ปาฏิหาริย์กรมหลวงชุมพรเขตรอุดมศักดิ์

คาถาบูชากรมหลวงชุมพรครับตั้งนะโม 3จบโอมชุมพรจุติ อิทธิกะระนัง สุโขนะโมพุทธายะ นะมะพะจะพะกะมะอะอุ กล่าว 3,5,7,9 จบ

 

พระคาถาหลวงปู่ศุข พระอาจารย์เสด็จเตี่ย
"สัทถาเทวมนุสสานัง พุทโธภควาติ"

 

<TABLE class=tborder id=post277194 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR vAlign=top><TD class=alt2 width=175>Pattana<SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_277194", true); </SCRIPT>
สมาชิก



เข้ามาครั้งสุดท้ายเมื่อ: เมื่อวานนี้ 08:18 PM
วันที่สมัคร: Sep 2005
อายุ: 39
ข้อความ: 177 <!-- Start Post Thank You Hack -->
Thanks: 2,050
Thanked 1,249 Times in 161 Posts <!-- End Post Thank You Hack -->
พลังการให้คะแนน: 179


</TD><TD class=alt1 id=td_post_277194><!-- icon and title -->เหรียญกรมหลวงชุมพรและหลวงปู้ศุข
<HR style="COLOR: #ffffff" SIZE=1><!-- / icon and title --><!-- message -->ขอเชิญเช่าบูชาเหรียญกรมหลวงชุมพร ด้านหลังหลวงปู่ศุข เพื่อนำรายได้สร้างหอฉันวัดหัวกรูด ซึ่งยังขาดปัจจัยอยู่เป็นจำนวนมาก


เหรียญทองแดง 100 บาท




เหรียญกรมเล็ก 3 กษัตรต์ 300 บาท




เหรียญทรงแสตมป์และอาร์ม 500 บาท



โดยสามารถโอนเงินเข้าบัญชี

พระอธิการสมหวัง ฐิตจิตโต
ธนาคาร ไทยทธนาคาร สาขาชุมพร
เลขที่บัญชี 414-1-03151-0
ประเภทบัญชี ฝากประจำ 3 เดือน

เมื่อโอนเงินให้นำหลักฐานการโอนเงินมาโพสลงในนี้
พร้อมชื่อและที่อยู่ หรือโทรบอกกระผมที่ 01-8921353
เพื่อที่กระผมจะได้ส่งเหรียญกรมหลวงฯให้ท่านต่อไป

หรือโทรสอบถามรายละเอียดได้ที่
พระอธิการสมหวัง ฐิตจิตโต
โทร 077-521830 หรือ 06-272 2160
<!-- / message --><!-- attachments --><FIELDSET class=fieldset><LEGEND>รูปขนาดเล็ก</LEGEND>
</FIELDSET>
</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

<TABLE class=tborder id=post290889 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR vAlign=top><TD class=alt2 width=175>เม้าตาอิน<SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_290889", true); </SCRIPT>
สมาชิก



เข้ามาครั้งสุดท้ายเมื่อ: วันนี้ 06:19 AM
วันที่สมัคร: Jun 2006
ข้อความ: 134 <!-- Start Post Thank You Hack -->
Thanks: 586
Thanked 455 Times in 84 Posts <!-- End Post Thank You Hack -->
พลังการให้คะแนน: 61


</TD><TD class=alt1 id=td_post_290889><!-- message -->เมื่อวานนี้ ผมได้มอบภาพขนาด 8*10 นิ้ว
เป็นภาพชุดในหลวงครองราชย์ 60 ปี
4 แบบ แบบละ 200 ใบ
ให้พี่ตุ๊นำไปแจกแก่ผู้ที่เดินทางไปลงนามถวายพระพร
พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ที่ โรงพยาบาลศิริราช
ในวันนี้(3/8/49)

พี่ตุ๊ไปศิริราช ตั้งแต่ตีสาม
รอจนถึง 10.00 น. จึงนำพระรูปออกมาแจก
ปรากฏว่าไม่พอแจก
ผมรู้จากการโทรศัพท์มาแจ้งข่าวของพี่ตุ๊
เมื่อตอนบ่าย 2 โมง
ผมถามไปว่า แล้วพี่จะกลับบ้านหรือยัง
ได้รับคำตอบว่า คงกลับ2-3 ทุ่ม
ผมถามว่า แล้วพี่ยังต้องการแจกพระรูปอีกไหม
พี่ตุ๊ตอบว่า ยังมีแรงแจกอยู่
ถ้างั้นพี่รออยู่ที่นั่น ผมจะนำพระรูปไปให้พี่แจก อีก 1,000 ใบ
ไปถึงก็ให้พี่ตุ๊เป็นคนแจก แต่ผู้เดียว
ส่วนผมยืนสังเกตุการณ์ และรู้สึกปิติ อยู่ข้างๆ
คนเข้าแถวกันยาวเหยียดบริเวณพระอนุสาวรีย์พระราชบิดา
ยาวเป็นร้อยคน แล้วก็สมทบเข้ามาเรื่อยๆ

ประมาณ 16.00 น พระรูปใกล้จะหมด
คนก็ยังยืนต่อแถวรอรับรูปอยู่เป็นร้อย
ผมบอกว่าพี่ แจกให้หมด เดี๋ยวผมกลับไปเอาพระรูปมาให้แจกเพิ่มอีก
ประมาณ 2,000 ใบ
ผมมาถึงศิริราช หนที่สอง เวลา 16.45 น.
รูปที่แจกเมื่อบ่ายสองโมง หมดเกลี้ยงแล้ว

พี่ตุ๊บอกว่า ของที่มาใหม่เอาไว้แจกรอบ 2 ทุ่ม ดีกว่า
เพราะตอนนี้ ใกล้เวลาเสด็จแล้ว
ผมจึงฝากพระรูปไว้ที่พี่ตุ๊ แล้วเดินทางกลับ
ขณะที่พิมพ์เล่าเรื่องอยู่นี้
คิดว่าคงกำลังแจกพระรูปกันอีกยก

