มีปัญหา เหมือนตกจากที่สูง เวลานั่งสมาธิ และนอนหลับ

รบกวนถามท่านสมาชิกค่ะ ว่ามีใครเคยเป็นบ้าง และมีวิธีการแก้ไขอย่างไร

(ก่อนจะตั้งกระทู้ ใช้ Google ค้นดูแล้วไม่พบว่าเคยมีกระทู้ทำนองเดียวกัน หรือเป็นเพราะคำค้นของ Samarin ไม่สื่อ เลยไม่พบ ดังนั้น ขอรบกวนพื้นที่ตั้งกระทู้ถาม เพื่อเป็นธรรมทานนะคะ)

เวลานั่งสมาธิ ซักพักนึง จะมีความรู้สึกเหมือนตกจากที่สูง ทำให้ต้องลืมตาออกจากสมาธิ เคยถามพี่กัลยาณมิตรท่านหนึ่ง แนะนำว่าไม่ต้องออกจากสมาธิ ให้นั่งต่อ แต่อาการนั้นจะไม่สามารถเลือกว่าจะอยู่ต่อได้ค่ะ เข้าใจว่า กำลังสติยังไม่ดี แต่พอตอนนอนก็เป็นอีก คือ พอเคลิ้ม ๆ แล้วก็จะ เหมือนเดิมค่ะ รู้สึกว่าตกจากที่สูงอย่างเร็ว แล้วก็ ลืมตามาแบบงง ๆ แล้วก็นอนต่อ บางคืน เป็นแบบนี้ หลายครั้งมาก เข้าใจว่าจะหายไปเอง แต่กลัวว่าเป็นบ่อย จนกลายเป็นความเคยชิน แล้วจะแก้ไม่หายค่ะ เหมือนกับ ตอนแรก ไม่ได้ตั้งใจให้เป็น พอตอนหลังกลายเป็นสัญญาไปแล้ว เลยอยากรบกวน ขอคำแนะนำจากท่านผู้รู้ หรือเคยมีประสบการณ์คล้ายกัน เพื่อนำไปแก้ไขค่ะ ขอบคุณล่วงหน้านะคะ _/l\_

 

แสดงว่า ธาตุไม่เสมอกันครับ แก้ปัญหาไม่ยากหรอกครับ ปรับธาตุก่อนนั่ง ควรจะดื่มน้ำเข้าไปก่อนเสมอๆ แล้วตอนกำหนดคำภาวนานั้น ก็พยายามให้ความรู้สึกอยู่ที่กายครับ ไม่ใช่อยู่ที่ลมหายใจ อาการแบบนี้ก็จะหายไปครับ แต่จะไปเจอกับสภาวะอีกแบบหนึ่งแทนครับ (ลองปฏิบัติดูก่อนครับ)

 

ขอบคุณ คุณ คุรุวาโรมากค่ะ ปกติเป็นคนดื่มน้ำน้อย ก่อนนั่งสมาธิก็จะดื่ม 2 อึก ทุกครั้ง จะลองเพิ่ม เป็น 3 4 5 อึก ต่อไป แล้วจะมารายงานผลให้ทราบนะคะ ^.^

 

อาการปรกติ ของคนทำสมาธิ ครับ

ถ้าทำ สมาธิไป ระดับ นึง บางคนก็จะเจอแบบ จขกท. นะครับ

ไม่ต้องแปลกใจ นะ

ตัวจริงๆ ทำสมาธิ อยู่ ไม่ได้ไปตกตึก ที่ไหนหรอก ไม่ต้องกลัว นะครับ

แต่เป็น อาการ ของ จิต หรือ ใจ นั้นเอง เวลาทำสมาธิ

กัลยาณมิตร แนะนำถูกต้องแล้วครับ แต่ กำลัง สติ คงยังไม่พอ เลยกลัวขึ้นมาจนลืมมา

อาการแบบนี้ ถ้ายัง ติด อยู่ สมาธิ ก็จะไม่เดินหน้า ยังติดอยู่กับที่เดิม

แต่ถ้าผ่าน อาการ ตรงนี้ไปได้ จะก้าวหน้าไป อาจจะเจอแบบอื่นๆ เข้ามาแทน แล้วแต่ คน



วิธีแก้ แนะนำว่า

ตอนทำสมาธิ ให้ สักแต่ว่า รู้

เจออาการอย่างใด ก็อย่าเอา จิต ไป ยึด ตาม อาการเหล่านั้น

แต่ให้ สักแต่่ว่า รู้ อยู่เฉยๆ

มันจะตกไปขนาดไหน มันจะ ลึก ขนาดไหน ก็ไม่ต้องไปกลัว

ทำสมาธิ ตัวนั่งอยู่ ไม่ได้ไปกระโดดตึก หรือ เสาไฟ ที่ไหน นะ จขกท.

อย่าให้ กิเลส หลอก เจออาการแบบนี้ คิดว่าจะตกลงไปตาย


ทำสมาธิ สร้างบุญ กุศล ไม่ต้องกลัวตายหรอกครับ

แล้วอย่าเก็บเอาไป คิดมาก จะกลายเป็น ฟุ้งซ่าน เอาไปฝันเพราะความฟุ้งซ่าน นะครับ

ถ้าผ่านตรงนี้ไปได้ ผ่านอาการ ตอน ทำสมาธิ ไปได้ รับรองว่าจะเจออะไรอีกเยอะ

เรื่องตรงนี้ประมาน แค่พื้นๆ เท่านั้นเอง หรือ ถ้าพูดตามเกม ก็คือ ด่านแรกๆ ที่เจอเอง นะครับ ของคนทำ สมาธิ ครับ




.

 

ไม่รู้ว่าเป็นเหมือนผมป่าว มันเป็นแบบวูบวาบ เหนือนจะหงายหลัง อะไรประมาณนี้
แต่ผมไม่ลืมตาผมนั่งต่อ บางทีมันก็ทำให้รู้สึกสงบนะอาการแบบนี้

 

ต้องทราบอาการของคุณว่า เกิดขึ้นกับคุณบ่อยหรือไม่ ถ้าเกิดขึ้นกับคุณบ่อย คุณควรไปตรวจสุขภาพบ้าง เพราะสาเหตุที่คุณกล่าวมา เป็นอาการที่ผิดปกติ ของ ระบบการทำงานของหัวใจ และสมอง ซึ่งหมายรวมถึงระบบประสาททั่วร่างกายด้วย
แต่ถ้าคุณเป็นไม่บ่อยนานๆที คุณก็ต้องปรับเปลี่ยนการดำเนินชีวิตประจำวัน ให้มีการ ออกกำลังกาย จะออกกำลังกายโดยตรง หรือ ออกกำลังกายโดยการทำงานบ้าน ก็ได้
และ ต้องรับประทานอาหารที่มีประโยชน์ต่อร่างกาย ดื่มน้ำให้พอเพียง ตามหลักโภชนาการ

เพราะถ้าร่างกายขาดน้ำ หรือมีน้ำในร่างกายน้อยกว่าปกติ คุณจะมีอาการอ่อนเพลีย ปวดเมื่อยทั่วร่างกาย ปัสสาวะมีสีเหลือง ไตทำงานหนัก อย่างนี้เป็นต้น

ข้าพเจ้าก็เป็นแบบที่คุณเล่ามาอยู่บ่อยครั้ง ในช่วงที่ร่างกายอ่อนแอ ไม่ได้ออกกำลังกาย ดื่มสุรา หนัก ในตอนนั้น ก็เป็นอยู่บ่อย ขอรับ มันเป็นเกี่ยวกับระบบประสาท หัวใจ และสมองขอรับ

 

เป็นสภาวะของมัน ไม่แปลก

เป็นยังไง รู้สึกยังไง กำหนดรู้ยังงั้น (ว่าในใจ) ทุกครั้งทุกขณะ

เวลานั่งสมาธิและนอนหลับเหมือนตกจากที่สูง

 

ถ้ายังไม่ดีขึ้นแนะนำให้ลองไล่สติรู้สึกตัวจากเท้าขึ้นมาข้างบนจนถึงศรีษะและจากศรีษะลงไปที่เท้า ทำหลายๆครั้งต่อวัน จากหยาบไปละเอียดเดี๋ยวก็ดีขึ้นเองจ้ะ

