พระสงฆ์ที่เป็นอรหันต์ ที่มีบารมีใหญ่ที่สุดในสามแดนโลกธาตุ ปรากฎแล้ว รีบมากราบท่านเร็วๆ

สถานที่เก็บอัฐบริขาร จะถูกสร้างที่ ลพบุรี ในสถูป ที่ดินส่วนตัว ตอนนี้ ว่าที่พระอีกหนึ่งรูป ผู้มั่นคงในธรรม ที่มีบ้านอยู่ในพื้นที่ ได้รับทราบ บาตรดินสองใบ และบริขารสองชุด ขอพระมารดาแก้ว พึงเข้าใจเถิด บรรลุกิจ หมดมารเมื่อไหร่ จักไม่เหลือใย

 

งั้นก็ถึงเวลาแล้วล่ะ ! คงรู้ตัวนะ ว่า ใครทำดีทำชั่วประการใดไว้ด้วย กาย วาจา ใจ จะไม่มีใครรู้ความจริง

 

เมื่อละเมิดสถานที่สำคัญที่เก็บรักษาดวงจิต ย่อมไม่มีการละเว้น และนี่คือคำกล่าวสุดท้าย

 

คุณจะไม่ได้การให้อภัย ทางทางธรรมและทางโลก ในความคิดและเจตนาที่ชั่วอย่างเด็ดขาด เพราะพยานผู้รู้เห็น ผู้ปฎิบัติและกระทำตามกิจที่มอบหมายใน เครื่องอัฐบริขารนั้นมีอยู่ ในการสร้างสถูป ปลูกต้นพระศรีมหาโพธิ์ ที่พื้นที่จังหวัดลพบุรี ในที่ดินส่วนตัว

หมิ่นอะไรก็พอหมิ่นได้แต่อย่าหยามหมิ่นในพระธรรม วัตถุพยานมี บุคคลที่เป็นพยานรู้เห็นมี

เมื่อคิดชั่วต่อเรา ก็อย่าหวังได้เกี่ยวข้องในทางใดๆกันอีกเลย

เราไม่ให้อภัย จงเป็นไปตามกรรมนั้นเถิด

 

เนื้อเรื่องน่าสนใจเหมือนในข่าว อ่านสนุก เร้าใจ แต่แล้ว.ก็.โอละพ่อ!! ตามนั้น ตกลงถูกพิพากษาฟรี จะทวงคืนที่ใคร? นึกแล้วก็ใคร่สมน้ำหน้าตนเอง

สงสัยจะแต่งไว้ เป็นปริศนาธรรม

อดีตฤๅษี


บัดเดี๋ยว ดังหง่างเหง่งวังเวงแว่ว สะดุ้งแล้วเหลียวแลชะแง้หา
เห็นโยคีขี่รุ้งพุ่งออกมา ประคองพาขึ้นไปจนบรรพต

แล้วสอนว่าอย่าไว้ใจมนุษย์ มันแสนสุดลึกล้ำเหลือกำหนด
ถึงเถาวัลย์พันเกี่ยวที่เลี้ยวลด ก็ไม่คดเหมือนหนึ่งในน้ำใจคน

มนุษย์นี่ที่รักอยู่สองสถาน บิดามารดารักมักเป็นผล
ที่พึ่งหนึ่งพึ่งได้แต่กายตน เกิดเป็นคนคิดเห็นจึงเจรจา

แม้นใครรักรักมั่งชังชังตอบ ให้รอบคอบคิดอ่านนะหลานหนา
รู้สิ่งไรไม่สู้รู้วิชา รู้รักษาตัวรอดเป็นยอดดี

จงคิดตามไปเอาไม้เท้าเถิด จะประเสริฐสมรักเป็นศักดิ์ศรี
พอเสร็จคำสำแดงแจ้งคดี รูปโยคีหายวับไปกับตา

 

ผมเข้ามาดูอีกทีเพราะเป็นห่วงเธอ


ผมจึงขอลงใหม่อีกครั้งครับผม ขออนุญาตครับ

“ผมไม่ทราบว่าเกิดอะไรกับคุณ Nagamanee
ไม่รู้ว่าปัญหาอะไร ไม่ได้รู้จัก เพราะผมบังเอิญเข้ามาในนี้วันนี้ ทีแรกจะไม่เขียนอะไร ไม่อยากยุ่ง แต่ผมรู้สึกเศร้า ด้วยเห็นชีวิตคนไม่สมควรจะตัดสินด้วยโทสะ จึงหวังว่าเธอคงไม่เป็นอะไรมากจนถึงแก่ชีวิต

ผมก็ขอแผ่เมตตาให้เธอมีความสุข หายจากทุกข์
ด้วยบุญกุศล ด้วยความดี ขอให้เธอมีชีวิตอยู่เพื่อสร้างบารมีและมีความสุขอีกครั้งนึง จากเพื่อนกัลญาณมิตรด้วยกัน”

 

