ภูมิธรรมของมนุษย์..?

น้า จ ถามไรหน่อยจิ

เจ้าแม่ ....ของ น้า จ ใน ดอกบัว

นั่งห้อยขาข้างนึง
ชันเข่าข้างนึงปะ

แบะนิดนึง แบบ eเป๋อ ปะ

 

ที่จริง ผมอยากจะ พูดเรื่องเส้นทาง การพ้นทุกข์ และ กรรมฐาน ในแบบอื่นๆที่มีเยอะแยะมากมาย ในสมัยนั้น
ในสมัยพุทธกาล เหล่า พราหมณ์ ฮินดู เทพ ผี เดียรถี โยคี..เขาก็คงมีหลักปฏิบัติกรรมฐาน ของพวกเขา อยู่ เป็นไปตามหลักความเชื่อหรือ ลัทธิ ของพวกเขาเพื่อหาทางพ้นทุกข์
ดังนั้น ความเชื่อ หรือ แนวทางเก่าๆทั้งหลาย ก็คง เป็นสิ่งที่ พากันหลงยึดติดมานาน...ถ้าจะตัดบททันทีทันใด ก็คงจะ ขัดแย้งกัน เป็นเรื่องทิฐิ กันไป
ดังนั้น พระพุทธองค์ จึงต้อง ..ชี้ทาง แห่ง สติปัฏฐานสี่ ว่า เป็น เส้นทางปฏิบัติ ที่ สั้น และตรงที่สุด...ส่วนเส้นทางอื่น มัน คดโค้ง เสียเวลา..และ ทำให้คนหลงติด เสียมากกว่า ..จนละเลย ...ปัญหาอันแท้จริงไป
..
ซึ่งมาถึง ปัจจุบัน มีหลายคน ที่ ปากบอกว่า ตนเองไม่ได้ติด ไม่ได้หลง
แต่เจตนาฝึก เพื่อ อยากได้ อยากมี อภิญญากันทั้งนั้น
เช่นน้องชายผม มันติด ตาทิพย์ หลงบ้านั่งเพ่งกสิณ จนไม่ได้สนใจลูกเมีย
สนใจ แต่ อ้างว่า ตนมีลูกศิษย์ เยอะ ไปโน่น..หลงในความยกตนเป็นอาจารย์
เออ..นะ
ส่วนน้องสาว ก็หลงทำบุญ ไปกับ สำนักแม่ชีโน่น..
..
คนมันเป็นกันแบบนี้ เดี๋ยวนี้
แทนที่จะ ปฏิบัติเพื่อพ้นทุกข์..ดับเหตุแห่งทุกข์
กลับ ไปเที่ยว ดับที่ปลายเหตุ คือ สนองความอยาก เพื่อดับความอยาก
อันเป็นการหลงผิด ..จาก การเป็น พุทธศาสนิกชน ไปเฉยเลย

 

อิอิ
ผมจะต้องไปกำหนดรู้มันไปทำไม มันไม่ไช่เหตุแห่งทุกข์ มันไม่ไช่ทุกข์ของผม

เอ.แต่ ดูเหมือน มันจะเป็นตัวทุกข์ ของท่านจานลายเล่าปังไปแล้วนะ

เอ้า กำหนด ๆๆๆๆ ดูต่อไป หาเหตุแห่งทุกข์มาให้ได้ และดับมันซะนะ
อิอิ
จานลานเล่าปังติงต๊อง...

 

แบบว่า นั่ง งะ ง่ามขา รอผมไปแซะ เลย ไม่ไช่แค่แบะ
..
คืองี้นะ...จิตใคร เป็นยังไง มันก็จะ เป็นเหมือนกระจก ส่องให้คนคนนั้น
ได้เห็น ภาพ จากจิตของตนนั่นแหล่ะ ที่ปรุงแต่ง
จิต ดี จิตชั่ว ดีน้อย ดีมาก ชั่วน้อย ชั่วมาก
ภาพที่เห็น..ล้วนออกมาจากจิตคน คนนั้นแหล่ะ
ผมไม่เห็นต้องเป็น กังวล ตามเลย
อิอิ

 

เจ้าแม่กวนอิมน่ะ...ไม่ไช่เจ้าแม่ของผมหรอก
ผมนับถือท่านเป็นพี่สาว ท่านเมตตาผมมาตลอด สมัย ฝึกมา.
ทุกท่าน ล้วนมาช่วยงาน ด้วยความเต็มใจ
ไม่ว่าจะเป็น โรงธรรม การผัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันมาเทศนา ในดอกบัว
เพื่อแสดงธรรม แก่เหล่าสรรพจิตวิญญาณ
เพื่อช่วยงาน ถวายแด่ องค์พระศรีอริยะเมตไตรยท่านโน่น
ผมแค่ รับสมอ้าง ว่า สร้าง เพื่อ ให้ มีคน อิจฉาตาร้อน เฉยๆ
อิอิ
มันได้ผลนะ

 

