บทความ...กระดานเล่าสู่กันฟัง

ขอตัวแพพ...เดี๋ยวมาเล่าต่อค่ะ

 

ขยันเกินไปแล้วนะเรา.(f)

 

เจอคุณมุมไบ ไปไม่ถูกเลย 555 ต๊กกะจายยยยยยย ตั้งสติก่อนแพพ...

บ่ายๆ ของเมื่อวาน มีเพื่อนที่เคยมาขอแอดไว้ตั้งแต่เดือนที่แล้วค่ะ แต่ยังไม่เคยคุยกันเลยสักครั้ง ได้แต่มากดไล้ท์ อยู่ดีๆ ก็เข้ามาทักแชท แล้วบอกเล่าว่ามีความศรัทธาพญานาคและพุทธศาสนามาก

ความฝันที่ฝันไปก็ไม่ได้ให้ความสนใจไปแล้ว เพราะไม่รู้จะไปถามใครว่ามันหมายความว่าอะไร 555

เธอบอกว่าตอนที่ขอแอดมาไม่แน่ใจว่าเราจะรับเธอเป็นเพื่อนหรือเปล่า พอเรารับแอดไป เธอดีใจมากแทบจะร้องไห้ และบอกอีกว่าเธอรู้สึกอยากจะร้องไห้ทุกครั้งที่เห็นโพสต์เรา ไม่ใช่เพราะเสียใจแต่เหมือนดีใจ มีความสุขเป็นที่สุด เธอมีความรู้สึกว่าเคยพบเจอและรู้จักเรามาก่อน....ซะงั้นไป

จากนั้นเราก็เลยถามเธอไปว่า "มีอดีตมาจากนาคใช่หรือเปล่า" เธอบอกว่าขนลุกและตอบว่า เธอเป็นนาคน้อย ไม่มีฤทธิ์อำนาจ ไม่ได้รู้เอง แต่มีพระท่านเล่าให้ฟัง เธอเคยไปบวชชีค่ะ เธอมีหน้าที่การงานที่ดีนะ เป็นข้าราชการนี่แหละ (ขอปิด) วัยใกล้เกษียณแล้วค่ะ เธออยากจะคุยกับเรามาก แต่ทุกครั้งไม่กล้า จนมาถึงวันนี้จึงเข้ามาทักและขอเบอร์โทร.คุยกัน

 

สังสารวัฏนี้หนอ แม้พลัดพรากจากกันไปเนิ่นนานสักแค่ไหน เพียงมีใจที่ยึดมั่นศรัทธาในความดีของกันและกัน กระแสแห่งความดีนี้จะดึงให้ได้มาพบเจอกันอีกครั้งหนึ่ง เช่นดั่งนาคน้อยนี้

เป็นเพียงงูใหญ่ที่ศรัทธาในพระรัตนตรัย เมื่อครั้งอดีต นาคน้อยเคยได้ฟังธรรมจากพระปัจเจกพุทธเจ้า พระองค์หนึ่ง ทำให้มีความศรัทธาเลื่อมใสเป็นอย่างมาก นาคน้อยและบริวารพากันจำศีลและบำเพ็ญเพียรมาเป็นเวลาหลายหมื่นปี มีความปรารถนาที่จะช่วยงานพระพุทธศาสนา

นาคน้อยนี้แม้ไม่มีฤทธิ์เดชอะไร แต่นางมีบริวารในปกครองอยู่มากมาย

สัมผัสถึงความศรัทธานั้น บ่งบอกให้รับรู้ตั้งแต่ในนิมิตฝัน นางและบริวารของนาง นอนหมอบและกล่าวขอมาช่วยงาน

