พอใจรูม

เรียงประโยคผิดค่ะ แก้ไขใหม่
วันนี้พฤหัสที่ 16-12-53 เวลา 5.32 น.
ใกล้เมอรี่คริสมาตและปีใหม่แย๊วค่ะ ขอให้ทุก ๆ ท่านโชคดี มีสุข ไปตลอดกาลนะคะ

 

(k) สรุป ก็คือ บางทีก็ ติ๊ง ต๊อง น่ะจ๊ะ นู่พิมพ์ อิอิอิ (k)

 

พักสายตาเถิดหนา...คนดี

 

:'(แงๆๆๆ:'(...ทำห้องหรรษาของพี่ใจไม่หรรษาแย้ว
พี่ใจกลับมาจะดุเรามั้ยเนี่ย กลัวๆๆๆๆ

 

​

 

(k) ม่ายว่า ม่ายว่า คร้า ๆ ๆ นู่พิมพ์ ดอกไม้หญ้าย หญ่าย นี่ก็สวยดีเหมือนกันคร้า ๆ ๆ พี่จายน่ะ แอบเข้ามาดูบ่อย ๆ น่ะจ๊ะ ชอบแบบตลก ๆ ผ่อนคลายความเครียดค่ะ ชีวิตประจำวันนี่เครียดเน๊อะ..ชีวิตมันต้องสู้เจง ๆ ๆ (k)

 

ดอกไม้สีสวยสดดีจัง
น้องน่านขา ..........

 

<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="90%" align=center><TBODY><TR><TD align=left>


</TD></TR><TR><TD align=left></TD></TR><TR><TD>
<CENTER>ให้มันเมา...ได้แบบนี้ซิน่า...

</CENTER>

[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]บุญนำตื่นขึ้นมาตอนสายๆวันเสาร์.....เขารุ้สึกปวดหัวและเมาค้าง...[/FONT]
[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]เนื่องจากเมื่อคืนเขาดื่มหนักมากไปหน่อย.....แต่เขาก็ต้องแปลกใจ.....[/FONT]
[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]เมื่อมียาแก้ปวดหัว..2เม็ดกับน้ำแก้วหนึ่ง...วางอยู่ที่โต๊ะข้างหัวเตียง...[/FONT]
[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]เขามองไปรอบห้อง...เสื้อผ้าที่เขาใส่เมื่อคืน..ถูกซักอย่างสะอาด...[/FONT]
[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]และพับไว้เรียบร้อย...ห้องก็ถูกจัดอย่างสะอาด....และเป็นระเบียบ....[/FONT]
[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]ขณะที่เขาเอายามากิน...ก็เห็นโน๊ตที่เมียเขาเขียนเอาไว้....[/FONT]
[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]" ที่รัก..อาหารเช้าของคุณอยู่ในครัว....กาแฟอยู่ในกระติกน้ำร้อน..[/FONT]
[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]ฉันไปตลาดแป๊บเดียว...เดี๋ยวกลับมา...รักคุณมากที่สุด".....[/FONT]
[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]บุญนำขยี้ตา......แล้วลองหยิกแขนตัวเอง เมื่อรู้ว่านี่ไม่ใช่เขาฝันไป[/FONT]
[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]แน่นอน...เขาจึงเริ่มสงสัย...." มันเกิดอะไรขึ้น ? " โดยปกติ เขาจะมีปาก[/FONT]
[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]เสียงกับภรรยาของเขาทุกครั้งที่เขาเมากลับ บ้าน [/FONT]
[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]เมื่อคืนนี้เขาเมายิ่งกว่าคืนใด ๆ แต่ทำไมทุกอย่างมันกลับเป็นตาลปัตร...[/FONT]
[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]อย่างงี้เขาเดินเข้าไปในครัว อาหารเช้ากาแฟถูกเตรียมไว้อย่างดีสำหรับเขา[/FONT]
[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]เมื่อยกมานั่งกินที่โต๊ะอาหาร เขาพบว่าลูกชายนั่งกินอาหารเช้าอยู่ก่อนแล้ว [/FONT]
[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]บุญนำ : เมื่อคืนนี้เกิดอะไรขึ้น ? [/FONT]​

[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]ลูกชาย : เมื่อคืนนี้พ่อกลับบ้านตอนตีสาม พ่อเมามากเดินโซเซชนตู้แตก[/FONT]
[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]เก้าอี้หัก แล้วพ่อยังอาเจียนเลอะบ้านไปหมด [/FONT]​

