มิตรธรรม-ธรรมครองใจมิตร (หลวงพ่อจรัญ ฐิตธมฺโม)

ในห้อง 'พุทธศาสนา และ ธรรมะ' ตั้งกระทู้โดย nondanun, 2 ธันวาคม 2008.

  1. nondanun

    nondanun เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    6 ธันวาคม 2005
    โพสต์:
    5,980
    กระทู้เรื่องเด่น:
    13
    ค่าพลัง:
    +32,611
    นมตถ สุคตสส

    พหุตภกโข ภวติวิปปวุตโถ สก ฆรา

    พหูน อุปชีวนติ โยมตตาน น ทุพภติ


    การสงเคราะห์ญาติและมิตรเป็นอนวัชชกิจ
    โบราณบัณฑิตได้บำเพ็ญเป็นอาจิณวัตร
    บุคคลที่นับถือกันว่าเป็นญาติก็เพราะนับว่าเป็นผู้เนื่องกันโดยกุลสัมพันธ์
    ที่คบกันเป็นมิตรก็เพราะเป็นผู้ถูกอัธยาศัยรวมกันในกิจการนั้นๆ
    ความวิสาสะกันโดยสังคหกิจย่อมผูกจิตให้สนิทกัน
    ต้องตามพุทธภาษิตว่า วิสาสปรมา ญาตี ความคุ้นเคยเป็นญาติอย่างยิ่ง
    ข้อนี้พระพุทธองค์ทรงแสดงมิตรธรรมเกี่ยวกับญาติสัมพันธ์
    ความคุ้นเคยนั้นสำเร็จด้วยไมตรีจิต ทำให้สนิทสนมกันด้วยสังคหธรรม
    คนอื่นที่ไม่ใช่ญาติ ถ้าคบกันสนิทแล้วก็เหมือนญาติที่สนิท
    จัดว่าเป็นมิตรร่วมสุขร่วมทุกข์
    ผู้ที่เป็นญาติถ้ามีมิตรธรรมประกอบกัน
    ย่อมเพิ่มพูนความสัมพันธ์ให้สนิทสนมสถาพร
    เป็นบ่อเกิดแห่งสวัสดิมงคล

    ชนผู้รักใคร่กันสนิทชื่อว่ามิตร
    ต้องด้วยพุทธภาษิตว่า มาตา มิตต สเก ฆเร
    มารดาชื่อว่าเป็นมิตรในเรือนของตน คนผู้มีเมตตาต่อกันก็ชื่อมิตรได้

    ในคำว่า บาปมิตโต กลยาณมิตโต มีมิตรเลว มีมิตรดีโดยนัยนี้
    ผู้ที่สนิทสนมกัน มีเมตตาต่อกันได้ชื่อว่ามิตรทั้งนั้น
    มิตรนั้นมีทั้งชั่วทั้งดีมิตรชั่วเรียกว่า ปาปมิตร มิตรดีเรียกว่า กัลยาณมิตร


    มิตรนั้นย่อมเป็นปัจจัยภายนอกอันแรงกล้า
    ที่จะพาผู้คบหาให้ถึงความเจริญหรือความเสื่อม
    สมเด็จพระโลกนาถเจ้าจึงตรัสว่า

    พาหิร ภิกขเว องคนติ กริตวา นญญ เอกงคมปิสมนุปสสามิ

    ย เอว มหโต อนตถาย สวตตติ ยทิท ภิกขเว ปาปมิตตา

    ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ทำปัจจัยภายนอกให้เป็นเหตุแล้วเราย่อมไม่แลเห็นเหตุ
    แม้อันหนึ่งอื่นอันจะเป็นไปเพื่อความเสียหายอย่างใหญ่
    เหมือนความเป็นผู้มี มิตรชั่ว
    ความเป็นผู้มีปาปมิตรย่อมเป็นไปเพื่อความเสียหายอย่างใหญ่
    อีกอย่างหนึ่งเราย่อมไม่แลเห็นเหตุอันหนึ่งอื่นเหมือนกัน
    อันจะเป็นไปเพื่อประโยชน์อย่างใหญ่ เหมือนความเป็นผู้มีมิตรดี

    ความเป็นผู้มีกัลยาณมิตรย่อมเป็นไปเพื่อประโยชน์อย่างใหญ่
    ในสิงคาโลวาทสูตร ตรัสเรียกปาปมิตรว่ามิตรปฏิรูปคือมิตรเทียม
    ตรัสเรียกกัลยาณมิตรว่าสุหัท คือ คนใจดี จัดว่าเป็นมิตรแท้
    ทรงจำแนกลักษณะมิตรเทียมและมิตรแท้ไว้ฝ่ายละ ๔ พวก


    คัดลอกจาก...หนังสือกฎแห่งกรรมธรรมปฏิบัติเล่ม 18
    http://www.jarun.org

    ที่มา http://www.dhammajak.net/board/viewtopic.php?t=18089
     

แชร์หน้านี้

Loading...