เราได้บอกแก่เธอไปว่า สิ่งใดที่พี่ปรารถนาตั้งใจไว้จะสำเร็จแน่นอน ขอให้ยังศรัทธานี้ไว้ แต่ไม่ใช่ศรัทธาอย่างเดียว จงยังปัญญาให้เกิดขึ้นมาด้วย ปัญญาที่เกิดจากการเจริญวิปัสสนา และการจะเจริญวิปัสสนาได้นั้นต้องมีสมาธิที่แนบแน่นอยู่ในขั้นฌานสี่ก่อน เธอบอกว่าเธอไม่สนใจฌาน พอนั่งปุ๊บก็ดูกายทันที แล้วก็จะคิดไปเรื่อยเปื่อย และทุกวันนี้เธอก็ยังไหลไปตามอารมณ์ปรุงแต่งอยู่

ก็เลยแนะนำไปว่า สมาธิและฌานเป็นอย่างเดียวกัน ไม่มีฌานก็ไม่มีสมาธิ เมื่อไม่มีสมาธิก็ไม่มีสติ จิตก็ปรุงแต่งไปตามสัญญาและสังขาร การที่เอาความคิดมาทำให้เป็นวิปัสสนามันก็ได้ แต่สมาธิต้องมั่นคงเป็นฌานสมาธิจึงจะเรียกว่าวิปัสสนา สิ่งที่พี่ปฏิบัติอยู่นั้นมันไม่ใช่ มันเป็น "วิปัสสนึก"

ก็เลยบอกให้ไปเริ่มทำสมาธิใหม่ เอาใหม่ มานับหนึ่งใหม่ โดยเอาคำภาวนากำกับลมหายใจเข้าออก จดจ่ออยู่กับลมหายใจเท่านั้น มันอยากจะคิดให้มันคิดไป แต่จิตต้องรู้ว่าขณะนี้หายใจเข้าหรือหายใจออก ลมหายใจมีลักษณะเป็นอย่างไรให้รู้ ลองไปทำดูก่อนสัก 7 วัน และให้ทำสมาธิเป็นไปตามลำดับฌาน

 

เรื่องที่นำมาเล่าสู่กันฟังนี้ มิใช่เข้าไปยึดเป็นอัตตาตัวตนใดๆ เล่าเพื่อเป็นธรรมทานค่ะ เมื่ออ่านจบแล้วพึงพิจารณาด้วยปัญญานะ

 

คนบางคนก็นะ หลงกันไปไม่จบไม่สิ้น หลงดี หลงชั่ว หลงกันอยู่นั่นแหละ

เราทุกคนล้วนมีชีวิตเพื่อเดินไปสู่ความตายด้วยกันทั้งนั้น จึงมองไม่เห็นประโยชน์ของความโลภ ความโกรธ ความหลงเลย สิ้นสุดของทุกชีวิตก็คือความตาย ความสุขสำราญที่แท้จริงมันมีที่ไหน มันอาจจะมีก็ได้เพียงแค่หาใจให้เจอ ใจใสๆ นะ

อยู่อย่างไรให้มีความสุข อยู่อย่างพอเพียง สมถะและสันโดษไง เพียงแค่รู้จักคำว่า "พอ" ทุกสิ่งอย่างมันก็ไม่ใช่เรื่องยาก แต่เพราะไม่มีคำว่า "พอ" มันจึงดิ้นรนแสวงหา

การเป็นคนที่รู้จักคำว่า "พอ" จึงกลายเป็นคนเฉื่อยชา ไม่มีความทะเยอทะยานในสายตาของคนอื่น แต่ก็มีความสุขทางใจ ใครเล่าจะนำสุขมาให้ได้อย่างแท้จริง นอกจากตัวของเราเอง ชิมิ

 

กำลังใจไม่ต้องไปหาจากใคร เพราะมันเป็นกิเลส มันทำให้หลง หลงไปทางไหนล่ะ หลงเข้าไปยึดไว้เป็นอัตตาตัวตน มีพระรัตนตรัยในจิตในใจ ใจมันก็ไม่แห้งแล้งหรอก ขอให้มีจริงๆ เถอะ พลังใจสร้างได้ด้วยวิธีการเพิ่มพลังทางจิต หรือที่เรียกว่าพลังจิต การที่จะมีพลังจิตได้ เราก็ต้องสร้าง ต้องสั่งสม สั่งสมอย่างไร สร้างอย่างไร