[
สิ่งดีๆสำหรับรุ่งเช้าวันนี้

“ขอให้สมหวังเหมือนคำอธิษฐานและตั้งใจครับ
เห็นแข็งแรงแข็งแกร่งขึ้นก็ให้กำลังใจ
ระลึกสติอยู่ทุกขณะจิต จะอยู่ที่ไหนกับใครหรือคนเดียวก็มีความสุขครับผม บททดสอบจิต หากมีสมาธิก็ชนะกิเลสตัวเองได้ คนดี คนเก่งย่อมผ่านบททดสอบ
ที่โหดร้ายมาทั้งนั้น มีชีวิตอยู่เพื่อสร้างบารมี .ถูกต้องแล้วครับ กลับมาไทยลองไป ที่ไร่เชิงตะวัน ฝึกสมาธิเบื้องต้นของท่าน ว.วชิรเมธี ดูก่อนก็ดีครับ ผมไปแทบทุกคอร์ส ผมคิดว่าคุณ น่าจะมีศักยภาพที่ดีที่ซ่อนอยู่
อย่าเอาปมด้อยต่างๆ มาทำให้คุณล้มลง เลยครับ

ร้องไห้ได้ แต่อย่าทำร้ายตัวเอง ขี้แยแต่ไม่ขี้แพ้
ลองเปิดฟัง ท่านว.วชิรเมธี ขอให้ยิ้มให้ตนเองมากๆ
ทุกสิ่งไม่ใช่เรื่องบังเอิญหรอกครับและไม่ใช่แค่เวรกรรม แค่ บททดสอบของผู้ฝึกตน

เป็นกำลังใจให้ครับ ^_^ “

 

สาธุ สาธุ สาธุ ขอให้สมหวังด้วยอีกคน

กลัวส่ง หลังไมค์ ไป คุณมลไม่อ่าน

คุณมลเราลูกหลานหลวงปู่ดู่ เอาใจช่วยครับ
ยิ้มเยอะๆครับ คนเราชีวิตมันสั้นจิ้ดเดียว
เชื่อผม ! ไม่คุณก็ผม ก็ใคร ตายก่อนตายหลัง
ไม่แก่ตาย เดี๋ยวถึงที่ก็ซี้ม่องเอง
ไม่มีใครเอาอะไรไปได้สักอย่าง ไอ้ที่สวยๆ หล่อๆ
พอตาย น้ำเหลืองก็ออก อย่า ซีเรียส ! สมมติกันโม้ด
ร่างกายครบ 32 ก็กู้ดลัคแล้ว จะเหาะได้ไม่ได้ อย่าไป
เครียด ใครว่าอะไร จะจริงจะเท็จจะโดนด่า ก็ยิ้มๆๆๆๆ นะ คุณมลยิ้มง่าย เห็นไอ้ยิ้มเขียวๆ
(จากคนแอบอ่านนะ แอบตามมาเห็นเงียบไปในห้องครุฑคุณนารายญ์สี่กร ก็ว่าไปไหน กลับมาๆๆๆ แม่นาคีน้อยแสนซน )

 

เราอยากจะพูดอะไรบางประการเกี่ยวกับเรื่องนี้ และเราเป็นคนนอกนั่งมองอยู่ แม้ว่าจะมีการพาดพิงถึงกันบ้าง....

ที่จริงเราอยากเข้ามาตอบให้ตั้งนานแล้ว แต่เราลังเลสงสัยว่าจะเข้ามาดีหรือไม่!! มีคำโบราณบอกว่า เรื่องของคนสองคนบุคคลภายนอกไม่ควรเข้ามาเกี่ยวข้องเลย ปล่อยให้เขาจัดการแก้ปัญหากันเอง ถ้าเราเข้าไปยุ่งเหมือนกับว่าเขาไปสอดแทรก เลยปล่อยให้มันควรที่จะเป็นไป แต่เมื่อขณะนี้เกิดสภาวะการณ์ปกติขึ้นมาหลังจากเหตุการณ์สงบ ในฐานะของกัลยาณมิตรเราอยากจะกล่าวอะไรบางประการ

ขออนุญาตเจ้าของกระทู้นี้ขอเปลี่ยนจากเรื่องพระอรหันต์ เป็นเรื่องโพธิสัตว์และนางแก้ว สักชั่วขณะค่ะ

เริ่มแรกเลยปีประมาณปลายปี 2557 ถึง 2558 เราได้รู้จักกับท่านหนึ่งในกระทู้ในเว็บพลังจิต เราได้รับการติดต่อเฟสบุคและสนทนาทางเฟสเกี่ยวกับเรื่องการปราถนานางแก้ว จากนั้นมีการพูดคุยโทรศัพท์เรื่องธรรมะ 1 ครั้ง และ การบอกลาจากการใช้ชีวิตในฆาราวาสไปบวชชี อีก 1 ครั้ง ไม่เคยพบหน้า และไม่เคยสนทนากันอีกเลย แม้กระทั่งสึกมาก็ไม่ได้มีการติดต่อกัน เพียงแต่ท่านนั้นแค่แวะเข้ามาทักเฟสบุคประมาณ 1 ถึง 2 ครั้ง แค่นั้น ตลอดระยะเวลา 4 ถึงเกือบ 5 ปี รู้แต่เพียงอย่างเดียวว่า บุคคลท่านนี้มีความเป็นจริงใจต่อบุคคลที่คบกับท่าน และท่านให้ความเป็นมิตร จากที่สัมผัสทางจิตสัมผัสได้

