พ่อแท้ ๆ - แม้เลี้ยงตีเด็ก

ข่าวเก่าเล่าใหม่ ข่าวนี้มีมาตั้งแต่ปีที่แล้ว แต่ผมคิดว่ามันตรงกับประเด็นที่ผมกำลังให้ความสนใจ ผมเลหยิบมามาพูดบ้าง

การทำความเข้าใจกันในครอบครัวเป็นเรื่องสำคัญ บางครั้งต้องอาศัยปัญญาและความอดทนอย่างมาก

ในกรณีนี้เด็กคงผิดจริงล่ะมั้งครับ คือ ทำความผิดจริง แต่ สาเหตุของการทำผิด มันอาจจะมีมากกว่าสิ่งที่ผู้ใหญ่สรุปออกมา


บางครั้งเด็กมันก็ยังโตไม่พอที่จะเข้าใจอะไร หรือความรู้สึกอะไรของใครหรอกครับ จะให้เด็กสติปัญญาเท่าผู้ใหญ่มันไม่มีทางหรอก ดังนั้น เอาความคิดผู้ใหญ่ ตัดสินเด็ก ในมุมมองของผู้ใหญ่โดยลืมไปว่าเด็กมันไม่มีความคิด เจ้าเล่ห์ เพทุบาย เท่าผู้ใหญ่ เป็นเรื่องที่ไม่น่าจะถูกสักต้องสักเท่าไร

ในมุมมองของผมนะ เด็กทำผิดจริงเด็กถึงโดนตี
แต่การตีของผู้ใหญ่ น่าจะเป็นการตีที่ใช้สติยั้งคิดน้อยไปหน่อย

เด็กแค่ 6 ขวบ มันยังไม่รู้ถูกผิดหรอก มันมีปมในใจหรือเปล่ามันเลยแสดงออกอย่างนั้น

อย่างเช่น
มันอาจจะกลัวโดนทำโทษมันเลยโกหก
ขี้ขโมยเพร่าะมีความขัดแย้งในใจอย่าง พ่อขโมยอะไรไม่มีใครว่า ตัวเองขโมยขนมกินโดนตี บางทีมันทำอะไรน่าสงสัยแต่ไม่ได้ทำผิดก็โดนเพ่งเล็งว่าผิดแล้ว แบบนี้
ไม่ตั้งใจเรียน เพราะเขายังไม่มีแรงกระตุ้นที่มากพอ ในการกระตุ้นให้เขาสนใจเรียนรู้ เป็นต้น

ผมว่า
การโกหกบางทีมันก็ไม่ได้มาจากนิสัยเด็กเสมอไปหรอก แต่มันอาจจะออกมาจากสุขภาพจิตของเด็กก็ได้
ผู้ใหญ่ในครอบครัวนี้ จริง ๆ แล้วเลี้ยงเขาแบบไหน เป็นเรื่องที่ต้องหาคำตอบเพื่อทำความเข้าใจต่อไป


อย่างไรก็ตาม ผมก็ไม่ได้คิดว่าความคิดตัวเองถูกนะ เพราะเป็นแค่การคาดเดาเฉย ๆ เนื่องจากผมไม่รู้ข้อเท็จจริงอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้เลย

ผมไม่อาจปฏิเสธว่าการเลี้ยงเด็กบางครั้งมันก็ต้องโหดเหมือนกัน แต่ ถ้าไม่ทำให้เด็กมีความเข้าใจในสิ่งที่เราทำ การสอนของเรามันก็อาจไม่มีค่าอะไรเลย

 

ความอบอุ่นของครอบครัว คงไม่ได้มาจากพื้นฐานของความรุนแรงหรอกค่ะ

ความรักที่ปนไปด้วยความโกรธ หรือ ความไม่พอใจอย่างรุนแรง ส่วนใหญ่แล้วกระทำเพื่อสนองอารมณ์โกรธ หรือ ไม่พอใจตนเองเป็นหลัก เมื่อมันเกิดขึ้นก็ต้องหาสิ่งระบายความไม่พอใจนั้นออกไป แท้จริงแล้วไม่ใช่ความรักเลย แต่เป็นการกระทำที่ขาดสติเพราะสนองตัวเองค่ะ

