ฝันประหลาดเมื่อวันเข้าพรรษา

อยากเล่าและแชร์ประสบการณ์ความฝันประหลาดให้ท่านผู้อ่านได้รู้และวิเคราะห์ให้หน่อยค่ะ
เรื่องความฝันประหลาดเกิดขึ้นเมื่อ วันอังคาร ที่27 กรกฎาคม คือ วันเข้าพรรษานี้เองค่ะ เช้าวันนั้นตัวดิฉันเองไม่ได้ไปทำบุญที่วัดแต่ก็อาบน้ำทำตัวให้สะอาดนุ่งห่มชุดขาวสวดมนต์ไหว้พระและนั่งสมาธิตามปกติ แต่สำคัญตรงที่เป็นวันแรกของการฝึกนั่งสมาธิแบบมโนมยิทธิ แต่ก็นั่งได้สักครึ่งชั่วโมงกระมังคะ เพราะด้วยเหตุหลายประการณ์เลยทำให้จิตไม่สงบเท่าที่ควร พอออกจากสิมาธิตัวเองก็เริ่มรู้สึกปวดหัวมาเรื่อยๆจนถึงช่วงเย็นประมาณ บ่าย 4โมงได้ เลยหยิบยามาทานหวังจะได้พักผ่อน แล้วล้มตัวลงนอนดูทีวี ก่อนจะหลับรู้สึกว่าใจตัวเองเต้นแรงผิดปกติเหมือนคนอัพยาเกินขนาดยังไงยังงั้นเลยค่ะ แล้วก็เผลอหลับไป มารู้ตัวอีกทีก็ยืนร้องห่มร้องไห้ฟูมฟายอยู่ที่ไหนสักแห่ง ความรู้สึกตอนนั้นคือ คิดถึงคุณแม่ คิดถึงท่านมาก(ท่านยังมีชีวิตอยู่ค่ะ และเป็นนักปฏิบัติเหมือนกัน)แล้วก็ตัดพ้อต่อว่าท่านพญายมราชว่าทุกเรื่องที่เกิดนี้เพราะท่าน จะด้วยเพราะร้อนถึงหูท่านหรือยังไงไม่ทราบค่ะ มีชายตัวสูงใหญ่คนหนึ่งใส่ชุดดำเดินมาหาแล้วถามว่า "มีใครต้องการพบพยายมราชมั้ย?" ตัวดิฉันเองพยักหน้าตอบรับไป แล้วชายผู้นั้นบอกว่า เดี๋ยวนะ แล้วเขาก็จัดแจงหาที่นั่ง เพื่อที่จะเป็นร่างให้กับพยายมราช ในฝันดิฉันได้พบกับท่านจริงๆค่ะ ท่านขึ้นมาสอนเรื่องพระคุณของแม่ให้ฟัง ว่าแม่นี้รักลูกอย่างไร รักมากแค่ไหน มีเนื้อก็ให้ลูกได้ทานก่อน ตัวแม่เองทานเอาแต่น้ำ ขณะที่ได้ฟังตัวดิฉันก็ยิ่งร้องไห้หนักรู้สึกเสียใจที่ตัวเองดูแลคุณแม่ได้ไม่ดีเท่าที่ควร แต่ก็เอ่ยปากถามท่านว่า "แล้วคุณแม่จะกลับมาเมื่อไหร่คะ ท่านท้าวปู่พยายมราช" ท่านบอกว่า จะพาไปสักพักหนึ่งแล้วจะกลับมาเอง จากนั้นดิฉันก็สอบถามท่านเรื่อง คุณพ่อที่เสียชีวิตไปแล้วเมื่อต้นปี '52 ว่าคุณพ่อเป็นอย่างไรบ้างสุขสบายดีหรือไม่ ท่านให้คำตอบมาค่ะว่า " กรรมของใคร ก็ของคนนั้นนะลูก" ท่านตอบมาแค่นี้ค่ะ และพอนึกขึ้นได้ว่าจะถามเรื่องชีวิตของตัวเองที่เป็นอยู่นี้เกิดขึ้นจากอะไร กลับสะดุ้งตื่นขึ้นมาเสียก่อน อดถามไปค่ะ แต่พอตื่นขึ้นมาก็ให้แปลกใจและยังติดใจสงสัยไม่หายว่าเพราะอะไรถึงฝันไปแบบนั้นนะ แต่ก็ยังหลงเหลือความรู้สึกผิดที่ตัวเองไม่ได้อยู่ดูแลคุณแม่ หยิบโทรศัพท์โทรหาท่านร้องให้กับท่านกราบขอขมาที่ไม่ได้ดูแลท่านดีเท่าที่ควร ตอนที่โทรฯไปคุณแม่ยังปฏิบัติอยู่ที่วัดเลยค่ะ ท่านให้อภัยและก็ให้พรมาด้วย จากนั้นเราก็คุยกันเรื่องธรรมะทั่วๆไป พอคุยกับคุณแม่เสร็จ แปลกแต่จริงนะคะ ง่วงนอนอีกแล้วทั้งๆที่เพิ่งจะตื่นนอน หรือเพราะฤทธิ์ยายังไม่หมด สามีเห็นว่าตัวดิฉันเองไม่ค่อยสบายเลยหาข้าวมาให้ทานแล้วบอกให้ดิฉันพักผ่อนต่อ นอนดูทีวีตาก็ยังหนักอึ้ง แต่ไม่หลับ มาหลับจริงๆก็ดึกแล้วค่ะ จำเวลาไม่ได้ มารู้ตัวอีกครั้งก็เห็นตัวเองอยู่ในบ้านใหญ่หลังหนึ่ง บ้านใครเขาก็ไม่รู้ ใหญ่โตจริงๆ เดินเข้านอกออกในได้สบายเลย แต่ความรู้สึกที่รู้น่ะ รู้ว่าพื้นที่ตรงนี้ก็คือที่ๆตัวเองอาศัยอยู่ในปัจจุบันนี่เอง แต่แปลกตรงที่ในฝันเป็นบ้านหลังใหญ่แต่ความจริงเป็นแฟลตข้าราชการทหาร แล้วก็ได้พบเจอท่านเจ้าที่ที่อยู่ในบ้านหลังนั้น ท่านแว๊บไปและก็แว๊บมาออกมาให้เห็นเรื่อยๆเป็นชายอายุ 45+ผิวขาวไม่อ้วนไม่ผอมนุ่งห่มเสื้อผ้าปกติเหมือนเราๆนี่แหล่ะค่ะ ในฝันดิฉันให้แปลกใจเลยเดินขึ้นไปหาท่าน แล้วก็เรียกท่านว่า "ท่านท้าวปู่เจ้าที่" ท่านก็หยุดและพูดคุยกับดิฉัน มีช่วงขณะหนึ่งที่ดิฉันเห็นร่างท่านเปลี่ยนไป คือร่างท่านกลายเป็นพระสงฆ์ แล้วก็กลับมาเป็นร่างคนอีกเหมือนเดิม ท่านได้เล่าเรื่องในอดีตชาติของตัวดิฉันให้ฟังค่ะว่า เคยเกี่ยวข้องกับท่านอย่างไร ท่านว่า ตัวดิฉันเองพบายามจะฆ่าท่าน ตั้งแต่ท่านอยู่ในท้องแม่ ขณะที่พูดเหมือนท่านจะโกรธมาก พูดซ้ำๆแต่คำเดิม ว่าจะฆ่าเหรอๆ พอได้ฟังดิฉันก็เสียใจร้องห่มร้องให้ถามท่านว่า ตอนนั้นเมื่อไหร่คะ ท่านบอกว่า ตอนนั้นดิฉันยังเป็นสาวรุ่นอยู่ ก็ยิ่งร้องให้หนักขึ้นไปอีก รู้สึกเสียใจในการคิดชั่วของตัวเอง แล้วตัวเองก็ก้มลงกราบท้าวของท่านบอก "ลูกขอกราบอโหสิกรรมต่อท่านท้าวปู่เจ้าที่ค่ะ สิ่งใดที่ลูกได้เคยล่วงเกินไว้ในทุกๆภพ ทุกๆชาติลูกขออโหสิกรรมจะไม่ทำผิดอีก" จากที่โกรธท่านก็ยิ้มมีเมตตาใช้มือลูบหัวดิฉันบอกว่า "ไม่โกรธแล้วล่ะ ยกโทษให้ " แล้วในฝันยังจำได้อีกว่า ถามท่านเรื่องอาการเจ็บหน้าอกที่เป็นบ่อยๆ(อาการนี้เกิดขึ้นในชีวิตจริงค่ะ) ว่าเป็นเพราะครั้งหนึ่งเคยโดนผู้ชายเอาไม้หน้าสามฟาดหน้าอกตายใช่ไหม(ที่ถามแบบนี้ เพราะคืนหนึ่งเคยฝันเห็นตัวเองโดนผู้ชายที่รู้จักกันเอาไม้หน้าสามฟาดที่หน้าอกแล้วพอตื่นมาก็เจ็บ) และท่านเจ้าที่ก็เอามือท่านมาแปะที่หน้าอกดิฉันแล้วตอบว่า