ภูตน้อยแห่งซานอันโตนิโอ (ทางข้ามทางรถไฟผีสิง)

ย้อนกลับไปราว 50 กว่าปีก่อน เช้าวันนั้นฝนตก คนขับรถบัสได้ตระเวนขับรถเพื่อรับนักเรียนไปโรงเรียน ขณะที่ขับมาถึงทางข้ามทางรถไฟ รถก็เกิดติดอยู่บนทางรถไฟไม่สามารถเคลื่อนที่ออกไปได้ เป็นเวลาเดียวกันกับรถไฟสายเหนือที่กำลังวิ่งผ่านมาด้วยความเร็วเต็มอัตรา เสียงหวูดรถไฟดังลั่น แต่สายเกินไป รถบัสที่มีนักเรียนอยู่ประมาณ 10 คนไม่สามารถขยับออกไปจากรางรถไฟได้ รถไฟจึงได้พุ่งชนรถนักเรียนอย่างแรง ทำให้นักเรียนพร้อมคนขับรถเสียชีวิตทั้งหมด หลังจากที่เกิดอุบัติเหตุในครั้งนั้นแล้ว คนในแถบนั้นก็จะข้ามทางรถไฟนี้ด้วยความระมัดระวังมากขึ้น เมื่อมาถึงจุดนี้ก็จะหยุดรถเพื่อมองให้แน่ใจว่าไม่มีรถไฟมาก่อนจะข้ามไป แต่เมื่อรถหยุดอยู่นั้นกลับพบกับเหตุการณ์ประหลาด คือรถสามารถเคลื่อนที่ไปข้างหน้าได้เองและยังเคลื่อนผ่านรางรถไฟที่ไม่เรียบจนกระทั่งข้ามไปอีกฝั่งหนึ่งได้ เหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นหลายครั้งจนเป็นที่กล่าวขวัญกันว่าวิญญาณเด็ก ๆ และคนขับรถมาช่วยกันเข็นรถเพื่อให้รถข้ามทางรถไฟได้อย่างปลอดภัย จะได้ไม่ต้องประสบเคราะห์กรรมอย่างพวกเขา

<O</O
มีคนมากมายมาที่บริเวณทางข้ามทางรถไฟนี้เพื่อพิสูจน์ความประหลาด หนึ่งในผู้ที่ได้เคยไปพิสูจน์ ได้เล่าให้ฟังว่า เธอไปกับครอบครัวของเธอรวม 4 คนในรถคันหนึ่ง ทุกคนอยากมาสัมผัสด้วยตัวเอง นอกจากจะอยากทดสอบการที่รถเคลื่อนที่ไปได้เองแล้ว การที่พูดกันว่าเหล่าวิญญาณของเด็กนักเรียนนั่นเองเป็นผู้ที่มาช่วยเข็นรถนั้นก็น่าพิสูจน์เป็นอย่างยิ่งเธอจึงได้เช็ดทำความสะอาดช่วงท้ายและข้างรถเพื่อลบรอยมืออื่น ๆที่อาจจะติดอยู่ออกไป รวมทั้งฝุ่นและรอยเปื้อนอื่น ๆ ด้วย แล้วจึงโรยผงแป้งฝุ่นลงไป รถของเธอเป็นรถสเตชั่นแวกอนสีดำ หากว่ามีผู้ที่พวกเธอมองไม่เห็นมาช่วยเข็นรถจริง ๆ แล้วละก็ พวกเธอคงได้เห็นรอยฝ่ามือของพวกเขาบนฝุ่นแป้งที่โรยไว้ เธอ จึงขับรถไปหยุดก่อนถึงทางข้ามทางรถไฟนั้นประมาณ 20 หลา ปลดเกียร์ให้เป็นเกียร์ว่าง และยกเท้าออกมาจากคันเร่งปรากฏว่ารถค่อย ๆ เคลื่อนตัวไปข้างหน้าช้า ๆ ได้เอง ทั้ง ๆ ที่ถนนเป็นทางลาดสูงขึ้นไปสู่รางรถไฟ แล้วรถก็เคลื่อนเร็วขึ้นขณะผ่านรางรถไฟที่ไม่เรียบจนกระทั่งข้ามทางรถไฟออกไปอีกฟากราวกับว่ามีใครเข็นให้
<O</O
<O</O
เธอและครอบครัวรู้สึกตื่นเต้นมากจึงรีบลงมาดูที่ท้ายรถ แล้วทุกคนก็ต้องตกใจเพราะปรากฏรอยฝ่ามือเล็ก ๆ บนท้ายรถจริงๆ !! ทุกอย่างเป็นจริงตามที่เขาเล่ากัน รอยนั้นชัดเจนและสมบูรณ์มากขนาดมองเห็นเส้นลายมือและลายก้นหอยบนปลายนิ้วได้ และในขณะเดียวกันนั้นทุกคนก็ได้ยินเสียงเหมือน เด็ก ๆ กำลังเล่นกันในสนามเด็กเล่น เสียงที่ได้ยินนั้นดังและชัดเจนมาก พวกเธอหยุดฟังด้วยความประหลาดใจ แต่แล้วอยู่ ๆ เสียงนั้นก็หยุดไป บริเวณนี้เป็นจุดที่ห่างไกลจากชุมชน ไม่มีโรงเรียนและไม่มีผู้คนอาศัยในบริเวณใกล้เคียงนั้นเลย<O</O
<Ohttp://www.bitkaze.com/chedi/</O

