ประสบการณ์จากการนั่งสมาธิ ขอบารมีข้างบนช่วยแล้วมีผล!!

วันนี้ก็เป็นอีกวันหนึ่งที่พึ่งเจอ ประสบการณ์ดีๆในการนั่งสมาธิ(ตอนเช้า) น่าแปลกตอนเช้าหลังตื่นนอนใหม่ๆสะลึมสะลือมักพบเจออาการที่ไม่เคยเจอมาก่อน วันนี้เหมือนวันก่อนที่นอนดึก แต่จำเป็นต้องตื่นเช้าเลยเพลียมาก ง่วงก็ง่วง เลยใช้สูตรเดิมนั่งสมาธิภาวนาสู้มันทั้งๆที่ง่วงและเพลียสุดๆนี่แหละ พอนั่งไปเอะไม่สงบเหมือนวันก่อนแฮะ รู้สึกร้อนๆในภายในกาย แต่ก็อดทนบริกรรมภาวนาต่อไป คิดว่าถ้ามันไม่หายง่วงหายเพลียก็จะไม่ยอมลุก

ผมทนนั่งไปน่าจะเกิน 30 นาทีได้ก็ไม่สงบและก็ยิ่งร้อนไปใหญ่(ลืมเปิดพัดลม 55) แต่ก็ทนเอาอีกภาวนาไปเรื่อยๆมันจะฟุ้งจะไหลไปไหนก็ช่าง จะไม่ยอมปล่อยคำบริกรรมเด็ดขาด จนผ่านไปไม่รู้อีกกี่นาที จุดคลายแมกก็บังเกิดกับจิตผมอีกรอบ เมื่ออยู่ก็นึกอยากภาวนาขอกำลังจากครูบาร์อาจารย์ที่เกื้อหนุนเราอยู่ข้างบน (เดาเอาว่าคงจะมีอยู่ล่ะ 55) เมื่อนึกถึงชื่อผู้มีกำลังใหญ่ด้านบนเท่านั้นแหละ ความรู้สึกทางกายก็เปลี่ยนไปจากร้อนระอุ เพราะลืมเปิดพัดลม หุหุ ก็ค่อยๆเบาลง เย็นลงอย่างเห็นได้ชัด จิตที่ส่ายไปส่ายมาเริ่มรู้สึกถึงความนุ่มๆและอบอุ่น และต่อมาไม่นานนัก อัศจรรย์สำหรับผมก็เกิด ผมรู้สึกว่ามันเป็นสุขที่สุดในชีวิตที่ไม่เคยพบเคยเจอมาก่อนเลยในโลกนี้ มันสุขจริงๆ หายใจเข้าหายใจออกแต่ละที โอ้ยเจ้าพ่อคุณลูนช่อง สุขเหลือเกิ๊น ลมหายใจนี่หวานจ๋อยชื่นใจสุดๆ และไม่มีทีท่าว่าจะหายไปไหนด้วยนะ ยิ่งสูตรลมหายใจลึกๆนี่ยิ่งสุขสุดยอด บรมสุขอภิมหาสุขเลยล่ะ 555 ไม่รู้จะบรรยายยังไงละ ผมก็นั่งสูตรความสุขซะเต็มปอดซะนั่งนานโข ผ่านไปกี่นาทีไม่รู้เนื้อรู้ตัว ถามว่าความสุขในโลกนี้นะสู้ไม่ได้กับอารมณ์สุข ณ ตอนเช้าตะกี้นั้นไม่ได้เศษเสี้ยวกันเลย นั่งจนอิ่มอกอิ่มใจเลยถอนออก จากที่ง่วงเพลียสะลึมสะลือในตอนแรกๆหายเป็นปริดทิ้ง

ที่จริงมันก็อาจเป็นเรื่องธรรมดาของใครหลายคนที่เคยแบบนี้มาแล้ว แต่ผมพึ่งเจอมันเลยสุดๆ แสดงว่าที่ขอให้ข้างบนช่วยนั้นมีผลมากเลยทีเดียว

ปล. เล่าสู่กันฟังครับสมาธิเด็กๆสมาธิเริ่มต้นที่ผลมาจากการทำเองจริงๆ 555

 

อนาคตถ้าได้พบเหตุการณ์
ที่เค้าเหล่านั้นรวมตัวกันมาขอบคุณ
จะพบความบันเทิงมากกว่านี้
รับรองอลังการวงการมาเวล ๕๕๕
ทำไปเรื่อยๆซักปีสองปีจะเกท ^_^

 

องค์นี้ครับที่ผมใช้กำไว้ในมือขณะภาวนา เป็นพระผงจักรพรรดิของหลวงตา ม. สายหลวงพ่อ ด. โพธิผู้มีกำลังบารมีมหาศาล ที่เห็นเป็นเกล็ดแก้วใสๆระยิบระยับ น่าจะมาจากแก้วอะไรสักอย่างที่เกิดขึ้นกับองค์พระ ผมเอาองค์นี้มากำไว้ในมือนึกถึงบารมีรวมหลวงพ่อ(ข้างบน) กำลังนี้มาเต็มเลยครับ ของแบบนี้รู้เองสัมผัสเองครับ 555

