พระพุทธเจ้า

ในห้อง 'พุทธศาสนา และ ธรรมะ' ตั้งกระทู้โดย ผ่อนคลาย, 25 พฤศจิกายน 2005.

แท็ก: แก้ไข
  1. ผ่อนคลาย

    ผ่อนคลาย Super Moderator ทีมงาน ผู้ดูแลเว็บบอร์ด

    วันที่สมัครสมาชิก:
    21 พฤศจิกายน 2004
    โพสต์:
    5,774
    ค่าพลัง:
    +12,932
    ว่าด้วยเรื่องพระพุทธเจ้า

    [๒๔] ๑. กิเลสชาตมีราคะเป็นต้น อันพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระองค์ใดชนะแล้ว อันพระองค์ย่อมไม่กลับแพ้ กิเลสหน่อยหนึ่งในโลกย่อมไปหากิเลสชาตที่พระพุทธเจ้าพระองค์นั้นชนะแล้วไม่ได้ พวกเจ้าจักนำพระพุทธเจ้าพระองค์นั้น ผู้มีอารมณ์ไม่มีที่สุด ไม่มีร่องรอยไปด้วยร่องรอยอะไร ตัณหามีข่ายซ่านไปตามอารมณ์ต่าง ๆ ไม่มีแก่พระพุทธเจ้าพระองค์ใด เพื่อนำไปในภพไหนๆ พวกเจ้าจักนำพระพุทธเจ้าพระองค์นั้น ผู้มีอารมณ์ไม่มีที่สุดไม่มีร่องรอยไปด้วยร่องรอยอะไร.

    ๒.     พระสัมพุทธเจ้าเหล่าใดเป็นปราชญ์ ขวนขวายในฌาน ยินดีแล้วในธรรมที่เข้าไปสงบ ด้วยสามารถแห่งการออก แม้เทวดาและมนุษย์ทั้งหลายก็ย่อมรักใคร่ต่อพระสัมพุทธเจ้าผู้มีสติเหล่านั้น.

    ๓.     ความได้อัตภาพเป็นมนุษย์เป็นการยาก ชีวิตของสัตว์ทั้งหลายเป็นอยู่ยากการฟังพระสัทธรรมเป็นของยาก การอุบัติขึ้นแห่งพระพุทธเจ้าทั้งหลายเป็นการยาก.

    ๔.     ความไม่ทำบาปทั้งสิ้น ความยังกุศลให้ถึงพร้อม ความทำจิตของตนให้ผ่องใส นี้เป็นคำสอนของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย ความอดทนต่อความอดกลั้น เป็นธรรมเผาบาปอย่างยิ่ง ท่านผู้รู้ทั้งหลายย่อมกล่าวพระนิพพานว่าเป็นเยี่ยม ผู้ทำร้ายผู้อื่นไม่ชื่อว่าบรรพชิต ผู้เบียดเบียนผู้อื่นอยู่ ไม่ชื่อว่าเป็นสมณะ ความไม่กล่าวร้าย ๑ ความไม่ทำร้าย ๑ ความสำรวมในพระปาติโมกข์ ๑ ความเป็นผู้รู้ประมาณในภัตตาหาร ๑ ที่นั่งที่นอนอันสงัด ๑ ความประกอบโดยเอื้อเฟื้อในอธิจิต ๑ นี่เป็นคำสอนของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย.

    ๕.     ความอิ่มในกามทั้งหลาย ย่อมไม่มีเพราะฝนคือกหาปณะ กามทั้งหลายมีรสอร่อยน้อย มีทุกข์มาก บัณฑิตรู้แจ้งดังนี้แล้ว ย่อมไม่ถึงควานยินดีในกามทั้งหลาย แม้ที่เป็นทิพย์ พระสาวกของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ย่อมเป็นผู้ยินดีในความสิ้นไปแห่งตัณหา.

    ๖.     มนุษย์เป็นอันมากถูกภัยคุกคามแล้ว ย่อมถึงภูเขา ป่า อาราม และรุกขเจดีย์ ว่าเป็นที่พึ่ง สรณะนั่นแลไม่เกษม สรณะนั่นไม่อุดม เพราะบุคคลอาศัยสรณะนั่นย่อมไม่พ้นจากทุกข์ทั้งปวงได้ ส่วนบุคคลใดถึงพระพุทธ พระธรรม และพระสงฆ์ ว่าเป็นที่พึ่งย่อมเห็นอริยสัจ ๔ (คือ) ทุกข์ เหตุให้เกิดทุกข์ ความก้าวล่วงทุกข์ และมรรคมีองค์ ๘ อันประเสริฐซึ่งยังสัตว์ให้ถึงความสงบแห่งทุกข์ ด้วยปัญญาชอบสรณะนั่นแลของบุคคลนั้นเกษม สรณะนั่นอุดมเพราะบุคคลอาศัยสรณะนั่น ย่อมพ้นจากทุกข์ทั้งปวงได้.