[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]บุญนำ : จริงเหรอ ? แม่ไม่โกรธหรือ ? [/FONT]​

[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]ลูกชาย : แม่ลงมาดูแล้วโกรธมาก แม่ลากพ่อไปยังห้องนอน แล้วแม่ก็ถอดกางเกงที่เลอะอาเจียรของพ่อออก [/FONT]​

[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]บุญนำ : แล้วไงต่อ ? [/FONT]​

[FONT=MS Sans Serif, Microsoft Sans Serif]ลูกชาย : พ่อไม่ยอมให้แม่ถอด พ่อได้แต่พูดว่า " คุณ คุณ อย่าดีกว่า ผมมีเมียแล้ว "[/FONT]​

<EMBED height=110 type=application/x-shockwave-flash width=300 src=http://media.imeem.com/m/UM9me0e3eL wmode="transparent">
​

</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

​

 

มาดูโทรศัพท์สวยๆ กันนะคะ....

 

เด๊ด ซา มอ เร่เหรอคะนู่พิมพ์ หมดสภาพเยยยยยยยยยยยย
ขำ ขัน ก็ ขั้น ขัน ........ เออออออ แม่รักพ่อขึ้นอีกเยอะเนอะ
เอาอีก ๆ ๆ ๆ ๆ นู่พิมพ์เอ๊ยยยยยยยยยยยยย

 

น่ารักเจง ๆ น้องน่านนนนนนนนนนนน สีสวยสดคะ

 

ชอบทุกอันเยยย นู่พิมพ์ สั่งซื้อได้ที่ไหนคะนี่ พี่ใจอยากได้ซัก 2 เครื่องค่ะ

 

​

สวยค่ะ อยากได้จัง....




สุขใจ...ทุกทีที่มาชมห้องนี้...

​

 

(k)(k)(k)น้องน่าน น่ารักเจง จุฟ จุฟ จุฟ
ซะ 3 ที ฮี่ ฮี่ ฮี่ พี่ใจ....มีความสุข
สนุก หรรษา เพราะคำพูดของนู่น่านนี่แหละจ้า ๆ คนดี ...ของพี่ใจ่ใจ๋...แค่นี้ก็มีความสุขไปทั้งวานนนนน แย๊วคะ...(k)(k)(k)

 

มนุษย์เกิดมาทำไม โดย พระอาจารย์มิตซูโอะ คเวสโก
จากหนังสือ “พลิกนิดเดียว”
ของพระอาจารย์มิตซูโอะ คเวสโก
วัดป่าสุนันทวนาราม อำเภอไทรโยค จังหวัดกาญจนบุรี
สาขาที่ ๑๑๗ ของวัดหนองป่าพง จังหวัดอุบลราชธานี

ปกิณณกธรรม
(จาก หนังสือ “ธรรมประทาน”)
ชีวิตสมบูรณ์แล้วทุกประการตามเหตุปัจจัย​

เหตุดี ผลก็ดี เหตุไม่ดี ผลก็ไม่ดี
พิจารณาให้ดีเถิด
เราอาจจะเกิดมาไม่มีพ่อ หรือไม่มีแม่ หรือไม่มีทั้งพ่อและแม่
เราอาจจะเกิดมายากจน
เราอาจจะถูกกลั่นแกล้งอยู่เรื่อยๆ
บางวัน เราอาจจะเป็นทุกข์และไม่สบายใจ
แต่วันนี้ เราอาจจะเป็นสุขและมีความพอใจมากที่สุดในชีวิต
วันนี้ เราอาจจะไม่มีอะไรจะเสียแล้ว
เท่านี้เราก็เห็นได้ชัดเจนแล้วว่า
ทุกอย่างดำเนินไปตามเหตุปัจจัยที่สมบูรณ์ที่สุดเสมอ
จงก้าวไปสู่อนาคตด้วยความเข้าใจเช่นนี้
จงมั่นใจในผลกรรมและเชื่อในเหตุปัจจัยอย่างสมบูรณ์เถิด
จงทำความดี ละความชั่ว มีเมตตาแก่ตนและสรรพสัตว์
และยอมรับทุกอย่างที่เกิดขึ้นด้วยจิตที่สงบ​