ปล.รอผู้ชำนาญการทางพลังจิตมาตรวจสอบองค์พระองค์นี้มีกำลังอะไรซ่อนอยู่ภายใน

 

มองวัถตุเป็นเครื่องระลึก
ถึงคุณความดี คำสอน
**รวมทั้งการเข้าถึงกะแสท่านที่เราระลึก
ต้นกะแสเป็นเช่นไร พลังงาน
ในวัตถุเป็นเช่นนั้น**
คล้ายวิทยุที่รับคลื่นความถี่
ส่วนตัวเราเป็นคนปรับคลื่น
อย่าไปสนใจที่ความความสวย
ของตัวเครื่องมากไป.
มันจะทำให้เราสร้างเงื่อนไข
ในการเปิดวิทยุ

เรื่องกำลังในวัตถุควรเป็นเรื่องรอง
สามารถรู้ได้หากว่าเราเข้าใจ
กิริยาทางนามธรรมด้านพลังงาน
ที่หมุนผ่านตามจุดจักระ หรือวิ่งผ่านจุด
ต่างๆบนร่างกายได้ ว่าตำแหน่งนี้
หมายถึงอะไร
ตีความได้อย่างไรบ้าง มีรายละเอียด
ให้สังเกตุมากมาย และรวมทั้ง
ความหมายที่มาจากลักษณะพลังงาน
ที่สัมพันธ์กัน

หลักการด้านการเพิ่มหรือใส่อะไรลง
ไปในวัตถุ ก็คือ เชื่อมต้นกะแส
แล้วก็ตัด (เบสิคสากล)
วัตถุก็จะ
เสมือนกลายเป็น
เครื่องวิทยุ พอให้ระลึกได้
ก็จะเหมือนว่า จะรับคลื่นเมื่อไร
ก็พร้อมเปิดใช้งาน ณ เวลานั้นๆ


ฝึกไปเรื่อยๆ เด่วมันจะรู้ได้
ของมันเองนั่นหละ
บอกไปพาลแต่จะสร้าง
ให้เกิดนิวรณ์ได้อย่าง
คาดไม่ถึง

 

นี่คืออาการที่เป็นอยู่ตอนนี้แบบลืมตาปกติ จากที่ผมเปลี่ยนคำภาวนาโดยรวมชื่อของลพ.ข้างบน ใส่ในคำบริกรรมไปด้วย และมีพระองค์นี้เข้ามาในชีวิต รู้สึกว่าความรู้สึกที่มองโลกทั้งทางโลกและทางธรรมเปลี่ยนไป จะว่าดีกว่าแต่ก่อนไหมก็ไม่เชิง เพราะผมกำลังได้รับพลังงานบางอย่างที่ทำให้จิตใต้สำนึกผมค่อยๆเปลี่ยนไป โดยที่ผมก็พอจะเห็นความคิดตัวเองหักเหไปในอีกทางหนึ่งที่คนธรรมดาชาวโลกส่วนใหญ่เขาคิดกัน

จะว่าเป็นอุปาทานไหม ก็ไม่น่าจะใช่ ตอนนี้รู้สึกมองโลกเปลี่ยนไปจริงๆ ที่เปลี่ยนเพราะเหมือนมีกำลังมาเบนสิ่งที่เราปรารถนาทางโลกไว้ ให้เอนเอียงไปในทางความสงบมากขึ้น ทุกทีผมจะคิดว่าจะทำยังไงให้ได้เงินจะทำยังไงให้รวย นี่คือความจริงที่คิดมาโดยตลอด แต่หลังจากมีกระแสข้างบนที่ผมภาวนาชื่อถึงเข้ามาในชีวิต จิตมันจะว่าอยากบวชก็ไม่ใช่มันเหมือนคนไม่อยากเอาอะไรสักอย่าง เย็นๆ ไม่อยากได้ใคร่มีอะไร ไม่อยากแม้กระทั่งคิดอะไรทั้งนั้น เป็นความรู้สึกที่เย็นๆ โดดๆอยู่ในจิตตลอดเวลา ทั้งในเวลาปกติลืมตา ผมไม่เคยรู้ว่าพรหมท่านอยู่กันยังไง แต่จิตเทียบเคียงความรู้สึกเหมือนอำนาจพรหมคุมจิตผมอยู่ ถามว่าต่อไปการปฏิบัติจะดีกว่าเดิมหรือก็พูดไม่ได้เต็มปาก เพราะความรู้สึกเหล่านี้พึ่งเกิดขึ้นกับจิต

