ปูยักษ์"ฮอกไกโด" /แม่ช้อยนางรำ

<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=4 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=headline vAlign=baseline align=left>ปูยักษ์"ฮอกไกโด" /แม่ช้อยนางรำ</TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD bgColor=#cccccc height=1></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=4 border=0><TBODY><TR><TD class=body vAlign=baseline align=left>โดย ผู้จัดการออนไลน์</TD><TD class=date vAlign=baseline align=left>5 กุมภาพันธ์ 2550 16:45 น.</TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=4 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=center align=middle></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=4 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=body vAlign=top align=middle><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=body vAlign=baseline align=left> โดย : แม่ช้อยนางรำ

</TD></TR><TR><TD class=body vAlign=baseline align=left><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 align=right border=0><TBODY><TR><TD width=5></TD><TD vAlign=top align=middle><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width=250 border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle width=250> </TD></TR><TR><TD class=Image vAlign=baseline align=left>"พี่หมอกับปูยักษ์" นพ.ปราเสริฐ ปราสาททองโอสถ เชี่ยวชาญทั้งมีดผ่าตัดและกรรไกรตัดเปลือกปู</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR><TR><TD vAlign=top align=middle height=5></TD></TR></TBODY></TABLE> "ไปญี่ปุ่นคราวนี้ ไปกิน "ปูยักษ์ฮอกไกโด"
ความจริงอยู่เมืองไทยก็เคยกินเหมือนกัน
แต่แตกต่างไปจากกินที่ญี่ปุ่นเมนูแปลกกว่า"

กลับจาก"ฟูกูโอกะ"มาเกือบเดือนแล้ว

อีชั้นยังไม่ได้รายงานเจ้านายเลยว่า ไปกินอะไรกันมาบ้าง

แต่ถ้าอีชั้นบอกว่า

ไปญี่ปุ่นคราวนี้ บินไปกับสายการบิน "บางกอกแอร์เวย์ส" และคนที่นำพาไปคือ พี่หมอ"ปราเสริฐ ปราสาททองโอสถ" เพียงบอกเท่านั้น เจ้านายก็รู้ทันทีว่า

ไปกับหมอเสริฐไม่เคยผิดหวัง!!

ทั้งการเดินทาง ทั้งที่พัก รวมไปทั้งอาหารการกินการอยู่

พี่หมอเป็นผู้ที่มีความรู้เรื่องอาหารอย่างแตกฉานขั้นอาจารย์ อีชั้นจะต้องคารวะท่านหนึ่งจอกด้วนความชื่นชมนิยมกันจริงๆ

........................................................................

เมื่อปีก่อนโน้น คือปีพ.ศ.2548

คราวนั้นบินไปเมือง"ฮิโรชิมา" กับสายการยิน "บางกอกแอร์เวย์ส" เที่ยวบินปฐมฤกษ์เบิกฟ้าเคยเขียนให้เจ้านายได้ทราบแล้วว่า

ได้ไปกินอาหารญี่ปุ่นระดับ "จักรพรรดิ์" ที่ท่านผู้ว่าการจังหวัดฮิโรชิม่าจัดมาเลี้ยง

อีชั้นเลียบ...เลียบ เคียบเคียงถามเจ้าหน้าที่คนจัดเตรียมอาหารเอามา เขาก็บอกว่าคืนนั้นเรากินกันเป็นล้าน...ล้านเยน!!

คิดเป็นเงินไทยก็คงจะเป็นสักสิบล้านเห็นจะได้

นี่ถ้าไม่ใช่บารมีที่อีชั้นเกาะสีข้างพี่หมอปราเสริฐไป ชาตินี้ไปจนถึงชาติหน้า...ช้อยเอ๊ย!!เธออย่างหวังเลยว่าจะได้กิน

ไปญี่ปุ่นทีไร กิน"ราเมง" จนหน้าจะกลายเป็นบะหมี่ญี่ปุ่นรอมร่ออยู่แล้ว

.......................................................

มาปีกลาย คือปีพ.ศ. 2549 ที่ผ่านมาไม่กี่สิบวัน

ไปญี่ปุ่นอีกแล้ว ไปกับสายการบิน "บางกอกแอร์เวย์ส" เจ้าประจำ เที่ยวบินแรกปฐมฤกษ์เบิกฟ้าเช่นกัน คือบินไปเมือง "ฟูกูโอกะ"

และก็ต้องแน่ล่ะเจ้าค่ะ พี่หมอ "ปราเสริฐ ปราสาททองโอสถ" ก็จะต้องไปด้วย

งานนี้สวยอีกละเจ้านาย

</TD></TR><TR><TD class=body vAlign=baseline align=left><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 align=left border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width=300 border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle width=300> </TD></TR><TR><TD class=Image vAlign=baseline align=left>"ปูยักษ์ ฮอกไกโด" เลือกกินเฉพาะก้าม กระดองไม่รู้เอาไปทำอะไร</TD></TR></TBODY></TABLE></TD><TD width=5></TD></TR><TR><TD vAlign=top align=middle height=5></TD></TR></TBODY></TABLE> ถึงคราวนี้จะไม่กิน "เมนูเอมเปอร์เรอร์จักรพรรดิ์" ซึ่งก็คงจะคล้ายๆกับเมนูฮ่องเต้ของเมืองจีน หรือเมนูมหาราชาของเมืองแขก