 

ลองค้นหลวงปู่ปาน ท่านเคยสอนแนะนำศิษย์ท่านหนึ่งไว้ (อาการเหมือนตกที่สูง) ,

 

หวิว ๆ ตกจากที่สูง
​

ก่อนหน้าที่จะหวิว ๆ จะมีการสบัดของแขน ขา ตอนนอนหลับ
แล้วก็ต้องสะดุ้งตื่นกลางดึก บางทีสบัดแรงเลย ใครนอนข้าง ๆ มีหวังเจ็บ
หลังจากนั้นก็มีอาการเหมือนท่าน คือตกจากที่สูง​

เคยเป็นบ่อย ๆ ไม่ได้เกิดจากอาการทางร่างกาย ไม่ได้เป็นโรคหัวใจและสมอง
ร่างกายปกติมาก ค่อนข้างแข็งแรงด้วยซ้ำไป
หลายท่านแนะนำไว้ดีค่ะ ดิฉันก็ดื่มน้ำก่อนฝึกเพิ่มเติม ส่วนอื่นไม่ได้ทำ

อาการของการพลัดตกจากที่สูง เป็นอาการในปฐมฌาน เรียกว่าไม่สามารถทรงฌานไว้ได้
จิตหยาบของปฐมฌาน

ตอนนี้อาการดังกล่าวหายไปแล้ว
ไม่มีอาการดังกล่าวอีกเลย



ขอให้ท่านเจริญในธรรมยิ่ง ๆ ขึ้นไป ทุกท่าน
สาธุการ
แสนสวาท

 

ยังเข้าสมาธิแยก จิต ออกจากกาย ไม่ได้หรือครับท่าน?

 

กท เก่าแล้วครับ เห็นว่า มีประลักษณะอาการคล้ายๆกัน เลยคัดลอกมาไห้ดูครับ

อ้างอิง:
ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ oze
นั่งสมาธิแล้วรู้สึกว่าตัวเองวูบๆลงเหมือนตกเหว แล้วสักพักก็รู้สึกว่าตัวเองลอยอยู่ที่โล่งกว้างมากมันรู้สึกมากๆๆๆๆๆๆๆจริงๆครับมันบอกไม่ถูกรู้สึกว่าตัวเองลอยหมุนไปเรื่อยๆๆๆมันคืออะไรครับ มันเป็นอุปานเราเองหรือเปล่าอาการแบบนี้คืออะไรครับ
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>


.....ตอบนะครับ..(ผมคัดลอกจากประสบกาณ์ ที่ผมเจอกับเองและได้เล่า

ไว้ในเว็บพลังจิตนานมากแล้ว เห็นว่ามีประโยชน์ ก็เลยคัดลอกมาไห้ได้อ่านอีกที)

จิตเข้าสู่ฌาณ...........

สถานที่ข้าพเจ้าไปอาศัยปฎิบัตธรรมนั้น อยู่ทางภาคเหนือ วัดติดกับเขา ป่าไม้ยังดีนะ ไช้ได้ ท่านเจ้าอาวาสท่านก็เคร่งดีนะ

ไม่ฉันเนื้อสัตว์ ฉันมือเดียว ทำวัตรเช้า เย็น ห้ามสูบบุหรี่ ห้ามจับเงิน กฏข้อห้าม

ข้าพเจ้าก็ทำๆตามไป ทำได้โดยไม่ติดขัด

มีอยู่วันหนึ่งช่วงกลางๆพรรษา เห็นจะได้ หลังจากทำวัตรเช้า ประมาณตี4กว่าเล็กน้อย สำนักสงฆ์ที่มีป่าล้อมรอบ

อยู่ห่างจากชุมนุมชนเงียบสงัดดีจริงๆ

ญาติโยม พระสงฆ์ ก็นั่งสมาธิเป็นหมู่คณะ ที่ศาลาไม้ หลังคาสังกระสี

อยู่ๆตัวข้าพเจ้า ได้ยิน ดังเปรียะ!! เสียงดังลั่น!กระทบหลังคาอย่างแรง และตัวข้าพเจ้า
รู้สึกว่าเหมือพลัดตกจากหน้าผาสูงชันอย่างแรง
(หรือพลัดจากจากเหวลึก) ใจไหวหวั่นมาก ข้าพเจ้าตกใจ สดุ้งสุดตัว ลืมตาขึ้นดู...

