=> น้องอั้มกับชีวิตที่เกิดใหม่ ^^

อนุโมทนากับน้องพอร์ซด้วยค่ะ

ไม่มีกุศลใดจะยิ่งใหญ่เท่าการให้ชีวิตนะคะ

 

อนุโมทนาบุญด้วยค่ะ อ่านแล้วสงสารน้องอั้ม แต่โชคดีที่เจอน้องพอร์ชนะคะ

น้องอั้มต้องติดน้องพอร์ชแน่เลย เอาไปไว้บ้านที่สองคงคิดถึงน้องพอร์ชน่าดู

น้องพอร์ชถ่ายรูปสวยนะ

 

มาติดตามดู เจ้าหนูอั้มน่ารักขึ้นทุกวัน ขอบคุณน้องพอร์ชนะคะ

 

นุ้งอั้ม น่ารักเหมือนพี่พอดเยยย คริ คริ ^-^

 

.

......vs.....

ให้ พอซ แต้ม นุง

 

ขอบคุณสำหรับผลโหวต มติเป็นเอกฉันท์จริงๆแต่ละคนยุติธรรมสุดๆ


ดูจากรูปรู้เลย พอร์ชชิดซ้ายชนะอั้มขาดลอย ............

......vs.....



แค่วางรูปพี่ก็รู้ผลแล้วอั้งฯ

ขอบใจมากที่ทำให้พี่มีวันนี้.....

ว่าแต่เดี๋ยวจะเอารูปเจ้ามาเทียบกับน้ำตาลของคุณกะทิบ้าง...









​

 

มาอวดต่อนะจ๊ะ


ตัวนี้ชื่อกะทิค่ะ



ตัวนี้ชื่อเฉาก๊วย สองตัวพี่น้อง เก็บมาจากท่อระบายน้ำ10ปีเต็มแล้วจ้า



ตัวนี้ น้องเหมียว มาขออยู่ด้วย นอนเฝ้าหน้าระเบียงอยู่หลายวัน

 

โมทนาด้วยนะคะ ขอให้พบแต่สิ่งดีๆในชีวิตห่างไกลโรคภัยไข้เจ็บ และด้วยความเมตตาอย่างหาประมาณมิได้อย่างนี้ ขอให้เป็นเสมือนเกราะป้องกันอันตรายทั้งหลายทั้งปวงด้วยนะคะ
​

เมตตาคือธรรมค้ำจุนโลก
สาธุ..




​

 

^-^
.
.
.
สวยอยู่แร้ล...คิก คิก

 

แหมกระทู้นี้มีแต่คนจิตใจเมตตาเมตตารักสัตว์ โอนโยน นะครับ อ่านแล้วสบายใจ

พออ่านไปคิดไปเลยทำให้ผมมองเห็นด้านดีๆของชีวิต ต่อไปผมจะหัดให้มีจิตใจอ่อนโยนบ้าง (ที่บ้านที่เชียงรายเลี้ยงหมาตัวนึง พอดีเห็นมันซ่ามากเลยหมั่นไส้ แกล้งบ่อยไปหน่อย)

ก่อนหน้านี้ตอนผมเด็กๆมีแมวจรจัดตัวหนึ่งเข้ามาอยู่ในบ้านดูมันค่อนข้างแก่แล้ว ที่กลางหน้าผากมีรอยแผลเป็นเหมือนถูกฟัน แรกที่เห็นรู้สึกถูกชะตา เลยบอกยายขอเลี้ยง ยายเองก็สงสารเลยขัดไม่ขัด ทุกวันยายของผมจะคุกข้าวให้มันกิน แล้วให้ผมเรียกมันไปกิน ผมก็จะมีเพลงส่วนตัว เรียกมันมากินข้าว พอผมร้องเพลงนี้ เป็นอันรู้กัน มันก็จะวิ่งมาที่เดิม ผมก็จะให้ข้าวมันกิน ช่วงเวลานี้ผมมีความสุขมาก แต่จิตใจผมก็เหมือนกับน้ำพอไม่ได้เตือนตัวเองก็ชอบเผลอแกล้งแมว พอมันหลับผมชอบย่อง พอถึงตัวก็กระทืบเท้ากับพื้น มันก็จะซะดุ้งตื่น