แต่อีชั้นได้ประสบการณ์กินครั้งยิ่งใหญ่ เพราะได้ไปกิน "เนื้อม้า" ที่ภาษาญี่ปุ่นเขาเรียกว่า "บาซาซิ" (BASASHI)

เนื้อม้านี้ก็เหมือนเนื้อปลา อีชั้นหมายความว่า คนญี่ปุ่นเขาต้องกินกันดิบ...ดิบ

กินเนื้อม้าดิบกับพี่หมอปราเสริฐ เลือกกินส่วนที่อร่อยสุด...สุดของตัวม้า คือบริเวณที่เขาเรียกว่า "ซิโมฟุริ"(SHIMOFURI)

ดูเหมือนจะเป็นเนื้อตรงส่วนโหนกคอ ที่เขาจะแล่บาง...บาง ก็เรียกว่าบางกว่าแล่ปลาฝูหงุหรือเจ้าปลาปักเป้าทะเลเสียด้วยซ้ำ

เวลาจะกินก็จะต้องคีบเนื้อม้าที่มีสีแดงคล้ำ จิ้มกับซีอิ้วญี่ปุ่นผสมขิงสดที่ต้องขูดเป็นฝอย...ฝอย จะช่วยทำให้กินเนื้อม้าอร่อยขึ้นอีกเยอะ

ความอร่อยของเนื้อม้าอยู่ตรงไหนรู้มั๊ยเจ้านาย?

ขอบอกว่าอร่อยกว่าเนื้อวัว "มัสซึซากะ" ที่เจ้านายชอบนักชอบหนา เพราะราคามันกิโลละหมื่น...สองหมื่นเท่านั้นเอง

ความอร่อยของเนื้อม้าอยู่ที่เนื้อมันนุ่ม แต่ค่อนข้างจะเหนียวต้องเปลืองฟันเคี้ยวนาน แต่เคี้ยวนานก็จะได้รสหวานของเนื้อม้า ที่หวานไม่เหมือนเนื้อวัวทั้งหลาย ไม่ว่าจะเป็น "มัสซึซากะ" หรือ "แองกัส"

..................................................................

โอ๊ย...มัวแต่สาธยายเรื่องเนื้อม้า เกือบลืมเล่าไปว่า ไปญี่ปุ่นเที่ยวนี้ ไม่แค่กินเนื้อม้าเท่านั้น แต่ยังไปกิน "ปูยักษ์ฮอกไกโด" ที่เขาว่าเป็นปูยักษ์ตัวหนึ่งน้ำหนักกิโล...สองกิโล

แต่เป็นปูคนละพันธุ์กับ "ปูยักษ์ทัสมาเนีย" ซึ่งแบบนั้นเขาเรียกกันว่า "สไปเดอร์ แคล็ป" หรือ "ปูแมงมุม" แต่ปูแบบที่ไปกินคราวนี้ อยู่ในอเมริกาเขาเรียกว่า "ปูยักษ์อลาสก้า" ซึ่งเป็นที่มาของ "ปูยักษ์ฮอกไกโด" เพราะอยู่ใกล้ๆกัน

</TD></TR><TR><TD class=body vAlign=baseline align=left><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 align=center border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width=400 border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle width=400> </TD></TR><TR><TD class=Image vAlign=baseline align=left>"ข้าวคลุกไข่ปลาแซลมอนเนื้อปูยักษ์" ความอร่อยที่แตกต่างไปจากที่เคยกินในกรุงเทพหรือที่อลาสก้า</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR><TR><TD vAlign=top align=middle height=5></TD></TR></TBODY></TABLE> ปูยักษ์ที่ว่านี้ อีชั้นเคยกินร้านญี่ปุ่นแพง...แพงในกรุงเทพมาหลายครั้ง แต่ยังไม่ถึงใจเหมือนกับได้กินคราวนี้ เพราะเป็นปูที่เขาใส่เครื่องบินใหม่ๆส่งมาให้ถึงร้าน ใช้เวลาสัก 2-3 ชั่วโมงเท่านั้น

ปูมันจึงสดรสมันจึงแท้ ไม่ใช่ปูแช่น้ำแข็งอย่างที่เรากินในกรุงเทพ

และที่อร่อยมากๆก็คือปูยักษ์ฮอกไกโดที่เคยกิน ก็เป็นแค่ปูนึ่งแล้วจิ้มซอสเปรี้ยว

แต่มาเที่ยวนี้ได้กิน "ข้าวคลุกไข่ปลาแซลมอนกับเนื้อปูยักษ์" เป็นการกินที่สะดวกสบายและอร่อย ก็ไม่อยากจะสาธยายเล่าให้ยืดยาด เอาว่าถ้าเจ้านายอยากจะไปกินก็ต้องบินกับ "บางกอกแอร์เวย์ส" จากกรุงเทพไปญี่ปุ่น

ไม่ต้องไปไกลถึงเกาะฮอกไกโดหรอกเจ้าค่ะ แค่เมืองฟูกูโอกะเท่านั้นก็ได้เปิบกันแล้ว

เว้นแต่ว่า เจ้านายต้องบินไปคนเดียวนะเจ้าค่ะ

...บินไปกินกับเจ้านาย อีชั้นกลัวจะต้องไปล้างชาม เพราะไม่มีพี่หมอปราเสริฐตามไปจ่ายเงินให้...ไปกับเจ้านายก็กลัวอีตอนจ่ายกะตังค์เท่านั้นล่ะเจ้าค่ะ...กลัวจริงจริ๊ง!!
</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE>