บุญพระกรรมฐาน โดยหลวงพ่อฤาษีลิงดำ

[FONT=&quot]


บุญพระกรรมฐาน[/FONT]

<o>
</o>​

[FONT=&quot] เมื่อปี ๒๕๐๔ อาตมาไปเทศน์ที่อำเภอสรรค์บุรี จังหวัดชัยนาท มีตาอะไรหรือ อีตานี่เมื่อก่อนมาอยู่กรุงเทพฯ ขึ้นไปแกก็มาเฝ้าอยู่ตลอด ถ้ายังไม่กลับเพียงใดแกก็ยังไม่กลับบ้าน ให้ลูกสาวเอาข้าวต้มมาถวายเช้า ตอนเพลเอาข้าวสวยมาถวายตัวแกเองต้องมาอยู่ตลอดเวลา[/FONT]<o></o>
<o> </o>
<o> </o> [FONT=&quot] พอแกตายไปแล้ว ลูกสาวก็มาหาที่กรุงเทพฯ บอกว่าอยากจะทำศพพ่อและบวชน้องชายในวันเดียวกัน อยากจะให้หลวงน้าเป็นประธาน ก็เลยบอกว่า เอาอย่างนี้ก็แล้วกัน ข้าเป็นประธานก็ได้ แต่ว่าถ้างานเอ็งจะมีบาปแม้แต่นิดเดียวก็ไม่ได้นะ แม้แต่ไข่ลูกนึงก็ห้ามทุบ ถึงเขาบอกว่าไข่ไม่มีตัวก็ไม่ได้ ใจมันไม่สบาย[/FONT]<o></o>
<o> </o>
<o> </o> [FONT=&quot] ประการที่ ๒ เวลาจัดงานศพ ควรตั้งคนรับรองแขกให้แทนตัวเอง ใจจะได้ไม่กังวล เวลาพระให้ศีลต้องรับศีลให้จบและตั้งใจรับศีลด้วยความเคารพ เวลาพระสวดก็ต้องตั้งใจฟังพระสวดจนจบด้วยความเคารพ เวลาถวายทานก็เหมือนกันให้ตั้งใจถวายทานด้วยความเคารพ เวลาพระเทศน์ฟังเทศน์ด้วยความเคารพ และอย่าให้มีสุรายาเมาเข้ามาเจือปน[/FONT]<o></o>
<o> </o>
<o> </o> [FONT=&quot] ประการที่ ๓ มหรสพอย่ามีแม้แต่ปี่พาทย์ จงอย่ามีปี่พาทย์กลองยาว มันกินเหล้ากัน[/FONT]<o></o>[FONT=&quot] แกก็เอาตามนั้นจริงๆ งานเรียบร้อย ตอนเช้าบวชน้องชาย ตอนสายก็ชักศพขึ้นศาลา ตอนเพลเลี้ยงพระตั้ง ๓๐ กว่าองค์ มันเลยสังฆทานไปแล้ว และก็เป็นสังฆทานเต็มอัตราถวายผ้าสบง ผ้าไตรจีวร เขาให้ประธานเทศน์ด้วย แต่ว่าเทศน์ ๒ องค์ กับ[/FONT]<o></o>[FONT=&quot] เจ้าคุณภาวนาภิรามเถระ[/FONT]<o></o>