ในการสนทนาทางเฟสบุคเพียงแค่เรื่องนั้นเรื่องเดียว คือ ความที่เราประทับใจในนิสัยความคิดความอ่านของผู้ที่เป็นพระโพธิสัตว์ ถึงแม้ไม่เคยเจอหน้า ไม่เคยพูดคุยสนทนากันแม้แต่เรื่องส่วนตัวกัน ความเป็นมิตรก็ยังคงอยู่ เพราะมันคือความบริสุทธิ์ใจ จนกระทั้งวันหนึ่งได้มีการสนทนาทางกระทู้ในห้องพระโพธิสัตว์เกี่ยวกับนางแก้ว และท่านได้เข้ามาตอบในกระทู้นั้นด้วย สัญญาณบางประการได้เกิดขึ้น ว่าคนที่คู่ควรกับท่านได้เกิดขึ้นแล้ว ท่านพบเจอเธอนั้นแล้ว จากรูปภาพที่ที่ท่านตอบในกระทู้ความที่ผู้ชายได้ยื่นไหเหล้าให้กับผู้หญิงเป็นความรู้สึกที่ผูกพันเป็นพิเศษเปรียบทุก ๆ อย่างที่ว่าภรรยาเปรียบประดุจเพื่อนที่ดีที่สุด เราจึงยินดีในการตอบกระทู้ให้ว่าเราไม่ได้ปราถนาในสิ่งนั้นเพื่อหลีกทางให้ และสัญญาณก็มีมาบอกว่าท่านได้เกิดรักและประทับใจเธอคนนั่นประมาณปลายปีที่แล้ว

ผู้ที่ปราถนานางแก้วต้องเข้าใจเรื่องความปราถนานี้ หากปราถนาจริง ๆ จะต้องทำความเข้าใจเกี่ยวกับเรื่องนี้อย่างไร? หากเราทำความเข้าใจท่านตั้งแต่แรกที่ท่านลงโพสไว้ ท่านจะกล่าวไว้เสมอเราไม่ปราถนาอิสตรีเพราะอยากได้กาม และถ้าใครรู้รสพระธรรมเช่นเรา กามเป็นสิ่งที่น่ารังเกียจที่สุดสำหรับบุคคลที่เข้าถึงธรรมอันละเอียดลึกซึ้งนั่นแล้ว จะต้องไปไบ่ดูกระทู้ของท่านและทำความเข้าใจค่ะ

และคิดว่าท่านว่าท่านคงเกี่ยวข้องผูกพันกับเธอผู้นั้นมาก จากโพสต่าง ๆ ที่ท่านและเธอได้ลงในกระทู้ที่ได้อ่าน ก็เพราะเป็นสัญญาในอดีตและความผูกพันมั้งที่มีผลต่อท่านมาก ท่านจึงละทิ้งและพักวางเรื่องการบวชก่อนมาจัดการสัญญาผูกพันในอดีตกับเธอคนนั่นเพื่อช่วยเหลือเธอก่อน

ผู้ที่ได้รับความรักและความปราถนาดีจากท่านต้องทำความเข้าใจไม่ระหวาดระแวง คนที่เข้ามาเกี่ยวข้องก่อนที่เธอจะเข้ามาในชีวิตท่าน ท่านก็ไม่รู้ว่าคนที่ตามมาข้างหลังจะรู้สึกอย่างไร? และการที่มีคนเข้ามาเกี่ยวข้องก่อนมันก็ห้ามกันไม่ได้ว่าจะมีใครเข้ามาเกี่ยวข้องก่อนหลัง มันบังคับควบคุมให้เป็นไปอย่างที่เราต้องการไม่ได้ และจะรู้ได้อย่างไรว่าใครจะต้องเกี่ยวข้องกับขีวิตของท่านบ้าง เมื่อเราเข้ามามีความรักความผูกพันในชีวิตท่านแล้ว ทำไม่ไม่ไว้วางใจท่าน ในเมื่อความเป็นพระโพธิสัตว์จะต้องไม่เห็นแก่ตัว และบุคคลที่เกี่ยวข้องทุกคนล้วนมีสัญญามาในอดีตจะมากน้อยแค่ไหนก็แล้วแต่บุญกรรมที่ทำมา ถ้าเราบอกว่าท่านจะต้องมีเราคนเดียว ถ้าเห็นแก่ตัวอย่างนี้เท่าไปขัดขวางความเป็นพระโพธิสัตว์ของท่าน ท่านต้องดำเนินชีวิตที่เกี่ยวข้องผูกพันกับทุกสรรพสัตว์ เราไม่มีมีอำนาจบงการให้ท่านต้องอยู่ภายใต้การควบคุมความต้องการของเรา เราเพียงแค่ต้องคอยช่วยเหลือและเป็นกำลังใจให้เท่านั้น