การทำสมาธินั่นแหละคือการสร้างพลังจิต ทำให้จิตมีพลัง เมื่อจิตมีพลังมันจะหมดกำลังใจเป็นไม่มีหรอก เพราะใจมันจะแน่วแน่อยู่กับสิ่งที่คิด พูด ทำ มันเป็นปัจจุบันขณะ มีสติคอยกำกับ นี่พูดถึงใจมีกำลังนะ อุปสรรคขวากหนามจะใหญ่โตมโหฬารขนาดไหนก็ไม่หวั่น กลายเป็นเรื่องเล็กนิดเดียว มันเล็กลงไปเพราะอะไรรู้ป่ะ (ขำก่อน 555) เพราะจิตมันปล่อยวางอดีตและอนาคต เหลือเพียงปัจจุบันไงล่ะ

ดังนั้นการอยู่กับปัจจุบันนี้มีค่านะ มีค่ามาก มันจะรู้แค่ตอนนี้ เวลานี้ ไม่ใช่รู้เรื่องที่ผ่านมาแล้วหรือเรื่องที่ยังมาไม่ถึง เรื่องที่ยังมาไม่ถึงมันเป็นแค่เพียงการคาดการณ์ ซึ่งพิสูจน์ไม่ได้ว่าถูกต้องหรือไม่ เพราะมันไม่แน่ อิอิ รู้ตัวกันบ้างหรือเปล่า เวลาจิตไหลไปตามอารมณ์นึกคิด เช่นเราตอนนี้กำลังไหลเลย 555

วันนี้ไหลหลายเรื่องซะด้วยซิ ไหลหลายที่ด้วย เรื่อยๆ มาเรียงๆ รู้สึกปลงๆ ยังไงก็ไม่รู้ คุยกับตัวเองมันก็ดีอย่างนะ เพราะไม่ต้องไปทะเลาะกับใคร ไม่ต้องไปคอยพูดเอาใจใคร สบายๆ คนอ่านก็อ่านๆ ไป เสพบันเทิงบ้างไรบ้าง 555 เลือกเอาแต่สิ่งดีๆ ไปแล้วกัน สิ่งที่ไม่ดีทิ้งไว้ในกระทู้นี้แหละ

วันนี้น้องคนหนึ่งมาถามว่า บุญที่เราเบิกมาใช้มันจะหมดหรือเปล่า ตอบไม่ได้ค่ะเพราะไม่เคยเบิกบุญ เรื่องเบิกบุญนี้ไม่รู้จริงๆ เพราะไม่เคยให้ความสนใจ สนใจแต่เรื่องพ้นทุกข์

น้องเค้าบอกว่าไปอ่านหนังสือเล่มไหนก็เจอแต่เรื่องเบิกบุญ เค้าอยากจะทำบ้างเพราะว่าบางครั้งก็ขัดสน (ขอขำก่อน 555) เรื่องนี้ให้ความช่วยเหลืออะไรไม่ได้เลยค่ะ เพราะมันเป็นเรื่องความโลภ คนเราถ้าไม่โลภ อยู่อย่างสันโดษ สมถะ มีน้อยใช้น้อยค่อยบรรจง มันก็ไม่เดือดร้อน อยู่ได้สบายๆ มากเลยค่ะ ปากเดียวท้องเดียวไม่ยุ่งยากหรอก กินก็แค่อิ่ม ไม่ใช่กินเพราะอยาก เสื้อผ้าเครื่องแต่งกายก็ดูตามความเหมาะสม พอดีๆ ไม่เวิ่นเว้อร์ แต่งกายให้ถูกกาลเทศะ ไม่ใช่ตามแฟชั่น เรื่องแบบนี้ทำไมต้องมาสอนกันด้วย งงจริง

ก็อย่างว่าคนเราอยู่กับสังคมไหนก็มักจะถูกสังคมนั้นกลืนลงไป จนลืมว่าเกิดมาแล้วต้องตาย ของภายนอกที่สร้างกันมา หากันมา ในที่สุดก็นำติดตัวไปไม่ได้สักอย่างเมื่อความตายมาถึง ที่จะติดตามไปได้มีเพียงบุญกุศลกับบาปกรรมเท่านั้นเอง ทำไมไม่คิดกันหนอ...