สหายธรรมที่ร่วมเจริญธรรม หลายคน ทุกคนก็อยู่ในอาการ สงบ นั้งสมาธิกันปกติ

เสียงดังขนาดนั้น เราได้ยินคนเดียวหรือ? ก็สงสัยอยู่?

เผอิญวันต่อมา ไปเจอคู่มือปฎิบัติสมาธิ พระท่านเขียนบอกไว้ ว่าอาการ ที่ผมประสบนั้น เป็น

อาการพลัดตกจากฌาณ สภาวะจิต ยังไม่เคยชิน ไม่เคยสัมผัส กับอารมณ์ของฌาณมาก่อน

กำลังจิตทรงสภาวะไม่ไหว ก็พลัดตกลงมา ความมั่นคง ยังไม่ดีพอ ก็พลัดตกลงมา

พิจรณาตามก็เห็นจริงตามนั้น

ต่อมากำลังจิตของข้าพเจ้า มีอาการอย่างที่ว่า น้อยลง น้อยลง เป็นลำดับ จิตเข้าสู่ความสงบระงับ

รวมตัวได้ง่าย ทุกครั้ง ที่ข้าพเจ้านั่งสมาธิ จิตใจมีกำลัง มีพละขึ้นมาก

 

แนะนำว่าควรไปตรวจความดันคร้บ ลักษณะเหมือนกับคนความดันต่ำคร้บ ยังไงลองไปตรวจความดันดูครับ

 

ขอบคุณทุกคนมาก ๆ ค่ะ ที่ให้ความสนใจตอบกระทู้นี้ ขอให้เจริญ ๆ ทั้งทางโลก และทางธรรมนะคะ จขกท.ไปวัดถ้ำเมืองนะ อ.เชียงดาวมาค่ะ หากใครสนใจรับพระผงไว้บูชา บรรจุพระธาตุ หรือไว้แจก PM มานะคะ

คุณ Saber คำแนะนำของคุณ เข้าใจง่ายดีขอบคุณค่ะ เหมือนจะให้กำลังใจ จขกท.ไม่เลิก ไม่กลัวค่ะ เพราะ เลิกมาหลายรอบแล้ว พอกลับตัวกลับใจได้แล้ว กลับมาต่อลำบากมาก เมื่อเกิดปัญหาขึ้น ก็พยายามจะถามความเห็นจากหลาย ๆ ท่าน แล้วลองไปปรับใช้ดู จะได้ไม่ติดนาน

คุณ Surer น่าจะเป็นอีกแบบนะคะ เพราะจขกท.ไม่มีอาการทางกายค่ะ

คุณ Telwada ขอบคุณที่ให้คำแนะนำด้านสุขภาพนะคะ เห็นด้วยว่าการดื่มน้ำสำคัญจริง ๆ ค่ะ

คุณ มาจากดิน ขอบคุณสำหรับลิงค์นะคะ อ่านคร่าว ๆ แล้ว จะอ่านละเอียดอีกทีนึงค่ะ


คุณ Datchanee พยายามจะดึงให้กลับมาอยู่กับกายตลอดค่ะ แต่ไม่ทันค่ะ TT_TT รู้ตัวอีกทีก็ตกไปซะแล้ว

คุณ ดับขันธ์5 ขอบคุณค่ะ หนูรักหลวงพ่อปานมาก ๆ (แค่อยากบอก ^.^ )

คุณ แสนสวาท เย่ เย่ หนูมีเพื่อนอีกคนแล้ว..ที่บอกว่า อาการดังกล่าวหายไปแล้วนี่ก้าวหน้าแล้วใช่มั้ยคะ ดีใจด้วยนะคะ

คุณ อิทรบุตร ใครเข้ามาอ่านหนูก็ดีใจ ยิ่งตอบกระทู้ด้วย ขอบคุณมาก คุณเป็นคนมีน้ำใจ ไม่ดูดายเพื่อนมนุษย์