ปล.ผมไม่ได้ปรารถนาไม่เกิดนะครับผมยังต้องเกิดอยู่อีกนาน วิปัสสะผมไม่มี

 

เรื่องของสมาธิมันเป็นเรื่องนี่น่าสนใจและน่าเรียนรู้สำหรับผมในตอนนี้ เมื่อก่อนก็ไม่คิดอะไรเรื่องพวกนี้หรอก แต่เดี๋ยวนี้เหมือนจิตจะชอบพรหม คือตั้งใจไว้ลึกๆ ตายเมื่อไรขอไปพรหม อย่างน้อยที่ผมต้องทำให้ได้ก็คือปฐมฌานนะแหละ แต่ตอนนี้ยังไม่ได้ 55 แต่ในอนาคตทำไปเรื่อยๆก็ต้องได้สักวัน ไม่ได้มีเอาไว้อวดใครๆแต่ผมเล็งใช้ประโยชน์ต่อภพภูมิทั้ง3โลกจากผลของสมาธิไว้อีกเยอะ คุณนพการนี่คือตัวอย่างที่ผมต้องพิสูจน์ให้รู้ให้เห็นให้เข้าใจตามให้ได้ในสักวัน 555

 

สายบุญฤิทธ์ ที่สำคัญเลยก็คือ
การสร้างพันธมิตรทางภพภูมินั่นหละ.....
ความสามารถต่างๆมักจะค่อยๆเกิดขึ้นมาเอง
โดยที่ไม่ต้องมานั่งเกร๊งกล้ามตะรูดให้เมื่อยมากมาย
เนื่องจากอุบายที่สร้างให้จิตค่อยๆคุ้นเคย
กับการเข้าถึงต้นกระแสที่ดีๆ อยู่เรื่อยๆ บ่อยๆ
สม่ำเสมอ เพื่อเป็นการค่อยๆสร้างค่อยๆปรับ
ภูมิต้านทานทางจิตและทางกายของบุคคลนั้นๆ
ไปในตัว....ดังนั้นในระหว่างทางนี้
ก็อาจจะได้เกี่ยวข้อง กับผู้ที่มีความชำนาญ
ในแขนงต่างๆ เข้ามาดลจิตดลใจ
ให้เราได้ผ่าน กรรมฐานพิเศษต่างๆ
ผ่านขั้นตอนการปฏิบัติต่างๆได้อย่างสิวๆ
ก็เป็นได้.....

จิตไปได้ตามวงสมาธิของเราเอง
วงสมาธิมาจากการระลึกถึงภูมิไหนได้นั่นหละ.....
ระลึกแล้วก็ตามด้วยการอุทิศส่วนกุศลนั้นหละ
จิตเราถึงจะมีความสามารถไปถึงในขอบของ
วงสมาธินั่นได้เอง.....

อุบายในการเข้าถึงต้นกระแสที่ดี...มีมากมาย
ง่ายสุดใช้วัตถุเป็นเครื่องระลึกนั่นหละ...
เพียงแต่ว่า ในอนาคข้างหน้านั้น....

เราจะพัฒนาไปให้ถึง การเข้าถึงได้โดยธรรมชาติ
ของตัวจิตเอง และเป็นไปตามธรรมชาติอัตโนมัติ
ของมันเอง ทุกครั้ง ทุกที่ ทุกเวลา ทุกสถานการณ์
ทุกเหตุการณ์ ภายในเวลาเสี้ยววินาทีนั่นเอง
ในทุกๆครั้งที่เราทำการระลึกถึงนั่นเอง


แล้วก็ต้องมาต่อทางด้านปัญญาทางธรรม
แล้วไปต่อทางปัญญาญานเพื่อให้จิตมัน
เป็นธรรมชาติของมันเองในการเข้าถึงได้ปกติ
ในลำดับต่อมา ....

ปล.เริ่มต้นด้วยหลักวินาทีกันทั้งนั่นหละ....
หมายถึงธรรมชาติของมันเอง....
ที่ไม่ใช่กระทำหรือมีตัวนำให้เข้าถึง.......

ทำต่อไป มันมีขั้นมีตอนการพัฒนาตามลำดับ
ของมันอยู่...บางเรื่องไม่ควรเล่าให้ฟังก่อน
เด่วจะเก็บเป็นสัญญาไว้ในจิต...
ให้ค่อยๆพบค่อยๆเจอไปในระหว่างทางจะดี

แต่จำไว้ว่า เครรพนับถือ แต่ไม่ใช่ยึดถือ
และอย่ายึดทุกๆกริยาในระหว่างเป็นอันขาด
ไม่งั้น มันจะขวาง การคลายตัวเองได้
ตามธรรมชาติของจิตเราเอง หรือการเข้าถึง
โดยธรรมชาติของจิตเราเองในอนาคต
ได้อย่างคาดไม่ถึง พุดง่ายๆทำให้ช้า..นั่นหละ....

ปล. แค่เพียงแต่เล่าให้ฟัง