80.ภาพพิธีบวงสรวง วันปราบดาภิเษก สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช

๘๐

ภาพพิธีบวงสรวง วันปราบดาภิเษก สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช



​

วันที่ ๒๘ ธันยวาคม พ.ศ.๒๕๕๘ ได้มีโอกาสไปร่วมพิธีบวงสรวงสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช ที่พระบรมราชานุสาวรีย์ วงเวียงใหญ่ เนื่องในวันคล้ายวันเสด็จปราบดาภิเษกขึ้นเป็นปฐมแห่งราชวงศ์กรุงธนบุรี จึงนำภาพพิธีมาฝาก...

ส่วนข้อมูลบทความขอคัดมาจากกระทู้ที่เคยลงไว้นานแล้ว.....

 

​

พระราชประวัติของสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช มีผู้รวบรวมเขียนไว้ในที่ต่างๆกันหลายแห่ง และเป็นจำนวนมากพอสมควร ส่วนใหญ่มักจะใช้พระสมัญญานามต่อท้ายพระนามว่า “มหาราช” และส่วนใหญ่ก็กล่าวอ้างพระนามของบุรพชนของพระองค์ต่างกัน โดยเฉพาะในด้านพระเกียรติประวัติในด้านการกู้ชาติ น้ำพระทัยที่กล้าหาญเด็ดเดี่ยว รักชาติ บูชาชาติ รักทหาร ยกย่องทหารของพระองค์ การออกสู่สนามรบด้วยการนำทัพออกหน้าทหารด้วยพระองค์เอง และความเฉลียวฉลาดเหล่านี้ มักจะตรงกันทั่วทั้งสิ้น

สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช กรุงธนบุรี มีพระนามเดิมว่า “สิน” พระราชบิดาเป็นจีนชื่อ “ไหฮองแซ่แต้” พระราชมารดาเป็นไทยชื่อ “เอี้ยง” หรือ “นกเอี้ยง” ทรงพระราชสมภพ วันเสาร์ เดือน ๕ ขึ้น ๑๕ ค่ำ ปีขาล จุลศักราช ๑๐๙๖ ตรงกับวันที่ ๑๗ เมษายน พ.ศ. ๒๒๗๗ ในแผ่นดินสมเด็จพระบรมราชาที่ ๓ พระเจ้าอยู่หัวบรมโกศ เป็นพระเจ้าแผ่นดิน

บุรพชนฝ่ายพระราชบิดาเป็นจีน โดยกำเนิดมาจากประเทศจีน อพยพมาตั้งภูมิลำเนาประกอบอาชีพในพระนครศรีอยุธยา เป็นนายอากรบ่อนเบี้ย มีตำแหน่งเป็นขุนพัฒน์ ส่วนบุรพชนฝ่ายพระราชชนนีนกเอี้ยว หรือ เอี้ยง เป็นกุลสตรีไทยชาวกรุงศรีอยุธยาผู้มีศักดิ์ตระกูลสูงนับเนื่องอยู่ในวงศาคณาญาติ อันเป็นลูกหลานขุนนางข้าราชการชั้นสูงศักดิ์ของกรุงศีอยุธยาในยุคนั้น หากแต่ไม่มีหลักฐานอ้างได้ว่า ท่านเอี้ยง เป็นบุตรหลานของท่านผู้ใดผู้หนึ่งเท่านั้น

สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช แม้จะสืบสายโลหิตมาจากพระชนก เป็นชนชาติจีน แต่ด้วยสิ่งประหลาดมหัศจรรย์ เป็นสิ่งบังเอิญหลายอย่างหลายประการที่เกิดแก่พระองค์ จึงพอนับได้ว่าพระองค์ทรงถือกำเนิดมาในแผ่นดินไทย ด้วยความเป็นไทย และเพื่อกอบกู้ชาติไทยของพระองค์โดยแท้ พระองค์จึงเปลี่ยนวิถีผิดแผกไปจากพระราชบิดาของพระองค์ที่เป็นชาวจีน โดย มีเหตุดังนี้

๑. บังเอิญให้พระราชบิดามีเคหสถานอยู่ใกล้ชิดและในทางส่วนตัวก็สนิทสนมกับ ฯพณฯ เจ้าพระยาจักรี สมุหนายก และเมื่อพระราชสมภพก็มีอาเภท ให้เกิดมีงูเหลือมขนาดใหญ่ขดเป็นทักษิณาวัตร อยู่รอบกระด้งที่วางเบาะ ซี่งธรรมเนียมจีนถือว่าจะเป็นนิมิตร้ายโชคลางไม่ดี ถึงกับเอาเด็กไปทิ้งไปขว้างเสียให้พ้นๆ ไป กิตติศัพท์อันนี้ทราบไปเข้าหูเจ้าพระยาจักรีเข้า ท่านเจ้าพระยาฯ จึงขอตัวไปเลี้ยงไว้เป็นบุตรบุญธรรม