โลกนี้สมบูรณ์แล้วด้วยกรรม
เรามีทั้งกรรมดีและกรรมชั่ว
วันนี้เราอาจทุกข์ แต่พรุ่งนี้เราก็อาจจะเป็นสุข
ทุกอย่างไม่แน่นอน
ให้อยู่กับปัจจุบันตลอดเวลา และทำใจให้เป็นสุข
อย่าลืมทำเหตุให้ดีตั้งแต่วันนี้ เพื่อผลที่ดีในวันนี้
และวันข้างหน้า
เรามีหน้าที่รักษาข้อวัตร และทำให้ดีที่สุดเสมอเท่านั้น
นอกจากนั้น เขาจะ “เป็นไปเอง” ตามเหตุปัจจัยของเขา​

คั้นส้ม กวาดบ้าน ฯลฯ ให้เป็นสัมมาทิฏฐิยังคิดไม่ถูก ยังคิดไม่เป็น ยังไม่เป็นสัมมาทิฏฐิ
ท่านอาจารย์สอน เมื่อเห็นเราหงุดหงิดขณะที่คั้นส้ม
เพราะรู้สึกว่าเสียเวลามาก
ท่านบอกว่า “ต้องทำความเห็นให้ถูกต้อง ให้เป็นสัมมาทิฏฐิ”
ทำงานต้องทำด้วยสติสัมปชัญญะและความพอใจ
ขณะที่คั้นส้ม การคั้นส้มเป็นเรื่องสำคัญที่สุดในโลก
อย่างอื่นในโลกไม่สำคัญ
ขณะที่กวาดบ้าน การกวาดบ้านเป็นเรื่องสำคัญที่สุดในโลก
อย่างอื่นในโลกไม่สำคัญ
ขณะที่ทำอาหารให้ลูก การทำอาหารให้ลูกเป็นเรื่องที่สำคัญที่สุดในโลก
เรื่องอื่นในโลกไม่สำคัญ
ฯลฯ
คั้นส้มก็ให้รู้อยู่ว่ากำลังคั้นส้ม ให้สติอยู่กับการคั้นส้ม
ให้ทำด้วยความพอใจ
กวาดบ้านก็ให้รู้อยู่ว่ากำลังกวาดบ้าน ให้สติอยู่กับการกวาดบ้าน
ให้ทำด้วยความพอใจ
ทำอาหารให้ลูก ก็ให้รู้ว่ากำลังทำอาหารให้ลูก
ให้สติอยู่กับการทำอาหาร ให้ทำด้วยความพอใจ
ฯลฯ
การคั้นส้มก็ดี การกวาดบ้านก็ดี การทำกับข้าวก็ดี การทำอะไรทุกๆ อย่างให้ถือว่าเป็นข้อวัตรปฏิบัติ เป็นหน้าที่ ต้องเอาใจใส่ ทำด้วยความตั้งใจ และทำดีที่สุด
ทำเพื่อเพิ่มความดีของเราเอง
ทำเพื่อตัวเราเอง
ทำเพื่อขัดเกลากิเลสของเรา
ทำเพื่อละทิฏฐิมานะของเรา
อย่าคิดว่าทำให้คนอื่น
อย่าคิดว่าต้องทำเพราะคนอื่นไม่ทำ
อย่าคิดว่าต้องทำเพราะคนอื่นให้เราทำ
เรามีหน้าที่ เราก็ทำให้ดีที่สุด คิดอย่างนี้เราก็ไม่เป็นทุกข์ ใจก็จะสงบมีปีติได้ตลอดเวลา เป็นสัมมาทิฏฐิ
ภาวนาให้มากๆ นะ
ปรับปรุงความคิดความเห็นของเราให้ถูกต้อง
โยนิโสมนสิการ ยกอารมณ์กรรมฐานขึ้นพิจารณาบ่อยๆ นะ

