"พระพุทธบาทปากเต่า"

โดย"ตามรอยพระบาท"

ผมขออนุ_าติเล่าประสบการณ์ทางจิตเล็กๆน้อยของผมไม่มากก็น้อย ให้ทุกท่านได้อ่านได้วิเคราะห์ได้ความเพลิดเพลินได้ความรู้กันบ้างนะครับ เป็นประสบการณ์ที่เกิดขึ้นในช่วงเมษายน 2547 ที่ผมและครอบครัวพร้อมด้วยคณะได้เดินทางไปถวายพระพุทธรูปสมเด็จองค์ปฐมต้นปางเปิดพุทธภูมิ สูง 5.09 เมตรพร้อมที่ประดิษฐ์สถานทางภาคใต้ให้กับคณะสงฆ์จนสำเร็จเรียบสมบูรณ์ทุกประการทั้งทางโลกและทางธรรม
หลังจากที่ผมได้พาครอบครัวและคณะเดินทางแสวงบุ_ในวันสงกรานต์ที่ 13 เมษายน 2457 ณ.เกาะแก้วพิศดาร จ.ภูเก็ต เพื่อไปกราบสักการะบูชา"รอยพระพุทธบาท"ที่มีความงดงามสมบูรณ์ ที่พระองค์ท่านทรงประทานไว้ให้แก่ชาวน้ำที่มีปรากฏบันทึกไว้ในพระไตรปฏิดก สถานที่แห่งนี้มีความศักด์สิทธิ์อาถรรพ์มีเทพพรหมเทวดาโดยเฉพาะชาวน้ำ(พ_านาค)ดูแลรักษาและหวงแหนเป็นอย่างมาก มีความพิศดารตามชื่อจริงๆนะครับ(จะขอเล่าในโอกาสต่อไป)
ในวันที่15 เมษายน 2547 เด็กๆได้รบเร้าให้ผมพาไปเล่นน้ำที่ลำธารในสวนที่อ.ท้ายเหมือง จ.พังงา ซึ่งเป็นสวนผลไม้คุณปู่ของเด็กๆ ซึ่งในสถานที่แห่งนี้จะอยู่ใก้ลกับป่าสงวนเป็นเทือกเขาติดต่อยาวกันไป ซึ่งเมื่อหลายปีก่อนผมได้เข้าสมาธิสอบถามกับหลวงปู่ให_่(หลวงปู่เทพโลกอุดร)เกี่ยวข้องกับสถานที่แห่งนี้ สถานที่แห่งนี้เคยเป็นวัดเก่าแก่มาตั้งแต่สมัยพุทธกาลและในสมัยพระพุทธเจ้าหลายพระองค์มาแล้ว ต่อไปจะปรากฏรอยพระพุทธบาทและบริเวณใก้ลเคียงบนเทือกเขาจะมีถ้ำพระธาตุ แต่ยังไม่ถึงเวลาที่จะเปิดหรือให้พบ
ต่อจากนั้นไม่นานผมได้นิมิตที่จะสร้างพระเจดีย์บรรจุพระบรมสารีริกธาตุในสวนลำภีสถานที่แห่งนี้ เพียงได้แต่วางศิลาฤกษ์ฐานพระเจดีย์ในวันเสาร์ห้าเดือนเมษายน 2543เท่านั้น ไม่สามารถที่จะดำเนินการสร้างได้ต่อไปเริ่มมีความสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น จึงเพียรพยายามสอบถามจากผู้รู้ผู้ทรงคุณวิเศษหลายท่านว่ายังไม่ถึงเวลาที่จะเริ่มการก่อสร้างต่อไป
จะต้องมีความพร้อมมีบารมีสอดคล้องซึ่งกันและโดยเฉพาะ"คุณธรรม"ที่เกิดจากการสร้างบุ_กุศลและการปฏิบัติธรรมกรรมฐานให้มีการพัฒนารองรับบารมีที่จะเกิดขึ้นต่อไปจากการสร้างพระเจดีย์ เพราะพระเจดีย์เป็น"ธงชัย"ของพระศาสนาเป็นสถานวัตถุที่เกิดขึ้นเป็นครั้งแรกจึงมีความสำคั_เป็นอันมาก ยิ่งจะมีการบรรจุ"พระบรมสารีริกธาตุ"ของพระพุทธเจ้าองค์ปฐมต้น,พระพุทธเจ้าหลายพระองค์โดยเฉพาะองค์ปัจจุบัน,ของพระปัจเจกพุทธเจ้าองค์ปฐมต้น,พระธาตุหรืออัฐิธาตุของพระอริยะเจ้าและวัตถุมงคลสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย