นิพพาน

ธรรมเป็นเรื่อง เฉพาะ ตน คนที่ถึงคือบุคคลที่สมควรได้รับ ... คนที่มองไม่ถึง ก็ต้องบำเพ็ญต่อไปจนกว่าจะถึงวันนั้น แต่ที่ระมัดระวัง สำหรับทุกคนคือ ศีล และที่ต้องบำเพ็ญต่อไป ก็คือ ศีล

 

เป็นแค่ข้อมูลไว้พิจารณา ในส่วนของการปฏิบัติของผม เคยศึกษาสาย มโนยิทธิ เป็นหนึ่งในกรรมฐาน 40 กอง แต่ละกองต่างกันที่ฤทย์ที่ได้ และ ถอดจิตออกไปตามเจ้าอาวาสนำทาง ที่เป็นศิษย์พระราชพรหมญาณ สายหลวงพ่อปานวัดบางนมโค ขึ้นไปสวรรค์ในส่วนแรก ภาพยังชัดเจนแจ่มใส ตอนท้ายสุด ท่านให้ไปดูวิมานในแดน นิพพาน ภาพเริ่ม กระตุก เหมือนดูทีวี มีเส้นกวน ๆ วิ่งผ่าน แต่ที่เห็นล้วนเป็นแก้วสีสีขาวใส วิมานผมก็ประมาณคอกสุนัข ต้องลอดเข้าไป แต่เข้าไปได้แค่ครึ่งตัว เห็นร่างทิพย์อรหันต์เป็นแก้วมากมาย พระพุทธองค์จะมีสาวกอยู่ข้าง

- สิ่งที่ปฏิบัติ ส่วนตัวแล้ว จริตไม่ค่อยถูกกับ มโนมยิทธินะ เพราะภพชาติเก่าติด กสิณมา สายมโนมยิทธิ จะออกไปทางวิชาสาม หรือกึ่งอภิญญามากกว่า จึงแยกไปฝึกกสิณเพื่อดึงของเก่ากลับมาก่อน
- เคยเป็นผู้หนึ่งที่ติดปัญหาคาใจในช่วงเป็นพระคือ ทำไมมีกฏห้ามพระ ศึกษาเรื่องผู้สร้าง แต่พระพุทธองค์บอกเรารู้ แต่มันไม่มีประโยชน์ ให้หาทางออกจากสังสารวัฏเสีย
- การฝีก พุทธานุสติ พอถึงระดับฌาณ 4 ก็จะเริ่มกลายเป็นแก้ว พอจิตเข้าสู่สภาวะ เราจะเจอพระพุทธเจ้าที่ปรินิพพานไปแล้ว แม้กระทั่ง องค์ปฐม ก็คือ องค์แรก ที่เกิดเมื่อ สี่แสนมหากัปป์แรก การเก็บบารมีขององค์นี้ จะอยู่นอกกฏพระพุทธเจ้าทั้งสามแบบ ปัญญาธิกะ ศรัทธาธิกะ วิรยะธิกะ

- แตกประเด็น 1. นิพพานไม่สูญ มีดินแดนหนือ อรูปพรหมขึ้นไป แต่เส้นโยงใยแห่งภพชาติสิ้นไปแล้ว ยังคงไปมาหาสู่ ภายในสังสารวัฏ ได้ จะเห็นได้จาก มีการแสดงธรรมในชั้นสวรรค์ หรือมารับ เหล่าพระโพธิสัตว์เมื่อละสังขาร ดังเรื่อง หลวงพ่อปานละสังขาร ขึ้นไปชั้นดุสิต มีพระพุทธเจ้าองค์ก่อนๆ ไม่ใช่พระพุทธเจ้าสมณะโคตมองค์ปัจจุบัน ลองหาดูในหนังสือ จำชื่อไม่ได้แล้ว มารับ และสงฆ์หลายองค์ที่มีเรื่องเช่นนี้
2. พระพุทธองค์บอกเรารู้ว่าผู้สร้างเป็นใคร หาดูส่วนนี้ในพระไตรปิฏกนะครับ แต่พระองค์สั่งห้ามสงฆ์ศึกษาเรื่องนี้ จัดเป็นข้อห้ามที่สำคัญ และถือเป็นเริ่อง อจินไตย จากข้อนี้ แสดงว่า มีผู้สร้างจริง และ พระพุทธเจ้ารู้จัก พร้อมให้เราออกไปจากระบบที่ผู้สร้างๆ ขึ้น ดังนั้น ระบบสังสารวัฏ หริอ การเวียนว่ายตายเกิด นั้นถูกสร้างขึ้น และ เป็นกับดักที่ทำให้เรา วนเวียนอยู่ พระพุทธเจ้า ให้เราปฏิบัติ เพิ่อออกจากระบบนี้ หัวใจของพระพุทธศาสนาคือไม่เวียนว่ายตายเกิดอีกนั่นเอง