ทุกข์
“เคยทุกข์แทบจะตายไหม” ท่านอาจารย์ถาม
ถ้าทุกข์หรือหดหู่ ให้รู้อยู่ว่าทุกข์หรือหดหู่ ไม่ต้องปรุงแต่ง
ให้อดทนเพ่งความทุกข์ความหดหู่ใจอยู่อย่างนั้น
ไม่ยินดี ไม่ยินร้าย
ประคับประคองจิต ไม่ให้เอียงไปทางซ้าย ไม่ให้เอียงไปทางขวา
ทำใจให้เป็นกลางๆ
กำหนดรู้อยู่อย่างนั้น นั่งก็รู้ เดินก็รู้
กำหนดไป กำหนดไป ก็จะรู้ชัดขึ้นๆ
จะเห็นเป็นความว่าง ต่างหาก
เห็นว่าความทุกข์ก็ดี ความหดหู่ก็ดี เป็นสักแต่ว่าความรู้สึกเท่านั้น
ไม่ใช่ตัว ไม่ใช่ตน ไม่ใช่เรา ไม่ใช่ของเรา
เป็นเพียงอุปาทานเท่านั้น
อุปาทานว่าเราหดหู่ อุปาทานว่าเราทุกข์นั้นแหละ
จริง ๆ แล้วมันก็เปลี่ยนแปลงได้ และจะเปลี่ยนไปเอง
เมื่อมีอารมณ์ใหม่เข้ามาแทนที่
เพราะมันเป็น อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
เราทุกข์ เราหดหู่ เพราะอุปาทาน ความยึดมั่นนั่นแหละ
อาศัยความอดทน อดกลั้น ยกจิตขึ้นสู่อารมณ์วิปัสสนา
เพ่งพิจารณาความไม่เที่ยง ไม่แน่นอน
แล้วความรู้สึกทุกข์ ความรู้สึกหดหู่ใจ ก็จะเปลี่ยนแปลง
เพราะ สัพเพ ธัมมา อนัตตา ธรรมทั้งปวง ไม่ใช่ตัวไม่ใช่ตน
แล้วเราจะรู้ชัดขึ้นๆ

ความหดหู่เป็นอาคันตุกะ
เขามาเยี่ยมเฉยๆ แล้วก็ไป ไปแล้วก็มาใหม่
ถ้าเราหยุด วางเฉย เขาก็อยู่ไม่ได้
อย่าเพลิดเพลินกับการตามอารมณ์นะ
แขกมาหา จะไล่เขาไปก็ไม่ได้ เดี๋ยวเขาจะโกรธเอา
ต้อนรับก็ไม่ได้ เขาจะอยู่เฉย
เราเฉยเสีย เขาก็จะไปเอง
เพราะเขาเป็นอาคันตุกะ ไม่ใช่ผู้อยู่ประจำ
ถ้าเขามาก็รู้ว่า อ้อ เขามาแล้ว กำหนดรู้ แล้วก็เฉย
ทำใจให้เป็นอุเบกขา ทำใจเป็นกลางๆ ไม่ยินดี ไม่ยินร้าย
ไม่ตกใจ ไม่กลัว ไม่รังเกียจ
เอาก็ไม่ใช่ ไม่เอาก็ไม่ใช่
กำหนดรู้ไปเรื่อยๆ
จุดหมาย คือความไม่มีทุกข์ และจิตที่สงบ สะอาด สว่าง

ให้เอาทุกข์เป็นอาจารย์
อย่ารังเกียจทุกข์นะ อย่าหนีทุกข์ อย่ากลัวทุกข์
ทุกข์นั่นแหละเตือนเราไม่ให้ประมาท
ให้เกิดปัญญา ให้รู้ ให้เห็น ตามความเป็นจริง ให้เห็นสัจธรรม
ยิ่งทุกข์มากยิ่งดี เมื่อผ่านไปได้ ต่อไปก็ไม่ต้องกลัวอะไร
ต้องอดทนต่อสู้ ด้วยจิตใจที่กล้าหาญ
ทุกข์ที่ไหน กำหนดดูที่นั่น
ทุกข์เป็นสิ่งที่ควรกำหนดรู้ ต้องตามรู้ ตามศึกษา
ค้นหาดูทุกข์
ดูไปๆ ก็จะพบตัณหา อุปาทาน
ตัณหา อุปาทาน นี่แหละ ทำให้เป็นทุกข์
ตัณหา อุปาทาน นี่แหละ ปิดบังไม่ให้เห็นทุกข์
เป็นทุกข์ แต่ไม่เห็นทุกข์
เราจึงต้องจิตใจเข้มแข็ง มุ่งหน้าเข้าไป (พิสูจน์) ดูจึงจะเห็นทุกข์
เมื่อเห็นแล้วก็จะรู้แจ้ง เกิดญาณทัสสนะทั้งรู้ ทั้งเห็น ตามความเป็นจริงว่า
ทุกข์เท่านั้นเกิดขึ้น
ทุกข์เท่านั้นตั้งอยู่
ทุกข์เท่านั้นดับไป
นอกจากทุกข์แล้ว ไม่มีอะไรเกิด
นอกจากทุกข์แล้ว ไม่มีอะไรดับ
สัพเพ ธัมมา นาลัง อภินิเวสายะ
ธรรมทั้งหลายทั้งปวงอันใครๆ ไม่ควรยึดมั่นถือมั่น
สัพเพ ธัมมา อนัตตา
ธรรมทั้งหลายทั้งปวง ไม่ใช่ตัวไม่ใช่ตน
สิ่งใดสิ่งหนึ่งเกิดขึ้น สิ่งนั้นย่อมดับไปเป็นธรรมดา
เมื่อวางเฉยได้ วางทุกข์ได้ ไม่ยินดี ไม่ยินร้าย
ทุกข์ก็จะไม่มี หรือมีเหมือนไม่มี

อย่าคิดว่าเราทุกข์
ทุกข์ไม่ใช่เรา เราไม่ใช่ทุกข์
ทุกข์ไม่ใช่อยู่ในเรา เราไม่ใช่อยู่ในทุกข์
ทุกข์เราก็เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป
เรามีหน้าที่เพียงกำหนดรู้ทุกข์ที่เกิดขึ้น
กำหนดรู้ทุกข์ที่ตั้งอยู่
กำหนดรู้ทุกข์ที่ดับไป
ทำอย่างนี้เราก็สามารถรับทุกข์ได้
ทุกข์แค่ไหนก็รับได้
ต้องอดทนนะ คนมีปัญญาทนทุกข์ได้

ถ้าเรายังเป็นทุกข์ ก็ยังใช้ไม่ได้ ยังผิดอยู่
ให้พิจารณาอริยสัจ ๔ เสมอๆ
ถ้าเรายังเป็นทุกข์ แสดงว่าเราไม่มีสัมมาทิฏฐิ
เวลาทุกข์เกิดขึ้นให้ดูเข้าข้างใน (ดูจิต)
อย่าไปดูข้างนอก อย่าไปโทษคนโน้นคนนี้
ให้ดูกายกับใจของเรานี่แหละ
ดูให้เห็นว่า ตัณหา อุปาทาน นี้แหละ เป็นตัวต้นเหตุให้ทุกข์เกิด
เป็นมาร เป็นศัตรูที่ร้ายแรงที่สุด
ให้มีขันติ อดทนสู้อารมณ์นั้นๆ
ตามรู้อารมณ์นั้นๆ
รู้แล้วก็ไม่หวั่นไหว
ไม่เดือดร้อนเป็นทุกข์
รู้แล้วไม่หลง ไม่ติด
มีแต่ผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน
นั่นแหละ พระพุทธเจ้าอยู่ที่นี่เอง
ไม่ต้องไปหาที่ไหน
แม้จะต้องเอาชีวิตเป็นเดิมพันก็ยอม
ต้องเอาชนะให้ได้
อาศัย ศีล สมาธิ ปัญญา เป็นอาวุธ
ดูให้เห็น อนิจจัง ความไม่เที่ยงแท้ ความไม่แน่นอน

ธรรมะอยู่ที่ ๕๐ : ๕๐

ถ้าคิดว่า “เขาทำผิด” เขาไม่ควรทำเราอย่างนี้
ให้คิดว่าเราก็ผิด ๕๐ % ด้วย
คิดอย่างนี้เราก็จะไม่โกรธเขา เพราะถ้าโกรธเขาก็ต้องโกรธตัวเราด้วย
และเขาอาจจะไม่ผิดก็ได้ เชื่อไว้ ๕๐ % ก่อน
คิดอย่างนี้เราก็ไม่ทุกข์
ใครเล่าว่า “คนนั้นเขานินทาเราอย่างนั้นอย่างนี้ คนนั้นเขาเป็นอย่างนั้นอย่างนี้”
อย่าเพิ่งเชื่อ และก็อย่าเพิ่งปฏิเสธทันที
รับฟังไว้ ๕๐ % ก่อน
อย่าวิพากษ์วิจารณ์ทันที แล้วก็เป็นทุกข์ แล้วก็ปรุงแต่งต่อไป
บ่อยๆ ครั้งเราก็จะโกรธและเสียเวลาคิด เสียอารมณ์ไปโดยเปล่าประโยชน์
อย่าไปทำตามคำพูด ความคิดของใครๆทั้งหมดทันที
ฟังแล้วทำตามเขา ๑๐๐ % ก็มักจะวุ่นบ่อยๆ
เพราะความคิดก็เป็นอนิจจัง เขา (ผู้พูด) อาจจะเปลี่ยนใจก็ได้
เราอาจฟังผิดก็ได้ เขาอาจคิดผิดและเปลี่ยนความคิดใหม่ก็ได้
ถ้าเรารับฟังไว้ ๕๐ % ก่อน
ตั้งสติของเราเข้าไว้ ก็จะปลอดภัย ไม่สับสน ไม่ทุกข์
แม้แต่ความคิดของเราเองก็อย่าเชื่อ ๑๐๐ %
รับฟังไว้ ๕๐ % ก่อน
เพราะเราก็อาจเปลี่ยนความคิดได้
ที่เราคิดว่าถูก จริงๆ อาจผิดก็ได้
ไม่แน่หรอก
สรุปว่า อย่าเชื่อทั้งตัวเรา ตัวเขา อย่าเชื่อทั้งสุข และทุกข์ ๑๐๐%
รับฟังไว้ ๕๐ % ก่อน
ไม่ต้องโกรธ ไม่ต้องตกใจ ไม่ต้องแปลกใจตั้งสติเข้าไว้ก่อน
พิจารณาให้ดีก่อน
สุขก็ไม่แน่นอน ทุกข์ก็ไม่แน่นอน
สุขหายไปก็ทุกข์ ทุกข์หายไปก็สุข
ทุกอย่างไม่แน่นอน...ก็เท่านั้นเอง