เห็นแล้วรู้สึกมีความสุขมากๆ
ทุกคนรักในหลวง
เมื่อรับพระรูปแล้วต่างก็ชื่นชมและถือไว้อย่างเทอดทูน
ขอให้ทุกท่านร่วมโมทนาในกุศลครั้งนี้ด้วยกันนะครับ
สาธุ..........สวัสดีครับ
</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

<TABLE class=tborder id=post291586 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR><TD class=thead id=currentPost style="FONT-WEIGHT: normal"><!-- status icon and date --> วันนี้, 06:56 AM <!-- / status icon and date --></TD><TD class=thead style="FONT-WEIGHT: normal" align=right> #1 </TD></TR><TR vAlign=top><TD class=alt2 width=175>rinnn<SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_291586", true); </SCRIPT>
สมาชิก
สมาชิกยอดนิยม



เข้ามาครั้งสุดท้ายเมื่อ: วันนี้ 07:05 AM
วันที่สมัคร: Nov 2005
ข้อความ: 3,987 <!-- Start Post Thank You Hack -->
Thanks: 1,512
Thanked 3,535 Times in 1,489 Posts <!-- End Post Thank You Hack -->
พลังการให้คะแนน: 762


</TD><TD class=alt1 id=td_post_291586><!-- icon and title -->กรมหลวงชุมพรฯ พบ หลวงพ่อเงิน วัดบางคลาน
<HR style="COLOR: #ffffff" SIZE=1><!-- / icon and title --><!-- message --><CENTER>กรมหลวงชุมพรฯ พบ หลวงพ่อเงิน วัดบางคลาน </CENTER>
<!--detail--><!--images--><!--images-->กรมหลวงชุมพร พบ หลวงพ่อเงิน



จากกระทู้ในหัวข้อ บทความสาระน่ารู้ เวป uamulet.com โพสท์โดย คุณ Pan เมื่อ 30/5/2546

http://www.uamulet.com/articleAmulet...tail.asp?qid=2

ผมได้มาจากในเวป ของหนังสือพิมพ์ คมชัดลึก ถ้าใครรับหนังสือพิมพ์ประจำก็คงได้อ่านกันแล้ว ที่นำมาลงเพราะเห็นว่าเขียนบรรยายรายละเอียดได้แบบที่ไม่เคยอ่านมาก่อน น่าสนใจดีคับ อ่านแล้วมันส์ดี ทำให้รู้ว่าความศักดิ์สิทธ์ของหลวงพ่อเงินนั้นสุดบรรยายจริงๆ สำหรับพี่ๆเพื่อนๆที่ไม่ได้อ่านก็สามารถอ่านได้ หรือ เข้าไปที่ http://www.komchadluek.com/ komchadluek /phra /2003 /may /2802.php ก็ได้เหมือนกันคับ

จากคุณ Pan [ 30/5/2546 - 23:03:00 ]


พลเรือเอก พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์ เกียรติคุณของพระองค์ท่านไพศาลขนาดไหน เห็นจะไม่ต้องบรรยายความ พระอาจารย์ของพระองค์ยิ่งยงขนาดไหนก็เห็นจะไม่ต้องพรรณนาอีกเหมือนกัน แต่ก็อดที่จะกล่าวถึงมิได้ พระเกจิอาจารย์องค์สำคัญๆ ในอดีตนั้น ล้วนแล้วแต่ได้เคยมีความสัมพันธ์กับพระองค์ทั้งสิ้น เป็นต้นว่า หลวงปู่ศุข วัดปากคลองมะขามเฒ่า จ.ชัยนาท หลวงพ่อกลั่น วัดพระญาติฯ จ.พระนครศรีอยุธยา หลวงปู่ยิ้ม วัดหนองบัว จ.กาญจนบุรี หลวงพ่อพริ้ง วัดบางปะกอก ธนบุรี และยังมีอีกหลายองค์ที่เสด็จ ในกรมได้เสด็จไป ทรงพบและร่ำเรียน ทางเวทมนตร์คาถา และไสยเวทย์ด้วย

แต่โอกาสนี้จะขอกล่าวถึง "เมื่อเสด็จกรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์ เสด็จไป ทรงพบกับหลวงพ่อเงิน บางคลาน โพธิ์ทะเล จ.พิจิตร" ตามบันทึกความด้วยสมองของผู้ตามเสด็จไปในครั้งนั้น คือคนสนิทของพระองค์ที่มีชื่อว่า "นายหลิ่ม"

ครั้นเมื่อ...กรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์ เสด็จไปยังวัดปากคลองมะขามเฒ่า ชัยนาท อยู่เสมอๆ ด้วยความศรัทธามั่นต่อหลวงพ่อศุข เกจิอาจารย์ ผู้ปราดเปรื่องเรื่องเวทมนตร์คาถาอาคมนั้น พระองค์ได้พบกับความมหัศจรรย์ทางพุทธเวทย์เป็นที่ประจักษ์แก่สายตานับครั้งไม่ถ้วน จึงยกให้หลวงพ่อศุข เป็นอาจารย์ของพระองค์ ได้รับการถ่ายทอดวิชานานัปการ อันประมาณมิได้จากหลวงพ่อเป็นถ้วนทั่ว ฝึกฝนจนเกิดความชำนาญ มีปรีชาสามารถ ปรากฏตามเรื่องราวของพระองค์กับหลวงพ่อศุข ดังที่ได้เคยมีผู้รจนาไว้จำนวนมาก เป็นที่ทราบความกันดีแล้วๆ นั้น จึงมิขอกล่าวถึงอีก แต่จะกล่าวถึงครั้งหนึ่งที่หลวงพ่อศุขได้ทูลเสด็จในกรมมีความว่า

"ถ้าจะดูของดีๆ แปลกๆ นอกเหนือจากของฉันแล้ว ก็เห็นจะมีเกลอกันกับฉันอีกองค์หนึ่ง เคยศึกษามาจากอาจารย์เดียวกัน คือท่านเงิน อยู่บางคลาน โพธิ์ทะเล เมืองพิจิตร หากจะไปหาก็จงบอกว่า ฉันแนะทางมาเถิด"