    ๗.     บุรุษอาชาไนยหาได้ยาก (เพราะว่า) บุรุษอาชาไนยนั้น ย่อมไม่เกิดในที่ทั่วไป บุรุษอาชาไนยนั้นเป็นนักปราชญ์ ย่อมเกิดในตระกูลใด ตระกูลนั้นย่อมถึงความสุข.

    ๘.     ความเกิดขึ้นแห่งพระพุทธเจ้าทั้งทลาย เป็นเหตุนำสุขมา การแสดงธรรมของสัตบุรุษเป็นเหตุนำสุขมา ความพร้อมเพรียงของหมู่เป็นเหตุนำสุขมาความเพียรของชนผู้พร้อมเพรียงกัน เป็นเหตุนำสุขมา.

    ๙.     ใครๆไม่อาจเพื่อจะนับบุญของบุคคลผู้บูชาอยู่ซึ่งท่านผู้ควรบูชา คือพระพุทธเจ้า หรือว่าพระสาวกทั้งหลายด้วย ผู้ก้าวล่วงปัญจธรรม เครื่องเนิ่นช้าได้แล้ว ผู้มีความเศร้าโศกและความคร่ำครวญ อันข้ามพ้นแล้ว (หรือว่า)ของบุคคลผู้บูชาอยู่ ซึ่งท่านผู้ควรบูชาเช่นนั้นเหล่านั้น ผู้นิพพานแล้ว ไม่มีภัยแต่ที่ไหน ๆ ด้วยการนับแม้วิธีไร ๆ ก็ตาม ว่าบุญนี้มีประมาณเท่านี้.

    จบพุทธวรรคที่ ๑๔

    ที่มา

    http://202.57.162.77/tripitaka/default.php?cat=4200068
     
    แก้ไขครั้งล่าสุด: 25 พฤศจิกายน 2005
    ผ่อนคลาย, 25 พฤศจิกายน 2005

    #1
  2. โลกันต์

    โลกันต์ เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    19 สิงหาคม 2005
    โพสต์:
    357
    ค่าพลัง:
    +620
    สาธุ
    [​IMG]
     