 

สัญญารักสัญญาใจในอดีต
เป็นรอยกรีดฝังลึกจารึกฝัน
แม้ห่างไกลใจชื่นทุกคืนวัน
คือคำมั่นสัญญาว่าไม่ลืม

แล้ววันหนึ่งคืนมาเหมือนฟ้าแกล้ง
สุดแสลงใจจิตให้คิดถึง
วันที่ฟ้ากลั่นแกล้งแสร้งรำพึง
หวนคนึงถึงอดีตที่กรีดใจ

ฟ้าจ๋าฟ้า ฟ้าจ๋าข้าลาก่อน
อย่าอาวรณ์อาลัยใจหงอยเหงา
เมื่อฟ้าชื่นรื่นใจได้บรรเทา
ความโศกเศร้าจางคลายหายไปพลัน

แล้ววันหนึ่งซึ่งใจได้บรรจบ
คงได้พบสบพักตร์กับรักแท้
เธอและฉันคงมั่นไม่ผันแปร
ไม่ต้องแก้สิ่งใดในสัญญา....

 

เอามาฝากค่ะ

สนทนาธรรม ระหว่างพระอริยเจ้า

https://www.youtube.com/watch?v=blxfjYiz3Gc

 

แต่งเองหรอคะคุณนุ้ก?

 

(kiss) พอดีเมื่อวานน้องแฟนคลับบอกว่า เดี๋ยวนี้ไม่เห็นพี่แต่งกลอนเลย วันนี้ก็เลย...นะ จัดให้สักหน่อย หุหุ

โชติกะ ชอบชิมิร้า....

 

เมื่อคืนนอนภาวนาดูใจ เป็นเรื่องเป็นราวมากค่ะ เพราะดูลมหายใจเข้าออก วางจิตไว้ที่ท้อง ลมหายใจค่อยๆ หายไปเหมือนกลั้นลม เสียงภายนอกดังรบกวนตลอดเวลา จิตดำเนินไปถึงปิติ วูบแล้ววาบ 555 บอกไม่ถูกอ่ะ เห็นนิมิต........ตัวเลข (อีกแล้ว 3 ตัวซะด้วย) ก็เห็นหลายๆ อย่างนะ แต่แค่แป๊บเดียวน่าจะเป็นนิมิตหลอก จิตปรุงแต่งก็รู้ จิตไม่ปรุงแต่งก็รู้ สติมันอ่อนลงหรือว่าไงนะ พุทโธหายไปตอนไหนก็ไม่รู้

แต่กายเบาสบายมากเลย เดินลมเพลินๆ ก็ถือว่าดี แค่นี้แหละที่อยากโม้ 555

เดี๋ยวสายๆ นึกออกจะมาเล่าต่อแล้วกันนะ

 

หยุดใจ

คิดอะไรมากมายกับชีวิต
ใครลิขิตเจ้าเป็นเช่นนั้นหนอ
กายและใจเป็นเช่นไรจึงจะพอ
หยุดสานต่อกรรมเวรเล่นชะตา

โหยหาร่ำร้องจ้องแต่สุข
ไม่สนุกหรอกนะพระจะสอน
หยุดชีวิตลิขิตใจไร้คนจร
หยุดนิวรณ์หยุดกรรมนำเศร้าใจ

ดูที่ใจให้เห็นเป็นประจักษ์
นี่คือรักหรือโลภโกรธไฉน
นำหนทางธรรมะมาขัดใจ
หยุดอาลัยหยุดใจให้ได้เอย

 

ใกล้แหล่ะ..:VO

 

ยินดีด้วยนะ โชติกะ (kiss)

 