เขานินทาเรา
เขานินทาเรา เขาด่าเรา เขาแย่งของเราไป ฯลฯ
เราไม่พอใจ เรากำลังจะโกรธ ต้องรีบแก้ไขทันที
“เขา” ไม่สำคัญ สำคัญที่ใจเรากำลังจะเป็นทุกข์
เรากำลังจะผิดศีล กำลังจะผิดข้อวัตรของเรา
ระวังนะ...ถ้าเราเป็นทุกข์ เราก็ผิดข้อวัตรของเราแล้ว
ผิดศีล เราก็บาปแล้ว
เราต้องมีหิริ โอตตัปปะ ละอายต่อบาป เกรงกลัวต่อบาป
ถ้าเราเป็นทุกข์ เราผิดศีล เราก็บาป
ใครเขานินทาเราก็ไม่สำคัญเขาทำอะไรๆ เราก็ไม่สำคัญ สำคัญที่ใจเรา
สำคัญที่ใจเราอย่าเป็นทุกข์เท่านั้นก็พอแล้ว
ไม่ต้องดูใคร ไม่ต้องฟังใคร ดูกายกับใจของเรานี่แหละ
เราต้องเป็นที่พึ่งของเราเอง
อัตตาหิ อัตตโนนาโถ นะ
เราขึ้นอยู่กับคำพูดหรือการกระทำของคนอื่นไม่ได้หรอก
ระวังนะ... คนโน้นคนนี้ก็ไม่สำคัญหรอก สำคัญที่จิตของเรานี่แหละ
ใครทุกข์ก็ไม่ต้องทุกข์ตามเขา ไม่ต้องโต้ตอบ ไม่ต้องชี้แจง ไม่ต้องกลัว
สำคัญที่ใจเราอย่าเป็นทุกข์นะ
ถ้าเราทุกข์แล้วผิดแล้วนะ ไม่ใช่เขาผิดหรอก
ต้องรีบพิจารณาแก้ไขทันที

พลิกนิดเดียว แล้วอยู่อย่างมีความสุข
คนเราจะเป็นสุขหรือเป็นทุกข์อยู่ที่ความคิดนิดเดียว
พลิกนิดเดียวเราก็จะไม่เป็นทุกข์
พลิกนิดเดียวก็จะเปลี่ยนจากมิจฉาทิฏฐิมาเป็นสัมมาทิฏฐิ
จากความคิดผิดเป็นความคิดถูก
จากทางโลกมาสู่ทางธรรม
พลิกนิดเดียวเราก็จะอยู่ได้อย่างไม่มีทุกข์
อยู่กับปัจจุบันได้อย่างสงบ
ยอมรับทุกอย่างที่เกิดขึ้นแต่ละขณะอย่างสมบูรณ์การเจริญสติปัฏฐาน คือการอยู่อย่างไม่มีความทุกข์ที่จะต้องดับ (ท่อนหลังนี้ เป็นถ้อยคำสำนวนของพระเดชพระคุณพระราชวรมุนี (ปัจจุบันคือ พระ ธรรมปิฏก) ในหนังสือพุทธธรรม ซึ่งบังเอิญเป็นเรื่องเดียวกันพอดีที่ท่านอาจารย์สอนจึงกราบขอ อนุญาตคัดมาประกอบ)การเจริญสติปัฏฐาน หรือการเจริญสมาธิวิปัสสนา ก็เพื่อหัดเปลี่ยนจากการอยู่อย่างมีทุกข์เป็นพื้นฐาน มาเป็นการอยู่อย่างมีความสุขเป็นพื้นฐาน
เพียงแต่มีชีวิตอยู่กับปัจจุบันให้เต็มที่ในขณะนั้นๆ
ไม่อยู่กับอดีตบ้าง อนาคตบ้าง
รับรู้และเสวยอารมณ์แต่ละขณะอย่างเต็มบริบูรณ์
เห็นความงดงามของปัจจุบัน อย่ามัวแต่อยู่กับอดีตและอนาคต
ยอมรับทุกอย่างที่เกิดขึ้นในแต่ละขณะอย่างสิ้นเชิง

