พื้นฐานจิต "สกปรก" นั่นแหลมารจะได้ช่อง

ใครบรรลุธรรม · 24 ตุลาคม 2018

จิต..เมื่อตั้งมั่น ก็จักยินดี ไม่หวั่นไหว จะรู้สภาวะว่า ตัวเรานี้มิใช่เรา เป็นอนิจจัง...ยัง ยังก่อน รอก่อนครับ..

เล่าปัง · 24 ตุลาคม 2018

ใครบรรลุธรรม said: ↑

จิต..เมื่อตั้งมั่น ก็จักยินดี ไม่หวั่นไหว จะรู้สภาวะว่า ตัวเรานี้มิใช่เรา เป็นอนิจจัง...ยัง ยังก่อน รอก่อนครับ..
Click to expand...

อันนี้ ค่อยเข้าเป้า มาหน่อยนึง

พี่เกิด กำหนดรู้ อรรถรส อนิจจสัญญา

แล้ว มีสัมปชัญญา เหน การประชุมกัน
เปนกาย อันเนื่องมาจากอนิจสัญญา เกิดดับ ด้วย

อย่าให้มี เวทนา พาปัก ค้างเติ่ง

พอกำหนดรู้ สัญญาขันธ์เกิดดับ จะ ฉลาดใน
อารมณ์เดียว ขันธ์กองเดียว กิจเดียว รสเดียว

ภาวนาให้มากๆ

อย่าพึ่ง พอใจตัดสิน ตกลงไปเปนสังขาร

แล้วจะเหนเลย ผัสสะดับ เหตของ
ผัสสะ(วิญญาน)ก้ดับ โดยที่ อายตนะ
ก้ยังมีอยู จะมีแต่สภาวะยิบๆแย๊บๆ
แบบ กังสดาล ตามจริง ตลอดเวลา
ไม่หายไป (ถ้าหาย ก้ กำหนดรู้ กุปธรรม)

ลองดูจั๊บ....

เล่าปัง · 24 ตุลาคม 2018

พอ ฉลาดในสัญญากองเดียว

เวทนาขันธ์ พ้นอยู่

สังขารขันธ์เปนอันพ้นด้วย

และ เนื่องจากไม่เข้าไปส่วนสุด คือ ผัสสะ
และ เหตุของผัสสะ(วิญญาน นามรูป)

สังขารก้หาที่ตั้งไม่ได้

กิเลสทั้งหมด จะไม่ต้องไปนั่ง นับตัว

จะทราบชัดว่า หายไปแน่

ดั่งอุปมา พุทธวจน กล่าวถึง การสึกของด้ามมีด
ของพ่อครัว ที่ไม่ไปนั่งสังเกต ด้ามมีดสึกไหม
รู้ชัดว่าสึกหรอ หายไปแน่

ปล. หากพี่เกิดฝึกได้ ฉลาดในสัญญากองเดียว
เหนลงเปนไตรลักษณ์ ขอแนะนิดนึง ให้ฝึกยก
ลหุสัญญา ความปลอดโปร่ง จิตมันเปลี่ยนเปน
ประธานสังขาร เข้ามานิดนึง จะได้มี นามกาย
เสพฌาณ พอเปนกสัยยา กันเหนียวบางประการ

(ยากไหม ไม่ได้ยากอะฮับ เหมือนตอนพี่เกิดระลึกสีล
ทาน กามสิตก พยาบาทวิตก วิหิงสาวิตก
แล้ว เกิดความ อาจหาญ ร่าเริง ใน ธรรม นั่นแหละ
เพียงแต่ จังหวะแรก เหมือน บิดกุญแจสตาร์ท...
พอเครื่องติดแล้ว แลอยู่ มันมี จังหวะเหยียบคันเร่ง...
พรุ่งปรู๊ดไปสวรรคิ์บ้าง นารกบ้าง ออกรู้ ออกดู )

ใครบรรลุธรรม · 28 ตุลาคม 2018

เล่าปัง said: ↑

พอ ฉลาดในสัญญากองเดียว

เวทนาขันธ์ พ้นอยู่

สังขารขันธ์เปนอันพ้นด้วย

และ เนื่องจากไม่เข้าไปส่วนสุด คือ ผัสสะ
และ เหตุของผัสสะ(วิญญาน นามรูป)

