ฝึก ญาณ 8 บ้านสายลม as of 2 กันยายน 2549

วันนี้มาเ่ล่าเรื่องฝึก ญาณ 8 ต่อที่บ้านสายลม เนื่องจากความโง่ของผมยังมีอยู่มากๆๆ และบุญบารมีที่ยังบำเพ็ญมายังน้อยนิด ก็คงยังต้องฝึกไปเรื่อยๆ
วันนี้ไปถึงบ้านสายลมประมาณ 11.30 อิอิ (ชอบมาประมาณเวลาประมาณเนี่ย ใครนัด 10 โมงไปไม่ทันนะ) ก็ไปห้อง ญาณ 8 วันนี้อยู่ดีๆ ก็คิดว่าอยากจะลองถามผู้ตายไปว่าเป็นอย่างไร ก็เลยคิดถึง สุนัขของผมที่เคยเลี้ยงที่ตายไปเมื่อ 2 ปีที่แล้ว ชื่อเจ้า ลัคกี้ อายุแค่ 2-3 เดือนต้องจบชีวิตลงด้วยการเจ็บป่วยของสุนัขที่อายุน้อยๆ เป็นสุนัขพันธุ์ สปริต ตัวเล็กสีขาว แบบว่าเขาจะมีให้เขียนให้คนฝึกกรรมฐานช่วยอุทิศส่วนกุศลให้อทิสมานกายเหล่านี้ และครูฝึกก็จะเรียกอทิสมานกายเหล่านี้มาเพื่อรับบุญ ผมก็เขียนลงไป พอเขียนเสร็จ ครูฝึกท่านหนึ่งก็บอกว่าให้เขียนว่าทำสังฆทานให้หรือยัง เขียนลงไปด้วยแบบว่าผมยังไม่เขียนนะ ผมก็เลยเขียนลงไปว่าทำบุญ เสร็จแล้วไม่แน่ใจเราทำไปหรือยังก็เลยลงวิ่งไปหยอดตู้สังฆทาน แล้วขึ้นมา
ก็ถึงเวลาตอนแรกครูฝึกก็ให้ยกจิตไปที่พระนิพพานที่วิมานองค์ปฐม พระบรมครูศาสดา ให้เอาจิตไปวางไว้ที่นั้นแล้ว นึกภาพท่านและกำหนดลมหายใจเข้าออก
พอถึงเวลาฝึกครูฝึกก็บอกว่าวันนี้จะเป็นเรื่องเกี่ยวกับ สัตว์เดรัจฉาน ครูก็บอกว่า สัตว์เดรัจฉานเนี่ยจิตเขาสามารถเลื่อมใสในธรรมะได้ ทำให้ไปเกิดในภพภูมิที่เป็นสุคติภูมิได้ แต่ไม่สามารถบรรลุนิพพานได้เนื่องจากไม่สามารถทรงฌานสมาบัติได้ แล้วครูก็ถามว่าวันนี้มีคนถามเรื่องเกี่ยวกับสัตว์เลี้ยงที่ตนถามที่ตัว (โห แบบว่าเกิดเหตุการณ์บังเอิญอีกแล้ว เพราะว่าผมก็ถามเจ้าลัคกี้ที่ตายไปด้วย) ก็มีทั้งหมด 3 ตัว