ไม่ใช่ คนที่ตายแบบนั้นคือพี่สาวต่างหาก ก็สงสัยค่ะ เพราะตัวเองเป็นลูกคนโต ไม่มีพี่สาว พอนึกขึ้นได้จะถามเรื่องอนาคตของตัวเองกลับสะดุ้งตื่นขึ้นมาอีกสะงั้นแหล่ะค่ะ ตื่นขึ้นมาก็เช้าแล้ว สามีไปทำงานแล้ว และอาการเจ็บหน้าอกแปล๊บๆๆก็ยังมีอยู่ พูดถึงเรื่องเจ็บหน้าอกนี่ เป็นโรคแปลกๆค่ะ หาสาเหตุไม่เจอ เวลาดีๆเขาก็มาจะรู้เจ็บๆเหมือนใครเขาเอาเสาเข็มมาทิ่มลงกลางหน้าอกเลย แล้วพอจะหาย ก็หายไปดื้อ ๆ เริ่มเป็นแบบนี้มาได้ 4-5 ปี แล้วค่ะ แต่ไม่ได้เป็นบ่อยๆ บางทีก็จะเจ็บตอนนอน บางทีนั่งทำงานหน้าคอมฯก็เจ็บ เดินๆอยู่ก็เจ็บ โรคนี่บทจะมาก็มานะคะ ไม่ให้เราตั้งตัวได้เลย แต่ก็เป็นไม่นานค่ะ สัก 3-5นาทีได้ก็จะหายไปเอง
สาธยายเรื่องความฝันมาซะยาวเหยียดแบบนี้ไม่ทราบว่าเพื่อนๆท่านผู้อ่านนักปฏิบัติทุกท่านคิดกันอย่างไรคะ ทำไมในวันเดียวถึงฝันได้สองเรื่องราวแบบนี้ และที่น่าแปลกคือ วันนั้นเป็นวันเข้าพรรษาวันแรกและเป็นวันแรกของการฝึกมโนมยิทธิของดิฉันด้วย ไปเล่าให้ใครเขาฟังเขาก็หาว่านอนมาก คิดมาก เป็นไปได้อย่งไรคะเพราะไม่ได้คิดอะไรเลยจริงๆ เรื่องความฝันแปลกๆนี้ยังคงติดใจดิฉันอยู่ตลอดเวลาค่ะ อยากจะหาคำตอบใหรู้แจ้งเห็นจริงไปเลยว่า ฝันนี้เกิดจากเพราะเราคิดมากไปเองจริงๆหรือว่าจริงๆแล้วท่านทั้งสองต้องการจะสื่ออะไรหรือเปล่า หรือว่าเป็นเพราะการฝึกมโนมยิธิของเรากันแน่นะ ช่วยด้วยค่ะ ช่วยตอบเรื่องราวให้ดิฉันได้หายข้องใจสะที จะได้เดินหน้าปฏิบัติต่อไปแบบไม่มีอะไรติดค้างในใจอีก แต่ก็แปลกอีกนะคะ หลังจากฝันว่าเจ้าที่ท่านให้อภัยแล้วดิฉันก็กลับมามีชีวิตเหมือนปกติดีทุกๆอย่าง ทั้งที่ก่อนหน้านั้นดิฉันจะรู้ศึกเศร้าและก็เหงาๆท้อแท้ไปหมดทุกอย่าง ไม่ทราบว่าเป็นเพราะอะไร ทั้งๆที่ก็มีความสุขดีทุกอย่าง เป็นอย่างนี้มาหลายเดือน แม้แต่งานตัวเองก็ยังไม่อยากจับเลย แต่ตอนนี้อาการเหล่านั้นมันหายไปแล้วล่ะค่ะ

ขออนุโมทนาสาธุกับทุกๆท่านผู้อ่านและนักปฏิบัติทุกๆท่านด้วยค่ะ สาธุ .

 

นอนหลับมากไปครับ ผมก็เคยเป็น อย่าคิดมากครับ

 

ระวังผิดทาง เป็นมิจฉาไปก่อน อย่าไปยึดอะไรให้มาก แยกความเป็นสัมมา กับมิจฉาให้ออก
เข้าใจว่า นักปฏิบัติ คืออะไร ทำยังไง
เข้าใจว่า มโนยิทธิ คืออะไร
เข้าใจว่า พุทธศาสนิกชน คืออะไร และต้องทำยังไง

 

ฝันดีก็สบายใจ ฝันร้ายก็ทำบุญครับ