๒. เมื่อเป็นบุตรบุญธรรมของขุนนางชั้นอัครมหาเสนบดีเช่นนั้นก็มีโอกาสศึกษาเล่าเรียนและสังคมกับลูกหลานขุนนางชั้นสูง จนในที่สุดก็มีโอกาสเข้ารับราชการเป็นขุนนาง ซึ่งหมายถึงโอกาสรับใช้ชาติโดยตรงแล้ว

๓. เมื่อเยาว์วัยได้คบหาสมาคมกับพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช และเจ้าพระยาเสนา บุนนาค ตั้งแต่แรกการศึกษาขั้นต้นจนถึงบวชเรียนเป็นสามเณรอยู่ในสำนักวัดสามวิหารด้วยกัน

๔. กรุงศรีอยุธยายุคปลายรัชสมัยราชวงศ์บ้านพลูหลวง “อ้ายกบฏสองพ่อลูก” ของสมเด็จพระนารายณ์มหาราช มีจะอันต้องพินาศย่อยยับ เพราะน้ำมือพม่า ซึ่งดวงชะตาของชาติไทยเมื่อถึงยุคใดสมัยใดไทยล่มจมลง เมื่อนั้นจะต้องมีลูกไทยหลานไทยกู้ชาติไทยขึ้นได้เสมอ และในยุคนี้เองที่ไทยต้องล่มลงอีกครั้ง สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช จึงได้มีโอกาสกอบกู้ชาติแล้วสถาปนาพระองค์ขึ้นเป็นกษัตริย์มหาราชของชาติไทยขึ้น

 

​

สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช ทางกอบกู้อิสรภาพของชาติไทยและสถาปนากรุงธนบุรีเป็นพระมหานครหลวงของราชอาณาจักรไทยเมื่อวันศุกร์ เดือน ๑๒ ขึ้น ๕ ค่ำ จุลศักราช ๑๑๒๙ ปีกุล นพศก ตรงกับวันที่ ๖ พฤศจิกายน พ.ศ.๒๓๑๐ พระองค์ทรงใช้เวลาเพียง ๕ เดือนเศษ หลักจากที่พระนครศรีอยุธยาเสียแก่พม่าข้าศึกเมื่อวันที่ ๗ เมษายน พ.ศ.๒๓๑๐ อันนี้เป็นข้อเท็จจริงที่ปรากฏในประวัติศาสตร์ แต่ส่วนมากเราจะพากันให้ความสนใจและจดจำข้อเท็จจริงของเหตุการณ์ตอนนี้น้อยมาก จนเกือบจะไม่ค่อยมีผู้ใดพูดกันนักก็เป็นได้ หากแต่จะพากันใส่ใจมาจดจำกันเอาตอนที่พระองค์ทรงปราบดาภิเษกเถลิงถวัลยราชสมบัติเป็นพระมหากษัตริย์แห่งราชอาณาจักรไทยเป็นทางการตามโบราณราชประเพณี อันหมายถึงทรงเสวยราชสมบัติเป็นพระเจ้าแผ่นดินเป็นทางการเมื่อ ณ วันพุธ เดือนอ้าย แรม ๔ ค่ำ จุลศักราช ๑๑๓๐ ปีชวด สัมฤทธิ์ศก ตรงกับวันที่ ๒๘ ธันวาคม พ.ศ. ๒๓๑๑



พระนามของพระองค์ตามที่ประกาศใช้เป็นทางการ หลังจากที่กระทำพิธีปราดาภิเษกแล้วนั้น ทรงพระนามว่า “สมเด็จพระบรมราชาที่ ๔ พระศรีสรรเพชญ์” แต่โดยทั่วไปจะเรียกกันว่า “ พระเจ้าตาก” บ้าง “พระเจ้าตากสิน” บ้าง “ขุนหลวงตาก” บ้าง “พระเจ้ากรุงธนบุรี” บ้าง และครั้งสุดท้ายได้มีการสร้างอนุสาวรีย์ของพระองค์ขึ้นมาที่วงเวียนใหญ่ ธนบุรี และทางราชการกำหนดให้มีรัฐพิธีถวายสักการะพระอนุสรณ์เป็นทางการ โดยกำหนดเอาวันที่ ๒๘ ธันวาคม อันเป็นวันที่เสด็จปราบดาภิเษกเป็นพระมหากษัตริย์แล้ว ก็ได้มีประกาศเป็นทางราชการให้ขนามพระนามของพระองค์ว่า “สมเด็จพระเจ้าตากสิน กรุงธนบุรี” เมื่อวันที่ ๒๔ ธันวาคม พ.ศ.๒๔๗๙ นี้เอง

 

​

 

​

 

​

 

​

 

​

 

​

 

​

 

​

 

​

 

​

 

​

 

​

 

​

 

​

 

​

 

​

 

​