    โลกันต์, 25 พฤศจิกายน 2005

    #2
  3. โลกันต์

    โลกันต์ เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    19 สิงหาคม 2005
    โพสต์:
    357
    ค่าพลัง:
    +620
    <CENTER><TABLE height=608 width="80%" border=0><TBODY><TR><TD width="42%" bgColor=#00ff00 height=23>นิพพานัง ปรมัง สุขัง </TD><TD width="58%" bgColor=#c0c0c0 height=23>นิพพานเป็นสุขอย่างยิ่ง</TD></TR><TR><TD width="42%" bgColor=#00ff00 height=23>
    อัตตนา โจทยัตตานัง ​
    </TD><TD width="58%" bgColor=#c0c0c0 height=23>จงกล่าวโทษความผิด จิตของเราไว้เสมอ</TD></TR><TR><TD width="42%" bgColor=#00ff00 height=23>อัตตา หิ อัตตโน นาโถ </TD><TD width="58%" bgColor=#c0c0c0 height=23>ตนแลเป็นที่พึ่งแห่งตน</TD></TR><TR><TD width="42%" bgColor=#00ff00 height=23>โก หิ นาโถ ปโร สิยา </TD><TD width="58%" bgColor=#c0c0c0 height=23>บุคคลอื่นใครเล่าจะเป็นที่พึ่งได้</TD></TR><TR><TD width="42%" bgColor=#00ff00 height=23>อัตตา หิ สุทันเตนะ </TD><TD width="58%" bgColor=#c0c0c0 height=23>เมื่อเราฝึกฝนตนดีแล้วไซร้</TD></TR><TR><TD width="42%" bgColor=#00ff00 height=23>นาถัง ละภะติ ทุลละภัง </TD><TD width="58%" bgColor=#c0c0c0 height=23>เราย่อมได้ที่พึ่งที่บุคคลอื่นได้โดยยาก</TD></TR><TR><TD width="42%" bgColor=#00ff00 height=23>สัพพทานัง ธัมมทานัง ชินาติ </TD><TD width="58%" bgColor=#c0c0c0 height=23>การให้ธรรมะเป็นทาน ชนะทานทั้งปวง</TD></TR><TR><TD width="42%" bgColor=#00ff00 height=22>มโนปุพพังคมา ธัมมา มโนเสฏฐา มโนมยา</TD><TD width="58%" bgColor=#c0c0c0 height=22>ธรรมทั้งหลายมีใจเป็นหัวหน้า มีใจประเสริฐสุด สำเร็จที่ใจ</TD></TR><TR><TD width="42%" bgColor=#00ff00 height=23>นิสสัมมะ กะระณัง เสยโย </TD><TD width="58%" bgColor=#c0c0c0 height=23>จงใคร่ครวญเสียก่อนแล้วจึงทำ แล้วจึงพูด</TD></TR><TR><TD width="42%" bgColor=#00ff00 height=23>สัพพะปาปัสสะ อะกะระณัง </TD><TD width="58%" bgColor=#c0c0c0 height=23>ไม่ทำความชั่วทุกชนิดทั้งทางกายและวาจาใจ</TD></TR><TR><TD width="42%" bgColor=#00ff00 height=23>สัพพะปาปัสสะ อะกะระณัง </TD><TD width="58%" bgColor=#c0c0c0 height=23>ไม่ทำความชั่วทุกชนิดทั้งทางกายและวาจาใจ</TD></TR><TR><TD width="42%" bgColor=#00ff00 height=23>กุสะลัสสูปะสัมปะทา </TD><TD width="58%" bgColor=#c0c0c0 height=23>ทำแต่ความดีทุกอย่างทั้งกายและวาจาใจ</TD></TR><TR><TD width="42%" bgColor=#00ff00 height=23>สะจิตตะปะริโยทะปะนัง </TD><TD width="58%" bgColor=#c0c0c0 height=23>ทำจิตใจให้ผ่องใสไว้เสมอ</TD></TR><TR><TD width="42%" bgColor=#00ff00 height=23>เอตัง พุทธานะสาสสะนัง </TD><TD width="58%" bgColor=#c0c0c0 height=23>พระพุทธเจ้าทุกพระองค์ตรัสอย่างนี้เหมือนกันหมดฯ</TD></TR><TR><TD width="42%" bgColor=#00ff00 height=23>อนิจจา วต สังขารา </TD><TD width="58%" bgColor=#c0c0c0 height=23>สังขารทั้งหลายไม่เที่ยงหนอ</TD></TR><TR><TD width="42%" bgColor=#00ff00 height=23>อุปปาทวยธัมมิโน </TD><TD width="58%" bgColor=#c0c0c0 height=23>เมื่อเกิดขึ้นแล้วมันก็เสื่อมไป</TD></TR><TR><TD width="42%" bgColor=#00ff00 height=23>อุปปัชชิตวา นิรุชฌันติ </TD><TD width="58%" bgColor=#c0c0c0 height=23>เกิดขึ้นแล้วมันก็ดับไป</TD></TR><TR><TD width="42%" bgColor=#00ff00 height=23>เตสัง วูปสโม สุโข </TD><TD width="58%" bgColor=#c0c0c0 height=23>การเข้าไปสงบกาย นั่นชื่อว่าเป็นสุข</TD></TR><TR><TD width="42%" bgColor=#00ff00 height=23>นัตถิโลเก อนินทิโต </TD><TD width="58%" bgColor=#c0c0c0 height=23>คนไม่ถูกนินทาเลยไม่มีในโลก</TD></TR><TR><TD width="42%" bgColor=#00ff00 height=23>นินทา ปสังสา </TD><TD width="58%" bgColor=#c0c0c0 height=23>ขึ้นชื่อว่านินทาและสรรเสริญเป็นธรรมดาของโลก</TD></TR><TR><TD width="42%" bgColor=#00ff00 height=23>ปิยโต ชายเต โสโก ปิยโต ชายเต ภยัง </TD><TD width="58%" bgColor=#c0c0c0 height=23>ความเศร้าโศกเสียใจเกิดขึ้นจากความรัก ภัยอันตรายเกิดขึ้นได้ เพราะอาศัยความรักเป็นเหตุ</TD></TR></TBODY></TABLE></CENTER>
     
    โลกันต์, 25 พฤศจิกายน 2005

    #3

แชร์หน้านี้

Loading...