ส่วนภาพที่ท่านจานลายเล่าปังเห็นน่ะ....ไม่ไช่เจ้าแม่หรอก
เจ้าแม่ เป็น แผนกต้อนรับ..
ที่นั่ง บนแท่นหินสีดำนั่นหรือเปล่า .?ที่เห็น..เท่ม๊ะ.?
อิอิ

ตกลง ได้เข้าไปในดอกบัวมั้ย กล้าๆหน่อย..อย่าป๊อด.
เอาตาทิพย์ดู มัน ไม่ ได้ ฟิล นะ..ตะเอง

 

เอางี้นะ ผม ขอท่านเจ้าแม่กวนอิม ขออนุญาติให้ท่านจานลายเล่าปัง เข้าเที่ยวชมในดอกบัวได้..นั่งดอกบัวเข้าไปเลยนะ..ถ้า ไม่ป๊อด
จะเข้าหรือไม่ ก็ ตามใจนะ.. ให้สิทธิแล้ว

ส่วนความละเอียด ความคมของภาพ ขึ้นอยู่กับ ความดีงามกุศลใจจิต เป็นตัวบอกนะ
ถ้าจานลาย เล่าปัง มีญาติพี่น้องที่เสียไปแล้ว ลองกำหนดจิตหาดู..ถ้าอยู่นอกดอกบัว ก็. สามารถ ช่วย ให้เข้ามาอยู่ในดอกบัวได้นะ
..

 

ถ้าท่าน จานลายเล่าปัง เข้าไปในดอกบัวแล้ว
ฝากทักทายปราศัย..น้องดำ คนนั้นของผมด้วยนะ
สาวที่ตัวดำๆสูงๆ คอยาวๆ ก้นใหญ่ๆ ที่แบกไห นั่นแหล่ะ อิอิ

อ้อ ..ถ้าเข้าไปจริงๆนะ ถ้าอยากพบเห็น เจ้าหญิงแห่งดาวนิบิรุ ก็..ไปแวะ ชมได้นะ...อย่าหลงรักซะล่ะ
...

 

เอ้า ถือ แทปเลต เข้าไปในจิตด้วยสิ
จะได้คุยกันต่อได้...นะ..

ตุ๊ดๆๆๆ ติดต่อคลื่นสัญญาณอีกครั้ง..ตู๊ดๆๆ

 

เมื่อคืนก่อนตื่นนอนเนี่ย
ฝันเห็น แม่หมีกับลูกหมี สองตัว...ทีนี้ หลานชาย เขาอยากจับลูกหมีมานั้นมาเลี้ยง เขาว่า มันคือหมีพันธ์จักรพรรดิ์ (ตอนแรกนึกว่า หนูมอนสเตอร์) พอจะจับเข้าจริงๆ กลับเปลี่ยนใจ ไม่อยากทำบาป แต่ตัวผมนี่ ดันขึ้นไปอยู่บน แง่งหินที่สูงๆ มองลงมาดูแม่หมีกับลูกหมีนั้น กำลังเดินขึ้นเนิน หินเดียวกันมา ..ทีนี้ แท่นหินที่ผมอยู่ ดัน แปลสภาพไปเป็น ยอดแง่งหินที่สูงแคบและน่ากลัว ผมตัดสินใจ พลิกแท่นหินที่ไม่มั่นคงนั้น ไต่ลงมาจากแท่นหินแคบๆนั้น ลงมาที่เนินที่แม่หมีกับลูกหมีอยู่ แต่เนินนั้น ดันแปลสภาพเป็นทางชันอันตราย ผมพยายาม เอาผลไม้ โยนให้แม่หมีกับลูกหมีนั้น แต่เป็นไปด้วยความลำบาก เพราะ ลูกหมีงับผลไม้ไม่ติด ส่วนแท่นหินที่ผมอยู่ก็หวาดเสียว ผมก็พยายามเรียกทั้งแม่หมีและลูกหมี ให้มารับผลไม้ ตอนแรกแม่หมีไม่เชื่อใจผม ถามผมว่า จะให้เหรอ ผมตอบว่า ไช่ จะเอาผลไม้ทั้งหมดนี่ให้กิน แล้วแม่หมีก็ ปีนเข้ามารับ งับผลไม้ที่โยนให้ ...ทีนี้ ผลไม้บางลูกมันหล่นลงในหลืบหิน หมีเอาไม่ได้ ผมเลยตัดสินใจ กระโดดลงจากที่ผมเกาะนั้นลงมาที่พื้น ตรงแม่หมีกับลูกหมีอยู่ ตอนแรก แม่หมีก็ ตกใจกลัว ผมบอก ไม่ต้องกลัว แล้วผมก็ แงะเอาผลไม้ตามหลืบหิน มาให้แม่หมีกับลูกหมีกิน....ตรงนี้นังเป็น เนินยอดเขาเหมือนเดิม
พอลูกหมีกับแม่หมีกินเสร็จ ก็พากัน เอาหลังลื่นไถลลงจากเนินไป อย่างสนุกสนานและมีความสุข เอาหลังเอนหลัง ไถลลงเนินไปเลย ยีงกะเล่นสไลเดอร์...สุดท้ายหลานชาย เขาก็ เอาผักผลไม้เลี้ยงแม่หมีกับลูกหมี ต่อไป
ลูกหมี ตัวเล็ก ๆมาก อยู่ในฝ่ามือของผม ต้องส่งให้แม่หมี..แต่ ดูๆไป ก็เหมือน แมวน้ำ..นะ ..สับสนในฝัน..