3. ผมมาติดที่เรื่อง แดนนิพพานเช่นกัน ถ้าสังสารวัฏเป็นกรอบกลม ๆ ครอบอยู่ มีภพภูมิอยู่ภายใน การหลุดสังสารวัฏ หรือ นิพพาน ควรจะหลุดออกไปจากกรอบนี้ ไม่สามารถไปมาหาสู่ ผู้ที่อยู่ในระบบ และ ผู้ที่อยู่ในระบบแม้จะได้พุทธานุสติ ก็ไม่ควรจะติดต่อกับผู้ที่หลุดพ้นไปแล้วได้นั่นเอง ตอนนี้ เหมือนกับเป็นภพที่ไม่ต้องมาเกิดเท่านั้น ยังคงวนเวียนอยู่ในระบบได้เช่นเดิม คนที่ฝึกกรรมฐานไประดับหนึ่ง จะเริ่มรู้ล่ะ ว่านิพพานเป็นดินแดน

4. คืนกายให้สังสารวัฏ คืนจิตให้สังสารวัฏ สุดท้ายจิตยังไม่ใช่ของเรา เพราะเราต้องวิปัศนาจิตจน เหล่าเจตสิกทั้งหลายไม่มีผลต่อจิต เมื่อจิตเป็นกลาง สภาวะเรียกว่า อาสวะขญญาณ หรือ อรหันต์ เมื่อนั้น จะทิ้งขันธ์ทั้งมวล ร่างถูกขัดจนเป็นพระธาตุ ขึ้นไปสู่ แดนนิพพาน แบบทิ้งขันธ์ทั้งมวล แม้กระทั่งจิตที่เรานึกว่าเป็นตัวเรา แล้วจะเหลืออะไร หลายคนสงสัยตรงนี้ ว่าเค้าบันทึกข้อมูลอย่างไร บางคนระลึกชาติเป็นแสนล้านภพ แต่ตอนนิพพาน สลายสิ้นหมด
นิพพานน่าจะสูญสิ้นจากระบบ แต่ก็ไม่ใช่ล่ะ ปริศนาธรรมเหล่านี้ยากหาคำตอบจึงเรียกว่า อจินไตย

 

เหตุที่ไม่ให้ศึกษา พระผู้สร้าง เพราะเป็น เรื่องของการเข้าถึง ความจริง
เมื่อไม่สามารถเข้าถึงหรือแจ้ง ในความจริง ได้อย่างบริบูรณ์ จึงทรง
ห้ามไว้ เพราะ แม้นอรหันต์ ก็ยังไม่สามารถเข้าถึงได้ .... จึงทรงห้าม

.... สำหรับปัจจุบัน มีผู้ที่ได้พบพระผู้สร้างมากมาย เพราะ(ใกล้)ถึงเวลาของการเปิดเผยความจริง ... ่จึงมาปรากฎให้สัมผัสรู้ ..... ผู้ที่จะเปิดสวรรค์ เปิดจักรวาล มีเพียงคน(องค์)เดียวเท่านั้นในอนาคต(อันใกล้) ... พระองค์พุทธะท่านทรงรู้(ญาณ)ในสิ่งที่ควร และ ไม่ควร แจ่มแจ้ง ยิ่งกว่าอรหันต์ทั้งปวง จึงกล่าวเช่นนั้น