นิพพานคืออะไรรบกวนผู้รู้ช่วยตอบ

ฟังคำของหลวงพ่อ สด และ หลวงพ่อ ฤาษีลิงดำ ถูกแล้ว

 

นิพพานตามคำครูบาอาจารย์นับว่าชอบแล้วดีแล้ว
นิพพานส่วนตัวยังคงเป็นสมมุติ แต่สงบเย็นจากกิเลส

 

ถ้าจะตอบว่านิพพาน คือนั่นคือนี่
ผมคิดว่าคงจะไม่มีประโยชน์อะไร

แต่ถ้าตอบว่า
การปฏิบัติธรรม ด้วย ทาน ศีล สมาธิ ปัญญา
และเห็นผลอย่างประจักษ์ในธรรมแต่ละขั้น
จะทำให้จิตใจของเราดูดดื่มในการปฏิบัติ
และมีความฝังใจ เชื่อมั่น ต่อมรรคผลนิพพาน มากขึ้นเรื่อย ๆ
จนกระทั่งเป็นอจลศรัทธา ต่อ พระนิพพาน

และเมื่อถึงจุดนั้น
นิพพาน จะ คืออะไร หรือมีความหมายว่าอย่างไร
ก็หมดความจำเป็นไปแล้ว ในขณะนั้น

 

นิพพาน คือความพ้นทุกข์ ดับจากทุกข์อย่างสิ้นเชิง
ทุกข์อันมี เหตุจาก กิเลส ตัณหาอุปทาน
ดับทุกข์ทั้งปวงได้สิ้นเชิงต้องการอะไรอีก?
จากผู้มีทุกข์ แล้วได้ยินได้ทราบมา
อนุโมทนากับทุกท่านผู้ศึกษาธรรมครับ

 

นิพพานไม่มีกาม ไม่มีความอิจฉาริษยา ไม่มีความถือตัว!

 

นิพพานเริ่มจากสัมมาทิฐฐิ คือเห็นถูกต้องตามทำนองคลองธรรม เช่น เชื่อว่าทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว มีหิริ โอตัปปะ ตามด้วยศรัทธาในพระรัตนตรัย ไม่จาบจ้วงดูหมิ่นพระพุทธเจ้า พระธรรม และพระสงฆ์ผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ ถึงพร้อมทั้งปริยัติ ปฏิบัติ แล้วปฏิเวชจะตามมา ทั้งนี้และทั้งนั้นสติเป็นสิ่งสำคัญในการประกอบความพากเพียร เพื่อให้เกิดปัญญา รู้ว่าอะไรควรทำ อะไรไม่ควรทำ เช่น การทำกรรมฐานก้เพื่อให้เข้าใจในไตรลักษณ์ลงมาที่กาย หรือกายลงมาที่ไตรลักษณ์ (อันเดียวกันนั่นแหละ) สุดยอดของการปฏิบัติธรรมคือการเอากิเลสออกจากจิตใจ และมีปัญญาหยั่งรู้ความหมายของไตรลักษณ์ ว่าขันธุ์มันเป็นไตรลักษณ์อย่างไร และมันไม่ควรหลงไหลไม่ควรยึดมั่นถือมั่นอย่างไร ปฏิบัติได้ ภาวนาได้ก็เรียกว่า
บรรลุธรรม ในที่สุดก้นิพพาน.....

 

จริงๆแล้วภาคปฏิบัติไม่มีอะไรมากมายเหมือนภาคตำรับตำรา สรุปแล้วสำหรับนักปฏิบัติจริงๆถ้าต้องการภาวนาเพื่อไปไวๆก็ลงมาที่กายเรานี้เอง เอามันอยู่ในวงนี้แหละ กายนี้อนิจจัง ทุกข์ขัง อนัตตา ไม่สวย ไม่งาม เพ่งลงจนถึงโครงกระดูกในอริยาบถต่างๆ มีอยุ่แค่นี้เอง ไม่ต้องไปหาอื่นไกล กายเรากระดูกเรา ขันธุ์เรานี้แหละ พิจรณาเข้ากับไตรลักษณ์ก็นิพพานได้!

