"ประโยชน์ของการ อบรมใจ" (หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี)

.
"ประโยชน์ของการ อบรมใจ"

" .. ภาวนาไม่ใช่การได้ เป็นการทิ้ง ทิ้งของไม่ดี ชำระของไม่ดีที่มันติดอยู่ที่ใจของเราแต่เราไม่ทราบ ถ้าไม่
ค้นหาก็ไม่ทราบและไม่ทราบจะเอาไปทิ้งที่ไหนด้วย นี่คือการภาวนา

ที่นี่เรายังไม่เคยเห็นใจ เราจึงมาฝึกหัดทำใจให้สงบให้มันนิ่งจึงจะเห็น คนเราวุ่นวายเดือดร้อนเพราะใจไม่
สงบ ถ้าสงบแล้วไม่วุ่นวายไม่เป็นทุกข์ คนเป็นทุกข์กลุ้มใจเพราะคิดมาก ยึดโน่น ยึดนี่ ถือโน่น ถือนี่ นั่นเป็น
ของไม่ดี

เรามาสำรวมใจ จับเอาตัวใจให้มันได้ ใจเป็นของไม่มีตัวเป็นนามธรรม เราจะเอาสติ คือผู้ระลึกได้เป็นตัว
ระลึก เมื่อระลึกตรงไหนใจก็อยู่ตรงนั้น เช่นระลึกพุทโธที่กลางอกของเราก็ตาม หรือจะระลึกพุทโธเอาไว้
ตามลมหายใจเข้า-ออกก็ตาม ทำความรู้สึกเอาไว้เฉพาะตรงจุดที่เราตั้งไว้ตรงนั้น คอยระวังรักษาให้อยู่ในที่
เดียว นี่เรียกว่าการฝึกอบรมใจให้มาอยู่ในที่เดียวกันเสียก่อนเป็นเบื้องต้น

การจะให้ใจอยู่มันยากเหมือนกัน ใจมันวิ่งว่อน วุ่นวายสารพัด เลยขี้เกียจรำคาญว่ามันยุ่งมากเหลือเกิน
ที่แท้มันไม่มาก เราไม่เคยรวมเข้ามาเลยไม่เห็น ปล่อยให้ของกระจายทั่วบ้านทั่วเมืองจะไปเห็นอะไร
คราวนี้ดึงมารวมเข้าอยู่ที่เดียวเลยเห็นเป็นของมาก

ความจริงมันมากยิ่งกว่าที่เห็นขณะนั่งภาวนานั้นอีก แต่เราไม่ได้อบรมใจเลยไม่ทราบ นี่แหละประโยชน์ของ
การอบรมใจ หรือการนั่งภาวนา หัดรวมใจให้เห็นของไม่ดี คือใจมันวุ่นวายส่งส่ายไปแล้วไม่ได้รับความสุข
เราวุ่นวายมานานแสนนานแล้วมันก็ไม่เป็นสุขอะไร

พระพุทธเจ้าทรงสอนให้ทำใจให้สงบจะเกิดความสุข มันจะเป็นสุขอย่างไร จะสุขขนาดไหน เอามาเทียบกัน
ดูที่หลัง .. "

คุณค่าและประโยชน์ ของพระพุทธศาสนา
หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี