พระสมเด็จฯ องค์หนึ่งเดียว

ตรงนี้เพิ่งเจอครับ มองด้วยตาเปล่าไม่เห็น ตอนแรกผมคิดว่าเป็นเศษอาหาร แต่มีผู้รู้ท่านหนึ่งบอกว่า เศษอาหารน่าจะเน่าเปื่อยไปหมดแล้ว จะคงเหลือก็แต่ร่องรอย รูพรุน ในเนื้อพระเท่านั้น ส่วนเส้นใยจีวร จะไม่เน่าเปื่อย โดยเฉพาะอย่างยิ่งจีวรที่ทำจากผ้าไหม แต่บางท่านก็ว่าน้ำมันตังอิ๊วครับ

 

มีอยู่องค์ ชื่อองค์ limited edition

 

มีอยู่องค์ ชื่อองค์ limited edition

 

เกศบัวตูมเล็ก พิมพ์คะแนนครับ..

 

โชว์ครับ..

 

ผมก้อเป็นอีกคนที่ติดตามศึกษาพระพิมพ์อกวีมานานครับ..เห็นที่ไหนผมเก็บหมด..มีมากมายแยกย่อย แขนหักศอก1ข้างแขนงวงช้างฯลฯ หลายตำราพูดไว้ชัดเจน..และตำราเล่มที่อยู่ในภาพสุดก้อพูดเกือบทั้งเล่ม..แต่หลายคนรู้แค่ที่รู้คิดว่าตัวเองรู้ที่สุดแล้ว..จึงเกิดว่าทะบ้าบอคอแตกอยู่ตลอดเวลาครับ..ผมเป็นกำลังใจให้ครับ..ในฐานติดตามพิมพ์นี้มาและติดตามเก็บมารักษาบูชาไว้หลาย10องค์

 

...

 

ขอโชว์ครับ สิ่งที่ได้มาพระการศึกษาโดยแท้ ไม่ใช่ฟรุ๊ก ขอบคุณครับ..

 

เพิ่งจะได้ความรู้ใหม่จากกระทู้นี้นะครับว่ากริ่งใหญ่ของจีนก็ใช้ ตัวอักขระขอมอุดก้นแบบนี้ด้วย

 

การอุดกริ่งน่าจะเกิดขึ้นภายหลังครับ เพราะเนื้อโลหะแตกต่างกัน องค์พระเป็นพระกริ่งใหญ่ ซึ่งน่าจะเป็นแบบก้นถ้วย (กริ่งนอก) แล้วนำแผ่นทองแดงมาปิดภายหลัง โดยมีเม็ดกริ่งเหล็กอยู่ภายใน อันนี้เป็นความเห็นส่วนตัวนะครับ

คุณคนกลางสวน ดูภาพเพิ่มเติมได้ ตามลิงค์นี้ ครับ

 

จากภาพที่เห็น ผมว่ากริ่งองค์นี้ไม่ใช่พระที่มีอายุการสร้างไม่ถึงยุคกริ่งจีนหรอกครับ แล้วก็เป็นพระที่หล่อตันแล้วเจาะก้นใส่ลูกปืนเหล็กเข้าไปแล้วใช้แผ่นที่มีตัวยันต์นะตีปิดเท่านั้น ไม่มีการคว้านก้นเป็นก้นถ้วยแล้วปะก้นด้วยแผ่นทองแดงหรอกครับ ลองงัดแผ่นที่ปิดออกดูก็ได้ครับว่าใช่อย่างที่ผมว่าหรือไม่

 

ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นครับ คุณคนกลางสวน

สุธัช หุยากรณ์

 

ปูนดิบ และ ปูนสุก (ดร.แสวง รวยสูงเนิน)

1. ปูนดิบ หรือ ปูนที่ยังไม่ได้เผา หรือเผายังไม่ถึงระดับทำลาย โครงสร้างของโมเลกุลของปูน ยังเป็น แคลเซียมคาร์บอเนตอยู่ ละลายน้ำน้อย เมื่อตกผลึกจะเป็นแร่ที่เรียกว่า แคลไซท์ สีขาวใส แบบเดียวกับผลึกหินอ่อน แข็งทนทานต่อการกร่อน แต่ไม่ทนกรด

