มาคุยกันเถอะ

พวกเราต่างก้มีทัศนะคติที่น่าแลกเปลี่ยนยังไงกระทู้นี้ก้มาคุยกันถึงประสบการหรือข้อสงสัยต่างๆๆในการปติบัติธรรมทั้ง ฌาณ และ วิปัสนา กันใครมีข้อมูลอะไรดีๆๆก้มาลงไว้ได้เลยครับ

 

ได้จิต วิจิตร มาด้วยล่ะ ท่าน

 

ใครเคยมีประสบการณ์ ใช้ริทในกสินบ้าง

 

สงัสยถามผิด

 

<------

 

...เผื่อเมื่อกี้คุณไม่ได้อ่าน..

...ในการดับสังขารขันธ์นั้น..

...อย่ามาถามผมเลย..

...ภูมิธรรมผมมีน้อย..

...ผมปฏิบัติแบบเฉพาะหน้า..

...ตัวไหนเกิดก่อนรับรู้ได้ก่อน..ก็จัดการตัวนั้น..

...จัดการไม่ได้อีกมากมายหลายตัว..

...ดับสังขารขันธ์ดับอย่างไรผมไม่รู้หรอก..

...ถึงรู้วิธีก็จะใช้ดับได้จริงหรือเปล่าไม่รู้..

...และไม่มีเหตุที่จะต้องไปดับ..ไปหาวิธีดับ..

...ถ้าผมดับได้ผมไปนิพพานแล้ว..


...ฟันธง..

 

who?

 

ภูมิธรรม ฉันก็มีน้อย ฝึกเอาก็เวลาเดิน นั่ง ยืน หายใจ กระพริบตา ให้รู้ทั่ว
ก็ค่อยพัฒนาสมถะ และวิปสนาญาณไปเรื่อย ตอนนี้ได้อนุบาล 2 แล้ว

 

เดินเหรอ....ฝึกกสิณสีเหลืองเลย เดินไปดีๆ อย่ามองพื้น ลื่นปรืด มองไปตัวลอยได้นะเอา

ถ้าตัวไม่ลอย อย่างน้อย เท้าจะลอยค้างข้างหนึ่ง


* * * *

บอกแล้วว่า คุยมากๆ มันเพลิน

 

ฝึกสีเหลืองทำไมเหรอ พ่อ ป.4

 

...แล้วหัวอะท่านลอยไหม..

 

งง

 

ตัวผมปฏิบัติแนวสติปัฏฐาน4

แต่ถ้าดูความเกิดดับของเวทนาทีไร พอถ้าจิตเริ่มเข้าสมาธิจะเกิดนิมิตจิตจะไหลไปตามนิมิต พอสติตามระลึกรู้จนบังคับนิมิตได้ย่อขยายได้เปลี่ยนเป็นเพชรได้ กลับกลายเป็นกสินไปซะนี่ ทั้งที่ไม่เคยฝึกกสินเลย แล้วก็ชอบได้ยินเสียงแปลกๆตลอด ก็เลยไม่ค่อยอยากจะดูเวทนา จิตมักจะชอบสอนตัวเองตลอดเลยว่าไม่ใช่ทาง ก็แปลกๆดี แต่เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยได้นั่งสมาธิเน้นเจริญสติในชีวิตประจำวันรู้สึกว่าเจอหนทางที่หามานานแล้ว จิตมันไม่ยอมเลิกทำเลย

 

ผมก็พิจารณาทุกข์ พิจารณาเหตุแห่งทุกข์ ก็ถ้าจะเทียบก็เรียกว่า สติฐานสี่ แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไร ว่าต้องเป็นฐานไหน โดยรวมมันก็ย่อไปที่กายใจอยู่แล้ว

ก็ดูไปเรื่อยเวทนาบ้าง กายบ้าง จิตบ้าง แต่ที่บ่อยสุดคงไปจี้ดูไปตรงเหตุเลย นั้นคือ ดูไปที่โกรธ โลภ หลง

ยังไม่พ้นทุกข์อะไร อริยสัจจ์ครบไหมก็บอกว่าครบ แต่ยังไม่แจ้ง ยังไม่สิ้นทุกข์ ทุกข์ยังมีอยู่มาก ^-^

 

<meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=utf-8"><meta name="ProgId" content="Word.Document"><meta name="Generator" content="Microsoft Word 11"><meta name="Originator" content="Microsoft Word 11"><link rel="File-List" href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CADMINI%7E1%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtml1%5C01%5Cclip_filelist.xml"><!--[if gte mso 9]><xml> <w:WordDocument> <w:View>Normal</w:View> <w:Zoom>0</w:Zoom> <wunctuationKerning/> <w:ValidateAgainstSchemas/> <w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:Compatibility> <w:BreakWrappedTables/> <w:SnapToGridInCell/> <w:ApplyBreakingRules/> <w:WrapTextWithPunct/> <w:UseAsianBreakRules/> <wontGrowAutofit/> </w:Compatibility> <w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><style> <!-- /* Font Definitions */ @font-face {font-family:"Angsana New"; panose-1:2 2 6 3 5 4 5 2 3 4; mso-font-charset:0; mso-generic-font-family:roman; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:16777219 0 0 0 65537 0;} /* Style Definitions */ p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal {mso-style-parent:""; margin:0cm; margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:12.0pt; mso-bidi-font-size:14.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-font-family:"Times New Roman"; mso-bidi-font-family:"Angsana New";} @page Section1 {size:595.3pt 841.9pt; margin:72.0pt 90.0pt 72.0pt 90.0pt; mso-header-margin:35.4pt; mso-footer-margin:35.4pt; mso-paper-source:0;} div.Section1 {page:Section1;} --> </style><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:ตารางปกติ; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-bidi-font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;} </style> <![endif]--> [FONT=&quot]ผมก็ศึกษามาหลายปีจนตอนนี้มาชอบทางมรณานุสติ ยังไม่ได้อะไร ได้แต่ความสบายใจ ไม่ค่อยทุกข์ร้อน[/FONT] [FONT=&quot]ให้ทานได้อย่างสบายใจ แต่ในบางทีก็ต้องทุกเพราะให้เกินฐานะ[/FONT] [FONT=&quot]รักในเพศตรงข้ามลดลงมาก ไม่อิจฉาใคร ไม่อยากได้ของๆใคร[/FONT] [FONT=&quot]ไม่ค่อยสนใจว่าใครจะเป็นยังไง ใครจะเป็นใครจะตาย กรรมใครกรรมมัน[/FONT] [FONT=&quot]หากพอช่วยได้ก็ช่วย ช่วยไม่ได้ก็ปล่อยไปตามกรรม มันไม่ใช่เรื่องของเรา[/FONT] [FONT=&quot]เพราะในเมื่อเราก็ต้องตาย ป่วยใข้รักษาได้ก็รักษาหายไม่หายก็ช่างมัน[/FONT] [FONT=&quot]มองสิ่งรอบข้างได้อย่างเป็นปกติ[/FONT]
"[FONT=&quot]จงมองให้เห็นโลก" โลกที่ครูบาอาจารย์ว่ามันเป็นอย่างนี้นี่เอง[/FONT] [FONT=&quot]มองไปทางไหนก็ที่แต่ความทุกข์[/FONT] [FONT=&quot]ถามคนที่รู้จักก็ได้ยินแต่เรื่องราวของความทุกข์ ไม่ว่าคนที่จนกว่า[/FONT] [FONT=&quot]รวยกว่า แต่กลับไม่มีใครสนใจที่จะมองว่าอะไรที่ทำให้ทุกข์[/FONT] [FONT=&quot]จนระลึกถึงคำสอนขององค์พระทศพล"ทุกข์ทั้งหลายมีชาติเป็นที่ตั้ง"[/FONT] [FONT=&quot]ก็สว่างขึ้นในใจ เมื่อไม่เกิดก็ไม่ทุกข์[/FONT] [FONT=&quot]นับแต่นั้นก็เกิดความเคารพต่อพระรัตนะไตรอย่างสูงสุด รักษาศีลได้อย่างปกติ[/FONT] [FONT=&quot]นับแต่นั้น คนดีกับคนไม่ดีก็ไม่มีสำหรับผม[/FONT]
[FONT=&quot]มีแต่รู้กับไม่รู้ เพราะเขาไม่รู้เขาจึงทำ เราเมื่อเห็นโทษเราก็จะไม่ทำ[/FONT] [FONT=&quot]ได้แต่สงสารอยู่ในใจ เมื่อไหร่เราจะพ้นไปซักที ฆ่าตัวตายก็ไม่ได้[/FONT]
[FONT=&quot]ในบางทีก็คิด คนที่เดินผ่านไปผ่านมา จะมีสักกี่คนที่สนใจว่าเขาก็ต้องตาย[/FONT] [FONT=&quot]ได้แต่ตั้งหน้าตั้งตาหาสิ่งที่เขาชอบใจ[/FONT] [FONT=&quot]พอใจมาสนองสิ่งที่เขาคิดว่าเป็น"ตัวของเขา"โดยไม่สนใจว่าสิ่งที่ได้มานั้นจะ[/FONT] [FONT=&quot]ทำความเดือดร้อนให้ผู้อื่นหรือไม่ ตอนนี้ผมเลิกดูหนังสือพิมพ์เลิกดูทีวีมาหลายปีละ[/FONT] [FONT=&quot]ผมไม่เห็นอะไรในสื่อเหล่านี้นอกจากราคะ โทสะ โมหะ และความเห็นแก่ตัว ทุกช่องทุกรายการ ทุกหน้าหนังสือ แม้แต่โฆษณา[/FONT] [FONT=&quot]ขนาดผู้ใหญ่ยังไม่ฉุกคิด[/FONT] [FONT=&quot]แล้วเด็กๆเล่า ไม่ต้องสงสัยเลยว่าอนาคตเด็กจะยิ่งกว่านี้ไหม[/FONT] [FONT=&quot]แค่คิดก็ทุกข์ ร่ายมาซะยาวสุดท้ายขอให้ทุกท่านหาทางของตัวให้พบเถิด อย่ามัวเถียงกันเลย[/FONT] [FONT=&quot]ถูกผิดไม่มี [/FONT]84000[FONT=&quot]พระธรรมขันธ์ สำหรับคน[/FONT]84000[FONT=&quot]นิสัย ชอบอันไหนก็เอาอันนั้น[/FONT] [FONT=&quot]เอวังก็มีด้วยประการนี้[/FONT]
[FONT=&quot]อนุโมทนา[/FONT]