หากบอกว่าเป็นความรักไหม สำหรับพ่อก็คงจะใช่ค่ะ แต่รักตัวเองมากกว่า

การจะหาพ่อให้เด็กหรือแม้ให้ตนเองแล้ว ผู้หญิงส่วนมากที่เลือกผู้ชายในฝันคือ ที่อบอุ่นและโรแมนติค จะเป็นผู้ที่น่ารักสำหรับครอบครัว เพราะเป็นผู้ที่ใส่ใจในรายละเอียดของคนรอบข้าง จะเป็นผู้นำที่นำพาครอบครัวอบอุ่น ไม่ใช้ความรุนแรง ต้องเป็นคนใจเย็นและมีเหตุผลมากเลยล่ะ

 

ตนเองก็ไม่ได้ดูวีดีโอจบหรอกนะคะ เดี๋ยวมีเวลาจะเข้ามาดูและวิเคราะห์ใหม่ แต่คิดว่า การที่เด็กโกหก ส่วนมากแล้วคือ ความกลัว ความกลัวในจิตใจเป็นองค์ประกอบสำคัญที่สุด

แต่ถ้าผู้ใหญ่โกหก ส่วนใหญ่จะต่างจากเด็ก การโกหกของผู้ใหญ่มักจะหวังผลอะไร

คนที่มีความจริงใจไม่โกหกใคร แม้ทำสิ่งใดก็มีความจริงให้กับรอบข้างเสมอ แม้ในเรื่องที่ไม่สมควรจะบอก หาได้น้อยมาก บุคคลเหล่านี้จะได้รับความจริงใจต่อคนรอบข้างกลับคืนไปเสมอ และจะเป็นผู้ที่น่าไว้วางใจที่สุด

การโกหกมิได้ให้ผลดีแก่ใครเลยค่ะ แม้แต่ตนเองถึงเวลาหนึ่งเขาจะรับรู้ได้ว่า การโกหกทำให้เขาถูกโดดเดี่ยวอ้างว้างเหมือนเข้าไปอยู่ในอากาศที่เลื่อนลอย เพราะชอบอยู่กับความไม่จริง

อีกอย่างหนึ่งนะค่ะ คนมักชอบอ้างว่าโกหกเพื่อให้คนอื่นสบายใจ สิ่งนั้นจะทำให้เกิดความระหวาดระแวงไม่ไว้วางใจกันในครอบครัว

 

พลังภายในสำคัญกว่าสิ่งที่เป็นการกระทำภายนอก

ท่าทีแม้ดุร้าย แต่ข้างในเมตตาปราถนาดี ครั้งแรกสิ่งคนมองเห็นแต่ภายนอกอาจหลีกหนี แต่พลังงานความปรารถนาดีเหนี่ยวรั้งไว้ คนที่สอนคนแบบดุ ๆ แต่คนส่วนใหญ่มักห้อมล้อม ดูแล้วไม่น่าเป็นไปได้ก็เหตุนี้ค่ะ

บุคคลที่มีคาริสม่าสูง คือ แรงดึงดูดส่วนใหญ่ล้วนมาจากภายใน

แต่ถ้าทั้งภายในและภายนอกเป็นหนึ่งเดียวกัน เหมือนกัน แรงดึงดูดจะมหาศาลขนาดไหนหนอ! น่าคิดเหมือนกันนะคะ

 

ต่างคนต่างมีเหตุผลในการนิยมใครสักคนว่าทำไม

บ้างเพราะศรัทธา
บ้างก็อาจเพราะเคารพรัก
บ้างก็จริตต้องกันแต่มีความสำเร็จสูงกว่า คนที่มีความสำเน็จน้อยกว่าจึงรุมล้อม
บ้างก็มีอำนาจบารมีเป็นที่พึ่งพาให้ใครต่อใครได้
บางครั้งก็เพราะความรักใครเอ็นดู พิศวาท

หลากหลายเหตุผลที่จะทำให้ใครคนหนึ่งเป็นที่สนใจของใครหลาย ๆ คน
แต่ผมน่าจะพอพูดได้ว่า คนที่มีจริตคล้าย ๆ กันก็มักจะใช้ชีวิตทิศทางเดียวกันนั่นแหละครับ

แต่อยู่ ๆ คนเราจะทำให้ใครรัก หรือนับถือเลยน่าจะเป็นไปได้ยาก
ส่วนมากมันก็คงเกิดจากการยอมรับของคนที่ถูกดูดก่อนนั่นแหละ ว่าจะยอมมองคนคนนั้นเป็นศูณย์กลางของเขาหรือเปล่า