มันมีหลายเรื่องราวที่ยังค้างคาใจนะ ย้อนกลับไปกลับมาหลายรอบก็ยังได้คำตอบเหมือนเดิม คือไม่เข้าใจ....55555 ทำไปเพื่ออะไรหนอ? ออกมาเป็นคนนอกคงจะดีกว่า เผื่อว่าจะมองเห็นอะไรๆ ได้ชัดเจนขึ้น การคลุกคลีมันไม่ดีเลย จริงๆ นะ ดีอยู่อย่างเดียวคือมีผัสสะ มีงานให้จิตทำ ปีใหม่มีหลายโครงการมาก แต่เป็นโครงการเลื่อนลอย อิอิ

เล่าค้างไว้เรื่องภาวนาเมื่อคืนแล้วเห็นเลข 3 ตัวผุดขึ้นมาแบบไม่ได้ตั้งใจ จิตว่างพอดี เลขที่เห็นคือ 607 ท่องไว้เลยกลัวว่าจะลืม เพราะเดี๋ยวนี้ลืมง่าย พอนึกได้ว่าอีกไม่กี่วันหวยจะออก ก็ผุดขึ้นมาอีกคือ 35 ไม่รู้เหมือนกันว่าหมายความว่าอะไร? ตัวไหนหลอก ตัวไหนจริงก็ไม่รู้นะ อิอิ

ไม่ได้สนับสนุนให้ใครเล่นการพนันนะคะ เล่าสู่กันฟังเฉยๆ

อืม....เกือบลืมค่ะ เมื่อคืนฝันแต่ตอนนี้ชักจะลางเลือน จำได้แค่ว่าเพชรพญานาคหาย แล้วไปเจออยู่ในกล่องที่มีบางอย่างทับไว้ มีสองกล่อง หยิบขึ้นมาดูเป็นเพชรพญานาค แต่เพชรแตกหักไป สีสันก็เปลี่ยนไปไม่สดใส วันนี้ก็เลยขึ้นไปดูที่ห้องพระ ปรากฏว่าน้ำแห้งค่ะ มีขี้เกลือขาวๆ เกาะหุ้มเพชรพญานาคไว้ เบื่อมากเลยขี้เกลือเนี่ย ใครมีวิธีไม่ให้ขี้เกลือเกาะเม็ดเพชรพญานาคบ้างหนอ ช่วยมาแบ่งปันหน่อย พอไม่แช่น้ำ น้องสาวก็บอกว่าท่านร้อนต้องเอาแช่น้ำไว้ :z12

 

กระทู้นี้คงจะเป็นกระทู้สุดท้ายของ nouk ในเวปพลังจิตแห่งนี้ เพราะต่อไปก็คงจะค่อยๆ ปลีกตัวออกจากที่นี่ไป ได้รู้ได้เห็นอะไรมามากมาย มันก็มีอยู่แค่นี้ วนเวียนอยู่กับโลภโกรธหลงนี่แหละ

แต่ยังเข้ามาเขียนเรื่อยๆ ค่ะ

ระยะนี้มีแต่ความฝัน สงสัยจิตไม่นิ่ง เจอแต่ของสวยๆ งามๆ ชอบๆ เมื่อคืนได้แหวนค่ะ ไปค้นเจอแหวนทองคำมีลักษณะเหมือนงูที่ขดเป็นวงมีหัวแหวนเป็นทองคำ เป็นทองโบราณ หยิบมาสวมที่นิ้วนางข้างซ้ายพอดีๆ อีกวงก็เป็นแหวนทองคำแต่มีหัวแหวนเป็นพลอยประดับสีฟ้าเป็นรูปดอกไม้ วงนี้สวมได้ที่นิ้วกลางซ้ายเหมือนกันค่ะ สวมแหวนสองวงเลย 555

เหมือนเจอหีบสมบัติ เพราะค้นไปค้นมาเจอสร้อยทองคำอีก ลายละเอียดๆ ชอบๆ กำลังจะเอามาสวมคอ ดันไปเห็นท่อนหนึ่งเป็นสีขาวไม่ใช่ทองคำ ก็เลยเปลี่ยนใจ