เมื่อเสด็จในกรมได้ทราบดังนั้นแล้ว จึงมีความปรารถนาอย่างยิ่งที่จะเดินทางไปยังเมืองพิจิตร เพราะพระองค์ชอบ ในการแสวงหาบรรดาเกจิอาจารย์ผู้ทรงวิทยาอาคมขลังอยู่เป็นทุนแล้ว และเมื่อสบโอกาสอันเหมาะควรแล้ว จึงได้ชวนกันกับนายหลิ่มคนสนิท เดินทางไปเมืองพิจิตรทันที

พิจิตร สมัยนั้นเส้นทางไม่สะดวกเหมือนสมัยนี้ พิจิตรเป็นเพียงเมืองเล็กๆ เมืองหนึ่ง ซึ่งรายรอบไปด้วยป่าทึบโดยทั่วไป ระยะทางจากเมือง ไปยังหมู่บ้านรอบๆ พิจิตร กางกั้นด้วยป่าทึบบ้างป่าโปร่งบ้าง ห้วยละหานลำธารคุ้งคดเลาะลัดอยู่ทั่วๆ ไป การเดินทางจึงลำบาก ส่วนใหญ่นิยมใช้ช้างเดินทางเป็นหลัก เพราะจะต้องอาศัยความแข็งแกร่งของช้างเท่านั้น ที่จะผ่านไพรแบบนั้นไปได้

โพธิ์ทะเล เป็นตำบลที่ห่างเมืองพิจิตรไปทางทิศใต้ใกล้เขตชุมแสง นครสวรรค์ จึงถูกปกคลุมไปด้วยป่าไม้เป็นส่วนใหญ่ สำหรับ บางคลาน อันเป็นที่ตั้งของวัดบางคลานก็เป็นเพียงหมู่บ้านเล็กๆ ริมแม่น้ำยม ชิดเขตชุมแสง ซึ่งเต็มไปด้วยป่าโปร่งพันธุ์ใหญ่ๆ เกือบทั้งสิ้น รายรอบไว้ทุกด้าน

เสด็จในกรมฯ กับคนสนิทคือ นายหลิ่ม ใช้ช้างเป็นพาหนะเดินทางจากเมืองนครสวรรค์ ขึ้นไปในฤดูแล้งของปีหนึ่ง ผ่านออกไปทางป่าทึบเมืองชุมแสง ลัดเลาะไปปากเกยชัยแหล่งชุกชุมด้วยจระเข้ ป่าเปลี่ยว เข้าเขตป่าลึกของชุมแสง

ขณะที่กำลังเดินทางอยู่ วันหนึ่งตอนพระอาทิตย์กำลังพลบค่ำ และถึงเวลาพักช้าง เสด็จกรมหลวงฯ และนายหลิ่มได้ทำเลค้างแรมได้แล้วจึงเตรียมจะจัดทำอาหารนั้นเอง

ก็ปรากฏร่างชายแก่ในชุดห่มขาว แต่คล่ำไปด้วย ความเก่าและขาดวิ่น หนวดเครายาวรุงรังนั่งสงบนิ่ง อยู่ในซุ้มไม้ใกล้กันนั้น

ดวงตาหลับสนิท ริมฝีปากขมุบขมิบ บริกรรมพระเวทอยู่ตลอดเวลา เสด็จในกรม จึงตรงเข้าไปหา พร้อมกับนายหลิ่มคนสนิท ทันทีที่เดินเข้าไปใกล้ซุ้มไม้ อันร่มครึ้มนั้นชายแก่ก็ลืมตาขึ้น

เสด็จในกรม ทราบได้ดีว่าเป็นผู้ทรงศีล จึงทำความเคารพและ ถามว่าเป็นใคร ก็ได้รับคำตอบว่าชื่อ เหมือน เที่ยวหาความสงบอยู่ตามป่าเขตนี้ เพื่อบำเพ็ญสมาธิ หลบหนีจากผู้คนหาความวิเวกอยู่ตามลำพัง

หลังจากสนทนากันจนเป็นที่พอใจแล้ว นายหลิ่ม จึงชวนเสด็จในกรมให้กลับไปจัดการเรื่องที่พักและอาหารเสียก่อน สักครู่ เสด็จในกรมได้หันไปมองทางชายแก่นั้น น่าประหลาดใจ ไม่พบชายแก่ชื่อเหมือนคนนั้นเสียแล้ว จึงให้นายหลิ่มเดินตามหาในละแวกนั้นก็ไม่พบ เป็นที่แปลกมากในเวลาเพียงไม่นานนักที่ชายแก่ขนาดนั้น จะหลบเร้นหายไปได้อย่างรวดเร็ว นับเป็นเรื่องปาฏิหาริย์โดยแท้

ลัดเลาะตามไพรทึบ จนถึงชายฝั่งแม่น้ำยม คนนำทางพาเลียบชายฝั่งแม่น้ำยมขึ้นไปทางเหนือ ฤดูแล้งน้ำในแม่น้ำยมขอดแห้ง สักครู่ก็พบวัดเก่าแก่อยู่ฝั่งตรงข้าม คนนำทางบอกว่า นั่นคือ วัดบางคลาน ที่ต้องการมาพบ หลวงพ่อเงิน

เสด็จในกรมหลวงชุมพรฯ ได้ข้ามแม่น้ำยม ซึ่งมีน้ำไม่มากนัก ช้างเดินข้ามสบาย สอบถามหา หลวงพ่อเงิน ได้ความว่า ออกป่าไปได้สองวันแล้ว ไม่ทราบว่าจะกลับมาเมื่อใด บางทีก็เป็นเวลาหนึ่งเดือนเต็มๆ บางทีก็เจ็ดวัน พระในวัดรูปหนึ่งได้บอกกับเสด็จในกรมว่า ก่อนหน้าที่หลวงพ่อเงินจะออกไปป่าได้พูดเปรยขึ้นกับพระหลายรูปว่า

"อีกสองวันจะมีคนดี เขามาหาฉัน เห็นทีจะอยู่ไม่ได้แน่ ต้องออกป่าสักพัก" แล้วท่านก็ออกป่าในเย็นวันนั้น

เสด็จในกรมทรงแปลกพระทัยมาก ครั้นจะคอยอยู่ก็เกรงว่าจะไม่พบ และไม่ทราบว่านานเท่าใดหลวงพ่อจึงจะออกจากป่า จึงตัดสินพระทัยคอยอยู่สองคืน แล้วจึงกลับไปยังนครสวรรค์