แล้ววันนี้ครูก็ถามว่าวันนี้ ครูจะนำสัตว์ชนิดไหนมาถาม เป็นสัตว์ตัวเล็กหรือตัวใหญ่ ก็ใช้ ญาณ ดูตอนแรกคิดว่าเป็นพญานาค เอะแต่ดูไปดูมาก็เป็นช้าง ครูก็เฉลยว่าเป็นสัตว์ใหญ่ คือ ช้าง และช้างตัวนี้เป็นช้างสมัยพุทธกาล ชื่อ ช้างปาลิไลยกะ ครูก็เล่าว่า ช้างตัวนี้เป็นผู้ปรารถนาพระโพธิญาณ และเป็นหัวหน้าโขลงช้าง เป็นช้างที่ตัวใหญ่มา และแข็งแรง
ครูฝึกก็เล่าเรื่องว่าสมัยที่ พระพุทธองค์ปัจจุบัน ท่านเสด็จมาที่เมืองโกสัมพี ก็มีพระอยู่ 2 กลุ่ม ซึ่งพระ 2 กลุ่มนี้แตกแยกกันทางความคิด ครูฝึกก็เลยบอกว่าสมัยก่อนเขาก็มีการแตกความสามัคคี พระพุทธองค์ท่านก็เลยกล่าวเตือนว่าให้ปรองดองกันไว้ถึง 3 ครั้ง แต่ทั้ง 2 ฝ่ายก็ไม่เืชื่อท่าน พระพุทธองค์ท่านก็เลยเสด็จหนีออกจากเืมืองไปจำพรรษาที่ป่า ซึ่งช่วงนั้นเป็นช่วงเข้าพรรษาด้วย ท่านก็เลยมาพำนักที่ใต้ต้นสาระใหญ่ หลังจากนั้น ช้างป่าหัวหน้าโขลง ช้างปาลิไลยกะ เห็นท่านพุทธองค ท่านช้างปาลิไลยกะ เลยเข้าไปหาพระพุทธเจ้าแล้วแสดงความเคารพด้วยการกราบ ช้างป่าก็เห็นบาตรของพระพุทธองค์วางอยู่ ท่านช้างปาลิไลยกะ ก็เลยหาอาหารในป่ามาถวายท่านก็เลย ได้กล้วยมาจำนวนหนึ่งมาถวายให้ท่าน และก็ถึงเวลาที่พุทธองค์ฉันนี้ ช้างปาลิไลยกะ ก็หากระบอกไม้ไผ่ที่สามารถใส่น้ำได้ ช้างปาลิไลยกะตักโดยใช้งวงพันรอบๆกระบอกไม้ไผ่แล้วตักน้ำมาเพื่อถวายพระพุทธองค์ ตลอดเวลาที่พุทธองค์จำพรรษาในป่านั้น ช้างปาลิไลยกะ ก็กลายเป็นผู้อุปถากย์พระพุทธองค์ ตอนกลางคืนก็เป็นเวรยามดูแลไม่ให้สัตว์ป่าอื่นๆเข้ามาทำร้าย และเวลาที่พระพุทธองค์เสด็จออกไปบิณฑบาตร ช้างปาลิไลยกะ ก็ถือบาตรของพระพุทธองค์โดยช้างปาลิไลยกะ ใช้งวงนำบาตรไปวางไว้บนหัวช้าง ที่มีรอยบุ๋มซึ่งสามารถวางบาตรได้พอดี พอพุทธองค์เสด็จบิณฑบาตเสร็จ ช้างปาลิไลยกะก็นำบาตที่มีอาหารวางไว้บนหัวตัวเอง ...
เดี๋ยวมาเล่าต่อนะครับ ฟรุ่งนี้ล่ะกันแบบว่าดึกแล้วครับ เดี๋ยวตื่นสาย