[FONT=&quot] เจ้าคุณภาวนานี้แกเป็นคนพูดยาว พอเราว่าอารัมภบทไปแล้ว ๑๐ นาที แกไปว่าเดินเรื่องต่อเกือบชั่วโมง และเราก็รำคาญ ความจริงไม่รำคาญอยากว่าก็ว่าไป เวลาเขาว่าไปเราทำใจให้สบาย จิตเป็นสมาธิ ก็เลยนึกขึ้นได้ถึงตากิ่ม เอ๊ะ[/FONT]! [FONT=&quot]ตากิ่มมันไปไหน มองแล้วไม่เห็นมา มองดูรอบๆ พวกผีเปรตมายืนเต็มรอบศาลาไปหมดเป็นแสน[/FONT]<o></o>
<o> </o>
<o> </o> [FONT=&quot] เราสงสัย ตากิ่ม จะเป็นอันตราย ปกติเรามาแกทำบุญเต็มอัตรา มาเฝ้าอยู่ตลอด อาหารก็ถวายเช้าถวายเพล เหล้ายาปลาปิ้งแกก็ไม่กิน เราไม่รู้อดีตของแกปัจจุบันชาติเขาดี แกก็ดีมาประมาณ ๑๐ ปี ไม่ใช่เบาหรอกไปย้อนถามประวัติเก่าน่าดู เรียกว่าโจรกลับใจก็แล้วกัน ทีนี้ยังมองดูไม่เห็น องค์นั้นก็ยังเทศน์ไม่จบ[/FONT]<o></o>
<o> </o>
<o> </o> [FONT=&quot] ก็นึกถึง ท้าวมหาราช ถามว่า[/FONT]<o></o>
“[FONT=&quot]เวลานี้นายกิ่มอยู่ที่ไหน ถ้าอยู่ในช่วงเสวยทุกขเวทนาอยู่ ขออนุญาติครู่หนึ่ง เวลานี้เขาทำบุญใหญ่ให้นำมา[/FONT]”<o></o>
[FONT=&quot] ถ้าไปเรียกเขาเฉยๆ ไม่ได้ เราไม่มีสิทธิ์เลย ท้าวมหาราชเลยใช้ลูกน้อง ๒ คนไปบอกเจ้าหน้าที่แล้วจึงนำมา ตอนนำมาแกไม่ได้เดินนำมา จูงโซ่สองข้างคนละเส้น นายกิ่มมากลางหน้าตาเศร้ามีความทุกข์ มานั่งข้างธรรมาสน์ เรียกอย่างไรก็ไม่เงย นั่งเฉย[/FONT]<o></o>
<o> </o>
<o> </o> [FONT=&quot] จึงถามคนที่คุมมาสองคนว่า [/FONT]“[FONT=&quot]ทำไมเป็นอย่างนี้...[/FONT]?”<o></o>
[FONT=&quot] เขาบอกว่า [/FONT]“[FONT=&quot]กรรมมันหนักครับ[/FONT]”<o></o>
[FONT=&quot] ถามว่า [/FONT]“[FONT=&quot]คนนี้เขาตัดสินแล้วหรือยังล่ะ...[/FONT]?”<o></o>
“[FONT=&quot]ยังครับ[/FONT][FONT=&quot]ยังรอการตัดสินอยู่[/FONT]”<o></o>
[FONT=&quot]ถ้าตัดสินแล้วเราไม่มีสิทธิ์เหมือนกัน ถ้าลงขุมไปแล้วไม่มีสิทธิ์ รอการตัดสินน่ะในเมืองนั้น ๕๐ ปีของเราเป็น ๑ วันของเขา แกตายไปไม่นานที่จะตัดสิน เดิมแกชั่วจริง แต่ปลายมือแกดี ชั่วกับดีมันก้ำกึ่งกัน จะลงนรกเลยทีเดียวหรือขึ้นสวรรค์เลยทีเดียวก็ไม่ได้ ต้องสอบสวนก่อน[/FONT]<o></o>
<o> </o>
<o> </o> [FONT=&quot] ไอ้สองคนคุมมาถามว่า [/FONT]“[FONT=&quot]วันนี้ลูกสาวทำอะไรบ้าง[/FONT]”<o></o>
[FONT=&quot] ก็เลยบอกว่า [/FONT]“[FONT=&quot]วันนี้บวชน้องชาย ถวายสังฆทาน เลี้ยงพระ บังสุกุลเสร็จเรียบร้อย บุญใหญ่ทั้งหมด ทำไมจึงโมทนาไม่ได้[/FONT]”<o></o>
[FONT=&quot] เขาก็ตอบว่า [/FONT]“[FONT=&quot]ไม่มีสิทธิ์โมทนา กรรมหนัก[/FONT]”<o></o>
[FONT=&quot] จึงถามเขาว่า [/FONT]“[FONT=&quot]บุญอะไรล่ะเขาถึงจะได้...[/FONT]?”<o></o>
<o> </o> [FONT=&quot]เขาชี้มาที่ฉัน เขาบอกว่า บุญพระกรรมฐานของท่านช่วยได้ งั้นก็ดีเลย ไม่ต้องลงทุน ถามว่า [/FONT]“[FONT=&quot]บุญที่เขาทำมาก่อนกับบุญเวลานี้จะรวมตัวหรือไม่...[/FONT]?”<o></o>
[FONT=&quot] เขาตอบว่า [/FONT]“[FONT=&quot]รวมตัวครับ[/FONT]”<o></o>
[FONT=&quot] ก็เลยตั้งใจอธิษฐานว่า[/FONT]<o></o>
“[FONT=&quot]เอ้า...นายกิ่มตั้งใจฟัง บุญใดที่ฉันเคยบำเพ็ญมาแล้วตั้งแต่ต้นจนกระทั่งปัจจุบันนี้ ผลบุญทั้งหมดที่ฉันทำมา จะให้ประโยชน์แก่ฉันเพียงใด ขอเธอจงโมทนารับผลบุญเช่นเดียวกับฉันตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป[/FONT]<o></o>
[FONT=&quot] พอเท่านี้โซ่หลุดเลย ไม่ได้ปลด โซ่มันหลุดเองคลายจากคอเลย แกก้มลงกราบ พอกราบครั้งที่ ๓ ลุกขึ้นมาสวยอร่ามเป็นเทวดา มีความสวยผิดปกติ เพราะบุญที่ลูกทำกับบุญเก่าอันก่อน มันเข้ามารวมตัวกัน พอได้บุญอย่างใดอย่างหนึ่ง บุญก็รวมตัวกันหมด[/FONT]<o></o>