และปริศนาธรรมขององค์พระเจดีย์ที่จะหล่อเป็นเนื้อโลหะเป็นแห่งแรกของโลกธาตุ(เข้าใจเอง) ได้มีการถ่ายรูปในช่วงทำพิธีวางศิลาฤกษ์เมื่อนำฟิมล์ไปล้างอัดรูปออกมาจะมีรูปภาพถ่ายปรากฏเป็นดวงสีแดงชมพูขนาดให_่ซ้อนกันอยู่ถึง3-4 ดวง ซึ่งในวันทำพิธีมีเสียงหมาหอนรับกันเป็นทอดๆจากเทือกเขาไล่ลงมาระหว่างที่คุณปู่คุณย่าของเด็กๆจุดธูปเทียนบูชาก่อนทำพิธีบวงสรวง
ขอวกกลับมาในระหว่างที่พาเด็กมาเล่นน้ำลำธารที่ไหลผ่านในสวนซึ่งจะไม่ลึกมากนักน้ำใสสะอาดเย็นชุ่มฉ่ำ จริงๆแล้วผมมีความรู้สึกเหนื่อยมาจากการเดินทางที่พาคณะไปแสวงบุ_จนไม่อยากจะไป แต่ทนรบเร้าไม่ได้ไปก็ไปไปถึงก็โดนเด็กจับพาตัวไปเล่นน้ำสักครู่ให_่ จนจิตคลายจากความเหนื่อยล้าจนรู้สึกมีความสบาย อยู่ดีๆมีเสียงบอกดังขึ้นมาในจิตว่า"เดินไปข้างหน้า(ทวนน้ำไปทางเหนือ)จะพบรอยพระพุทธบาทบนก้อนที่จมอยู่ในน้ำ"ผมมีความตกใจคิดว่าตนเองคิดไปเองหรือเปล่านะ จึงกำหนดจิตสอบถามต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์ว่าสิ่งที่เราสัมผัสได้นั้นเป็นอุปทานหรือเปล่านะ จนได้รับคำตอบยืนยันว่า"จริง"ผมคิดว่าจะจริงหรือไม่จริงจะต้องพิสูจน์ให้ปรากฏเป็นรูปธรรมต่อสายตาเราเองดีกว่าก่อนที่จะไปเล่าให้ใครฟัง เดี๋ยวจะได้ไม่โดนว่าเพี้ยนหรือเพ้อเจ้องมงาย จริงหรือไม่จริงต้องพิสูจน์กันว่าตัวเองเพี้ยนหรือไม่เพี้ยน
ผมตัดสินใจเดินทวนน้ำขึ้นไปประมาณ4-5 เมตร มีเสียงบอกว่า"หินที่จมอยู่ในน้ำทางซ้ายมือข้างนั้นแหละให้พลิกยกขึ้นมา จะพบรอยพระพุทธบาท"ผมก็ยกหินพลิกขึ้นมาดูลักษณะคล้ายหัวเต่ากำลังอ้าปากอยู่ ภายในปากนั้นปรากฏเป็นรอยเท้าด้านขวามีร่องนิ้วเท้าอย่างชัดเจน"ขนาดเท่ารอยเท้าคนปกติ" จนผมเกิดปิติจนขนลุกซู่ซู่ทันทีว่าเป็นเรื่องจริง ผมต้องตั้งสติระงับความปิติยินดีนี้เอาไว้ก่อนจนจิตเริ่มสงบแล้วลองเดินทวนน้ำขึ้นไปอีกนิด กำลังนึกว่าจะมีรอยพระพุทธบาทอีกมั้ยหนอมีเสียงตอบมาว่า"มีรอยพระพุทธบาทอีกแต่ยังไม่ถึงเวลาอันควรที่จะปรากฏ" จึงต้องเดินย้อนกลับมาที่ก้อนหินรอยพระพุทธบาทก่อนที่ผมจะกลิ้งนำไปใก้ลกับบริเวณที่เด็กๆเล่นอยู่นั้น ผมได้ตั้งจิตอธิษฐาน"ขอให้เกิดปรากฏการณ์ธรรมชาติยืนยันด้วยเทอ_"เมื่อผมกลิ้งก้อนหินไปถึงจุดที่ต้องการอยู่ดีๆหลานสาวอายุ 9-10 ขวบ ได้ชูก้อนหินที่อยู่ในมือมาอวดเป็น"รูปหัวใจ"ขนาดเท่าแอปเปิ้ลขนาดให_่ ต่อมาหลานชายซึ่งเป็นน้องก็ได้ชูก้อนหินอวดเหมือนกันเป็นรูป"หัวใจผ่าครึ่ง"ขนาดเท่าลูกมะนาวชั่งน่าอัศจรรย์ใจจริงๆ ผมจึงขอจากหลานมาเก็บไว้แต่หลานก็ไม่ยอมให้เพราะเป็นของพวกเขา ผมก็ไม่ว่าอะไรแต่ก็อธิษฐานในใจว่า"ถ้าเป็นสิ่งที่ยืนยันในคำอธิษฐานขอให้ผมได้มาทั้งสองก้อน"