ฝันต่อมาอีกฉาก...ใหม่

 

ไปซื้อ แลคตาซิค มาติดบ้านไว้นะ

ทั้งแม่ ทั้ง ลูกสอง จะได้ใช้...

 

หลวงปู่มั่น ตอนฝึกกรรมฐาน....

หลายหนทีเดียว ที่ ท่านเข้ากรรมฐาน
แล้วก้ ภาพ ตัดไปยัง ภพ ที่เปนวิมาน
เดิมๆ ซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า ...เปนวิมาน
ที่สว่างไสว มีเทพ มีบาทจาริกา
มายินดีปรีดา สาธุ ทุกครั้งที่ กลับมา
นั่งบัลลังก์...

สลับกับการเหน นิมิต ไก่บ้าง ...
.... แม่หมาบ้าง

แรกๆ ท่านไม่เข้าใจ .....

ก้ทำกรรมฐานไปเรื่อย มันก้ คงเดิม
จนเหมือน 11:59:59

ท่านมาเอะใจ ว่า ทำไมมันเที่ยง

แทนที่จะ "อาสัยระลึกตามเหน
ความไม่เที่ยงเปนประจำ"

พอเอะใจ เท่านั้น ก้เกิด "ธรรมผุด"

เสียงธรรมภายใน กระซิบว่า

ที่เหนไก่ เพราะ ไปติดใจ ไก่สาว
ตัวหนึ่ง ทำให้ จิตยังมี ภาพนิมิต
นำไปสู่ ภพของ ไก่แจ้ตามป้อสาว
อยู่ 500 ชาติ( 500 ชาติเปนสำนวน
บาลี แปลว่า "หลายครั้งนับไม่ถ้วน" )

ที่เหน แม่หมา เพราะความ พอใจ
ในความสุขสบาย ที่ได้รับจากเต้า
นมของแม่หมาตัวหนึ่ง จึงไปเกิด
เปน หมามา 500ชาติ

ส่วน วิมานนั้น เปนเพียง สมบัติ
ภายนอก เดี๋ยวกลับมา เดี๋ยว
ก้เสียไป ตอนไปเกิดเอนไก่
เปน ลูกหมา ก้ไม่ได้เหน แสง
เหนวิมาน อะไร นานแสนนาน

ท่านจึง ขนหัวลุก ...ออกเดิน
ทางแสวงหา ครู ทั้งลาว พม่า
ก้หามีใคร รู้มรรคผลนิพพาน
ที่จะตัดกระแส แสง วิมาน ไก่
หมา ได้เลย.....

ปล.สุดท้าย ท่านป่วยใกล้จะ
ตายเต็มที แต่เดชะบุญ สำเร็จ
ธรรม จึงได้รับ ธรรมโอสถ
จนผลิกฟื้นชีวิตินทรีย ดำเนิน
ไปตาม มรรค จน ...............

 

อะไรคือแลคตาซิค..

 

เพราะอะไร.?
ผมถึงต้องเชื่อ ท่านจานลายเล่าปัง.

 

อ้อ สำหรับผม ได้จานลายเล่าปัง เป็นคู ก็โอเคแล้วไง

 

เมื่อกี้ ก่อนตื่น..
นอนฝัน ว่า ได้อยู่ที่บ้านหลังเดิม กับพ่อแม่ที่ตายไปแล้ว
...
จะถือว่า ..เป็นนิมิตร ที่ผมหลง ติดอยู่หรือเปล่า.ท่านจานลายเล่าปัง

 

ทำไมวันนึงๆ นอนหลายรอบจังหว่า
เป้นผู้ป่วยติดเตียง ?

 

ไช่ๆๆๆๆๆ ผมเป็นผู้ป่วย ไตวาย
เบาหวานขึ้นตา ...แข้งขาหมดแรง หลังหายจากโรค น้ำออกที่ท้อง ตัวบวมน้ำ
ตอนนี้ เลย กินกะนอน ซะส่วนใหญ่

 

ผมว่า จานลานเล่าปังเนี่ย.
น่าจะไปเปิด สำนักหมอดูนะ เห็นขอบทำนายทายทัก ตื่นข่าว อะไร แบบนั้น

 

ชีวิตไม่ปกติ ผมตอนนี้ คือ ฟอกไต อาทิตละสามวัน ไม่ได้ทำงาน ตามัว มองเห็นข้างเดียวที่มัวๆนี่แหล่ะ เดินกะย่องกะแย่ง..
ตอนเย็น กินแล้วนอน นอน สามสี่ทุ่ม ตื่นประมาณเที่ยงคืน ยันสว่าง มานอนอีที ตอนเช้า ตื่นอีกทีก็ เกือบเที่ยง หรือตอนบ่าย...เป็นแบบนี้แหล่ะ