สังขารก้หาที่ตั้งไม่ได้

กิเลสทั้งหมด จะไม่ต้องไปนั่ง นับตัว

จะทราบชัดว่า หายไปแน่

ดั่งอุปมา พุทธวจน กล่าวถึง การสึกของด้ามมีด
ของพ่อครัว ที่ไม่ไปนั่งสังเกต ด้ามมีดสึกไหม
รู้ชัดว่าสึกหรอ หายไปแน่

ปล. หากพี่เกิดฝึกได้ ฉลาดในสัญญากองเดียว
เหนลงเปนไตรลักษณ์ ขอแนะนิดนึง ให้ฝึกยก
ลหุสัญญา ความปลอดโปร่ง จิตมันเปลี่ยนเปน
ประธานสังขาร เข้ามานิดนึง จะได้มี นามกาย
เสพฌาณ พอเปนกสัยยา กันเหนียวบางประการ

(ยากไหม ไม่ได้ยากอะฮับ เหมือนตอนพี่เกิดระลึกสีล
ทาน กามสิตก พยาบาทวิตก วิหิงสาวิตก
แล้ว เกิดความ อาจหาญ ร่าเริง ใน ธรรม นั่นแหละ
เพียงแต่ จังหวะแรก เหมือน บิดกุญแจสตาร์ท...
พอเครื่องติดแล้ว แลอยู่ มันมี จังหวะเหยียบคันเร่ง...
พรุ่งปรู๊ดไปสวรรคิ์บ้าง นารกบ้าง ออกรู้ ออกดู )
Click to expand...

..อันนี้เห็นด้วยครับ-พุทธวจน กล่าวว่าแค่รู้ธรรมบทเดียวที่ พจ.สอนก็สามารถบรรลุธรรมได้ เช่น อาณาปานติ-ละนันทิ-
แต่ถ้าจิตใจคนบางคนมันเป็น "มิจฉาทิฏฐิ-มันสกปรก" -ถูกครอบงำแบบไม่รู้ตัวเลย -หลงตัวเองไปเลย..พื้นฐานจิตแบบนี้จะมองคนอื่นผิดหมด ไปไม่ได้ไกลจะย่ำอยู่กับที่ 10-100 ปี ก็เหมือนเดิมคัรบ.. บางคนติด แสง-สี-เสียง-ไปโน่นนน มิจฉาทิฏฐิ นี้แก้ยากส์

เล่าปัง · 28 ตุลาคม 2018

ใครบรรลุธรรม said: ↑

..อันนี้เห็นด้วยครับ-พุทธวจน กล่าวว่าแค่รู้ธรรมบทเดียวที่ พจ.สอนก็สามารถบรรลุธรรมได้ เช่น อาณาปานติ-ละนันทิ-
แต่ถ้าจิตใจคนบางคนมันเป็น "มิจฉาทิฏฐิ-มันสกปรก" -ถูกครอบงำแบบไม่รู้ตัวเลย -หลงตัวเองไปเลย..พื้นฐานจิตแบบนี้จะมองคนอื่นผิดหมด ไปไม่ได้ไกลจะย่ำอยู่กับที่ 10-100 ปี ก็เหมือนเดิมคัรบ.. บางคนติด แสง-สี-เสียง-ไปโน่นนน มิจฉาทิฏฐิ นี้แก้ยากส์
Click to expand...

หนทาง สะดวก พระพุทธองค์ก็ ตรัสไว้ ขอรับ

แต่ ก็ขึ้นกับ พี่เกิด อะฮับ ว่า จะเลือกเป็นพลธง เดิน
นำหน้ากองทัพ ในทางอันแสน สะดวก กว้างดุจ.....ท้องฟ้านั้นไหม