มีอยู่ช่วงหนึ่ง ไม่รู้ว่ามันท้องหรือเปล่า เพราะมันแก่แล้ว แต่ช่วงนี้มันจะอ้วกทุกวัน ผมเป็นเด็กยังค่อยรู้อะไรมาก ก็เลยปล่อยไป เห็นมันไปกินหญ้าของมันเอง มีครั้งนึงผมเคยตัดหนวดมัน ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการ กลายเป็นแมวขี้แหร่ ผมรู้สึกผิดมาก แมวนี้เปรียบเสมือนดวงใจของผม ถ้าผมอยากหล่ออย่างไร แมวคงรักสวยรักงามอย่างนั้น ผมเสียใจมากเลยอบร้องไห้คนเดียว


จากนั้นผมก็ใช้เวลาอยู่กับมันเรื่อยๆถึงจะแกล้งมันบ้างเพราะความเป็นเด็กแต่ผมก็กล้าพูดได้เต็มปากว่า ผมรักมัน รักมากด้วย อย่างที่บอกแมวตัวนี้เปรียบได้กับดวงใจของผม แล้วเวลาแห่งความสุขก็ผ่านไปเร็ว ความตายได้พรากแมวที่รักไปจากผม ตั้งแต่วันแรกที่ผมรู้จัก จนถึงวันที่มันตายไป รวมเวลาแค่ปีกว่าเอง


ตอนเย็นผมกลับมากจากโรงเรียน ตาผมบอกว่าแมวตายแล้ว แต่ตายังไม่ได้ฝัง เพราะผมเป็นเด็กดื้อ ถ้าผมกลับมาไม่เจอมัน ผมก็จะไม่ยอมรับความจิงที่มันตาย ตาผมชี้ให้ผมดูห้องที่แมวตัวนี้นอนตาย ทุกๆก้าวที่ผมเหยียบลงไปมันอ่อนล้า ผมเดินตรงไปที่แมว เหมือนมันหลับ แต่คราวนี้คงไม่มีประโยชน์ที่ผมจะย่องเพราะอย่างไรเสีย มันก็คงไม่สะดุ้งเวลาผมกระทืบเท้าเสียงดัง เมื่อผมเห็นมันชัดๆน้ำตาลูกผู้ชายผมไหลเอ่อๆผมก้มลงไปอุ้มมันขึ้นมากอดมันอย่างโอ่นโยนที่สุด ตัวมันเริ่มเเข็งแล้ว
ผมกอดมันเป็นครั้งสุดท้ายอย่างไม่รังเกียจแม้ว่าจะเหม็นสาบ แค่ไหนก็ตาม

หลังจากนั้นชีวิตผมเหมือนอ้างว้าง ผมมองไปทุกๆที่ในบ้านก็มีแต่ภาพที่ผมมีแมวอยู่ มุมนี้ผมเคยมาเล่นกับมัน มุมนี้เคยเรียกมันกินข้าว มุมนี้ผมเคยนอนเล่นกับมัน ผมมองไปที่ห่อขนมเกลียว ที่ยังกินไม่หมด ผมตั้งใจไปซื้อขนมเกลียวห่อนี้มาให้มันแต่มันยังไม่ทันได้กิน
ผมหยิบห่อเกลียวขึ้นมา หยิบขนมเกลียวมากิน ผมกินขนมเกลียวทั้งน้ำตา ภาพที่ผมเคยวิ่งตากฝนไปซื้อขนมเกลียวให้แมวลอยขึ้นมา เพราะเท่าที่รู้แมวของผมชอบกินขนมเกลียวที่สุด

แม้จะเป็นเพียงช่วงเวลาปีกว่า แต่แมวตัวนี้ทำให้ชีวิตของผมได้รู้จักกับอะไรหลายอย่าง มันทำให้ผมรู้จักความรัก ความอ่อนโยน ความผูกพันธ์ ทำให้ชีวิตช่วงหนึ่งของผมมีความหมายมากขึ้น ทำให้ผมรู้ว่า การเกิด แก่ เจ็บ ตาย ไม่มีทางหนีพ้น ทุกชีวิตต้องเจอ

 