[FONT=&quot] แล้วอีตา ๒ คนเห็นตากิ่มสบาย ก็บอกว่า[/FONT]<o></o>
“[FONT=&quot]ท่านครับ ผมก็อยากได้เหมือนกัน[/FONT]”<o></o>
“[FONT=&quot]เอ้า...แกเป็นผู้คุมเขานี่หว่า แกสบายแล้ว[/FONT]”<o></o>
“[FONT=&quot]ผมไม่สบายหรอกครับ ต้องทำงานไม่มีวันหยุด เหน็ดเหนื่อยเรื่อยๆ[/FONT]”<o></o>
“[FONT=&quot]พระยายมไม่เล่นงานข้าหรือ...[/FONT]?”<o></o>
[FONT=&quot] เขาตอบ [/FONT]“[FONT=&quot]ไม่หรอกครับ ผมมีสิทธิ์ครับ[/FONT]”<o></o>
[FONT=&quot] ถ้ามีสิทธิ์ก็เอา ตั้งใจอนุโมทนา แกก็เป็นเทวดาบ้าง อาตมาไม่ได้ลงทุนอะไร ก็ตั้งจิตอธิษฐานแบบเดียวกันกับที่ให้นายกิ่ม ผลที่สุดตากิ่มแกก็ไปจับลูก ทักคนโน้นคนนี้ จับคอเขย่าไม่มีใครเขาเหลียวดูหรอก แกเป็นผีจับเขาไม่รู้เรื่อง[/FONT]<o></o>

[FONT=&quot] นี่เป็นอันว่า อานิสงส์แห่งการเจริญพระกรรมฐาน ถ้าเราจะทำบุญให้แก่คนตาย อันนี้มีประโยชน์มาก ประโยชน์ที่จะได้แก่คนตายก็หมายถึงว่า ประโยชน์นั้นมันจะต้องถึงเราก่อน ไม่ใช่คนตายจะมีโอกาสมาโมทนาเฉยๆ เราต้องเป็นผู้ให้เขาจึงจะได้รับ นี่แหละเรื่องของบุญ<o></o>[/FONT]​

 

ทาน สร้างโบสถ์ วิหาร ศาลาการเปรียญ ศาลาโรงธรรม ธรรมทาน อภัยทาน แม้จะมากเพียงใดผลบุญก็ต่ำกว่าศีล
ศีล ศีล5 ศีล8 ศีล10 ศีล227 ได้บุญมากว่าการทำทาน
ภาวนา เป็นการสร้างบุญบารมีที่สูงที่สุด ได้มากที่สุด
-สมถภาวนา(การเจริญสมาธิ)"แม้จะได้อุปสมบทเป็นภิกษุรักษาศีล ๒๒๗ ข้อ ไม่เคยขาดไม่ด่างพร้อยนานถึง ๑๐๐ ปี ก็ยังได้บุญกุศลน้อยกว่าผู้ที่ทำสมาธิเพียงให้จิตสงบนานเพียงชั่วไก่กระพือปีก ช้างกระดิกหู"
-วิปัสสนาภาวนา(การเจริญปัญญา)"ผู้ใดแม้จะทำสมาธิจนจิตเป็นฌานได้นานถึง ๑๐๐ ปีและไม่เสื่อมก็ยังได้บุญกุศลน้อยกว่าผู้ที่มองเห็นความเป็นจริงที่ว่าสรรพสิ่งทั้งหลายอันเนื่องมาจากการปรุงแต่งล้วนแต่เป็น อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา แม้จะเห็นเพียงชั่วขณะจิตเดียวก็ตาม"

 

โมทนาสาธุ
เชิญทำบุญซื้อ อิฐ หิน ดิน ทราย เหล็ก ปูน สร้างศาลาแก้วถวายสมเด็จองค์ปฐม

เชิญร่วมเป็นเจ้าภาพสร้างพระประธานสมเด็จองค์ปฐมและศาลาแก้วพระจุฬามณี ที่ จ.นครศรีธรรมราช (สำนักสงฆ์ธรรมเจริญ)





" บุญกุศลใดที่พึงจะได้รับ ก็ขอให้ทุกท่านได้รับเช่นเดียวกันถ้วนหน้าสถาพร ทั้งโลกนี้และโลกหน้า ที่สุดถึงซึ่งพระนิพพานด้วยกันเทอญฯ สาธุ"

 

อ นุ โ ม ท น า ส า ธุ . . . ดีแล้วชอบแล้ว

 

ขออนุโมทนาค่ะ ติดตามอ่านเรื่องของหลวงพ่อฤาษีท่านประจำค่ะ เรื่องนี้อ่านไปบางทีก็ขนลุกนะค่ะ เคยนั่งกรรมฐานเสร็จ ได้อุทิศให้คุณตาคุณยายคุณปู่คุณย่า หรือเพื่อนที่ล่วงลับไปแล้ว บางทีท่านอาจจะได้รับนะ หวังไว้อย่างนั้นค่ะ อนุโมทนาด้วยทั้งหมดทุกประการค่ะ ท่านท้าวมหาราช กับท่านมเหสักข์ นี่องค์เดียวกันหรือไม่ค่ะ

 

หลวงพ่อท่านประเสริฐเหลือเกิน
อนุโมทนาบุญกุศลค่ะ สาธุ สาธุ สาธุ