ที่มา :
คนเราเกิดมาเพื่อ อะไร ?
ตอบ คนเราเกิดมาเพราะกรรมเป็นตัวกำหนด คนเราทุกคนมีกรรมนำมาเกิด คนเราทุกคนมีกรรม
เป็นเผ่าพันธุ์พวกพ้อง ...
คนเราเกิดมาแล้วต้องทำอะไร ?
ตอบ คนเราทุกคนเกิดมาเพื่อต้องการสร้าง บุญ บารมี เพื่อที่จะได้หลุดพ้น ไม่ต้องกลับมาเกิดอีก
ต่อไป ..
วิธีสร้างบูญ บารมี ต้องทำอย่างไร ?
ตอบ มีหลายวิธี ที่เขาเรียกกันว่า กุศลกรรม แต่วิธีที่ได้ผลเร็วที่สุดคือการ ดูกายกับจิต ของตัวเรา
เอง นั่นแหละประเสริฐที่สุด ดีที่สุด และได้ผลที่สุด
ธรรมะ อยู่ใกล้เเค่เอื้อม ...
................................
1...เพื่อชดใช้กรรม....กรรมกำหนด
2...เพื่อทำความดีต่อ....ตัดกิเลส มุ่งสู่นิพพาน
3...เพื่อสืบต่อพระศาสนา....
....................................
เวลาทุกข์เกิดขึ้นให้ดูเข้าข้างใน (ดูจิต)
อย่าไปดูข้างนอก อย่าไปโทษคนโน้นคนนี้
ให้ดูกายกับใจของเรานี่แหละ
ดูให้เห็นว่า ตัณหา อุปาทาน นี้แหละ เป็นตัวต้นเหตุให้ทุกข์เกิด
เป็นมาร เป็นศัตรูที่ร้ายแรงที่สุด
ให้มีขันติ อดทนสู้อารมณ์นั้นๆ
ตามรู้อารมณ์นั้นๆ
รู้แล้วก็ไม่หวั่นไหว
ไม่เดือดร้อนเป็นทุกข์
รู้แล้วไม่หลง ไม่ติด
มีแต่ผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน
นั่นแหละ พระพุทธเจ้าอยู่ที่นี่เอง
ไม่ต้องไปหาที่ไหน
....................................
อนุโมทนาค่ะ อ่านแล้วพิจรนาตามใจเบาขึ้นเลยค่ะ คนเราความรู้หาได้ง่ายความจำได้ก็ไม่ยาก
นักการมีสตินี่ยากขึ้นมาอีกหน่อยแต่ฝึกบ่อยๆก็ชำนาญได้แต่รู้ จำ นำไปใช้อย่างมีสติก็ยังไม่เพียง
พอต้องอาศัยปัญญาไตร่ตรอง ยอมรับและพัฒนาจิตใจให้ได้มากที่สุดจึุงจะมีคุณค่าที่ได้โอกาสเกิด
เป็นมนุษย์(เพราะเป็นโลกเดียวที่ผู้ที่อยู่สามารถถึงนิพาน)เปรียบไปก็คล้ายกับการทำอาชีพร่อน
ทองคำ ต้องผ่านการหาแหล่ง ผ่านโอกาส ผ่านวิธีการ ผ่านความชำนาญ อาศัยความเพียรและ
ไหวพริบจึงจะเป็นมืออาชีพได้ แต่ทุกอย่าย่อมมีข้อยกเว้นเราจะประมาทไม่ได้ว่าเราดีกว่า เก่งกว่า
หรือแย่กว่าใคร ก็...นะ พยายามเข้าทุกคน สู้ๆ
..........................................<SCRIPT src="http://googleads.g.doubleclick.net/pagead/test_domain.js"></SCRIPT><SCRIPT src="http://pagead2.googlesyndication.com/pagead/render_ads.js"></SCRIPT><SCRIPT>google_protectAndRun("render_ads.js::google_render_ad", google_handleError, google_render_ad);</SCRIPT><SCRIPT src="http://pagead2.googlesyndication.com/pagead/render_ads.js"></SCRIPT><SCRIPT>google_protectAndRun("render_ads.js::google_render_ad", google_handleError, google_render_ad);</SCRIPT><SCRIPT>google_protectAndRun("render_ads.js::google_render_ad", google_handleError, google_render_ad);</SCRIPT><SCRIPT>google_protectAndRun("render_ads.js::google_render_ad", google_handleError, google_render_ad);</SCRIPT>
<SCRIPT src="http://googleads.g.doubleclick.net/pagead/test_domain.js"></SCRIPT><SCRIPT src="http://pagead2.googlesyndication.com/pagead/render_ads.js"></SCRIPT><SCRIPT>google_protectAndRun("render_ads.js::google_render_ad", google_handleError, google_render_ad);</SCRIPT><IFRAME style="VISIBILITY: hidden; POSITION: absolute" src="http://pagead2.googlesyndication.com/pagead/s/iframes_api_loader.html" width=1 height=1></IFRAME><SCRIPT src="http://pagead2.googlesyndication.com/pagead/render_ads.js"></SCRIPT><SCRIPT>google_protectAndRun("render_ads.js::google_render_ad", google_handleError, google_render_ad);</SCRIPT><SCRIPT>google_protectAndRun("render_ads.js::google_render_ad", google_handleError, google_render_ad);</SCRIPT><SCRIPT>google_protectAndRun("render_ads.js::google_render_ad", google_handleError, google_render_ad);</SCRIPT><SCRIPT>google_protectAndRun("render_ads.js::google_render_ad", google_handleError, google_render_ad);</SCRIPT><SCRIPT>google_protectAndRun("render_ads.js::google_render_ad", google_handleError, google_render_ad);</SCRIPT>