เอ...ปกติเป็นคนไม่ชอบทองคำ ไหงในฝันชอบซะเหลือเกิน

 

อยากจะเล่าแต่นึกไม่ออก 555 เพราะไม่รู้จะเริ่มต้นตรงไหนดี ในแต่ละวันที่ผ่านไปมีทุกๆ รสชาดเลยก็ว่าได้ สำหรับเราคนว่างงานจะมีอะไรมากไปกว่ามองหาใครสักคนเป็นเพื่อน เพื่อนคุย เพื่อนเที่ยว เพื่อนธรรม

ได้พบเจอเรื่องแปลกๆ ตลอดเลยนะ ก็นำมาเล่าสู่กันฟังที่นี่แหละ เพราะคนที่มีตัวมีตนที่จะคอยรับฟังจริงๆ ไม่มี 555 คุยกับบอร์ด สบายใจ อิอิ

เมื่อสองวันก่อนคุยๆ อยู่ ก็ได้กลิ่นหอมประหลาด กลิ่นนี้คุ้นเคยอยู่แต่ครั้งนี้กลิ่นมันอ่อนๆ ไม่แรง บ่งบอกว่าเป็นกุมารทอง จิตรู้บอกว่าเป็นกุมารทอง จิตไวมากบอกไปว่าอย่ามายุ่ง เพียงแค่แป๊บเดียวก็หายไปเลย แล้วก็ถามไปในห้องสนทนาว่าใครเลี้ยงกุมารทอง ไม่มีคำตอบค่ะ วันนี้มีคนมาสารภาพแล้วว่าเลี้ยงกุมารทอง ก็เลยบอกว่าเห็นหน้ากลมๆ ขาวๆ น่ารักดี ยื่นหน้ามาทางแก้มขวาของเราแล้วรีบหดหน้าหายไปเลย 555 สงสัยกุมารคงจะชอบเรา (คิดไปเอง) ที่นั่นคงจะอันตรายสำหรับคนอื่นนะ แต่สำหรับเรากลับรู้สึกเฉยๆ เพราะไม่เอาใจไปใส่กับเรื่องวุ่นวายต่างๆ เหล่านั้น

วันๆ ล่วงไปเร็วเหมือนกันนะ แพพๆ จะหมดปีอีกแระ จำได้ว่าปีที่แล้วเพิ่งจะผ่านพ้นมาเอง มันก็เหมือนเดิมในทุกๆ วัน ทุกๆ ปีสำหรับเรา เพราะเราก็ยังเป็นคนเดิมไม่เปลี่ยนสักที เคยเป็นอย่างไรก็เป็นอยู่อย่างนั้น ต่างแค่เพียงผู้ที่เคยอยู่เป็นเพื่อนเป็นอะไรต่ออะไรเปลี่ยนไป เปลี่ยนใหม่มาเรื่อยๆ เหมือนสายลมที่พัดผ่านไป ทำให้มองเห็นอนิจจัง เรายังคงอยู่ที่เดิมแล้วมีสิ่งต่างๆ ที่หมุนวนเข้ามา แล้วก็หมุนวนออกไป ไม่มีอะไรที่คงอยู่อย่างคงทนเลย และอีกไม่นาน เราเองก็จะหายไปพร้อมกับสายลมนั้น

ภาพต่างๆ ค่อยๆ เลือนลางหายไป ภาพที่เคยเห็นว่ามีก็ไม่มี ภาพที่เคยไม่มีก็มีขึ้นมาแทนที่ จิตมันกลมกลืนไปกับอนิจจัง ทุกขัง อนัตตาซะแล้ว พูดแบบนี้จะผิดหลักการหรือเปล่า...ไม่รู้นะ แต่มันก็เป็นความรู้สึกที่ออกมาจากใจ เหมือนจะปลง 555