การรักกันการผูกพันกันก็ดี พระโพธิสัตว์ที่เวียนว่ายในการสร้างบารมีมิได้มีเราเพียวแค่คนเดียว ทุกคนที่เข้ามาเกี่ยวข้องล้วนแล้วแต่เป็นมิตรบริวารที่ท่านต้องการช่วยให้เขาพ้นทุกข์ ถ้าเราคิดว่าเราคือภรรยาแล้วอยู่ห่างไกล คอยกังวลและระแวงคนที่เคยรู้จักผ่านมา คนที่จะเข้ามาเกี่ยวข้องและเกี่ยวพันปัจจุบัน และคนที่จะเกี่ยวพันในอนาคต และคอยกำจัดคอยจัดขวางถ้าเป็นอย่างนี้เรากำลังเริ่มถอยจากสิ่งที่เราปราถนาจะเป็น เรามีเพียงอย่างเดียวก็คือ ต้องแข่งขันกับความดีในตัวของเราเท่านั้น เพราะถ้าเราแข่งกับคนอื่นต้องการเป็นที่หนึ่งเสมอ แสดงว่าเรายังมิได้ต้องการที่จะช่วยใครพ้นทุกข์ได้จริง คนอื่นจะคิดแบบนั้นได้ แต่ผู้ที่ปราถนาจะเคียงคู่ช่วยเหลือพระโพธิสัตว์สร้างบารมีพาคนอื่นพ้นทุกข์จะคิดแบบนั่นไม่ได้ เราไม่สามารถที่จะกันใครมิให้มาเข้าใกล้เพื่อพระโพธิสัตว์ให้มีใจกับเราคนเดียวได้เท่านั้น มีเพียงอย่างเดียวที่จะทำได้คือ หมั่นสร้างบารมีความดีสู้กับกิเลสของตนเท่านั้น

และการอยู่ห่างไกลเป็นธรรมดา ความรู้สึกผูกพันต้องได้แค่ใจถึงใจ หากยึดในรูปธรรมความทุกข์ย่อมดิ้นรนถวิลหาอย่างแน่นอน ต่างอยู่ที่ใกล้ชิดกัน พอไม่เป็นไปตามที่เราคิดก็เกิดความหวาดระแวงไปต่าง ๆ นานา สมมุติถึงแม้จะเป็นจริงบ้าง ตามประสาของผู้ฮอร์โมนเพศชาย ด็ต้องปล่อยให้เป็นไปตามธรรมชาติ และความห่างไกลเราต้องเข้าใจและปล่อยวาง แต่ว่าสิ่งที่เราคิดแน่ใจหรือว่าใช่อย่างที่คิดหรือ เพราะผู้ที่พบสัจธรรมที่ละเอียดลึกซึ้งและได้สมาธิระดับที่ท่านกล่าวไว้ ต้องใช้บทกามสูตรให้มาก ๆ อย่าเพิ่งเชื่อในสิ่งที่เรายังมองไม่เห็นหรือพิสูจน์ด้วยตาตนเองค่ะ

ทำไมวันนี้ถึงตัดสินใจเขียนลงมาเพื่อความปราถนาดีอยากให้ผู้ปราถนานางแก้วได้เข้าใจ ถึงบททดสอบบารมีต่าง ๆ และบังเอิญได้มีผัสสะมากระทบเกี่ยวกับ ผู้ชายที่ใจแคบ... ก็เป็นเหตุให้ได้ลงเกี่ยวกับเรื่องนี้


เข้าใจ...ความเป็นบุคคลธรรมดา ย่อมเห็นแก่ตัวเองเป็นก่อนเป็นธรรมดาผู้ชายส่วนมากจึงเห็นแก่ตนเองก่อน ถ้าเกิดไปรักหรือชอบใจผู้หญิงคนไหน ขอเพียงให้ได้เธอมาจะมีความเห็นแก่ตัวเองก่อน ทำอย่างไรให้เธอได้รับความพึงพอใจ เพียงเพื่อจะได้ความรักและตอบสนองจากเธอ ถึงขั้นทำลายน้ำใจมิตร หรือ อีกคนที่ไม่รู้เรื่อง หรือหาทางที่จะทำลายมิตรจากอีดคนทั้งทางตรงและทางอ้อม เพื่อให้ได้มาซึ่งความรักนั้น

แต่หัวใจพระโพธิสัตว์...มิใช่.. ท่านจะไม่คำนึงถึงเรื่องนี้เลย ท่านไม่ได้เห็นแก่ตัว ทุกอย่างมันต้องเป็นไปตามเหตุและปัจจัย เราอยากได้เราต้องสร้างเหตุนั้นไว้ จะไปบังคับท่านให้ท่านดำเนินไปเป็นอย่างที่ใจเราต้องการไม่ได้ ถ้าชายใดคิดแค่เรื่องเห็นแก่ตัวเพียงแค่นี้ ตนเองมีความรู้สึกอคติต่อชายที่มีความคิดและปราถนาเช่นนี้มาก แสดงว่าหัวใจของเขามิได้ยิ่งใหญ่จริง ๆ เพราะยังเห็นแก่ตนเองและความสุขของตนเองเท่านั้น

และที่เขียนลงนี้ก็เพื่ออยากจะเขียน อยากจะให้บุคคลที่เข้าใจคลาดเคลื่อนได้เข้าใจความจริงขึ้น และเกิดการอภัยและอโหสิกรรมต่อกันอย่างแท้จริง ตนเองยังสับสนเลยว่านิสัยตนเองปราถนาอะไรเพราะนิสัยยังมิได้ มิต้องให้คิดไปต่าง ๆ นานาค่ะ ทุกสิ่งทุกอย่างไม่เที่ยง พรุ่งนี้อาจจะปราถนพระอรหันต์ก็ได้ เพียงแค่มีความปราถนาดีต่อทุกคนเท่านั้นก็พอ

 