ตอนนี้ผมนั่งพิมพ์ข้อความไปน้ำตาของผมก็ไหล หยดลงมาเต็มคีร์บอร์ด ตอนนี้ผมอายุ16แล้ว แล้วผมก็เป็นคนที่เข้มแข็งคนหนึ่ง แต่พอได้ลองนึกย้อนอดีตกลับไป ก็อดไม่ได้จริง ของอย่างนี้ถ้าไม่เกิดกัยตัวคนอื่นไม่มีทางรู้ ในตอนนี้ผมกำลังฟังเพลงหนึ่งเมื่อได้ฟังอย่างพิจารณา ทำให้ผมอดคิถึงช่วงชีวิตตอนนั้นอย่างเสียไม่ได้ แล้วผมก็ต้องน้ำตาไหลทุกครั้งที่คิดถึงมัน


เดินจับมือกัน ทุกข์สุขด้วยกัน
หัวเราะร้องไห้ด้วยกันมานานเท่าไหร่ ฉันไม่เคยลืมจากใจ
วันที่เรายิ้ม วันที่ทะเลาะ
ภาพวันและคืนเหล่านั้น จะยังงดงามไม่เคยเปลี่ยนไป

ยังคงเป็นดั่งเหมือนกับเมื่อวาน
อยู่ในส่วนลึกความทรงจำ
แต่ต่างกันแค่เพียง ในตอนนี้

ฉันนั้นไม่ได้มีเธออยู่ข้างๆ เหมือนวันที่เราเคยเดินข้ามผ่าน
ทุกๆสิ่ง ทุกๆอย่างมาด้วยกัน
นับเป็นช่วงชีวิตที่ดีที่สุด แม้เป็นแค่เพียงเวลาสั้นๆ
ที่เคยเกิดขึ้นกับฉัน...เพราะเธอ

ขอบคุณ พี่บอย พี่ป๊อด นะครับ ที่อุทิศเนื้อเพลง (ทั้งที่ยังไม่ได้อนุญาติ อิอิ):z6


ต้องขออภัยที่ใช้คำแทนว่า มัน นะครับ เท่าที่จำความได้ผมใช้คำนี้มาตลอด ถ้าจะให้ผมดัดจริตใช้คำว่า เค้า หรืออย่างอื่นคงทำไม่ได้ หากไม่ถูกใจคนที่รักสัตว์เข้าก็ต้องขออภัยไว้ด้วยครับ
fly_pig

ขออนุโมทนากับทุกท่านในกระทู้นี้นะครับ ที่มีจิตใจอ่อนโยน แล้วผมจะมาติดตามความคืบหน้าของน้อง อั้มเนอะ;aa1

 

ขุนแผนน้อยน่ารัก
ความรักก็เป็นเช่นนี้นั่นแหละ แมวตัวนั้นโชคดีที่ได้เจอคุณ ได้รับความรักจากคุณ และทำให้คุณรู้จักความรัก เส้นทางชีวิตวันข้างหน้ายังต้องเจอเรื่องราวที่ต้องเจ็บปวดเช่นนี้อีกมากมาย ขอให้การตายของแมวตัวนี้เป็นข้อคิดสอนใจแก่คุณ คนเสียน้ำตาใช่ว่าจะต้องอ่อนแอเสมอไป ทุกคนมีสิทธิ์เสียใจและเสียน้ำตาได้ แต่เชื่อว่าคุณจะต้องเป็นคนที่เข้มแข็งแต่มีหัวใจที่อ่อนโยน

 

สาธุ จิงๆจากใจ เลยงับพี่พอร์ช

เมตตาธรรมค้ำจุนชีวิตน้อยๆ ของน้องหมา

ยังไงก็ สู้ๆ น๊าค๊าฟ พี่พอร์ช ขอให้ได้ A งับป๋ม

ส่วน น้องอั้ม ขอให้ สุขภาพเเข็งเเรงๆ ขึ้น นะจ๊ะ ^^!!