หลายๆ คนบอกว่ามองเห็นชีวิตอื่นๆ ที่ทุกข์แล้วอยากจะให้ความช่วยเหลือ ดูแล้วน่าสงสาร เมื่อช่วยไปแล้วก็เหนื่อย เพราะคนและสัตว์ที่น่าสงสารมีมากเหลือเกิน เราตอบไปว่าทุกวันนี้เรามองเห็นคนและสัตว์เป็นเพียงแค่ดวงจิตที่หลงทาง การให้ความช่วยเหลือของเราทำได้แค่เพียง ใช้บารมีในการโปรดเพื่อให้ดวงจิตต่างๆ เหล่านั้นเห็นธรรม และนำธรรมนั้นไปชำระจิตใจให้ใสกระจ่างพ้นจากทุกขเวทนาต่างๆ หากมองว่าเป็นคนหรือสัตว์ย่อมทำให้การช่วยเหลือนั้นเหน็ดเหนื่อย เพราะรูปลักษณ์ภายนอกมันเป็นเพียงแค่เปลือกที่ห่อหุ้มไว้ เปลือกต่างๆ เหล่านี้เปลี่ยนไปตามแรงบุญแรงกรรม จะไปตามช่วยเปลือกเมื่อไหร่จะสิ้นสุด ย่อหน้านี้อาจจะเพี้ยนๆ นะคะ เพราะรู้สึกง่วงแล้ว 555 ราตรีสวัสดิ์แล้วกัน ขอให้ผู้อ่านทุกท่านฝันดีค่ะ (kiss)

 

ขอบคุณที่ยังรักกัน

..อยากขอบคุณ อีกสักครั้ง ที่เธอยังไม่ทอดทิ้งกัน
ที่เธอนั้นยืนข้างฉัน ในวันที่ไม่มีใคร
ในวันที่ฉันล้มลง ในวันที่ฉันร้องไห้
วันที่ต้องเหงาเดียวดาย เธออยู่ข้างกายเสมอ

..ขอบคุณฟ้า และสวรรค์ ที่ให้เราได้มารักกัน
แต่งเติมชีวิตของฉัน เติมฝันให้เต็มหัวใจ
ขอบคุณที่เธอรักกัน ขอบคุณที่เธอมั่นใจ
ด้วยศักดิ์ศรีของลูกผู้ชาย ให้เธอมั่นใจได้เลย

ผู้ชายคนนี้ สัญญา จะเก็บรักษา ใจเธอ
จะรักให้สมที่เธอ มอบใจของเธอให้ฉัน
จะดูแลรัก ตัวเธอ ให้เท่าที่เธอ รักฉัน
ตราบใดที่เธอรักกัน คำมั่นคือฉันรักเธอ.

...อยากขอบคุณ อีกพันครั้ง ฉันว่ามันคงยังน้อยไป
ในตอนนี้ไม่มีคำใด จะอธิบายใจฉัน
ตอนนี้พูดได้คำเดียว ขอบคุณที่เธอรักกัน
แต่นี้และทุกๆวัน ฉันจะรักเธอคนเดียว
ผู้ชายคนนี้ สัญญา จะเก็บรักษา ใจเธอ
จะรักให้สมที่เธอ มอบใจของเธอให้ฉัน
จะดูแลรัก ตัวเธอ ให้เท่าที่เธอ รักฉัน
ตราบใดที่เธอรักกัน คำมั่นคือฉันรักเธอ...

https://www.youtube.com/watch?v=Rvsii-e1N3k

 

มีความสุขมากๆนะคุณนุ้กก..(ยิ้ม)..
ปล.31ไม่อยู่ (มีไฟลท์บังคับต้องไปนับถอยหลังที่มาเสเซีย555++)
ขออวยพรซ่ะวันนี้เลยล่ะกัน ตามธรรมเนียมแต่โบราณกาล(ยิ้ม)
ในวาระดิถีดีๆที่จะถึงนี้ ขอให้คุณนุ้กจงเจริญในธรรม ยิ่งๆขึ้นไป
สุขภาพ แข็งแรงทั้งร่างกายและจิตใจจร้า
(ร่ำรวยคงไม่ต้อง เพราะไม่จำเป็นเท่าไรแล้ว อิๆ)