คุณจิตยิ้มคุณเป็นกัลญาณมิตรที่ประเสริฐจริงๆ ครับ สาธุอนุโมทนาบุญนะครับ
แหม !!! ผมกับคุณเสมือนตกที่นั่งเดียวกันเลยนะครับ ไหนๆก็ไหนๆแล้วบอกเลยละกัน
ผมก็บำเพ็ญในสายพระโพธิสัตว์เช่นกันครับ ผมตามคุณมลมาเงียบๆใช้ล้อกอินอื่นๆ
เธอก็ไม่สนใจ ตามมานานละ แรกๆที่สนทนาเพียง 2 ครั้งทางอินบ้อก
คือเห็นเธออยากกลับไทย ผมกะจะไปเซอร์ไพรส์ที่อเมริกาด้วยซ้ำ
เธอเซย์โน อย่างเดียวครับ ปกติผมก็เงียบๆ นะ แต่เธอบอกว่าเธอมีคนรักแล้วนะ
เธอรักเค้ามาก ผมถามว่าใคร (จริงๆผมเป็นสมาชิกมาตั้งแต่ 2014) เธอไม่บอก แต่มีคนบอกผม ผมก็ว่าไม่น่าคู่ควรเล้ย (ขอโทษนะที่ผมพูดตามผู้ชายที่รู้สึกว่า เสียของรัก) ก็ผมมีทุกอย่าง
มีสาวระดับนางแบบเคยเป็นแฟน แต่ผมปฏิเสธบ้างเขาทิ้งผมบ้าง ฐานะวรรณะหน้าตาผมนี้ก็ว่าดีนะครับ ผมคิดว่าจริตผมกับคุณมล น่าจะเข้ากันได้ดี แต่วาสนาผมไม่ถึงมั้ง (อุตส่าห์ไปอนุโมทนาทำบุญสำทับทุกครั้งที่เธอบริจาค) จนมาเห็นในกระทู้ ปีระกา แหมผมปีมะโรง ออกจะสมพงศ์ เธอรักพญานาค แหมผมศรัทธาพญาครุฑ ก็ไม่เป็นไรเราเป็นมนุษย์ คุณจ่า คุณจิตยิ้มอย่าดุกระผมนะครับ อกหัก ครับ

ถ้าให้เขาทั้งคู่อาศัยวันเวลาปรับตัวตามสภาวะกรรม อันนี้ ฝ่ายชายก็เขียนรุนแรงใช่น้อยนะนั้น
ฝ่ายหญิงก็ประชดเอาแรงเช่นกัน ให้เครดิตคุณมลนะ เธอคงจะเจ็บปวดมาเยอะ แต่ผมว่า
เธอคงทำใจได้ล่ะ วาสนาผมไม่ถึงสิ ส่งข้อความไปจนเธอบล้อกทิ้ง จนผมเลยอวตารมาใหม่

ผมเป็นผู้ชายจะพูดแบบลูกผู้ชาย ว่าผมก็จีบว่าที่นางแก้วในนี้หลายท่านครับ
แต่ผมยังรู้สึกว่างเปล่า จนมาพบข้อความคุณมล จะเห็นแค่ชื่อล้อกอิน ก็คิดเขียนงานไม่ออก
มีช่วงนึงเธอลงรูปเธอ คนทั่วไปก็ว่าสาวท้วมตัวใหญ่ธรรมดา แต่ผมดันไปเห็นอะไรแบบว่า
สวย สวยมาก แบบที่ผมจำแววตาเธอได้ ก็เลยคิดเป็นตุเป็นตะ ผมขอโทษคุณมลกับคุณจ่า ละกันคุณมลไม่แปลกที่จะหึง คุณจ่าไม่แปลกที่จะโกรธ เราเป็นกลางละกัน

ขอให้รักกันต่อนะครับ ผมจะรอดูอยู่ห่างๆ ว่ากันว่าพระโพธิสัตว์ มีนางแก้วหลายคนมารอเรียงคิว แต่คุณมล ก็บอกกับผมนะว่า เธอไม่เข้าใจเรื่องนางแก้ว เธอเลยไปตั้งกระทู้เพราะเธอสวดมนต์ตามวัดถ้ำเมืองนะ หลวงปู่ดู่ซึ่งผมก็ศรัทธาท่านมากเช่นกัน ยังส่งลูกประคำที่มีเจ้าแม่กวนอิมไปให้เธอเลย กับหนังสือเรื่องคู่บุญบารมีของพระพุทธเจ้า เธอก็ขอบคุณมา

ผมกับคุณจ่า เคยปะทะคารมกันมาก็มากโข ในช่วงมหาวัฎร หรือ รัตนมหาธาตุ
ผมอยู่อเมริกานะนั้น กลับไม่พบคุณมล แต่มาพบเมื่อกลับมาเปิดบริษัทเขียนแบบที่ไทยในเวบนี้

ส่วนตัวนะยังสงสารคุณจิตยิ้มที่โดนรุมด่านายขจรศักดิ์นั้น แต่ก็ไม่ได้ช่วยคุณจิตยิ้ม อย่าเคืองผมนะครับ (คุณจิตยิ้มน่าจะพอทราบในจิตว่าผมคือผู้ใด) เรื่องคุณจ่าบอกจะบวช ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรคนเรามีเหตุการณ์กันได้ แต่ที่คุณจิตยิ้มว่าเพราะคุณมล มาขวาง ผมว่าไม่น่าจะไปลงโทษเธอแบบนั้นนะ
เธอก็เข้ามาเล่นเวบของเธอ จริงๆ คุณจ่าก็มีแฟนคลับหญิงหลายท่านอยู่มิใช่น้อย คุณจิตยิ้มเองก็เป็นหนึ่งในนั้นสิครับ การเขียนนี้คุณน้อยใจตัวเองไม่น้อยเลยนะนั้น ผมนี้ก็รอดูเพราะช่วงนึงคุณมลกับคุณจ่า หายไปทั้งคู่ ผมก็คิดแบบมาร ว่าเดี๋ยวก็ต้องเลิกกันชัวร์

