บทกวี ไฮกุ เรามาฝึก แต่ง กันเหอะ

นอนดึกไม่ดี
เห็นอนิจจังเกินไป
หน้าเหี่ยวเกินวัย

 

เจ็บใดไม่เจ็บเท่า
เจ็บใดไม่เจ็บนานดั่งเหมือน
เจ็บกระดองใจ

............................

 

ความรักเธอเหมือนผึ้ง
ดูดฉันไปหมดหวาน
ต่อยให้เจ็บแล้วจากจร

 

หญิงสาวและ ดอกไม้
แมลงผึ้ง บินวน
จู่โจม เกสร

 

ตามภาพพี่คาเมนน่ะ

ดอกไม้งามพิศวง
น้องผึ้งสงสัย
โผล่หัวเข้าไปขอชื่นชม

 

ดอกไม้บาน
เพื่อเหล่าผึ้ง
มีอาหาร

 

พึงพาอาศัย
ดอกไม้หมู่ผึ้ง
นี่แหละ ความงาม

 

อาทร หมู่ผึ้ง
แบ่งปัน เกสร
ธรรมชาติ บรรจง

 

เราทั้งสี่แสนมานะ
ปั่นกระทู้อีกแล้ว
ขยันเหมือนผึ้งงาน

(คนล่ะเรื่องเดียวกัน)

 

อันดามันไม่เหลือ
จิตใจแทบไม่เหลือ
มาช่วยกันเติมให้อันดามัน

 

จั๊กกะจี้หรือเปล่าดอกไม้หนา
มีหัวผึ้งโผล่เข้ามา
ชอนไชดม

 

ผึ้งหาอาหาร
ดอกไม้ ยิ้มรับ
ในตอนเช้า

 

เดี๋ยวไปส่งของให้ลุกค้าก่อน
เดี๋ยวมาแต่งต่อ
อุ้ยคันหัว

 

ถึง 100
rep
มั้ย นั่น

 

เจอกันทุกเช้า
ไม่เหนื่อยบ้างหรือ
เจ้าผึ้ง ตัวน้อย

 

เธอฉันเพื่อนกัน
ต่างเผ่า ต่างกอ
แบ่งปัน ร่วมโลก

 

น้ำค้างยามเช้า
ฉันเฝ้า รำพึง
เห็นผึ้ง และ ดอกไม้

 

ผึ้งน้อยได้อาหาร
ดอกไม้รู้สึกอย่างไรนั่น
ดีใจหรือเฉยๆ

 

เธอดื่มฉันให้
เธอได้น้ำหวาน
ส่วนฉันแพร่เกสร

 

ผึ้งคู่ดอกไม้
ชายกับหญิง
คือจริง นิรันดร