 

พลิกนิดเดียว แล้วอยู่อย่างมีความสุข
คนเราจะเป็นสุขหรือเป็นทุกข์อยู่ที่ความคิดนิดเดียว
พลิกนิดเดียวเราก็จะไม่เป็นทุกข์
พลิกนิดเดียวก็จะเปลี่ยนจากมิจฉาทิฏฐิมาเป็นสัมมาทิฏฐิ
จากความคิดผิดเป็นความคิดถูก
จากทางโลกมาสู่ทางธรรม
พลิกนิดเดียวเราก็จะอยู่ได้อย่างไม่มีทุกข์
อยู่กับปัจจุบันได้อย่างสงบ
ยอมรับทุกอย่างที่เกิดขึ้นแต่ละขณะอย่างสมบูรณ์การเจริญสติปัฏฐาน คือการอยู่อย่างไม่มีความทุกข์ที่จะต้องดับ (ท่อนหลังนี้ เป็นถ้อยคำสำนวนของพระเดชพระคุณพระราชวรมุนี (ปัจจุบันคือ พระ ธรรมปิฏก) ในหนังสือพุทธธรรม ซึ่งบังเอิญเป็นเรื่องเดียวกันพอดีที่ท่านอาจารย์สอนจึงกราบขอ อนุญาตคัดมาประกอบ)การเจริญสติปัฏฐาน หรือการเจริญสมาธิวิปัสสนา ก็เพื่อหัดเปลี่ยนจากการอยู่อย่างมีทุกข์เป็นพื้นฐาน มาเป็นการอยู่อย่างมีความสุขเป็นพื้นฐาน
เพียงแต่มีชีวิตอยู่กับปัจจุบันให้เต็มที่ในขณะนั้นๆ
ไม่อยู่กับอดีตบ้าง อนาคตบ้าง
รับรู้และเสวยอารมณ์แต่ละขณะอย่างเต็มบริบูรณ์
เห็นความงดงามของปัจจุบัน อย่ามัวแต่อยู่กับอดีตและอนาคต
ยอมรับทุกอย่างที่เกิดขึ้นในแต่ละขณะอย่างสิ้นเชิง

 

ขอบพระคุณ ธรรมะดีๆ นะคะพี่ใจ

อนุโมทนา สาธุ....ยิ่งค่ะ


​

 

ขอบคุณพี่จ.ใจดี กับบทธรรมมะดีๆให้ข้อคิดได้มากมายค่ะ