 

จะรออ่านต่อนะ

 

มาต่อกันต่อ ครับ หลังจาก ขี้เกียจ เพลีย ง่วง ตามประสาคนขี้บ่น

เวลาที่ พระองค์เสด็จบิณฑบาตในหมู่บ้าน ท่านไม่อนุญาตให้ช้างปาลิไลยกะเข้าเขตหมู่บ้าน (ผมก็เห็นพุทธองค์ ท่านจะยกพระหัตถ์ขวาห้ามไม่ให้ช้างปาลิไลยกะเข้าเขตหมู่บ้าน ช้างปาลิไลยกะจะรออยู่แถวๆนั้นจนพระพุทธองค์เสด็จกลับเข้าเขตในป่า แล้วช้างปาลิไลยกะก็รับบาตร เป็นเช่นนี้)
ตลอดช่วง 3 เดือนนั้น ช้างปาลิไลยกะ ก็เป็นผู้อุปฐากเมื่อพระพุทธองค์อยู่ป่านั้นตลอด
พอถึงช่วง ออกพรรษา พระอานนท์ก็ถึงคราวตามพระพุทธเจ้าออกจาก และก็มีพระสงฆ์จำนวน 500 รูป ตามมาด้วยเพราะสำนึกผิดที่ทำให้พระพุทธเจ้าทรงหนีออกจากเมือง โกสัมพี เข้าเขตป่า พระอานนท์ก็ตามมาเจอพระพุทธเจ้าที่ใต้ต้นสาระ ช้างปาลิไลยกะก็สงสัย และเข้ามาดูว่าพระท่านนี้คือใคร พระพุทธเจ้าก็ตรัสกับช้างปาลิไลยกะว่า ท่านผู้นี้คือ พระสาวกของเราเอง แล้วช้างปาลิไลยกะ ก็สงบอาการลง
เสร็จแล้ว พระอานนท์ก็ทูลถามว่า พระพุทธองค์อยู่ได้เช่นไร ท่านก็ตอบว่าก็มีช้างปาลิไลยกะที่คอยอุปถากย์เราอยู่ในป่านี้ตลอด หลังจากนั้น พระอานนท์ก็ทูลขอว่ามีพระสงฆ์จากเมืองโกสัมภี ตามเสด็จมาเข้าเฝ้าพระองค์ พระองค์ก็ยินยอมให้เข้าเฝ้า พอพระสงฆ์ทั้งหมดเข้าเฝ้า พร้อมกราบขอขมาพุทธองค์ที่ทำให้เกิดการแตกแยกสามัคคีกัน หลังจากนั้น พระพุทธองค์ก็ตรัสว่า
"ที่ใดมีคนพาล ที่นั้นจะไม่มีเรา" (ขอขมาถ้าถ้อยคำท่านไม่สมบูรณ์)
หลังจากนั้น พระสงฆ์ทั้ง 500 รูปได้ยินก็ บรรลุอรหันตผล (ตามที่ได้เห็น ป่าเนี่ยสว่างไสวเลย) และช้างปาลิไลยกะก็ทราบด้วยว่า พระสงฆ์เหล่านี้เป็นอริยบุคคล ช้างปาลิไลยกะก็เลยออกไปหาอาหารพร้อมกับเหล่าบริวารช้าง ได้อาหารมามากมาย โดยส่วนใหญ่เป็นกล้วย ก็เอามามากมายมาถวายพระสงฆ์ จนท่านๆฉันไม่หมด พอหลังจากนั้น พระพุทธองค์ก็เตรียมเสด็จกลับออกจากป่า ช้างปาลิไลยกะ ก็รับบาตรเหมือนเดิมแล้วก็เดินไปส่งพระพุทธเจ้าที่ชายป่าพร้อมกับพระอานนท์ พระสงฆ์ พอถึงชายป่า ช้างปาลิไลยกะก็ส่งบาตรให้พระพุทธองค์ พระองค์ก็ส่งบาตรต่อให้กับพระอานนท์ และพระพุทธองค์ก็ตรัสแก่ช้างปาลิไลยกะ ว่าหน้าที่ของท่านหมดแล้ว ต่อไปนี้พระอานนท์เป็นพระอุปถาย์เรา หลังจากนั้น ช้างปาลิไลยกะเศร้าและร้องไห้ เพราะว่าหมดหน้าที่จะดูแลพระพุทธเจ้า และกล่าวว่า หลังจากนั้น พระพุทธองค์ก็เสด็จออกจากป่าไปพร้อมเหล่าสาวก ส่วนช้างปาลิไลยกะ ก็มองดูพระพุทธองค์จนลับตาไป (ตอนที่เห็นนะ ก็เกือบๆร้องไห้นะ) ส่วนใจตอนนั้นของช้างปาลิไลยกะแตกสลาย เพราะจะไม่ได้ดูแลพระพุทธองค์แล้ว ก็เลยเอางวงของตัวเองมาอุดปาก ทำให้ช้างปาลิไลยกะ ขาดใจตาย ณ ที่แห่งนั้น
หลังจากที่ ช้างปาลิไลยกะ ตาย เนื่องด้วยการตายแล้วไม่สูญ ทำให้ไปเกิดเป็นเทวบุตรที่สวรรค์ชั้นดาวดึงส์พร้อมมีบริวาร 1000 องค์ มีนามว่า ปาลิไลยกะเทพบุตร หลังจากนั้นไม่ทราบเหมือนกันว่าท่านไปอยู่ดุสิตแล้วหรือยัง เหมือนว่าท่านได้ลงมาเกิดเป็นมนุษย์แล้วกลับไปอยู่บนดุสิต
ส่วนอีกเรื่องที่ฝึกจำไม่ได้แล้วอ่ะ ขอโทษครับ ไว้ว่างนึกออกก็จะมาโพสต์ต่อ