ขณะเดินมาถึงกลางทาง ได้พบกับชายแก่ที่ชื่อเหมือนอีก เสด็จในกรมอยู่บนหลังช้างได้เห็น ชายแก่ผู้นั้นเดินอยู่กลางทุ่งหญ้าไกลๆ จำได้ถนัด เพราะหลังคุ้มและใส่ชุดขาวเก่าคร่ำคร่าขาดวิ่น จึงเร่งช้างให้เข้าไปใกล้โดยเร็ว และทันใดนั้นเอง ชายแก่ก็ลับหายไปในทุ่งหญ้าอย่างรวดเร็ว ถึงแม้เสด็จในกรมจะนั่งช้าง เดินหาจนทั่วบริเวณก็หาพบไม่ ได้ทอดพระทัยและตรัสกับนายหลิ่มว่า เป็นเรื่องแปลกเหลือเกิน มาพิจิตรคราวนี้ต้องการ พบใครก็ไม่พบ

เสด็จในกรมพักอยู่ที่นครสวรรค์ได้ ๑๐ วัน ตั้งใจจะกลับกรุงเทพฯ แต่ลังเลพระทัย จึงชวนนายหลิ่มว่า ลองขึ้นไปพิจิตรใหม่อีกครั้ง ก่อนออกเดินทางเสด็จในกรมให้นายหลิ่มหาซื้อ เสื้อคอจีนหนึ่งตัว ไม้คานหนึ่งอัน กางเกงจีนหนึ่งตัว สาแหรกและเข่งสองชุด หมวกกุ้ยเล้ยหนึ่งใบ แล้วจึงออกเดินทางด้วยช้างกับคนนำทาง ตรงไป วัดบางคลาน อีกครั้งหนึ่ง

ระหว่างทางได้ไปพบ จระเข้เผือกขนาดใหญ่ นอนขวางลำน้ำอยู่ที่ปากเกยชัย เสด็จในกรมให้นายหลิ่มเอาขันตักน้ำมาทำน้ำมนต์ แล้วทรงปลุกเสกร่ายพระเวทย์บริกรรมทำน้ำมนต์อยู่เป็นเวลานาน แล้วเทน้ำมนต์ลงไปในน้ำ ซึ่งจระเข้นอนขวางทางอยู่ ทันทีที่น้ำมนต์เทออกจากขัน กระทบผิวน้ำ จระเข้เผือก ที่นอนสงบนิ่งอยู่ ก็ฟาดหางไปมา แล้วดำน้ำหายไปทันที เหลือแต่พรายน้ำวนเป็นวงกลมอยู่เบื้องหน้าเสด็จในกรม

จากนั้นเสด็จในกรม จึงได้เดินทางต่อไป จนลุถึงริมฝั่งแม่น้ำยม ขณะนั่งพักช้างปล่อยช้างกินหญ้ากินน้ำอยู่นั่นเอง ก็เหลือบไปที่โคนต้นไม้ใหญ่ ใกล้กันนั้นเห็นชายแก่ชื่อเหมือนที่พบกันครั้งก่อนนั่งหลับตาสงบนิ่งอยู่ เสด็จในกรมจึงรีบตรงเข้าไปแสดงความเคารพ

ผู้เฒ่าเหมือนลืมตาขึ้น แล้วบอกว่า "พรุ่งนี้เข้าไปหาท่านจึงจะพบ"

เสด็จในกรมนั่งฟังโดยไม่ได้กล่าวอะไร ผู้เฒ่าเหมือนก็เอ่ยขึ้นอีกว่า "หลวงพ่อท่านไม่ชอบเจ้าชอบนาย"

เสด็จในกรมนั่งเงียบฟังเฉยอยู่ ผู้เฒ่าเหมือนได้ล้วงลงไปในย่าม แล้วหยิบแหวนทองเหลืองออกมาจากย่าม แล้วส่งให้เสด็จในกรมแล้วพูดว่า

"เก็บไว้ให้จงดี ฉันทำเตรียมไว้แต่ครั้งก่อน แต่ยังเป็นยามไม่เหมาะ จึงให้ไม่ได้"

เสด็จในกรมรับแหวนจากมือผู้เฒ่า แล้วก้มลงพิจารณาแหวนนั้น เป็นแหวนทองเหลืองอมดำออกสีคล้ำๆ ตรงกลางแหวนมีเหล็กแร่สีดำ เป็นมันฝังอยู่เม็ดเล็กๆ หนึ่งเม็ด แล้วมีอักขระขอมลงด้วยเหล็กจารรอบๆ วง เสด็จในกรมตรัสว่า คงจะเป็น เหล็กไหล แล้วเงยหน้าขึ้นไปมองทางผู้เฒ่าเหมือน ปาฏิหาริย์ ผู้เฒ่าเหมือนหายไปจากตรงนั้นแล้ว รวดเร็วอย่างไม่คาดฝัน เสด็จในกรมถึงกับอุทานออกมา แล้วหันมามองทางนายหลิ่ม ซึ่งนั่งอ้าปากค้างอยู่

เลียบฝั่งแม่น้ำยม อันแห้งขอดขึ้นไปทางเหนือเหมือนครั้งที่แล้ว มุ่งหน้าตรงเข้า วัดบางคลาน ทันที พบพระอยู่หน้าวัด เสด็จในกรมถามว่า หลวงพ่ออยู่หรือเปล่า ก็ได้รับคำตอบว่า อยู่ที่กุฏิพลางชี้มือไปที่กุฏิ เสด็จในกรมจึงมุ่งหน้าตรงไปที่กุฏิทันที แต่ก็พบกับความว่างเปล่า ไม่มีหลวงพ่อเงินบนกุฏิ ไม่มีหลวงพ่อเงินในบริเวณวัด พระเณรช่วยกันหาเป็นเวลานานก็ไม่พบหลวงพ่อ

เสด็จในกรมนั่งคอยอยู่ที่กุฏิ จนเย็นเห็นว่าไม่พบแน่ จึงสั่งคนนำทางและนายหลิ่มให้เดินทางกลับในวันนั้น ข้ามแม่น้ำยมมายังฝั่งชุมแสง พักแรมอยู่ในละเมาะไม้ใกล้ชายฝั่ง แล้วตรัสกับนายหลิ่มว่า "พรุ่งนี้เช้ากลับแน่ พักนครสวรรค์สักสองคืนแล้วเข้ากรุง"

