พระฝรั่งรูปแรกที่ออสเตรเลีย

[SIZE=+1]พระฝรั่งรูปแรกที่ออสเตรเลีย[/SIZE] พระสงฆ์รูปแรกที่เดินทางเข้ามาเยี่ยมออสเตรเลีย ในขณะเดียวกันก็ถือโอกาสเผยแพร่พุทธศาสนาด้วย คือ พระฝรั่งชาวอังกฤษ ชื่อ ท่านศาสนาธะชะ หรือจะเรียกแบบไทยง่าย ๆ ก็คือ ท่านศาสนาธงชัย ชื่อเดิมชื่อ มร. อี สตีเวนสัน เกิดที่อังกฤษ เดินทางมาทำธุรกิจที่ประเทศพม่า เลยเกิดความเลื่อมใสขอบรรพชาอุปสมบทเมื่อ พ.ศ. ๒๔๕๑ (ค.ศ. ๑๙๐๘ ) หลังจากนั้นมา ๒ ปี คือต้นปี พ.ศ. ๒๔๕๓ (ค.ศ.๑๙๑๐) ชาวพม่าที่เมืองเพิร์ธ รัฐออสเตรเลียตะวันตก ได้นิมนต์ท่านมาเยี่ยม ท่านได้ถือโอกาสไปแสดงปาฐกถาธรรมหลายแห่ง ทั้งที่เมืองเพิร์ธและอดิเลด ท่านได้สอนให้ชาวออสเตรเลียได้ทราบว่า พระพุทธศสานานั้นเน้นหนักพัฒนาทางใจ การบริหารกายเป็นความจำเป็นแก่ชีวิตฉันใด การบริหารใจก็เป็นความจำเป็นแก่ชีวิตฉันนั้น เนื่องจากท่านเป็นพ่อค้ามาก่อน การเดินทางของท่านครั้งนี้ได้นำพระพุทธรูปหินอ่อนจากพม่ามาจำหน่ายด้วย นัยว่าเพื่อเป็นค่าพาหนะในการเดินทาง ท่านอยู่ที่ออสเตรเลียร่วมปี เสร็จแล้วก็เงียบหายไม่ปรากฏข่าวท่านอีกเลย
พระสงฆ์คณะที่สองเป็นชาวเยอรมันทั้งหมดมีจำนวน ๕ รูป ที่เดินทางมาจากศรีลังกา มาสู่ออสเตรเลียในปี พ.ศ. ๒๔๕๘ (ค.ศ. ๑๙๑๕ ) ท่านที่เป็นหัวหน้าชื่อ ญาณติโลกะ เกิดที่เยอรมันเมื่อปี พ.ศ. ๒๔๔๖ (ค.ศ. ๑๙๐๓ ) เป็นพระฝรั่งองค์ที่สองที่ขอบรรพชาอุปสมบท ในพระพุทธศาสนา พระอนุจรทั้ง ๔ รูปที่ตามท่านมามีชื่อเป็นบาลีว่า ท่านวัปปะ ท่านมหานามะ ท่านโกณฑัญญะ และท่านวิมละ เป็นพระบวชใหม่ที่ศรีลังกา ท่านทั้ง ๕ รูปไม่ได้มาในฐานะพระธรรมทูต แต่มาในฐานะผู้ถูกกักขัง เพราะในขณะนั้นสงครามโลกครั้งที่ ๑ กำลังดำเนินอยู่ระหว่างอังกฤษกับเยอรมัน เลยชาวเยอรมันทั้งหมดที่อยู่ในเขตอังกฤษต้องถูกต้อนเข้าสู่ค่ายกักกันทั้ง หมด
เป็นที่น่าสังเกตว่า ค่ายทหารเมืองลิเวอร์พูลที่ใช้เป็นสถานที่กักกันพระสงฆ์เยอรมันทั้ง ๕ นั้น อยู่ใกล้วัดป่าพุทธรังษีประมาณ ๑๐ กิโลเมตร ท่านญาณติโลกะมีศรัทธามั่นคงในพระพุทธศาสนา แม้จะไม่มีโอกาสเผยแพร่คำสอน ท่านก็ใช้เวลาว่างอ่านพระไตรปิฎกและทำสมาธิ เมื่อสงครามสงบแล้วก็กลับไปพม่าและศรีลังกา แปลพระสูตรต่าง ๆ ออกเป็นภาษาอังกฤษ อยู่ที่เพศผ้าเหลืองจนชั่วอายุขัย ส่วนอีก ๓ ท่าน คือท่านมหานามะ ท่านโกฑัญญะ ท่านวิมละ อยู่ได้ไม่นานก็ลาสิกขา เพราะทนความล้อเลียน ความเยาะเย้ยไม่ไหว พวกทหารที่คุมเขาเรียกคณะของท่านทั้ง ๕ นี้ว่า คณะนกขมิ้นเหลืองอ่อน เพราะสีจีวรของท่านสมัยนั้น อีกท่านหนึ่งคือท่านวัปปะ อยู่เป็นเพื่อนท่านญาณติโลกะจนสิ้นสงคราม คือปี พ.ศ. ๒๔๖๑ (ค.ศ. ๑๙๑๘ ) แล้วก็เงียบ คิดว่าคงลาสิกขาเช่นกัน ผู้ที่ออกบวชในพระพุทธศาสนา หากไม่ได้อยู่กับครูบาอาจารย์เกิน ๕ ปี จนได้ข้อวัตรปฏิบัติและได้กำลังใจในการปฏิบัติธรรม มักจะดำรงเพศสมณะไปไม่นาน เพราะมีลูกน้องพระยามารหลายอย่างรบกวน ทั้งภายในภายนอก