"นิพพานัง ปัจจโย โหตุ"...กุญแจดอกที่หนึ่ง...สู่ประตูนิพพาน

"นิพพานัง ปัจจโย โหตุ"...กุญแจดอกที่หนึ่ง...สู่ประตูนิพพาน

<O</O
นะโมตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น


นิพพาน สภาวะหนึ่งที่ไม่มีภาษาสมมุติใดใด จะเข้าถึงได้ อย่างสมบูรณ์
เพราะเป็นสภาวะที่เหนือ สมมุติบัญญัติ ทั้งปวง
ไม่เกี่ยวเนื่องด้วยสิ่งใด ไม่มีเงื่อนไข หรือข้อแม้ใดๆ ทั้งสิ้น


“อัธยาศัยของคนโดยมากยังกำหนัดอยู่ในกาม
เห็นว่ากามารมณ์ที่ดีเป็นสุข ส่วนที่ไม่เห็นดีเป็นทุกข์
จึงได้ปฏิบัติในบุญกิริยาวัตถุ มีการฟังธรรมให้ทาน
รักษาศีลเป็นต้น หรือภาวนาบ้างเล็กน้อย
เพราะความมุ่งเพื่อจะได้สรรค์สมบัติ มนุษย์สมบัติ”

ธรรมเทศนาของพระอาจารย์มั่น ภูริทัตตเถร จากหนังสือ
ปฏิปัตติปุจฉาวิสัชนา หน้าที่1

คนไทยที่นับถือพุทธส่วนใหญ่ มีความเข้าใจว่า ศาสนาพุทธ คือ
การทำบุญทำทาน เพื่อชาติหน้าเกิดมาจะได้ไม่ลำบาก มีกินมีใช้
ทำความดี ไม่ทำความชั่ว เพราะกรรมจะตามมาสนองภายหลัง

การทำทานจึงเป็นสิ่งที่คนไทยพุทธชอบทำ เพราะเป็นสิ่งที่ทำง่าย
และได้ผลตอบแทนกลับมา ดังจะเห็นศาสนวัตถุมากมาย ในเมืองไทย

และหลังจากทำทานสิ่งที่จะขาดเสียไม่ได้คือ การอธิฐานขอ
สิ่งที่จะอธิฐานขอส่วนใหญ่ก็จะเป็นสิ่งที่ วนเวียนอยู่ในวัฏฏะทั้งนั้น

จะมีสักกี่คนที่จะขอ นิพพาน
ยังไม่เข้าใจว่าทำไมต้อง นิพพาน
อาจเป็นเพราะเรายังกลัว นิพพาน กัน
กลัวที่จะสูญหายไปจากโลกนี้ อย่างถาวรหรือไม่มีวันกลับมา

ยังอยากจะมีความสุขอยู่บนโลก
ยังอยากจะมีความสุข (แม้จะทุกข์บ้าง) กับครอบครัว
และกิจกรรมตอบสนองกิเลสมากมายบนโลก

แม้บางคนยังคุยเป็นเรื่องสนุกเลยว่า สวรรค์ ยังไม่อยากไปเลย
เพราะไม่มีเพื่อน สู้อยู่นรกไม่ได้ เพื่อนเยอะดี

นิพพานัง ปัจจโยโหตุ
ขอให้เหตุนี้(ผลบุญที่ทำ) เป็นปัจจัย ส่งให้ถึงพระนิพพาน

เป็นคำอธิฐานสำหรับ คนโบร่ำโบราณ
ผมเชื่อว่าหลายคนในยุคเราไม่รู้จัก ไม่เคยได้ยิน หรือไม่รู้ความหมาย

วันนี้...ผมไม่ได้มาให้ เปลี่ยนคำอธิฐาน
แต่ขอให้เพิ่ม คำอธิฐาน จากเดิมที่เคยทำ
จะขึ้นก่อน หรือ ต่อท้าย คำอธิฐานที่ตั้งใจจะกล่าว ก็ได้
แต่ขอให้แกล้งๆเชื่อ และนำไปใช้สัก 3 เดือน
ถ้าไม่ได้ผล ยินดีคืน คำอธิฐาน
แต่ถ้าได้ผล ผมขอให้คุณพิจารณาที่จะบอกต่อคนอื่น

อานิสงค์ของการกล่าวคำนี้ ไม่ได้หมายความว่า จะทำให้คุณสามารถ
เข้าถึงนิพพานได้ทันทีทันใด (ไม่ง่ายอย่างนั้นหรอก...ขอบอก)

กล่าวพร้อมกับ การระลึกถึงความหมาย ไปด้วย
กล่าวให้เป็นนิสัย
กล่าวให้หนักแน่น แนบแน่น ในจิตใจคุณ
จนวันหนึ่ง คำนี้จะเป็นส่วนหนึ่งของจิตคุณ
เป็นการประกาศจุดหมายปลายทางของการเดินทาง
ประกาศเป้าหมายของชีวิตทั้งชาติปัจจุบัน ชาติหน้า
จวบจนถึง...พระนิพพาน

ทันทีที่ประกาศก็เหมือนกับ
การออกมาเดินกลางแจ้ง
ในที่มีแสงสว่างของดวงจันทร์เต็มดวง ในคืนเดือนมืด
ออกจากซอก หลืบ จากวังวน ความไม่เข้าใจ ไขว่เขว
สับสนจากเส้นทางจริง
จะเริ่มทำให้เรามองเห็นหนทางข้างหน้า
ที่จะเดินต่อไป เป็นเส้นทางที่ถูกต้อง
ไม่ว่าจะเป็น การได้พบเจอครูบาอาจารย์ที่ถูกต้อง พาคุณไปถูกทาง
การใช้ชีวิตของคุณบนเส้นทางของมรรค โดยไม่ทราบว่านั่นคือ มรรค
ไม่ทำ บางสิ่งบางอย่าง ทั้งที่เคยทำ โดยไม่ทราบว่านั่นคือ ศีล
และเมื่อศึกษาธรรม จะทำให้เราเข้าใจธรรมง่ายขึ้น
ไม่ว่าจะเป็นการฟังเทศน์ หรืออ่านหนังสือธรรมะ
เมื่อเราเริ่มเข้าใจในธรรม ความทุกข์ก็เริ่มเบาบางลง
ความสงบร่มเย็นในจิตใจ จะตามมา
จะเริ่มทีละเล็ก ทีละน้อย ตามลำดับ
จนคุณแทบจะไม่รู้สึกตัว

ผมไม่ได้มาโฆษณาชวนเชื่อ
แต่เกิดจากประสบการณ์ตรงของตัวผมเอง
และจากที่ได้แนะนำคนรอบข้าง
1ในนั้นก็คือ คุณแม่ผมเอง
และสามารถสังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลง
ของผู้ที่นำไปใช้ ได้อย่างชัดเจน รวดเร็วอย่างไม่น่าเชื่อ..

...................................................................................

ที่มา http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=jo-ke&month=10-2007&date=09&group=1&gblog=5

 

ขอบคุณมากๆๆค่ะที่แนะนำสิ่งดีๆๆให้ ขออนุญาตนำไปลองใช้หน่อยนะคะ ได้ผลอย่างไรแล้วจะเข้ามาเล่าให้ฟังค่ะ อนุโมทนา สาธุ ค่ะ

 

โมทนา สาธุ ๆ
ในบุญกุศลด้วย
อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
นิพพานัง ปัจจโย โหตุ
นิพพานัง ปรมัง สุขขัง

 

สาธุโมทนาครับ ขอให้พี่(ท่าน) ให้ธรรมะอีกต่อๆไปด้วยเทอญชอบอ่าน