2. ปูนสุก หรือ ปูนที่เผาแล้ว หรือปูนขาว ที่โมเลกุลถูกเผาจนกลายเป็นแคลเซียมออกไซด์ เมื่อละลายน้ำจะเป็นแคลเซียมไฮดร็อกไซด์ หรือภาษาไทยเรียก น้ำปูนใส และเมื่อทำปฏิกิริยากับคาร์บอนไดออกไซด์ในอากาศ บางส่วนจะตกตะกอนเป็นฝ้าขาวๆ ตกตะกอนเป็น แคลเซียมไบคาร์บอเนต หรือภาษาไทยเรียกว่า ตะกรัน

ภาพของ : แคลไซต์ และ ตะกรัน

 

นี่ก็มวลสารเยอะ

 

เข้ามาชมบารมีของท่านจขกท และปรมจารย์ด้านพระสมเด็จที่เข้ามาอัดแน่นความรู้ในกระทู้นี้ครับ ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยครับพระอาจารย์ทุกท่าน

 

รบกวนท่านอาจารย์huyakorn ด้วยนะครับ เนื่องจากความรู้ด้านพระกริ่งผมน้อยเอามากๆ เลยไม่ค่อยแน่ใจในข้อมูลที่เคยได้ยินมาน่ะครับ

"พระกริ่ง" มีการสร้างขึ้นเป็นครั้งแรกในประเทศทิเบต และเป็นที่นิยมกันมากทั้งในทิเบต จีน และขอม

ซึ่งผมย้อนไปดูพระกริ่งในยุคเก่าๆทั้งเขมรและจีน ก็ไม่พบการอุดก้นดังที่เห็นในภาพนะครับ และวัสดุที่นำมาอุดกริ่ง ก็จะเป็นทองเหลือง ซึ่งไม่ดูดติดกับแม่เหล็กครับ

กริ่งไทยในยุคแรกๆ เท่าที่เห็นผ่านตามาก็อุดกันด้านข้าง และ ใช้ทองเหลืองเป็นเม็ดกริ่ง นะครับ พึ่งใช้ลูกเหล็กแทนเม็ดกริ่งทองเหลืองกันในยุคหลังๆ

ส่วนที่ท่านกล่าวเอาไว้ว่า อุดกริ่งในตอนหลัง ผมว่าไม่ค่อยสมเหตุผลนะครับ ในเมื่อการสร้างพระกริ่ง ก็ต้องบรรจุกริ่งไว้แต่ตอนสร้าง พร้อมทั้งอุดก้นเรียบร้อยจึงจะเรียกได้ว่าพระกริ่ง การสร้างขึ้นมาให้ฐานตันๆแล้วมาเจาะในยุคหลังๆ ไม่ค่อยสมด้วยเหตุและผลครับ

ปล. เนื่องด้วยที่ว่าผมค่อนข้างมีความรู้เกี่ยวกับพระกริ่งค่อนข้างน้อย ข้อผิดพลาดที่มีจึงไม่ใช่เรื่องแปลก หากผิดพลาด ผมน้อมรับทุกคำตักเตือนและคำสอนครับ อาจารย์huyakorn

 

อย่าเรียกผมว่าอาจารย์เลยครับ ผมแค่แสดงความคิดเห็นส่วนตัวกับพระของพ่อผมในกระทู้ที่ผมตั้งขึ้น ส่วนตัวแล้วอยากเห็นการแลกเปลี่ยนความคิด ความเห็นกันแบบหลากหลาย แล้วให้ผู้ที่สนใจได้วิเคราะห์ และสังเคราะห์ด้วยตัวเองครับ

 

ตัวอย่างกริ่งจีนนะครับ





นี่ตัวอย่างพระสมเด็จแท้ ๆ

 

ขอบคุณสำหรับความคิดเห็น และรูปจากหนังสือพระนะครับ คุณ bandidsqn401 ผมศึกษาพระสมเด็จเพราะมีอยู่องค์เดียว แล้วก็ไม่เหมือนกับชาวบ้านเขา ตั้งแต่ตอนน้ำท่วมปี 54 พยายามใช้หลัก "กาลามสูตร" ในพุทธศาสนา เป็นวิธีในการพิจารณาครับ

 

ขอพระคาถาชินบัญชรปริตร จงรักษาข้าพเจ้าตลอดกาลทุกเมื่อ