ถ้าไม่ ก็ต้อง ยอมรับไปตาม อตัมมยตา

เล่าปัง · 8 พฤศจิกายน 2018

0หาย และงงเรือหาย กับหลาย 0

ทรัพย์เทวดา · 8 พฤศจิกายน 2018

เทวินตพรหม said: ↑

ขอเหล่าสาธุชนโปรดพิจารณาธรรมขอรับ

อนัตตลักขณสูตร

ยันตัง สัตเตหิ ทุกเขนะ เญยยัง อะนัตตะลักขะณัง
อัตตะวาทาตตะสัญญานัง สัมมะเทวะ วิโมจะนัง
สัมพุทโธ ตัง ปะกาเสสิ ทิฏฐะสัจจานะ โยคินัง
อุตตะริง ปะฏิเวธายะ ภาเวตุง ญาณะมุตตะมัง
ยันเตสัง ทิฏฐะธัมมานัง ญาเณนุปะปะริกขะตัง
สัพพาสะเวหิ จิตตานิ วิมุจจิงสุ อะเสสะโต
ตะถา ญาณานุสาเรนะ สาสะนัง กาตุมิจฉะตัง
สาธูนัง อัตถะสิทธัตถัง ตัง สุตตัน
ตัง ภะณามะ เส

พระสูตรนี้มีใจความโดยย่อดังที่สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปรินายก (เจริญ สุวฑฺฒโน) ได้ทรงมีพระนิพนธ์ไว้ดังต่อไปนี้

ตอนที่ 1 พระบรมศาสดาได้ทรงแสดง รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ ว่าเป็นอนัตตา มิใช่อัตตาตัวตน ถ้าทั้งห้านี้ พึงเป็นอัตตาตัวตน ทั้งห้านี้ก็ถึงไม่เป็นไปเพื่ออาพาธ และบุคคลก็จะพึงได้ในส่วนทั้งห้านี้ว่า ขอให้เป็นอย่างนี้เถิด อย่าได้เป็นอย่างนั้นเลย แต่เพราะเหตุว่าทั้งห้านี้มิใช่อัตตาตัวตน ฉะนั้น ทั้งห้านี้จึงเป็นไปเพื่ออาพาธ และบุคคลก็ย่อมไม่ได้ส่วนทั้งห้านี้ว่า ขอให้เป็นอย่างนี้เถิด อย่าได้เป็นอย่างนั้นเลย

ตอนที่ 2 พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสสอบความรู้ความเห็นของท่านทั้งห้านั้น ตรัสถามว่า รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ ทั้งห้านี้เที่ยงหรือไม่เที่ยง ท่านทั้งห้า ทูลตอบว่า ไม่เที่ยง ตรัสถามอีกว่า สิ่งใดไม่เที่ยง สิ่งนั้นเป็นทุกข์หรือเป็นสุข ท่านทั้งห้ากราบทูลว่าเป็นทุกข์ ก็ตรัสถามต่อไปว่า สิ่งใดไม่เที่ยงเป็นทุกข์มีความแปรปรวนไปเป็นธรรมดา ควรหรือจะเห็นสิ่งนั้น

ตอนที่ 3 พระพุทธเจ้าได้ตรัสรุปลงว่า รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ ทั้งห้านี้ที่เป็นส่วนอดีตก็ดี เป็นส่วนอนาคตก็ดี เป็นส่วนปัจจุบันก็ดี เป็นส่วนภายในก็ดี เป็นส่วนภายนอกก็ดี เป็นส่วนหยาบก็ดี เป็นส่วนละเอียดก็ดี เป็นส่วนเลวก็ดี เป็นส่วนประณีตก็ดี อยู่ในที่ไกลก็ดี อยู่ในที่ใกล้ก็ดี ทั้งหมดก็สักแต่ว่าเป็นรูป เป็นเวทนา เป็นสัญญา เป็นสังขาร เป็นวิญญาณ ควรเป็นด้วยปัญญาชอบตามที่เป็นแล้วว่า นี่ไม่ใช่ของเรา เราไม่ใช่นี่ นี่ไม่ใช่ตัวตนของเรา