เช้าวันรุ่งขึ้นในตอนสาย เสด็จในกรมถามหาสิ่งของที่ให้นายหลิ่มซื้อมาจากนครสวรรค์ เมื่อได้ของครบแล้ว บอกให้นายหลิ่มไปคอยที่ริมฝั่งแม่น้ำ แล้วเสด็จในกรมหายเข้าไปในป่าสักครู่ ก็ออกมาที่ริมฝั่งแม่น้ำยม ฝั่งตรงข้ามหน้าวัดในชุดชาวจีนหาบของสวมหมวกกุ้ยเล้ย บอกให้นายหลิ่มเดินตามหลังไปห่างๆ แล้วเสด็จข้ามแม่น้ำยม มุ่งไปยังวัดบางคลานทันที ถึงศาลาหน้าวัดเห็นพระแก่รูปร่างใหญ่โต ลักษณะท่าทางน่าจะเป็น หลวงพ่อเงิน นั่งหันหลังออกมาฝั่งที่ขึ้นไป ตัดสินพระทัยแน่นอนว่า ต้องเป็น หลวงพ่อเงิน แน่ จึงรีบวางหาบของแล้ววิ่งเข้าไปทางข้างหลัง เมื่อถึงจึงโอบมือรัดเอวเอาไว้แน่น พลางตรัสขึ้นด้วยเสียงอันดังว่า

"ได้หลวงพ่อแล้ว ได้หลวงพ่อแล้ว"

หลวงพ่อหันหน้ามามอง แล้วเอ่ยขึ้นด้วยเสียงอันดังเช่นกันว่า

"เสียท่าเขาแล้ว เสียท่าเขาเข้าแล้ว"

เสด็จในกรมก้มเข้ากราบหลวงพ่อเงิน พอเงยหน้าขึ้นมาหลวงพ่อเงินได้พูดว่า

"วันนี้เป็นยามดี ที่เราจะได้พบกับลูกศิษย์ท่านศุข นี่พยายามดีเหลือเกิน"

จากนั้นหลวงพ่อเงินได้เดินนำเสด็จในกรมขึ้นไปบนกุฏิ เมื่อถึงบนกุฏิได้นั่งสนทนาถามถึงทุกข์สุขของหลวงพ่อศุขว่าเป็นอย่างไรบ้าง อยู่พอสมควร หลวงพ่อเงินก็เอ่ยขึ้นกับเสด็จในกรมว่า

"คอยสักครู่เถอะ ฉันจะสรงน้ำก่อน"

หลวงพ่อเงินพูดแล้วลุกขึ้นจากที่นั่งเดินหายเข้าไปในกุฏิ เป็นเวลาไม่กี่อึดใจ ก็ปรากฏเสียงดัง "กริ๊ก กริ๊กๆๆ" ขึ้นที่กาน้ำซึ่งวางอยู่ข้างเสากลางกุฏิ ทั้งเสด็จในกรมและนายหลิ่มหันไปที่กาน้ำนั้นทันที เสียง "กริ๊ก กริ๊ก กริ๊ก" ยังดังอยู่ต่อไป ทำความแปลกใจให้เสด็จในกรมอย่างยิ่ง จึงอดทนต่อความสงสัยต่อไปไม่ได้ ตรงเข้าไปที่กาน้ำนั้นทันที พลางเปิดฝาออกดูว่ามีสิ่งใดอยู่ภายใน ทันทีที่เสด็จในกรมเปิดฝาออกก็ถึงกับพรึงเพริดพระทัยแทบไม่เชื่อสายตาตนเอง ร้องเรียกว่า

"ไอ้หลิ่มมาดูอะไรนี่ซิ" นายหลิ่มรีบตรงเข้าไปก้มมองดูในกา ถึงกับอ้าปากค้างพูดอะไรไม่ถูก เพราะว่าภาพที่ปรากฏในกาน้ำใบนั้นคือ

ร่างของหลวงพ่อเงินขนาดเล็กเท่าปลายนิ้วก้อย มือกำลังสรงน้ำถูเนื้อถูตัวอยู่อย่างขะมักเขม้น น้ำในกากระเพื่อมไปมา จนกระฉอกกระเด็นออกมานอกกาน้ำ

เสด็จในกรมค่อยๆ ปิดฝากาลงอย่างฉงนพระทัยเป็นอย่างยิ่ง พลางตรัสกับนายหลิ่มว่า

"ไม่เสียเที่ยวที่มาเมืองพิจิตร หลวงพ่อท่านพูดไว้ถูกทีเดียวว่า จะได้ดูของแปลกๆ นอกเหนือจากท่านก็ให้มาที่นี่"
</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

<TABLE class=tborder id=post298646 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR vAlign=top><TD class=alt2 width=175>คมกฤช<SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_298646", true); </SCRIPT>
สมาชิก



เข้ามาครั้งสุดท้ายเมื่อ: วันนี้ 07:35 AM
วันที่สมัคร: Oct 2005
ข้อความ: 231 <!-- Start Post Thank You Hack -->
Thanks: 0
Thanked 1,090 Times in 202 Posts <!-- End Post Thank You Hack -->
พลังการให้คะแนน: 143


</TD><TD class=alt1 id=td_post_298646><!-- icon and title -->โชว์หน่อยพึ่งได้มาเมื่อวาน
<HR style="COLOR: #ffffff" SIZE=1><!-- / icon and title --><!-- message -->..เป็นรูปหล่อ เส็จเตี่ย กรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์ พิธี ปากน้ำประแสปี 18 ครับ เห็นว่าเหมือนมีชีวิต เลยบูชาท่านมาไว้กับตัวครับ
<!-- / message --><!-- attachments --><FIELDSET class=fieldset><LEGEND>รูปขนาดเล็ก</LEGEND>






</FIELDSET>
<!-- / attachments --></TD></TR><TR><TD class=alt2> </TD><TD class=alt1 align=right><!-- controls --><!-- Start Post Thank You Hack --><!-- End Post Thank You Hack --></TD></TR></TBODY></TABLE>

