ปลงสังขารในงาน

<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=body vAlign=baseline align=left><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 align=center border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width=330 border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle width=330> </TD></TR><TR><TD class=Image vAlign=baseline align=left>ทำความสะอาดศพโดยใช้แปรงหรือผ้าขัดถูเบาๆพอให้สะอาด</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR><TR><TD vAlign=top align=middle height=5></TD></TR></TBODY></TABLE> ตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย นับตั้งแต่วินาทีแรกที่มนุษย์ลืมตาขึ้นมาบนผืนแผ่นดินไทย ก็ถือได้ว่าคนผู้นั้นมีสิทธิเสรีภาพเท่าเทียมกันกับประชากรทั้งหมดทั่วประเทศ ครั้นจวบจนเมื่อสิ้นหายใจหรือตายไป สิทธิต่างๆที่พึงมีเมื่อตอนยังมีลมหายใจก็มลายสิ้นไปด้วย

จากที่เคยมีตัวตนบนโลกใบนี้ตอนมีชีวิตอยู่ แต่ว่าเมื่อตายไปก็กลับกลายเป็นไร้สิทธิ์ ไร้เสียงและบางคนถึงกับไร้ค่าหากตอนมีชีวิตอยู่ไม่ได้ทำความดีไว้ให้คนรุ่นหลังได้จดจำ เหลือเพียงร่างที่ไร้วิญญาณรอวันย่อยสลายกลายเป็นผงธุลี

</TD></TR><TR><TD class=body vAlign=baseline align=left><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 align=left border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width=250 border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle width=250> </TD></TR><TR><TD class=Image vAlign=baseline align=left>สวมเสื้อผ้า ปะแป้งศพ บริจาคเงิน ก่อนปิดป่าช้า</TD></TR></TBODY></TABLE></TD><TD width=5></TD></TR><TR><TD vAlign=top align=middle height=5></TD></TR></TBODY></TABLE> แต่ก็มีอีกหลายชีวิตที่โชคดีเพราะมีลูกหลานและคนที่อยู่เบื้องหลังคอยทำพิธีศพให้หลังความตาย โดยมุ่งหวังจะให้ดวงวิญญาณของผู้ตายไปสู่สุคติในภพในภูมิที่ดี แต่สำหรับบางศพไม่มีแม้แต่ญาติพี่น้องมาเหลียวแล ต้องตายไปอย่างลำพังและอยู่อย่างโดดเดี่ยวในหลุมศพ ไม่มีแม้แต่เสียงพระสวดส่งดวงวิญญาณหรือผลบุญที่ญาติทำบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้

จะเกิดอะไรขึ้น หากมีคนกลุ่มหนึ่งที่ไม่ใช่ญาติพี่น้อง ไม่ใช่คนเคยรู้จักมักคุ้นหรืออาจจะไม่เคยเห็นหน้าค่าตาคนตายมาก่อน แต่พวกเขาเหล่านั้นกลับร่วมแรงร่วมใจกัน ด้วยจิตศรัทธาอันแรงกล้าที่จะช่วยเหลือดวงวิญญาณเหล่านั้นให้เดินทางทางไปสู่สุคติในภพหน้า อย่างหมดห่วง....

</TD></TR><TR><TD class=body vAlign=baseline align=left><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 align=center border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width=300 border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle width=300> </TD></TR><TR><TD class=Image vAlign=baseline align=left>ผสมผสานความเป็นจีน-ไทยในพิธีล้างป่าช้า</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR><TR><TD vAlign=top align=middle height=5></TD></TR></TBODY></TABLE> ไตฮงกง องค์ริเริ่มเก็บศพ

นานมาแล้วที่ดินแดนอันไกลโพ้นหลังกำแพงเมืองจีน มีตำนานเล่ากันมาว่าครั้งหนึ่งเมืองจีนได้เกิดน้ำท่วมและโรคระบาด ทำให้ชาวบ้านจำนวนมากล้มตายเกลื่อนกลาด แต่มีพระภิกษุรูปหนึ่งนามว่าไตฮงกง ท่านไม่รังเกียจศพเหล่าได้ ได้เกณฑ์ญาติโยมที่ยังมีชีวิตอยู่ ออกตระเวนเก็บศพมาทำประกอบพิธีให้ ทำให้คนที่สืบทอดมารุ่นหลังนับถือจริยธรรมของท่านที่ดีงาม คือเรื่องของการเก็บศพ จนทำให้เกิดพิธีล้างป่าช้าเพื่อทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้กับศพที่ไม่มีญาติ เพื่อให้ไปสู่สุคติ

ต่อมาเมื่อชาวจีนได้เดินทางข้ามน้ำข้ามทะเลเข้ามายังสยามประเทศ ก็ได้นำเอาความเชื่อเหล่านั้นติดตัวมาด้วย จึงได้ก่อตั้งเป็นสมาคมและมูลนิธิต่างๆที่ไม่แสวงหากำไร อาทิ มูลนิธิปอเต็กตึ้ง ที่นับถือเทพเจ้าไตฮงกง หรืออย่างเช่น