ตอนที่ 4 พระพุทธเจ้าได้ทรงแสดงผลทีเกิดแก่ผู้ฟังและเกิดความรู้เห็นชอบดั่งกล่าวมานั้นต่อไปว่า อริยสาวก คือ ผู้ฟังผู้ประเสริฐซึ่งได้สดับแล้วอย่างนี้ ย่อมเกิดนิพพิทา คือ ความหน่ายในรูป หน่ายในเวทนา หน่ายในสัญญา หน่ายในสังขาร หน่ายในวิญญาณ เมื่อหน่ายก็ย่อมสิ้นราคะ คือ สิ้นความติด ความยินดี ความกำหนัด เมื้อสิ้นราคะ ก็ย่อมวิมุตติ คือ หลุดพ้น เมื่อวิมุตติ ก็ย่อมมีญาณ คือความรู้ว่าวิมุตติ หลุดพ้นแล้ว และย่อมรู้ว่า ชาติ คือ ความเกิดสิ้นแล้ว พรหมจรรย์อยู่จบแล้ว กิจที่ควรทำได้ทำสำเร็จแล้ว ไม่มีกิจอื่นที่จะพึงทำเพื่อความเป็นเช่นนี้อีกต่อไป

อาทิตตปริยายสูตร

https://goodlifeupdate.com/healthy-mind/dhamma/30163.html

ดูกรภิกษุทั้งหลาย สิ่งทั้งปวงเป็นของร้อน, ก็อะไรเล่าชื่อว่า สิ่งทั้งปวงเป็นของร้อน?

ดูกรภิกษุทั้งหลาย จักษุเป็นของร้อน รูปทั้งหลายเป็นของร้อน วิญญาณอาศัยจักษุเป็นของร้อน สัมผัสอาศัยจักษุเป็นของร้อน ความเสวยอารมณ์(เวทนา)เป็นสุขเป็นทุกข์ หรือมิใช่สุขมิใช่ทุกข์ ที่เกิดขึ้นเพราะจักษุสัมผัสเป็นปัจจัยแม้นั้นก็เป็นของร้อน

[กล่าวคือเป็นไปดังกระบวนธรรมนี้ ตา(จักษุ) รูป จักษุวิญญาณ ผัสสะ เวทนา เป็นสุขเป็นทุกข์ หรืออทุกขมสุขเวทนา]

ร้อนเพราะอะไร? เรากล่าวว่า

ร้อนเพราะไฟคือราคะ เพราะไฟคือโทสะ เพราะไฟคือโมหะ

ร้อนเพราะความเกิด(ชาติ) เพราะความแก่(ชรา) และความตาย(มรณะ)

ร้อนเพราะความโศก(โสกะ) เพราะความรำพัน(ปริเทวะ) เพราะทุกข์กาย(ทุกข์) เพราะทุกข์ใจ(โทมนัส) เพราะความคับแค้น(อุปายาส).

(กล่าวคือ เป็นไปตาม ปฏิจจสมุปบาทธรรม จึงมี ชาติ, ชรา-มรณะ ทั้งโสกะ ปริเทวะ ทุกข์ โทมนัส อุปายาส อันเป็นทุกข์อุปาทานที่เร่าร้อนเผาลน)

โสตเป็นของร้อน เสียงทั้งหลายเป็นของร้อน ..... (ข้อความเดียวกับข้างต้น เปลี่ยนจากจักษุเป็นโสต, และรูปเป็นเสียง เท่านั้น)

ฆานะเป็นของร้อน กลิ่นทั้งหลายเป็นของร้อน .....

ชิวหาเป็นของร้อน รสทั้งหลายเป็นของร้อน .....

กายเป็นของร้อน โผฏฐัพพะทั้งหลายเป็นของร้อน .....

มนะ(ใจ)เป็นของร้อน ธรรม(ธรรมารมณ์-คิด)ทั้งหลายเป็นของร้อน วิญญาณอาศัยมนะเป็นของร้อน สัมผัสอาศัยมนะเป็นของร้อน

ความเสวยอารมณ์เป็นสุข เป็นทุกข์ หรือมิใช่ทุกข์มิใช่สุข ที่เกิดขึ้นเพราะมโนสัมผัสเป็นปัจจัยแม้นั้นก็เป็นของร้อน ร้อนเพราะอะไร?

เรากล่าวว่า ร้อนเพราะไฟคือราคะ เพราะไฟคือโทสะ เพราะไฟคือโมหะ

ร้อนเพราะความเกิด(ชาติ) เพราะความแก(ชรา)่ และความตาย(มรณะ)

ร้อนเพราะความโศก(โสกะ) เพราะความรำพัน(ปริเทวะ) เพราะทุกข์กาย(ทุกข์) เพราะทุกข์ใจ(โทมนัส) เพราะความคับแค้น(อุปายาส).