ส่วนเรื่อง เจ้าลักกี้ ลูกหมา 2-3 เดือนที่เอามาเลี้ยงแค่ 3 วันก็สิ้นชีวิตไปเมื่อ 2 ปีที่แล้ว เคยคิดจะทำบุญให้เจาะจงไม่เคยทำ เคยทำแบบรวมๆ แต่ก็นึกถึงให้เจ้าลักกี้ อยากทำบุญ ตอนที่เขียนใบถามว่าผู้ตายเป็นใคร ผู้ถามชื่ออะไร เป็นอะไรตาย ทำบุญสังฆทานให้หรือยังและให้อทิสมานกายมาโมทนา เสร็จแล้วครูคนหนึ่งที่เขาจะอยู่ข้างๆครูฝึก ก็บอกว่าทำบุญสังฆทานให้คนตายหรือยัง ก็ตอบว่าเคยทำแล้ว(แต่ไม่เคยทำเจาะจง และก็ไม่แน่ใจเขาได้ป่าว) ก็เลยวิ่งลงทำสังฆทานที่หยอดตู้เพราะเวลาตอนนั้นใกล้เวลาฝึก ก็เลยเจาะจงให้เขาเลย แล้วก็วิ่งขึ้นไปฝึก
พอถึงคิว เจ้าลักกี้ ครูก็เรียกชื่อผม ..... ผมก็ยกมือ ครูก็ถามเพื่อนๆในห้องว่า ลักกี้ เนี่ยเป็นสัตว์ชนิดไหน ก็ตอบกันถูกว่าเป็น หมาหรือสุนัข อายุมากหรือน้อย ก็ตอบกันถูกว่า อายุน้อย เป็นอะไรตาย อันนี้บางคนตอบกันไม่ถูก บางคนตอบถูกก็มี เสร็จแล้วผมก็เห็นอาทิสมานกายของเขามาเห็นเป็นเทวดา ยืนยิ้มเลย ครูก็ถามว่า ร่างเขาเป็นอย่างไร ก็สวยครับ แล้วทุกๆคนก็แผ่เมตตาและส่วนกุศลให้กับเขา ผมก็แปลกใจเนอะว่าทำไมเขาถึงไปเกิดเป็นเทวดา ตามที่จิตผมตอบมา เพราะว่าผมเป็น ..... และเขารู้ถึงความเมตตาของผมด้วย ตายไปก็เลยไปเกิดเป็นเทวดาได้

 

อยากฟังเรื่องท่านลิง ที่ไปฝึกในวันอาทิตย์มาน่ะค่ะ