คุณ พรานทะเล ขอบคุณที่คัดลอกกระทู้เก่ามาลงให้นะคะ อาการของคุณคนนั้นเหมือนอิชั้นเปี๊ยบเลยค่ะ อาจารย์ท่านนึงแนะนำว่า บางทีเสียงดังที่เกิดขึ้นในระหว่างทำสมาธิก็อาจทำให้เกิดการตกใจได้

คุณ Jintanakarn มีภาวะความดันต่ำ จริงค่ะ มีมานานแล้ว ทางที่ดีควรออกกำลังกาย พักผ่อนให้เพียงพอ รับประทานอาหารที่มีประโยชน์ ขอบคุณค่ะ

หากการปฏิบัติของจขกท.มีความก้าวหน้า ประโยชน์อันใดที่จขกท.ได้รับ ขอให้ท่านในที่นี้พึงได้รับเช่นเดียวกัับจขกท.ทุกประการนะคะ ^.^

 

สาธุๆๆ

ไม่ได้ยกว่าใครเป็นผู้ใหญ่แต่อย่างใด แต่ผู้มีปกติไหว้กราบ เป็นผู้อ่อนน้อมเป็นนิตย์ ย่อมเป็นผู้เจริญอย่างแน่นอน สาธุๆๆ อนุโมทามิ

 

ผมก็เป็นนะ แค่พอจับความรู้สึกได้ เผลอแปปเดียว จะหงายไปด้านหลังอีกแล้ว กำลัง กำหนดลมหายใจอยู่แท้ๆ ยังไม่รู้วิธีแก้เลยอะ นานๆจะมีเวลามาทำกรรมฐานสักที พอกลับบ้านก็อยากแต่จะนอนให้ได้เลย 55555+ พล่ามมากไปอีกแหละ ขอบคุณเจ้าของกระทู้ครับที่มาแชร์

 

เราเคยเป็น นะ
สมัยเด็กเด็ก
นอนหลับเหมือนเรา ปีนหนี ตัวอะไรสักอย่าง ที่ไล่เรา เราปีนเสาสูง แล้ว ร่วงตกลงมา เราบินหนีขึ้นฟ้า แล้วร่วงตกลงมา เวลาตก มันจะ หวีดสุดขีด ลอยละลิ่ว ร่วงลงมาอย่าง ยาวนาน และ เสมือนจริงมาก เราจะตกใจสุดขีด ในฝัน ก็สะดุ้งตื่น เหงื่อท่วมตัว เหนื่อย แล้วก็หลับต่อ แล้วก็ฝันเหมือนเดิม

มาตอนนี้ รู้สึกเหมือนว่า ตอนนั้น ที่ฝัน สงสัย ตนเอง จะถูก กำหราบ ความเก่ง ที่หนีเก่ง มั้ง แบบว่า ถึงจะหนีหรือบินหรือปีน ได้สูงแค่ไหน ก็ ร่วมอยู่ ดี ร่วงลงมา ที่พื้นดิน นี่เอง

น่าจะสอนเรา เองนี่แหล่ะ ว่า จะหนีไปไหนได้ มนุษย์เอ๋ย

 

หลัวจากร่วง ก็ เป็น ฝันเห็นแต่ ผี หัวกระโหลก ลอยมา หัวเราะ ฮ่าๆ ทำเอา สะดุ้งตื่น กลางดึก แล้ว นอน ไม่หลับ เลย ทั้งที่คนอื่น เขาหลับกันหมด เราต้อง ห่มผ้าคลุมโปง ร้อนก็ร้อน แต่ไม่หลับ จนเหนื่อย โน่นแหล่ะ ฝันแบบ นี้ นานมาก เลย เล่นเอา สมัยเด็กๆ กลัวผีในฝัน มากซะ จนโตขึ้นมา หายกลัวผีเลย

 

สติ เท่านั้นครับ มีสติเต็มที่เมื่อไหร่ จะนั่งหลังตรงเป๋งไม่ขยับเป็นหิน จับลมหายใจได้เป็นชั่วโมงๆ ไม่มีง่วงครับ

 

อันนี้คนละอาการกันครับ ของท่านเจ้าของกระทู้นั้น เป็นอาการในช่วงปีติ ของสมาธิครับ