 

หน้าสงสารเด็กๆจังเลยขนาดตายแล้วยังหวังดีกับคนอื่น ที่หมู่บ้านที่เราอยู่ในออสเตรียนี้ก็มีบาทหลวงท่านหนึ่งตายที่รางรถไปเกิดเหตุวันหนึ่งท่านและแม่ได้ไปซื้อของและกลับมาพร้อมกัน ก็ต้องผ่านทางรถไปแต่ที่นี้บางแห่งกลับไม่มีที่กันเวลารถวิ่งมาหรือสัญญาเตือนต่างๆเพราะเป็นทางข้ามเล็กๆไม่เหมือนทางข้ามถนนใหญ่จะมีเครื่องหมายบอก วันนั้นเป็นวันซวยของท่านและแม่พอขับรถมาถึงทางรถไฟและกำลังจะข้ามไปอีกด้านรถกลับติด ชาวบ้านเล่าว่าท่านเห็นรถไฟมาแต่ไกลๆแล้วและคิดว่าข้ามทันอันที่จริงมันหน้าข้ามทันถ้ารถไม่หยุดและดับเอาเฉยๆแต่พอท่านขับมาได้ครึ่งรางรถก็ดับติดคารางรถไฟก็มาเร็วเบรกไม่ทันชนทั้งแม่และลูกรถยับ คอขาดกระเด็นออกมานอกรถเลย พี่ชายเพื่อนไปกู้ศพเล่าให้ฟังสภาพศพแหลกติดกับรถต้องงัดออกตัวไม่มีหัวต้องพากันหาหัวหายชั่วโมงถึงเห็นเพราะตกไปไกลในไร่ข้าวโพดชาวสวน เราฟังแล้วก็ปลงตกสงสารแต่คิดว่าท่านไปดีแล้วเบื้องบนอาจต้องการท่านก็เลยมารับพร้อมทั้งแม่เพราะอยู่กันสองแม่ลูกไม่มีใคร แม่ก็เป็นแม่ครัวอยู่ที่โบถส์ ส่วนเรื่องผีหลอกนั้นยังไม่เคยมีใครเล่าแต่ที่รู้ตรงนั้นตายบ่อย

 

ผีน้อย

เรื่องนี้ มีคน(ฝรั่ง) พิสูจน์แล้วล่าสุด ว่า ไม่มีผี ช่างวิศวะ ทดลองวัดแล้วพื้นที่บริเวณนั้น ลาดชัน มองด้วยตาเปล่า จะหลอกตาว่าเรียบเสมอกัน ไม่ใช่เพราะผีเด็กมาดันรถอย่างที่เข้าใจกันน่ะจ่ะ:boo:

 

เหมือนเรื่องเนินพิศวงของที่บ้านเรานั่นเอง...............

 

น่าสงสารเด็กๆ ...................