มีท่านใดทำสมาธิตามแนวหลวงหลวงปู่เจือ สุภโร ที่ให้กำหนดอานาปา+ภาพท้องฟ้าบ้างครับ

ทำสมาธิแนวนี้ทำยากรึเปล่าครับ และถ้าผมฝึกเองจะอันตรายมั๊ย

 

การฝึกตรงนี้ ไม่อันตราย หากเป็นของจริง

ของจริงนั้น ผู้ภาวนาจะต้องอยู่ในระดับ โสดาปฏิมรรค เสียก่อน เรียกว่า
มีจิตตั้งมั่น อุปทานขันธ์อ่อนแรงมากแล้ว จิตคล่องแคล้ว ควรแก่การงาน

พอจิตตั้งมั่น หากเคยมี พฤติจิตที่เคยฝึกไปทางนี้ เคยสำคัญผิดว่าเป็นทาง
จิตจะแฉลบออกเอง กล่าวคือ กำลังเดิน ยืน นั่ง นอน วิ่ง อยู่ดีๆ จิตเกิด
ตกศูนย์ ( ฐีติจิต ฐีติวิญญาณ ) จิตจะแสดง นิมิตชั่วขณะ แตกออกเป็นนิมิต
หลากหลาย และจะรู้สึกเหมือนว่า ตนได้อยู่ ณ จุดที่นิมิตแตกออกไปด้วย

เช่น เดินอยู่ริมฝุตบาติ จิตเกิดนิมิตว่าอยู่บนสะพานลอย เราก็จะรู้สึเหมือนยืน
อยู่บนสะพานลอย โดยจะอยู่ในอริยาบทที่ต่างกัน ไม่เหมือนกัน ส่วนในคำ
ถามก็คือ มีความรู้สึกว่าอยู่บนก้อนเมฆ ความรู้สึก สิ่งที่สัมผัสจึงเห็นทะเล
เมฆด้วย

ซึ่งการเห็น ก็จะเห็นแบบ เฉยๆ ไม่มีการ กระดี้กระด้า แรกๆ เวลาจิตนิมิต
หดตัวลง จิตออกจากสมาธิ ก็อาจจะมีการ ทบทวนกริยาจิตที่มันแฉลบออก
ไป มี ไตรลักษณ์ญาณสัมปยุติอยู่ด้วยดี ( หากกระดี้ กระด้า ตื่นต่ ตื่นใจ
ก็ไม่จัดว่าใช่ -- อย่าลืมว่า เงื่อนคือ โสดาปฏิมรรค ต้องเจริญอยู่ ภาวนา
ถึง ฐานะ ได้แล้ว )

***************************

ทีนี้ กรณีที่ยังภาวนาไม่ถึง โสดาปฏิมรรค มรรคคืออะไร ก็ยังไม่รู้ แล้วจะ
ฝึกเอา ต้นทุนไว้ก่อนมีไหม ก็ต้องตอบว่ามี

คือ ให้ฝึกการนอนแบบสีหไสยาส ที่นอนอยู่ แต่ กำหนดจิตว่า ลุกยืนอยู่
ทำเอาไว้ทุกครั้งที่ จะผักผ่อนด้วยการนอน

แม้นว่าจะไม่ได้ ต้นทุนในการฝึกเห็นจิตเกิด จิตนิมิตดังกล่าว แต่อย่าง
น้อยก็จะเป็นคนที่ มีสุขภาพร่างกายที่ไม่ยี่หระต่อความลำบาก ป่วย ไข้

************

กรณีที่ต้องการ ทบทวนพระสูตร ในเรื่องนี้ ให้หาจากคำว่า "ปัจจเวกขณญาณ"
อันเป็น สัมมาสมาธิญาณ ระดับสูง สูงกว่าการฝึกฌาณ 1 2 3 4