 

แล้วคุณ Mcafee เกิดความ ชอบใจ ลักษณะที่เป็นอยู่ อยู่หรือเปล่า

หากมีความพอใจ พออกพอใจ กับ สถานะการดำรงชีวิตไปแบบนี้ จะทำให้
เกิดความคิดที่จะเลือกอยู่ เลือกที่จะทำ กับ ไม่ทำ นานๆเข้าจะทำให้แวบ
ไปคิด เรื่องตาย เป็นทางออก ตรงนี้จะเกิดขึ้นเมื่อเราเกิดความพอใจ

ต้องระลึกความ พอใจ ที่มันตั้งอยู่ เกิดขึ้นครอบคลุมจิตใจเรา ตัวความพอใจ
นี้ต้องระลึกดูให้ทัน scan ให้เจอ อย่าให้มีความ พอใจ ที่ได้อยู่ในลักษณะนี้
แล้วจะเข้าถึงความพอดีได้อีกแบบหนึ่ง

 

ถึง Anti virus เอ้ย ไม่ใช้ คุณ AcAfee

อ่านข้อความของแล้ว งง เหมือนกัน แต่ว่า ยังไปไม่ถึงฝั่ง อย่าพึ่งทิ้งเรือนะคะ
บางทีการปล่อยวางคงจะดีขึ้นและการปล่อยวางก็ไม่ใช้การปิดหูปิดตา หลายสิ่ง
ที่มากระทบ เรานิ่งพอไหม ไม่ใช่วิ่งหนีมัน และการมองจะช่วยให้เราเห็นสภาวะธรรมมากขึ้นนะคะ ...อนุโมทนาธรรมค่ะ

 

กรรมใครกรรมมันจริงๆครับ นกไม่เห็นฟ้า ปลาไม่เห็นน้ำ ใส้เดืิอนไม่เห็นดิน คนไม่เห็นโลก อยากเขียนมากกว่านี้แต่ผมเองยังเอาตัวไม่รอดเลย
อนุโมทนากับคุณ นิวรณ์ nanakorn ด้วยครับ

 

อนุโมทนา มรนานุสติทำให้เห็นเหตุ เห็นทุกมาก.... ละวางทุกอย่างง่าย
มาทางเดียวกันเลย เบื่อรูป งั้นต้องดำเนินต่อ รู้ ไหมทำเหมือนเดิมเลยแต่รอบ 2 จะฉลาดกว่าเดิมรู้มากกว่าเดิมอีกทีนี้ เด่วมันต้องประสบอีกเหมือนครั้งแรกแหละ แต่คนละแบบกัน ถามใจตัวเองว่าตอนนี้จบแล้วหรอเสร้จกิจแล้วหรอ ถึงที่แล้วหรอ ท่ายังทำไหม่ ทำแบบเดิมเลยมันจะดำเนินไปแบบเดิมแต่ไม่เหมือนเดิมจะเห็นมากขึ้นจะขุดลากถอนโคนกันเลยทีนี้ไม่ใช่แค่เห็นมันอย่างเดียวแล้ว