 

สุดยอดของการปฏิบัติธรรมคือการชำระกิเลส ชำระกิเลสคืออะไร คือการขุดกิเลสออกจากสันดาน เอามันออกจากจิตใจ โลภะ ราคะ โทสะ โมหะ อิจฉาริษยา เป็นต้น เอามันออกให้หมดจากจิตใจ เรียนมามากศึกษามามาก แต่ถ้าหากกิเลสหมักดองสันดานและจิตใจก็สูญปล่าวในการปฏิบัติธรรมและการครองตนในการดำเนินชีวิต โพสต์ข้อความหรูๆร่ายยาวเป็นฉากๆหลายๆหน้า เพียงเพื่ออยากอวดให้คนเข้ามาอ่านว่าฉันรู้นะ ฉันเก่งนะ ฉันภูมิธรรมสูงนะ ก็สู้พระอริยะที่ท่านอยู่ตามป่าตามเขาแต่ท่านเป้นคนเงียบๆแต่ท่านนิพพานแล้วไม่ได้ การดำรงตนมีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ต้องรู้จักให้เกียรติเพื่อนร่วมวัฏฏะสงสาร รู้จักเอาใจเขามาใส่ใจเรา คนเราทุกคนอย่าได้อยากมี อยากเป็น อยากเด่นอยากดังกันทุกคน มีความเป้นคนกันเหมือนกันทุกคน รู้จักหัดเอาใจเขามาใส่ใจเรา บางคนก็เป้นพุทธภูมิ แต่จิตใจก้ยังใช้ไม่ได้อยู่ กิเลสยังหนาอยู่ และนี่ก้ห้องธรรมะแท้ๆ แต่ก้ยังเห้นข้อบกพร่องของเพื่อนๆอยู่ อย่าเพิ่งไปดุถุกดุหมิ่นคนอื่นเขา เขาบรรลุธรรมสูงกว่าตนจะรู้เหรอความอิจฉาริษยาน่ะใคร สอนไว้ ธรรมะก้อย่างที่บอกที่ชี้ทางสว่างให้ มันไม่ได้อยู่ที่การเรียนมากหรือพุดมาก มันอยู่ที่การปฏิบัติด้วยปัญญามาก และศรัทธามาก และความเพียรมาก ลงมาที่กายนี้เป้นอนิจจัง ทุกข์ขัง อนัตตา เอาให้ดี.....!

 

ผมก็ไม่รู้จะอธิบายให้ออกมาเป็นความหมายโดยตรงยังไง ที่บอกได้ก็คือ

ผู้ที่เข้าถึงซึ่งพระนิพพาน จะหลุดจากภพชาติและการเวียนว่ายตายเกิดซึ่งก็คือไม่มีการเกิดอีก

ซึ่งผู้ที่สามารถเข้าถึงซึ่งพระนิพพานได้นั้น คือผู้ตัดทุกอย่างจนหมดสิ้น และต้องการเข้าถึงพระนิพพานจริงๆ

มีดินแดนที่ผู้เข้าถึงซึ่งพระนิพพานอยู่ด้วยนะครับ ซึ่งก็คือ แดนนิพพาน

แต่แดนนิพพานนี้ เราสามารถไปได้นะครับ ถ้าเรามีบุญบารมีและจิตที่สะอาดพอ ^^

 

เท่าที่รู้ ก็ คือ พ้นทุกข์ ว่าง เบา
หรือ อะไรที่ เหนือ กว่า อื่นใด คงบอกไม่ได้
แต่ เชื่อ ว่า เป็นเป้าหมายปลายทาง ที่สุดของที่สุด

 

นิพพาน คือ สภาพที่ดับกิเลสและกองทุกข์แล้ว สภาวะที่เป็นสุขสูงสุดเพราะไร้กิเลสไร้ทุกข์ เป็นอิสระภาพสมบูรณ์แบบ นิพพานมีอย่างเดียวแต่แบ่งออกเป็นสองด้านคือ

1 สอุปทิเสสนิพาน คือ นิพพานยังมีอุปาทิเหลืออยู่บ้าง
2 อนุปาทิเสสนิพพาน คือ นิพพานไม่มีอุปาทิเหลือ

การแปลความหมายอย่างนี้ เกิดความสับสนระหว่าง ภาวะ [ สอุปาทิเสนิพพานและอนุปาทิเสสนิพพาน ] กับ บุคคล [ สอุปาทิเสสและอนุปาทิเสสบุคคล ] กล่าวคือนิพพาน 2 นั้น เป็นการแสดงภาวะของนิพพานเท่าที่บุคคลเข้าไปเกี่ยวข้อง ส่วนบุคคล 2 เป็นการแสดงถึงบุคคลที่เกี่ยวข้องกับนิพพาน ดังนั้น เพื่อป้องกันความสับสน ให้แยก สอุปาทิเสสนิพพานและอนุปาทิเสสนิพพาน ไว้พวกหนึ่ง สอุปาทิเสสบุคคลและอนุปาทิเสสบุคคล ไว้พวกหนึ่ง ไม่ให้ปะปนกัน และศัพท์สำคัญที่จะช่วยแยกความหมายในกรณีนี้ก็คือ อุปาทิ ในสอุปทิเสสนิพพานและอนุปาทิเสสนิพพาน ซึ่งแตกต่างจาก อุปาทิ ในสอุปาทิเสสบุคคลและอนุปาทิเสสบุคคล