ตอนแรกคิดไว้ว่าจะอั_เชิ_ก้อนหินรอยพระพุทธบาทขึ้นมาประดิษฐ์สถานไว้บนบก แต่มีเสียงบอกว่า"ให้ประดิษฐ์สถานไว้ในน้ำก่อน"ผมจึงนำประดิษฐ์สถานไว้กลางน้ำแล้วหาก้อนหินมาล้อมรอบเพื่อกันน้ำไหลหลากในฤดูฝนจนพัดพาเคลื่อนย้ายออกไป หลังจากนั้นผมก็เข้าสมาธิสอบถามครูบาอาจารย์ถึงรอยพระพุทธบาท"รอยพระพุทธบาทนี้เป็นรอยพระพุทธบาทเทพนิมิตของพระพุทธเจ้าองค์ปัจจุบัน ที่พระองค์ท่านเสวยพระชาติเป็นพ_าเต่าพระโพธิสัตว์ให_่ที่อาศัยบำเพ็_เพียรอยู่ณ.สถานที่แห่งนี้"
หลังจากนั้นผมก็จุดธูปเทียนบูชารอยพระพุทธบาทระหว่างที่ทำพิธีอยู่นั้น ผมสัมผัสเห็นเทพสององค์ยืนลอยอยู่ใก้ลกับรอยพระพุทธบาทมีความรู้สึกว่าบรรยายกาศสงบนิ่งมาก มีเหล่าเทพพรหมเทวดาเจ้าป่าเจ้าเขาบริวารมายืนกันเต็มทั้งสองฟากฝั่ง เมื่อจบพิธีลูกสาวคนโตผมบอกว่า"เห็นเต่ามาเต็มสองฝั่งเยอะแยะไปหมดเลย และเห็นเทวดาสององค์ยืนลอยใก้ลพระพุทธบาทด้วย"เรื่องอดีตชาติที่พระองค์เสวยพระชาติเป็นพ_าเต่าพระโพธิสัตว์ผมยังไม่ได้เล่าให้ใครฟังเลย ซึ่งเป็นการยืนยันอีกครั้งหนึ่งจากลูกสาวคนโตอายุ 10 ขวบ(ได้มโนมยิทธิ)
ต่อมาเมื่อเดินทางกลับถึงบ้านอยู่ดีๆหลานชายได้นำเอาก้อนหินรูปหัวใจครึ่งซีกมาให้ แถมบอกว่าไม่เก็บแล้วให้เลย ผมจึงไปถามว่าแล้วของพี่สาวละเอามามั้ยบอกว่าไม่ได้เอามาทิ้งไว้ที่โน้น(ที่ลำธาร)ผมไปเล่าให้แฟนฟังเขาบอกว่าเขารู้ว่าทิ้งอยู่ตรงไหน วันรุ่งขึ้นผมกับแฟนจึงเดินทางเข้าสวนอีกรอบหนึ่งเพื่อจะไปถ่ายรูปและไปเก็บหินรูปหัวใจเก็บเอาไว้บูชา เป็นดังคำที่อธิษฐานเอาไว้ถ้าเป็นปรากฏการณ์ที่ยืนยันว่าเป็นรอยพระพุทธบาทจริงจะต้องได้หินมาเก็บไว้ หลังจากที่เดินกลับขึ้นมากรุงเทพฯแล้วก็เอาไปเก็บที่ห้องพระคิดว่าคงไม่มีความสำคั_มากนัก แต่คิดผิดถนัดเพราะก้อนหินนี้เป็น
"หัวใจของพระมหาโพธิสัตว์"มีความศักดิ์สิทธิ์ที่เกิดจากธรรมชาติมีเทวดาดูแลรักษา
รอยพระพุทธบาทนี้ดูบางครั้งจะมองเห็นรอยนิ้วเท้าพระบาทได้อย่างชัดเจนบางครั้งก็จะมองเห็นไม่ชัดเจน ซึ่งมีความอัศจรรย์เป็นอย่างมากเมื่อนำรูปถ่ายไปให้ผู้มีจิตสัมผัสดูต่างยืนยันว่า"เป็นรอยพระพุทธบาทจริง"บางครั้งผมก็สับสนไปก็เหมือนกัน จะต้องอาศัยสติปั__ามาพิจารณาประกอบควบคู่กันไป มิเช่นนั้นจะเกินเลยความพอดีเดี๋ยวจะไปเป็นเรื่องที่งมงายกันเสียอีกเลย จงอย่าคิดว่าสิ่งนี้มีหรือสิ่งนี้ไม่มี เป็นเรื่องที่ยากจะหยั่งถึงได้ เพียงขอให้ปฏิบัติตนอยู่ในขอบเขตของศีล สมาธิ ปั__า ก็จะเกิดความรู้เท่าทันซึ่งกันและกันนะครับ....

 

เก่ง