พระขอเกินพอดี

พระขอเกินพอดี

ผู้ถาม : เมื่อหลายสิบปีมาแล้ว ลูกและสามีได้ไปรู้จักวัดแห่งหนึ่ง ได้ไปทำบุญบ่อย ถวายปัจจัยและกระเบี้องมากพอสมควร เมื่อก่อนก็ไม่ได้คิดอะไร ก็ไปที่วัดร่มเย็นสงบดี แต่ระยะหลังหลวงพ่อที่นั่น มักจะให้สามีของลูกซื้อกระเบื้องปูโบสถ์ว่าต้องการเท่าไร ใจของลูกก็อยากทำบุญ แต่ต้องการทำด้วยความเต็มใจ บางอย่างที่อยากทำมากกว่าที่จะมาบอกให้ออกค่ากระเบื้องจำนวนเท่านั้นเท่านี้ ให้ออกให้ด้วย ซื้อของมาแล้วและให้ไปจ่ายเงินด้วย และบางครั้งเจ็บป่วยเข้าโรงพยาบาล ก็โทรมาบอกให้ลูกไปเสียเงินให้ทุกครั้ง

บางทีก็ขอให้เอาเงินตามจำนวนที่บอกให้เอาเข้าบัญชีธนาคารให้ด้วย ตามที่ท่านโทรบอกมาล้วนแล้วแต่ไม่ใช่เรื่องของวัดเลย ท่านจะโทรให้ช่วยทุกครั้งไป ที่ท่านมาบอกสามีของลูก เวลาลูกและสามีได้ถวายปัจจัยทุกครั้งไป จะได้บุญหรือบาปคะ ลับหลังท่านแล้วใจไม่อยากทำเลย แต่เวลาท่านมาบอกใจอ่อนทุกครั้ง หรือว่าพระองค์นี้ท่านมีคาถาเป่าให้เราใจอ่อนเจ้าคะ ?

หลวงพ่อ : (หัวเราะ) เอาแล้วๆ ว่าไม่ได้ ฉันต้องไปเรียนกับท่านบ้างแล้ว กำลังจะหาครูอยู่เชียว ความจริงก็..เอ๊ะ ! ชักสงสัยเหมือนกันนะ ถ้าพระขอเกินพอดีนี่ ไม่ใช่ลีลาของพระ ฉันก็สงสัยนะ

เพราะพระจริงๆ พระพุทธเจ้าท่านห้ามขอ การขอต้องขอด้วยอาการดุษณีภาพ ถ้าพูดไปเขาเกิดศรัทธาเอง เขาให้เท่าไรพอใจเท่านั้น ใช่ไหม

ก็เป็นอันว่า พระพุทธเจ้าบอกว่า พระต้องทำตัวอย่างพระโมคคัลลาน์ พระ โมคคัลลาน์ทำตัวอย่างแมลงภู่ แมลงภู่ต้องการน้ำหวานจากเกสร ไม่ทำเกสรให้ชอกช้ำฉันใด พระโมคคัลลาน์จะไปที่ไหนก็ตาม คนเขาให้ ให้ด้วยศรัทธาแท้ท่านไม่ขอ ถ้าการออกปากขอฉันว่าไม่ใช่จริยาของพระ อันนี้ไม่ควรอย่างยิ่ง

ลีลาพระไม่ควรจะออกปากขอ มันเป็นการทำลายศรัทธา พระที่ออกปากขอถ้ามีในสำนักของฉัน ไม่ช้าฉันอัปเปหิหมด มันไม่ได้ ต้องให้เขาเกิดศรัทธาเอง ถ้าเขามีศรัทธาเองเขาให้ เป็นเรื่องของเขาใช่ไหม เขาอยากจะทราบราคาอันนี้ เราบอกเขาได้ ไมใช่ไปเน้นว่าต้องเอาอย่างนั้นอย่างนี้ ใช่ไหม

(จากหลวงพ่อตอบปัญหา ธัมมวิโมกข์ กรกฏาคม 2541)

https://palungjit.org/threads/นานาเรื่องราวหลวงพ่อพระราชพรหมยาน.538477/page-477

*** การเผยแพร่ธรรมเป็นเรื่องดีนะครับ แต่ท่านที่เข้ามาคัดลอกธรรมตามกระทู้ต่างๆในเวบนี้หรือเวบอื่นๆแล้วนำไปลงในเพจในเวบสื่อสิ่งพิมพ์ออนไลน์ที่ท่านทำงานอยู่เพื่องานในอาชีพของท่าน กรุณามีมารยาทในการให้เครดิตแหล่งที่คุณคัดลอกมาด้วย

ถ้าไม่คุณก็ไปหาอ่านธรรมในหนังสือหลวงพ่อแล้วคัดลอกพิมพ์ด้วยตัวท่านเองแล้วนำไปลงในสื่อสิ่งพิมพ์ของท่านเอง