มิติหนึ่งคิดอยู่ไม่หยุด มิติหนึ่งทำหน้าที่ควบคุม มิติหนึ่งมานิ่งอยู่ภายในใจกลางตัว

ในห้อง 'อภิญญา - สมาธิ' ตั้งกระทู้โดย ปราบเทวดา, 22 พฤษภาคม 2020.

  1. ปราบเทวดา

    ปราบเทวดา ลอยลำ

    วันที่สมัครสมาชิก:
    16 กุมภาพันธ์ 2017
    โพสต์:
    6,265
    กระทู้เรื่องเด่น:
    2
    ค่าพลัง:
    +4,762
    เกร็ดธรรม
    หลวงปู่พุธ ฐานิโย
    วัดป่าสาละวัน
    อ.เมือง จ.นครราชสีมา


    ทีนี้ ในขณะที่เรากำลังนึกบริกรรมภาวนา พุทโธ พุทโธ เป็นต้น
    หรืออะไรก็ได้ ที่ท่านนึกเอา ยึดเอามาเป็นอารมณ์จิต
    ยุบหนอ พองหนอ สัมมาอะระหัง พุทโธ สวากขาโต หรือ มรณัง อะไรก็แล้วแต่
    ที่ท่าน มานึกซ้ำ ซ้ำ ซ้ำ ซ้ำ ซ้ำ อยู่ในจิตของท่าน

    ในขณะที่จิตมันนึกซ้ำ ซ้ำ ซ้ำ ซ้ำ นึกอยู่นั่น
    ปล่อยให้มันนึกไป แต่ถ้าหากว่า จิต
    มันปล่อยวาง ทิ้ง คำ ที่มันนึกอยู่นั้น ไปคิดอย่างอื่นขึ้นมา
    มันเกิดความคิดของมันขึ้นมาเองแล้ว ปล่อยให้มันคิดไปเหมือนกัน
    แต่ให้มีสติ กำหนดตามรู้ไป คำบริกรรมภาวนา ที่เราตั้งใจนึกอยู่
    เป็นสิ่ง ที่เราหาอารมณ์มาป้อนให้จิต
    เราจะต้องทำงานถึง 2 อย่างพร้อมกันไป

    คือ

    1. หาอารมณ์ มาป้อนให้จิต ประการที่ 2. มีสติควบคุมจิต
    ให้นึกอยู่ที่บริกรรมภาวนานั้น

    เราทำงาน 2 อย่างพร้อมกันไป

    แต่ถ้าหากว่า

    จิตทิ้งอารมณ์ ที่เรามาป้อนให้เค้า เค้าไปคิดอย่างอื่นขึ้นมา
    สุดแท้แต่เค้าจะคิดเรื่องอะไร เราปล่อยให้เค้าคิดไป
    หน้าที่ เหลืออยู่อย่างเดียว
    คือ ให้มีสติ กำหนดตามรู้ไปเท่านั้น ในเมื่อเราตามรู้ความคิดไป
    เค้าจะคิด ไปแบบไหน อย่างไรก็ตาม คิดเรื่อง บุญเรื่องบาป เรื่องบุญ
    เรื่องกุศล เรื่องอกุศล เรื่องโลก เรื่องธรรม ปล่อยให้คิดไปเลย
    ไม่ต้องไปห้าม แต่ให้มี สติ กำหนดตามรู้ รู้ รู้ รู้ รู้ ไป

    พอไปสุดช่วงเค้าหยุดคิดปั๊ป จิตจะสงบ นิ่ง สว่าง มีปิติ มีความสุขเกิดขึ้น
    อันนี้ลองๆ ลองๆไปทำดู

    แต่เราจะได้ยินว่า

    เมื่อบริกรรมภาวนาพุทโธ เป็นต้นอยู่ ถ้าจิตทิ้งพุทโธปั๊ป ให้ดึงมาหาพุทโธอีก
    เมื่อจิตทิ้งพุทโธ ไปคิดอย่างอื่น ให้ดึงมาหาพุทโธอีก

    ทีนี้ อันนี้ เราไม่ต้อง

    ในเมื่อ จิตทิ้งพุทโธปั๊ป ถ้าจิตว่างอยู่เฉยๆ ปล่อยให้ว่างอยู่ ไม่ต้องนึกอะไร
    แต่ถ้าจิต เกิดมีความคิดขึ้นมา ปล่อยให้คิดไป

    แต่ ให้มีสติกำหนดตามรู้
    คือว่า ให้รู้อยู่ในที ถ้าหากว่า จิตคิดขึ้นมาปั๊ป เราตั้งใจกำหนดดูปั๊ป เค้าจะหยุดนิ่งทันที

    ทีนี้ เมื่อ เค้าหยุดนิ่ง เราก็ปล่อยให้นิ่ง อยู่อย่างนั้น
    พอเค้าคิดขึ้นมา รู้ทันที
    พอว่างรู้ว่าง พอคิดรู้คิด ว่างรู้ว่าง คิดรู้คิด สลับกันไปอย่างนี้
    จนกระทั่งรู้สึก ว่า ตัวคิด ก็คิดไม่หยุด
    ตัวตามรู้ คือ สติ ก็ตาม จดจ้องกันไปไม่ลดละ

    บางทีในทำนองนี้ ตัวคิด ก็คิดไป ตัวตามรู้ ก็รู้ไป
    บางทีอาจจะมีอีกตัวหนึ่ง มาสงบนิ่ง อยู่ภายในตัว ในร่างกายของเรา
    มันกลายเป็น สามมิติ

    มิติหนึ่ง คิดอยู่ไม่หยุด
    อีก มิติหนึ่ง ทำหน้าที่ควบคุม
    อีกมิติหนึ่ง มานิ่งอยู่ภายในใจกลางตัว

    อันนี้เป็นไปได้มั๊ย

    ได้หรือไม่ได้ ก็รับฟังเอาไว้ แต่เมื่อท่านปฏิบัติไปปฏิบัติไป ก็รู้เอง


    อ่านต่อที่นี่ https://palungjit.org/threads/วิถีจิต-พระราชสังวรญาณ-หลวงปู่พุธ-ฐานิโย.546312/
     

แชร์หน้านี้

Loading...