยัคฆ์สมชื่อจริง ๆ

ท่านเล่าว่าตอนหยิบตะกรุดออกมา ก็คิดปลุกในใจเลย "ฯกูกินแสนเรือนฯ" (คาถาลับให้เฉพาะผู้บูชาเท่านั้น)

หลังจากเริ่มเบื่อตะกรุดกันแล้ว ก็มาคุยนานาสาระถึงวิชาแห่งการดึงอำนาจเทพกันบ้างนะครับ

แน่นอน ทางอีสานและทางเหนือขึ้นไปนับว่าถิ่นเทพเจ้ากันเลย ที่นิยมมากที่สุดคือพญานาค... แทบทุกวัดจะสร้างไว้

วัดหมูเปิ้งก็เช่นกันครับ หน้าวิหารก็มีรูปปั้นพญานาคสวย ๆ งามมาก

สมัยก่อนครูบาข่ายเคยสร้างตะกรุดสำเภานาค ก็ถือว่าอาศัยอำนาจแห่งพญานาคเทพรักษาพระศาสนามาใช้ตามภาพ

ใช้ทางเมตตาและลาภโภคทรัพย์ จนสามารถแปลงมาเป็นยันต์ทำเทียนก็ได้ ใช้ทางเสน่ห์ก็ได้

ในภพภูมิทั้งหมด ย่อมมีภพภูมิแห่งเทพด้วย

ตำนานพญานาคก็เรียกว่ามีอิทธิพลมาก ทำเป็นละครก็แจ่ม

ผมจะพูดถึงในแง่ของสรรพวิชากันต่อไป เพราะสิ่งเหล่านี้สำคัญในแง่เป็นการดึงพลังอำนาจของเทพมาใช้กัน ... นอกจากในแง่ของการดึงพลังแห่งคาถาอาคม...

 

จากการศึกษาเรื่องเทพ ลัทธิเทวนิยม ซึ่งผมเองสมัยก่อนก็ไปถามครูบาอาจารย์ก็รู้กันไม่มาก แน่นอนในทางศาสนาพุทธย่อมไม่กล่าวถึงมาก แค่กล่าวถึงในพุทธประวัติ และไม่ให้เน้นสนใจเรื่องเทพ ๆ เท่าไร

ทีนี้ในแง่ไสยเวทย์ย่อมมีสืบจากศาสนาพราหมณ์ที่กล่าวถึงเทพเจ้าเต็มที่

แต่ในโลกปัจจุบันจะเทพจริงรึผีแอบอ้างก็ต้องวัดดวงกันอีกที

ในการสร้างตะกรุดสายเราส่วนใหญ่มาจากตำราปู่ฤาษีวาโย ซึ่งก็อาศัยหลักของศาสนาพราหมณ์นั่นละครับ อย่างชุดพลิกฟ้าที่มีผู้บูชาไปมีจิตสัมผัสได้รับกระแสของเทพดังได้กล่าวไปแล้วปีที่แล้วที่สร้างเสร็จ

แม้ที่ปรึกษาพยายามสัมผัสอ่านกระแส ก็เห็นเพียงแสงรัศมีเปล่งออกมาเท่านั้น ท่านไม่ยอมเปิดเผยตัวตน

จากนี้ต่อไปเพื่อการพัฒนาหลักการแห่งวิชา จึงต้องดึงพลังจากเทพเจ้ามาเสริมให้แรงเด็ดดวงยิ่งขึ้นต่อไป...

ช่วงนี้พอว่างผมลงทุนดูยูทูป ตำนานเทพเจ้าเพื่อหาข้อมูลเพิ่มเลย55

 

อาณาจักรล้านนาย่อมได้รับอิทธิพลมาจากล้านช้าง ซึ่งถือว่าเป็นแดนพญานาค

ทีนี้ ดังได้กล่าวไปในสายวิชาของครูบาข่าย ซึ่งในอดีตเคยสร้างตะกรุดสำเภานาค ซึ่งสามารถแปลงผันมาใช้กับวิชาทำเทียนได้

ประวัติพญานาคผมไม่ขอพูดถึงเพราะหาได้ตามเน็ต และเกี่ยวข้องกับพุทธศาสนา ดูได้จากพระปางนาคปรก และเป็นเทพเจ้าที่รักษาพระศาสนา

การดึงอำนาจของเทพเจ้านับเป็นหลักแห่งวิชาที่ลึกซึ้ง จะสามารถดึงมาได้แค่ไหนย่อมอยู่ที่บุญบารมีผู้เชิญและผู้เสกกำกับ มารวมกับหลักไสยเวทย์ จึงให้ผลที่แรงดียิ่งขึ้น

ยุคปัจจุบันก็อย่างที่เห็นมีกันเกร่อกันมาก จึงนับเป็นเรื่องที่ลี้ลับกันต่อไป

แน่นอน การจะใช้หลักวิชาให้ถูกต้องก็ต้องศึกษาประวัติให้ชัดเจน อ้างอิงจากตำราพุทธศาสนา เพื่อให้ไม่ออกนอกกรอบมากเกินไป เพราะเป็นการดึงอำนาจมาเสริมบารมี...

 

จะว่าไป สมัยก่อนผมก็จัดอยู่ในพวกบ้าเทพอยู่นานเลยละครับ55

ไม่นับมีคนทัก พระทัก ว่าเกี่ยวข้องกะเทพ ซึ่งภายหลังไม่สนใจเลยเพราะเห็นเทพมีกันทุกคน ซึ่งสุดท้ายผมถือว่ามโนเองทั้งนั้น (ความเห็นส่วนตัวนะครับ) เพราะได้รับฟังคำชี้แนะจากหลวงปู่เหิรมาอีกที แล้วมาตรวจทานกะที่ปรึกษาถือว่า ความเห็นตรงกัน

สมัยก่อน ผมเห่อพญานาคมาก เช่าบูชาเกือบทุกที่สุดท้าย ออกให้ทำบุญหมด เหลือเพียงที่ระลึกตามภาพ แต่ไม่ยึดเป็นสรณะนะครับ

พวกแก้ว ๆ พญานาคก็เห่อมาพอควร ไปบรรจุพระเกือบหมดแล้ว

เหลือแต่ในภาพที่หลวงปู่ท่านตรวจกระแสให้แล้วว่าของจริง ถวายให้ที่ปรึกษาไปลูกท่านก็ไปบรรจุพระธาตุวัดหมูเปิ้งไปแล้วเพื่ออาศัยอำนาจคุ้มครองพระศาสนาต่อไป

ทีนี้ แสงสว่างที่ครูบาอาจารย์ชี้แนะจนไม่ยึดเป็นสรณะแล้วจะมาชี้แจงต่อไปครับ จะพยายามเลี่ยงๆ กระทบความเชื่อผู้อื่น... ว่าทำไมผมเลิกมโนไปแล้ว...