ดูกรภิกษุทั้งหลาย อริยสาวกผู้ได้ฟังแล้วเห็นอยู่อย่างนี้ ย่อมเบื่อหน่ายแม้ในจักษุ ย่อมเบื่อหน่ายแม้ในรูปทั้งหลาย ย่อมเบื่อหน่ายแม้ในวิญญาณอาศัยจักษุ ย่อมเบื่อหน่ายแม้ในสัมผัสอาศัยจักษุ ย่อมเบื่อหน่ายแม้ในความเสวยอารมณ์ ที่เป็นสุข เป็นทุกข์ หรือมิใช่ทุกข์ มิใช่สุข ที่เกิดขึ้นเพราะจักษุสัมผัสเป็นปัจจัย

ย่อมเบื่อหน่ายแม้ในโสต ย่อมเบื่อหน่ายแม้ในเสียงทั้งหลาย .....

ย่อมเบื่อหน่ายแม้ในฆานะ ย่อมเบื่อหน่ายแม้ในกลิ่นทั้งหลาย .....

ย่อมเบื่อหน่ายแม้ในชิวหา ย่อมเบื่อหน่ายแม้ในรสทั้งหลาย .....

ย่อมเบื่อหน่ายแม้ในกาย ย่อมเบื่อหน่ายแม้ในโผฏฐัพพะทั้งหลาย .....

ย่อมเบื่อหน่ายแม้ในมนะ ย่อมเบื่อหน่ายแม้ในธรรมทั้งหลาย ย่อมเบื่อหน่ายแม้ในวิญญาณอาศัยมนะ

ย่อมเบื่อหน่ายแม้ในสัมผัสอาศัยมนะ ย่อมเบื่อหน่ายแม้ในความเสวยอารมณ์ที่เป็นสุข เป็นทุกข์ หรือมิใช่ทุกข์มิใช่สุข ที่เกิดขึ้นเพราะมโนสัมผัสเป็นปัจจัย.

เมื่อเบื่อหน่าย ย่อมสิ้นกำหนัด เพราะสิ้นกำหนัด จิตก็พ้น เมื่อจิตพ้นแล้ว ก็รู้ว่าพ้นแล้ว

อริยสาวกนั้นทราบชัดว่า ชาติสิ้นแล้ว พรหมจรรย์ได้อยู่จบแล้ว กิจที่ควรทำได้ทำเสร็จแล้ว กิจอื่นอีกเพื่อความเป็นอย่างนี้ไม่มี(ไปกว่านี้อีกแล้ว).

ก็แล เมื่อพระผู้มีพระภาคตรัสไวยากรณภาษิตนี้อยู่ จิตของภิกษุ ๑,๐๐๐ รูปนั้น พ้นแล้วจากอาสวะทั้งหลาย เพราะไม่ถือมั่น(สิ้นอุปาทาน).

สาธุในธรรมครับ

Click to expand...

สาธุครับ

เทวินตพรหม · 9 พฤศจิกายน 2018

เล่าปัง said: ↑

0หาย และงงเรือหาย กับหลาย 0
Click to expand...

ของก้อป เกรด A

แถวอรัญประเทศ หรือขอรับ

เทวินตพรหม · 9 พฤศจิกายน 2018

เข้าสู่ระบบหรือลงทะเบียน

พื้นฐานจิต "สกปรก" นั่นแหลมารจะได้ช่อง

ใครบรรลุธรรม Active Member

เล่าปัง เป็นที่รู้จักกันดี

เล่าปัง เป็นที่รู้จักกันดี

ใครบรรลุธรรม Active Member

เล่าปัง เป็นที่รู้จักกันดี

เล่าปัง เป็นที่รู้จักกันดี

ทรัพย์เทวดา บุคคล ล่วงทุกข์ได้ เพราะความเพียร

เทวินตพรหม พรหมวิหาร4มรรคมีองค์แปด

เทวินตพรหม พรหมวิหาร4มรรคมีองค์แปด

แชร์หน้านี้

แชร์หน้านี้

เข้าสู่ระบบหรือลงทะเบียน

พื้นฐานจิต "สกปรก" นั่นแหลมารจะได้ช่อง

แชร์หน้านี้

การค้นหาที่มีประโยชน์

ติดต่อเรา