 

อ่าน เเล้วซึ้ง อนุโมทนา นะงับ

น้ำตา ไหลเลย แหะๆ

ทำให้คิดถึงเเมว ตัวที่ตายไปแล้ว :z12

ความรู้สึก คงไม่ต่างกัน นะงับ

ตอนนี้ มีรุ่นลูกรุ่นหลานของมัน เต็มบ้านเลย งับ

เเต่ก้อ รัก มัน ทุกตัว งับ ;k06

 

...อั้ม ปากน้ำโพ Vs อั้มของแท้ ตัวแม่นะเจ้า..

Vs
******​

^_^!.... คิก่องเน้อ......?????.....

1.ความบริสุทธิ์ใสซื่อ.
ให้ 1 คะแนน.......อั้ม ปากน้ำโพ
ให้ 0 คะแนน.......อั้มของแท้
2.ความที่มีคนใจดีเลี้ยง(โดยไม่หวังผลตอบแทน)......
ให้ 1 คะแนน.......อั้ม ปากน้ำโพ
ให้ 0 คะแนน.......อั้มของแท้
3.ความกินง่าย...อยู่ง่าย
ให้ 1 คะแนน.......อั้ม ปากน้ำโพ
ให้ 0 คะแนน.......อั้มของแท้
4.ความน่ารักน่าสงสาร
ให้ 1 คะแนน.......อั้ม ปากน้ำโพ
ให้ 0 คะแนน.......อั้มของแท้
5.ความเป็นอยู่แบบพอเพียง
ให้ 1 คะแนน.......อั้ม ปากน้ำโพ
ให้ 0 คะแนน.......อั้มของแท้
6.ความเอาอกเอาใจและตามใจต่อผู้มีพระคุณ(ดูละกัน...เอาลิงมาผูกคอยังไม่ว่าสักคำ!??..^^)
ให้ 1 คะแนน.......อั้ม ปากน้ำโพ
ให้ 0 คะแนน.......อั้มของแท้

...........................................................ฟันธง.....

 

[ame="http://www.youtube.com/watch?v=ktl8K8dWzgU"]YouTube - me singing doraemon ^^[/ame]

(เอาโดเรม่ง มาร้องเพลงให้อั้มฟัง คริ คริ ^-^)

 

สงสัยเราเป็นพวกคนบ่อน้ำตาตื้นเหมือนกัน เห็นอะไรนิดอะไรหน่อยร้องไปหมด อิๆ....


ส่วนที่หายไปไม่ได้หายไปไหนเลย พอดีมีลางสังหรณ์นิดหน่อยว่าจะเกิดเหตุการณ์ไม่ดีขึ้นตอนคืนวันพุธ เลยรีบจัดเสื้อผ้าแล้วพาน้องหมาขับรถไปตจว. แต่แล้วเหตุการณ์ก็กลับคืนสู่สภาพแทบจะปกติเร็วกว่าที่คิด ส่วนเหล่าบรรดาลูกศิษย์ทั้งหลายดีอกดีใจกันยกใหญ่ เจ้าอั้มเองก้อตัวใหญ่เร็วกว่าที่คิดเยอะ!!

น่าเสียดายที่หลายๆช่วงเวลาที่งดงาม เราไม่ได้ถ่ายรูปเก็บไว้ให้ทุกคนดูด้วยกันเพราะมัวแต่ยิ้มแล้วก็เล่นไปกับพวกเค้า (เหมือนเรากลับมาเป็นเด็กอีกครั้งแหนะ)

เพิ่งกลับมาถึงกทม.ก็รีบมาดูเลยคะ เดี๋ยววันนี้ตอนจะมาลงรีบยัยอั้มให้ดูแล้วจะเห็นว่า " อื้ม!! เค้าเปลี่ยนไปจริงๆนะ "

การหยิบยื่นสิ่งดีๆให้กันและกัน ด้วยหัวใจบริสุทธิ์

โลกใบนี้จะน่าอยู่อีกมากมายทีเดียวคะ




​

 

----> ศิษย์พี่ของแท้ ตัวแม่นะเจ้า...

​

 

อั้มมาแล้วววว

ขนขึ้นเยอะกว่าเดิมแถมตัวหนักกว่าเดิม2เท่าๆๆ ​

 

แหะๆ รูปใหญ่ไปนิดอย่าถือสานะ ^^







เดี๋ยวจะต้องทำวัคซีนเข็มแรกแล้วค่ะ.......