 

<TABLE class=tborder id=post304830 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR vAlign=top><TD class=alt2 width=175>คมกฤช<SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_304830", true); </SCRIPT>
สมาชิก



เข้ามาครั้งสุดท้ายเมื่อ: วันนี้ 07:35 AM
วันที่สมัคร: Oct 2005
ข้อความ: 231 <!-- Start Post Thank You Hack -->
Thanks: 0
Thanked 1,090 Times in 202 Posts <!-- End Post Thank You Hack -->
พลังการให้คะแนน: 143


</TD><TD class=alt1 id=td_post_304830><!-- icon and title -->เมื่ออาจารย์มาอยู่กับศิษย์รัก
<HR style="COLOR: #ffffff" SIZE=1><!-- / icon and title --><!-- message -->....ดูกันเองนะครับ
<!-- / message --><!-- attachments --><FIELDSET class=fieldset><LEGEND>รูปขนาดเล็ก</LEGEND>






</FIELDSET>
</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

<CENTER>เตรียมพร้อมไว้ โดย.พระธรรมกิตติวงศ์ </CENTER>

ก่อนที่จะไปพบกับมรณะนั้น ท่านแนะนำให้เตรียมเสบียงให้พร้อมเข้าไว้เพื่อความไม่ประมาท

เหมือนคนที่เดินทางไกล เตรียมเสบียงสำหรับกินใช้กลางทางและตอนที่ถึงปลายทางแล้ว

<DD>เสบียงที่ท่านให้เตรียมนั้นก็คือบุญ
เพราะบุญเป็นสิ่งเดียวเท่านั้น ที่จะอำนวยความสุขความสบายให้แก่คนที่เดินทางไปสู่ปรโลกได้

นอกจากนี้แล้วเป็นไม่มี ทรัพย์สมบัติ ลูกเต้า คนที่รัก ยศศักดิ์ต่าง ๆ ที่มีอยู่ไม่อาจช่วยเหลือหรือติดตามไปได้เลย
อย่างดีก็มาส่งกันแค่ประตูเตาเผาเท่านั้นเอง
</DD>

 

รูปหล่อเหมือนทรงยืน ขนาด 5 ซม.และเหรียญสี่เหลี่ยม สร้างด้วยส่วนผสมปลอกกระสุนปืนนานๆชนิดที่ใช้ยิงต่อสู้กับข้าศึกด้านชายแดน สร้างที่วัดหลวงพ่ออี๋ สัตหีบ ชลบุรี ปี 2536 มีสมเด็จพระสังฆราชและสมเด็จพระเทพ เป็นประธาน เป็นรุ่นที่ดีมากทางมหาอุด ผมเองก็เชิญไว้ที่หน้ารถทั้งศิษย์และอาจารย์ หลวงพ่อเงินด้วย

 

<CENTER></CENTER>

[FONT=ms Sans Serif, Thonburi, DB ThaiTextFixed,Tahoma]<CENTER>ผู้พลาดบุญ โดย.พระธรรมกิตติวงศ์ </CENTER>

คนที่ไม่คิดทำบุญ หรือไม่อยากทำบุญต่างหากที่มัวคิดโน่นคิดนี่ มัวคิดเล็กคิดน้อยเกี่ยวกับเรื่องบุญแล้วก็ไม่ทำบุญ

หรือบางคนอยากทำบุญเหมือนกัน แต่มัวคิดมาก หรือคิดหยุมหยิมเกินไปจนพลาดโอกาสทำบุญไป

การทำบุญนั้นท่านสอนให้เลือกทำก็จริงแต่มิใช่เลือกจนกระทั่งไม่ได้ทำ ควรเลือกที่ดีที่สุดเท่าที่มีอยู่หรือเท่าที่จะหาได้

เหมือนที่ท่านสอนให้เลือกรับประทานอาหารที่มีประโยชน์ แต่เมื่อหาอย่างอย่างนั้นไม่ได้ แม้อาหารที่มีประโยชน์น้อยก็ต้องรับประทานไปเพื่อประทังชีวิต มิใช่ปล่อยให้อดจนถึงตายไป[/FONT]

 

<CENTER></CENTER>

[FONT=ms Sans Serif, Thonburi, DB ThaiTextFixed,Tahoma]<CENTER>คนแกนกลวง
โดยพระธรรมกิตติวงศ์ </CENTER>

หากใจอยู่ในสภาพที่กลวง ไม่ยึดมั่นถือมั่นอะไร ผ่านมาก็ผ่านไป ไม่ยินดียินร้ายมากนัก รู้เท่าทันว่าสิ่งต่าง ๆเหล่านั้นผ่านมาเพียงให้สัมผัสเท่านั้น ไม่ช้าก็ผ่านเลยไปผ่านแล้วก็ผ่านเลย

<DD>ใจที่มีลักษณะเช่นนี้ ก็เหมือนกับท่อระบายน้ำที่กลวง ไม่มีอะไรมาอุดตัน น้ำเน่าเสียและขยะมูลฝอยต่าง ๆ ก็จะไหลผ่านเลยไปได้โดยง่าย

<DD><DD>ใจที่คิดได้และรู้สึกอย่างนี้แหละ ที่ปริศนาธรรมเรียกว่า “แกนกลวง” ซึ่งก็คือใจที่ไม่มีอุปาทานนั่นเอง[/FONT]</DD>

 

ถ้าใครจะไปไหว้กรมหลวงชุมพรฯ ผมแนะนำให้ไปไหว้ที่ฐานทัพเรือสัตหีบ จ.ชลบุรีครับ จะมีอยู่ 2 ที่ ที่นึงอยู่ที่ริมหนองตะเคียน จะมีตำหนักอยู่และอนุสาวรีย์ของท่านอยู่ใกล้ๆกัน อีกที่นึงอยู่บนเขา(จำชื่อเขาไม่ได้) ตรงนั้นจะมีศาลของท่านอยู่ซึ่งมีความพิเศษอยู่อย่างนึงที่ที่อื่นไม่มี คือจะมีพระอัฐิของท่านอยู่ด้วยครับ

 

"กูกรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์"
ผู้เป็นโอรสของพระปิยะมหาราช ขอประกาศให้พวกมืงรับรู้ไว้ว่า
แผ่นดินสยามนี้ บรรพบุรุษได้เอาเลือด เอาเนื้อ เอาชีวิตเข้าแลกไว้
ไอ้อีมันผู้ใด คิดบังอาจทำลายแผ่นดิน ทำลายชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์
ฤๅ กระทำการทุจริตก่อให้เกิดความเดือดร้อนต่อส่วนรวม
จงหยุดการกระทำนั้นเสียโดยเร็ว
ก่อนที่กูจะสั่งทหารผลาญสิ้นทั้งโครต
ให้หมดเสนียดของแผ่นดินสยามอันเป็นที่รักของกู
ตราบใดที่คำว่า "อาภากร" ยังยืนหยัดอยู่ในโลก
กูจะรักษาผืนแผ่นดินสยามของกู
ลูกหลานทั้งหลาย แผ่นดินใดให้เรากำเนิดมา
แผ่นดินใดให้ที่ซุกหัวนอน ให้ความร่มเย็นเป็นสุข
มิให้อนาทรร้อนใจ จงซื่อสัตย์ต่อแผ่นดินนั้น.

(บันทึกนี้ถูกจารึกไว้ที่หัวเรือรบหลวงจำลอง ซึ่งประดิษฐานอยู่ที่ศาลของพระองค์ท่าน ณ หาดทรายรี จ.ชุมพร)

 

งานสัปดาห์วิทยาศาสตร์ทางจิตนานาชาติ
ประจำปี 2549 " 8-11 ธันวาคม 2549 "
ที่ วิทยาลัย จักรพงษ์ภูวนาถ ดินแดง กทม

ขอเชิญชวนทุกท่าน ถ้ามีเวลาไปให้ได้นะครับ
ปีที่แล้ว คนเยอะมาก สถานที่กว้างขวาง
จอดรถก็สะดวก
เป็นงานที่ชุมนุมของนักพลังจิต มากมาย
มีเวที บรรยายให้ความรู้เกี่ยวกับ
ความมหัศจรรย์ของจิต, มนุษย์ผู้มีพลังจิต พลังทิพย์
ได้ความรู้และสามารถนำไปฝึกหัดปฏิบัติด้วยตนเอง

ปีนี้ผมคงไปได้วันเดียว คือวันอาทิตย์ ที่ 10 ธ.ค. 49
นัดกับอาจารย์ตาที่ 3 ไว้แล้วครับ
แต่ไม่รู้จะแหวกผู้คนเข้าถึงอาจารย์ไหวไหม
เห็นคุณ midias จะไปช่วยอาจารย์อีกแรง
ก็คงพอบรรเทา เบาบางผู้คนไปได้บ้าง

สำหรับท่านที่ไม่เคยไปงานนี้มาก่อน
อย่าลังเล นะครับ
มีทีเด็ด อยู่ที่ อาจารย์เทพพนม
จะติดต่อสื่อจิต กับมนุษย์ต่างดาว
ให้นำยานมาปรากฏให้เห็นด้วย
และก็ไม่เคยผิดหวัง ได้เห็นกันสมใจครับ
<!-- / message --><!-- sig -->

 

ขออนุโมทนา สาธุครับ
อ่านแล้วรู้สึกดีมากครับ ทำให้นึกถึงพระมหากษัตริย์และบรรพบุรุษที่ได้เอาเลือด เอาเนื้อ เอาชีวิตเข้าแลกแผ่นดินไว้ให้คงอยู่จนถึงปัจจุบัน


.

 

การทำสมาธิ ทำเพื่อให้จิตสงบ หลีกเร้นจากความฟุ้งซ่าน และเป็นการเตรียมพลัง เหมือนเราชาร์ตแบตตอรี่ในเวลากลางคืนแล้ว พอตอนเช้าก็เอาไปใส่โทรศัพท์มือถือ ทำให้ใช้งานได้ไปตลอดวัน

การทำสมาธิ ไม่ได้นั่งเพื่อจะเห็นอะไร ไม่ได้นั่งเพื่อถอดจิตไปไหน แต่นั่งเพื่อให้ใจสงบ ให้สติกินข้าว สติจะได้มีแรง

หลวงพ่อชาบอกว่า “ นั่งสมาธิครึ่งชั่วโมง จะเย็นไปได้ 3 วัน “ เพราะฉะนั้น ถ้าเรานั่งทุกวันติดต่อกัน ก็จะเย็นไปเป็นปี ถ้าใครนั่งไม่ได้ ก็นั่ง 10 นาที จะเย็นไปได้ 1 วัน

ตอนนั่งสมาธิ เราจะรู้สึกว่ามีเรื่องหลายเรื่องมากกว่าตอนไม่ได้นั่ง เรื่องอะไรไม่รู้เข้ามาตีกันเต็มในหัว แต่แม้กระนั้นก็ให้ลองสังเกตดูว่า ในท่ามกลางความยุ่งเหยิงในสมองเป็นเวลา 10 นาทีนั้น ถ้าทำทุกวัน ยังจะปรากฏความเย็นได้ 1 วัน นอกเวลานั่งสมาธิได้ คือ มันยังให้ผลอยู่ได้เหมือนกัน ก็แปลกดี แต่จริง

ทำสมาธิโดยการนั่งสมาธิ

การนั่งสมาธิ มี 2 จุดประสงค์

1. นั่งสมาธิเพื่อให้จิตสงบ ได้พักจิตใจ นั่งโดยการดูลมหายใจ ตั้งจิตอยู่ที่รูจมูก สังเกตลมที่กระทบตอนเข้าและออก บางคนบริกรรมด้วย เมื่อจิตสงบ บางทีคำบริกรรมจะหายไป ก็ให้หายไป บางทีสงบจนลมหายใจละเอียดแผ่วเบา เหมือนไม่ได้หายใจ