แต่ไม่คิดว่า คุณมลจะใจแข็งขนาดนี้นะ คือโดนด่าขนาดนี้ยังรักได้ ผมว่าหัวใจเธอนี้แกร่งสมกับเป็น เพชร จริงๆ เธอไม่ได้หึงอย่างเดียวนะเธอไม่อยากให้คุณจ่า หลงในโลกีย์ที่ไปเจอผู้หญิงไม่ดีเข้า เธอบอกนะว่าให้คุณจ่าบวชเธอตั้งใจจะกลับไทยไปดูแลคุณพ่อคุณแม่คุณจ่าให้ เธอรักแบบ ไม่รู้สิ ผู้หญิงแบบคุณมลนี้จิตแบบคือผู้ให้จริงๆ ที่ผมและครูบาอาจารย์ก็บอกให้เธอมีคู่ไม่ได้ เธอสนทนาผมสองครั้งที่เธอถามว่า ความรักเธอจะสมหวังมั้ย คนรักเธอจะได้บวชมั้ยเพราะคนรักก็คือคุณจ่าปรารถนาจะบวช ผมก็ตอบไปว่าเธอจะเสียน้ำตานะ จะไม่มีความสุขนะ บอกไปตั้งแต่ วันวาเลนไทน์

แต่คุณมลก็เลือกคุณจ่า ! ยิ่งคิดว่าเธอแทงตัวเองเพื่อหนี หนีสภาวะกิเลสในใจตัวเอง
ไม่ใช่โกรธเกลียดจ่าเลย ทั้งที่ผมส่งข้อความด่าคุณจ่าไปเต็มกระบวนท่าส่งไปหาคุณมล หวังว่าช่วงเธอเศร้าผมจะได้ปลอบแต่เธอปิดตัวเอง ปิดตัวเองดับความสดใสลง
นางแก้ว ไม่มีสิทธิเลือกเลยหรือครับ หรือผมต้องขอให้ท่านจ่า บริจาคคุณมลให้ผม

เรื่องผู้หญิงผมมีครับ แต่ผมไม่ได้แต่งออกหน้าออกตา ก็เลี้ยงดูไป ผมก็ไม่ได้ผิดศีลสัจจะ
แต่ถ้าได้คุณมลมา ผมคงมีความสุขครับ เอาเป็นว่าคุณจ่าคงไม่ได้สัมผัสหรือเห็นว่าคุณมลมีบางสิ่งที่ผมปรารถนาและว่าที่พระโพธิสัตว์หลายท่านมองเห็นหรอกนะครับ

แต่คิดว่า นางแก้วสมัยนี้ ไม่มีสิทธิเลือกเลยหรือครับ
ผมโดนคุณมลปฏิเสธแบบดีดี และโดนด่ามาหลายรอบและ

ก็ดีนะ ถ้าคุณจ่าได้กับคุณจิตยิ้ม และผมนายเทวินต์ ได้คุณมล เรื่องจะได้จบ จริงไหมครับ

แต่คุณมลไม่โอเคสิครับ เธอด่าผมแน่แต่เอาวะ เป็นไงเป็นกัน เธอตั้งใจกลับไทยใช้ชีวิตเงียบๆ
ผมเป็นห่วงเธอมาก เธอบอกว่าอย่ามายุ่งไม่งั้นเธอยอมตายดีกว่าหรือบวชชีตลอดไปถ้าได้ผมไปเป็นสามี แหม สาวๆในนี้ออกจะให้เบอร์ผมนะขนาดที่เห็นรถที่ผมขับ ก็หลุดเป็นแถว
ผมก็ไม่อยากบอก แต่คุณมลใจแข็งชะมัดยาด ผมถามนะว่าถ้าจ่ามีเมียใหม่ทำไง เธอบอกเธอไม่ยอมผิดศีล ก็ยินดีด้วยแต่เธอคงดูคุณจ่าห่างๆอย่างห่วงๆ ตามประสาคนรักเก่าเธอพูดอย่างน่าสงสาร ผมก็ว่ากะอีแค่รักออนไลน์ คุณจ่าก็ท่าทางช่ำชองนี้ พูดแบบลูกผู้ชาย เมื่อไรจะเลิกกัน
แต่เธอก็ไม่ยอมรับไมตรีผมสักที ส่งกระเเสจิตไปก็ไม่รับเลยเห็นแต่มีคุณจ่าเต็มสมองเธอไปหมด นี้เธอรักมากจนสละทุกอย่าง จิตวิญญาณ ความดีงาม บุญกุศล เอาตัวกั้นขวางบาปกรรมคุณจ่าทั้งหมดอย่างไม่กลัว

