พอใจกับไม่พอใจ โน่นถูกกับนี่ผิด เหมือนตรงไหน ต่างตรงไหน

หากยึดถือ..ความเป็นไม่ว่าสภาวะใด
สภาวะหนึ่งแล้วล่ะก็ ความเป็นจะเกิด
ขึ้นในจิตใจของผู้นั้นทันที

หากหยุด ความอยากเอา อยากเป็น
ไม่ว่าสภาวะใด สภาวะหนึ่งแล้ล่ะก็
นิพพานจะเกิดขึ้นในใจของผู้นั้นทันที



ข้างๆหน้าอก เข้ามาที่อก

 

พระพุทธ...ตั้งอยู่ที่ท้อง

มีความอยากและลมหายใจปิดบังไว้


พระธรรม...ตั้งอยู่ที่คอ

มีความอยากและน้ำลายปิดบังไว้

ไม่ได้พูดให้ใครเชื่อเรามันคนบ้าได้ปืน5555..

 

พระสงฆ์...ตั้งอยู่ที่กระหม่อม

มีความอยากและความคิดปิดบังไว้

คนบ้าได้ปืน55555..

 

ฮ่วย ! เปินสิเว้า ถูกจายข่อยหลายเด้

นิมิต เหมือน แน่นออก เพียง ยกออก
อย่ากระฉอกแปลความสนอง
ยินดียินร้าย

สิแม่น แหล่ว จัก จิ๊กๆๆ ที่ น่าอก เท่านั้น

จิตถึงฐาน ก้เรียบ จี๋ๆๆๆๆ อยู่ภายใน

จิตไม่ถึงฐาน ก้ กวัดแกว่ง สั่นไหว

ฟังธรรม พระอ.เยื้อน ขันติพโล
บ่อยๆเด้ .........

 

พระพุทธ = ศีล

พระธรรม = สมาธิ

พระสงฆ์ = ปัญญา

คนบ้าได้ปืน55555..

 

เห็นตั้งแต่ทะลุสามกาย ที่กลางท้อง

 

กรรมฐานลิ้น และน้ำลาย ในหน้าที่แล้วโน่น

 

ตรงลิ้นปี่เป็นที่ตั้งของอวิชชา

ไม่ได้พูดให้ใครเชื่อ..เรามันคนบ้าได้ปืน5555

 

ใช่อ่ะจิ..ในหัวไม่ใช่อ่ะจิ

 

ลิ้นเป็นแค่ลม...น้ำลายก็เป็นเหมือนน้ำทะเล...ฟันเปรียบเหมือนสันเขื่อนก่อนถึงชายฝั่ง

ลมหมุนบนน้ำก็เท่านั้นเอง..

คนบ้าได้ปืน5555..

 

ตัวสัญญาห่อหุ้มตัวปัญญาไว้...คนเราแค่หลงสัญญาว่าเป็นปัญญาเฉยๆ


คนบ้าได้ปืน5555..

 

ก็นั่นน่ะสิ อวิชชาทำให้ลิ้นปี่แสบๆ ก็มันอยากแคบนี่นา

 

อะไร ตั้งที่ไหน คำพวกนี้ เปน
พวกภาวนา ไม่เปน

พยายาม เอา วัตถุ อารมณ์ ผล
มา พูดหลอกให้เรา เสวยอารมณ์
แล้ว พยักหน้า ตามๆกันไปด้วย

นิมิต หลากหลาย


พระพุทธศาสนา เน้นที่ มรรค

กระแสความเพียร

พระอาจารย์ เยื้อน ท่าน พิจารณา
จี๋ๆ ด้วยการเหน มรรค ไม่ใช่เอา จี๋
หรือ ไม่จี๋

คืนเดียว หลวงปู่ดูลย์ หมดคำสอน

หลวงพ่อเยื้อน เหน มรรค เหตุของ
การรู้ จี๋ หรือ "ไม่รู้จี๋" ก้ระลึกได้
เพียง 7 วัน งานการภาวนาหมด

รุ่งขึ้น ส่งไปหาหลวงตามหาบัว เรียน
พวก ข้อวัตร การเปนสมภาร

 

ถ้าเห็นที่ตั้งอวิชชาก็เห็นวัฏจักร...ในภายในท้องนั้นแหละเปรียบเหมือนวัฏจักร

ได้พบพระพุทธเท่ากับได้เจอทั้งหมด..

คนบ้าได้ปืน5555

 

วัฏจักรทั้งหลายรวมอยู่ในกายนี้แหละ..


ทุกข์ทั้งหลายรวมอยู่ในกายนี้แหละ..

คนบ้าได้ปืน5555

 

ไปล่ะ...เชิญท่านลามปามศิษย์คลอง10ต่อเลย..


จ๊วด จ๊วดดดดดด..

 

เค้ากำลังพูดกันถึงสภาวะอดีต ที่ผ่านไปแล้วครับลุงขันธ ...ความจริงมันไม่มีหรอกครับ ทั้งอดีต ปัจจุบัน อนาคต

อ้อ ขอโทษครับ ที่จิตเรียกลุงขันธ์

 

วิ้งๆๆ......ตะแหล่น..แต่น..แต้น

 

ไฟล์นี้เลยครับ มังกรโหระภา

 

ยังไม่ใช่ครับ มีคำกล่าวว่า “นิพพานมีสภาวะเป็น “อนัตตา”(ไม่ใช่ตัวตน)” ดังนั้นการเป็นสภาวะธรรมนั้นมีแน่นอนแต่ต้องเป็นด้วยการสิ้นยึดตัวตน(อันนี้คุณพูดถูกว่าสิ้นยึดแต่ไม่ใช่ไม่เป็นอะไรเลย) และอะไรละที่มีตลอดไม่ว่าจะสภาวะธรรมไหน? คือรู้นั่นเอง ลองทำให้ไม่รู้ดูสิครับมันทำไม่ได้ ขนาดง่วงยังรู้เลยว่าง่วง ขนาดหลับที่ว่าโดนอวิชชากินเต็มๆยังรู้(ฝัน) เนวสัญญาหากทำได้ก็จะรู้เองว่า มันเอ๋อ(ก็ยังรู้อยู่ดี) ดังนั้นจะทำยังไงให้เราเป็นรู้(โดยไม่ใช่ตัวตน) นั่นแลฮับ และจะไม่เป็นสภาวะใดๆเลยนั้นไม่มีทางเป็นไปได้เพราะนิพพานก็เป็นสภาวะธรรมหนึ่ง ถึงได้มีคำว่า วิหารธรรมเป็นเครื่องอยู่นั่นแล แค่จะอยู่กับมีตน และ พ้นตนเท่านั้น

ปล. ฝึกดาบมาทั้งชีวิตไม่อาจไปถึงจุดสูงสุดเมื่อวางดาบจึงบรรลุ