การนั่งให้จิตสงบอย่างนี้ เรียกสมถะ ภาวนา

2. วิปัสสนา เป็นการดูจิตเพื่อเจริญปัญญา จิตจะเจริญของเขาเอง แล้วแต่เขาจะหยิบยกธรรมใดขึ้นมาพิจารณา โดยก่อนหน้านั้นผู้ปฏิบัติเพียงแต่เจริญสติสัมปชัญญะเท่านั้น แต่เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ต้องศึกษาถึงวิธีปฏิบัติที่ละเอียดมาก จึงจะถึงขั้นนี้ได้ หลักการดูจิตขอแนะนำให้ท่านผู้อ่าน ศึกษาจากหนังสือของหลวงปู่ดูลย์ อตุโล หลักของท่านว่า “ อย่าส่งจิตออกนอก “

มักมีผู้เล่าให้ฟังว่า คนนั้นนั่งสมาธิแล้วเห็นอะไรต่ออะไร บางทีก็เล่าด้วยความชื่นชม บางคนเลยไปถึงว่าบรรลุแล้ว ความจริงการได้เห็นไม่ใช่จุดประสงค์ของสมถะภาวนา เพราะสมถะภาวนาต้องการความสงบ และไม่ใช่จุดประสงค์ของวิปัสสนา เพราะวิปัสสนาต้องการรู้ไตรลักษณ์ เพื่อให้จิตหลุดพ้น แต่การเห็นอะไร ๆ นั้น เป็นเพียงสิ่งที่ได้มาตามทาง





เหมือนกับเราจะเรียนทำกับข้าว กว่าจะไปถึงเคล็ดลับการปรุงอันเป็นสูตรสุดยอด ก็ต้องผ่านการเป็นลูกมือ รู้ว่าหั่นหัวหอมยังไงไม่ให้น้ำตาไหล คั้นกะทิเป็น คือได้ความรู้ตามเส้นทางที่ผ่านติดตัวมาบ้าง การปฏิบัติธรรมก็เหมือนกัน

สิ่งที่จะได้ติดไม้ติดมือไปก่อนจะถึงจิตขั้นสูงก็มี เช่น รู้วาระจิตของคนอื่นได้ เป็นต้น แต่การเห็นอะไรที่ตื่นเต้นกันนั้น กลับเป็นตัวหลอกให้หยุดการเดินทาง ให้มัวเพลินอยู่กับมัน เหมือนกับจะไปดอนเมืองขึ้นเครื่องบิน พอผ่านแดนเนรมิตก็แวะดูปราสาทเจ้าหญิงนิทราเพลิน เลยเลิกเดินทางไปดอนเมืองเสียแล้ว เป็นตัว หลอกให้หลงเอาไว้เพื่อไม่ให้เราไปต่อ หลวงปู่ดูลย์ อตุโล สอนว่า

“ เออ นิมิตบางอย่างมันก็สนุกดี น่าเพลิดเพลินอยู่หรอก แต่ถ้าติดอยู่แค่นั้นมันก็เสียเวลาเปล่า วิธีละได้ง่าย ๆ ก็คือ อย่าไปดูสิ่งที่ถูกเห็นเหล่านั้น ให้ดูผู้เห็น แล้วสิ่งที่ไม่อยากเห็นนั้นก็จะหายไปเอง “ ที่เห็นนั้น เขาเห็นจริง แต่สิ่งที่ถูกเห็น ไม่จริง “

ฉะนั้น ใครที่อยากเห็นอะไร หรือเห็นแล้วดีใจเข้าไปเห็นอยู่เรื่อย ก็ควรรู้ว่ามันไม่ประโยชน์แก่ตัวเรา เพราะการเห็นนั้น ไม่ได้พาตัวเราพ้นทุกข์ไปไหนเลย



ขอสรุปช่วงนี้ ด้วยคำสอนของหลวงปู่ดูลย์ อตุโล ดังนี้

“ เวลาภาวนา อย่าส่งจิตออกนอก ความรู้อะไรทั้งหลายทั้งปวงอย่าไปยึด ความรู้ที่เราเรียนกับตำรับตำรา อย่าเอามายุ่งเลย ให้ตัดอารมณ์ออกให้หมด แล้วก็เวลาภาวนาไปให้มันรู้ รู้จากจิตของเรานั่นแหละ จิตของเราสงบ เราจะรู้เอง ต้องภาวนาให้มาก ๆ เข้าเวลามันจะเป็น จะเป็นของมันเอง ความรู้อะไร ๆ ให้มันออกจากจิตของเรา

ความรู้ที่ออกจากจิตที่สงบนั่นแหละ เป็นความรู้ที่ลึกซึ้งถึงที่สุด ให้มันรู้ออกจากจิตเองนั่นแหละดี คือ จิตมันสงบ

ทำจิตให้เกิดอารมณ์อันเดียว อย่าส่งจิตออกนอก ให้จิตอยู่ในจิต แล้วให้จิตภาวนาเอาเอง ให้จิตเป็นผู้บริกรรมพุทโธ พุทโธอยู่นั่นแหละ แล้วพุทโธนั่นแหละจะผุดขึ้นในจิตของเรา เราจะได้รู้จักว่า พุทโธนั้นเป็นอย่างไร แล้วรู้เอง……..เท่านั้นแหละไม่มีอะไรมากมาย “





คัดลอกมาจากเวบธรรมจักรครับ

 

<CENTER></CENTER>
[FONT=ms Sans Serif, Thonburi, DB ThaiTextFixed,Tahoma]คนเราบางคนชอบที่จะให้คนใกล้ชิด และบอกถึงความรู้สึกดีดีที่มีต่อกันบ่อยๆ และเมื่อประสบความไม่ตรงใจก็เกิดหวั่นไหวไปตามพายุใจนั้น

ที่จริงการกระทำนั้นสำคัญกว่าคำพูดมากมายนัก ไม่ต้องผูกมัด แต่เป็นความผูกพัน

ด้วยความผูกพันนี้เองจะสามารถถ่ายทอดเมล็ดพันธุ์ที่อุดมค่าให้มีเกิดขึ้นต่อๆไปได้อย่างไร้ข้อจำกัด

ลองเปลี่ยนมุมมองของใจตนเอง และหมั่นรดน้ำดวงใจด้วยศรัทธา มุ่งมั่นสรรหาอิสระภาพให้เกิดขึ้นด้วยสติปัญญา เมื่อนั้นความเจริญเติบโตของจิตใจก็จะเกิดขึ้นอย่างสวยงามและมีค่ายิ่ง[/FONT]

โดย พี่ดอกแก้ว