คุณจิตยิ้ม พระโพธิสัตว์ ท่านรักเดียวใจเดียวขอรับ ผมก็เช่นกัน นางแก้วก็เหมือนกันครับ
ไม่เกี่ยวใครจะมาใครจะไป ถ้าไม่ปรารถนากาม ต่อให้ร้อยพันนางสาวไทย ไม่ใช่เธอ ก็ไม่เอาครับ อย่าไปให้ท้ายจริตผู้ชายตามโลกียเสพให้มากเลยครับ ถ้ามีอีกคน ต้องถามก่อนครับว่าเธอยอมมั้ย ไม่ใช่ฉันเป้นพระโพธิสัตว์จะนอนกะนางแก้วไหนตามใจจะเสพกาม ไม่ใช่คร้าบ

คุณมล เข้มแข็งครับสู้ๆ ผมเป็นกำลังใจให้ครับ รักตัวเองให้มากๆครับ คุณสวยงามเสมอครับ
ผมเห็นแบบนั้น คุณเป็นผู้หญิงที่สวยงามผมย้ำครับ อะไรผิดพลาดไป ชนะใจชนะกิเลสให้ได้นะครับ ผมเป็นกัลญาณมิตรที่ดีเสมอครับ

 

คุณจิตยิ้มครับ ผมอิจฉาเขาทั้งคู่ครับ ผมเป็นคนเงียบครับแต่คุณมาเขียนแบบนี้ผมเลยหมดละ
บอกเล่าเก้าสิบไปละ คุณจ่าก็ปรารถนาพุทธิภูมิ แต่คุณมลยังไม่รู้ตัวเลย จิตเธอเลยโดนกระเเสบีบคั้น ผมพอรู้แล้วกันว่ามีผู้เกี่ยวพันเธอในอดีตชาติในนี้ยกจิตเธออยู่ช่วยเหลือเธอ แม้แต่คุณแม่ทั้งในภพภูมินี้และภพภูมิก่อนของคุณจ่าก้รักและเมตตาเธอราวกับลูกในอุทรไม่ใช่เหรอครับ เผลอๆ รักมากกว่าคุณจ่าเองไม่สงสัยบ้างเหรอครับ (ไม่ต้องถามว่าผมล่วงจิตได้เท่าใดนะคุณจ่าหึๆ) ไม่งั้นเธอต้องอัตตวิบาตกรรมแน่นอน พญามารจึงจองตัวเธอ คุณมลเธอรวบรวมพลังจิตสุดท้ายเพื่อให้เธอได้กลับไปไทย ถ้าตายที่นี้เธอต้องภพเปรตที่อเมริกาไม่ได้กลับไทยแน่ เธอรู้ครับ เธอทรมาน คุณจ่ารู้หรือไม่ครับ ไม่ใช่ทรมานที่เธอไม่ได้เป็นเมียคุณจ่านะ สภาวะนางแก้วบีบจิตวิญญาณเธอ และสภาวะเธอไม่พร้อม (ขนาดพระนางมัทรีเป็นลมแล้วเป็นลมอีก คิดดู) เธอจะหนี เธอเลยไม่เอาอภิญญาไม่เอานางแก้ว เธอจะไปนิพพานเพราะเธอกลัวต้องเจอกับนางแก้วนางมารเยอะเเยะของคุณจ่าไงครับ เธอเลยแสดงออกมาแบบนั้น จิตนึงสั่งเธอไม่ได้กลัวว่าคุณจ่าจะไม่รักเธอ แต่กลัวว่าคุณจ่าจะเลือกนางมารแล้วไม่บวช แล้วจิตนึงก็สั่งให้เธอครอบครอง แต่เธอก็ไม่ต้องการเพราะอดีตชาติที่คุณกับเธอ ลำบากอธิษฐานมานับกี่ร้อยกี่แสนปี โดยมีผมกับคุณจิต เวียนไปด้วยกันนะเเหล่ะครับ ที่เกิดภัยไปทั่วเพราะใครมันทำกันเล่า !!!!!

คุณจ่า ชาติที่แล้วคุณแย่งไปได้นะ คุณคงฝันบ้างล่ะน่ะ เสพนางพรายผมสนุกไหม ?

แต่ผม อุตส่าห์เข้าไปในช่วงนิมิตเธอ แต่เทวดาประจำตนเธอขวางผมเสียเต็มที่
ทำได้แค่ให้คุณจ่ามีแฟนคลับเยอะๆ เพราะผู้หญิงย่อมต้องตบตีแย่งชิง เดี๋ยวก็คงมีมาอีก คุณจ่ามีเสน่ห์นี้นา ทนหน่อยนะครับ ทิ้งคุณมลสิครับทิ้งเลย เก็บไว้ทำไมผู้หญิงอยากเป็นนางแก้วในไทยเยอะแยะ ผมขอโทษคุณมลนะครับ ขอโทษที่เป็นสาเหตุ



--------------------------------------------------------------------------------------------

หากต้องเป็นกรรมใดนะครับ....

พี่จะขอเป็นองครักษ์ ปกป้องและอารักขาน้องสาวคนนี้ที่พี่รักและห่วงเป็นหนักหนา
ให้กลับสู่บ้านเมืองไทยด้วยสวัสดิภาพ ไปครองรักกับคนที่น้องสาวรักเขาจนหมดหัวใจ หรือ น้องจะเลือกทางสันโดษไปตลอดชีวิต
พี่ก็จะยินดีครับ ไม่ต้องห่วงนะคนดี พี่จะรักษาดวงจิตน้องด้วยชีวิตครับ
ด้วยสัจจะ ด้วยความเป็นลูกผู้ชายที่พี่บอกแก่น้อง และจะเป็นแบบนั้นไม่ว่าตอนนี้จะเป็นยังไงก็ตามครับผม

 

ถ้าเป็นตัวสัญญาอารมณ์กรรม

สัญญาอารมณ์กรรม คือ สิ่งที่ฝังเก็บไว้ในใจ แล้วได้ปรุงแต่งขึ้น เพื่อให้เรามีความเห็นเป็นเช่นนั้น หากเราลองอดทนดู สิ่งที่มาปรุงแต่งทำให้เราทุกข์เหมือนเดิม ก็จะมีวิธีแก้ไข ขออย่างเดียวการกำนดสติไว้ หากหลุดจากสติเมื่อไรจะตกอยู่ในอารมณ์กรรมการปรุงแต่งของเจตสิกเหมือนเดิม

การแก้ไขอารมณ์กรรมไม่ได้ขึ้นอยู่กับตัวบุคคล ลองสังเกตุหลาย ๆ ครั้ง มันจะคอยวนเวียนเหมือนดั่งกงเกวียน เพื่อให้เรามีความเห็นที่ถูกต้องใหม่ให้ได้ สิ่งนั่นจึงจะหายไป

ถ้าเก็บอารมณ์กรรมใดฝังใจเอาไว้ สิ่งนี้จะเป็นเงาตามตัวให้เราหลงปรุงแต่งยามที่เราเผลอหรือขาดสติ มีอยู่ทางเดียว การระงับการอดทนนั่นดีที่สุด

ถ้าสิ่งใดที่เราจำฝังใจ หากไม่แก้ไข สิ่งนั้นจะคอยบั่นทอนและติดตามเราไป เพื่อเราใช้สติปัญญาแก้ไขให้ถูกต้องใหม่ให้ได้

 

ไม่มีสิ่งใดเกิดขึ้นโดยบังเอิญ โดยที่ไม่มีเหตุ เพราะเราสร้างไว้กับตัวเราไม่รู้ภพชาติไหน เราจึงต้องมาเจอเพื่อแก้ไขมัน ทุกเรื่องราว.....

 

เรียนคุณจ่ายักษ์ เสขะปฏิสัมภิทา

กาลล่วงมาสักพัก กระผมมีเรื่องจะชี้แจงครับ
ชี้แจงแบบลูกผู้ชาย กระผม ขอคุณมล แล้วกันนะครับ !!!
เพราะคุณจ่า บอกว่า ไม่ต้องการแล้วนี้ครับ

กระผมจึงขอดูแลเธอให้เธอได้มีความสุขกว่านี้ ด้วยเกียรติด้วยสัจจะที่ผมมีครับ
ส่วนเธอจะรักจะชอบผมหรือไม่ ผมไม่สนใจครับ ผมมาเพื่อรักและขอปกป้องตลอดไปครับ

และคุณมลสบายดีครับ ไม่ต้องเป็นห่วงครับ ตัดจากโลกอินเตอร์เนตและเวบนี้สิ้นเชิงครับ
แต่อย่าเพิ่งประณามว่าเธอเหลวแหลกนะครับ เนกขัมมะบารมี เธอมีอยู่ครับ
กระผมไม่ได้ล่วงเกินครับ และจะไม่ให้เกิดอันตรายใดใดกับเธอเป็นอันขาดครับทั้งทางโลกและทางธรรม
และหากคุณจ่าจะกรุณาเห็นแก่ความรักของเธอสักเสี้ยวนึง ขอให้คุณจ่าลบกระทู้นี้ หรือปิดกระทู้ครับ เพื่อให้เกียรติเธอบ้างครับ กระผมไม่ทราบว่าคุณจ่าจะรักเธอเพียงไหนแต่ด้วยลูกผู้ชายเราจะไม่ทำให้คนที่เรารักเขาเสียน้ำตาแม้แต่หยดเดียวครับ คงเข้าใจนะครับ ชายชาติทหารเช่นกันครับ ถึงจะคนละหน่วยก็ตาม กระผมไม่มีเจตนาลบหลู่ดูแคลนความรักระหว่างคุณจ่ากับคุณมลแม้แต่น้อยครับ แต่เป็นไปเพราะอะไรผมจึงยอมมาทำแบบนี้ ผมเรียกสิ่งนั้นว่า "ความรักที่ไม่มีประมาณครับ ไม่มีเงื่อนไข ไม่มีอะไรกำหนด" ผมขอให้คุณจ่าโปรดเข้าใจกระผมด้วยครับ

และโปรดอโหสิกรรมเวรกรรมทั้งคุณจ่า และตัวผม และคุณมล ให้จบในภพชาตินี้ครับ
ผมขอขมากรรม และคุณมลเธอก็หลีกทางให้คุณจ่าได้รับอิสระเหมือนที่คุณจ่าต้องการแล้วครับ
อโหสิกรรมต่อกันกับคุณมลนะครับ เรื่องหัวใจจากนี้ ขอกระผมสานต่อเองครับผม


ด้วยความเคารพครับ
เทวินต์

 

สิ่งที่ผ่านมาแล้ว ก็ขอให้คลายเถิด

อะไรที่ไม่ส่งผลต่อการงอกงามในธรรม พึงรู้และวางเนอะ

ในเมื่อต่างมุ่งหวังในสิ่งดี ก็เจริญในสิ่งที่ตั้งใจนั้นเถิด