มีใครเป็นแบบผมบ้าง

ในขณะที่ผมนอนทำสมาธิ บ่อยครั้งเวลาที่เริ่มเคลิ้ม จิตมักจะหลุดเหมือนวิ่งไปที่สูงอย่างเร็วบ้าง ลงต่ำบ้าง และก็เห็นอะไรบางอย่าง ผมจะไม่สามารถขยับตัวได้ในขณะนั้น ผมควรทำอย่างไรต่อไปครับ

 

น่าจะเป็นการตกภวังค์นะครับ ลองเป็นนั่ง เดินจงกลม ผมว่าดีกว่านอนครับเพราะมันตกภวังค์ เผลอ หรือหลับได้ง่าย

 

เคยเป็นค่ะบ่อย ด้วยตอนที่เป็น ประมาณว่ากล้าๆกลัวๆ รู้ตัวแต่ ไม่สามารถขยับได้ พอตื่นขึ้น ใจก็เต็นตูมตามมือขาอ่อนแรง บางทีตื่นขึ้นมาแล้ว พอกลับไปนอนอีกก็เป็นอีก แบบนี้อะป่าวคะ

 

เป็นอาการที่จิตเข้าสู่ภพด้วยความเร็วที่ สติ แล สัมปชัญญะ ตามไม่ทันครับ
ผลของการไม่รู้ก็เลยถอนออก
กลัวตายว่าง่ายๆ

 

ของผมเป็นเมื่อก่อนนึกว่าผีอำ หลังๆม่ก็เริ่มชิน เดี๋ยวนี้ไม่เป็นละ เป็นตอนเคลิ้มจะหลับอ่ะครับ ขยับตัวไม่ได้ ต้องดิ้นชุดใหญ่กว่าจะมาขยับได้

 

ใช่

ดิ้นให้ตายเหมือนว่าตัวเราไม่ค่อยขยับ ถ้าพูดง่ายๆให้เข้าว่าขยับแต่จิต แต่กายเนื้อไม่ขยับ ตอนแรกก็กลัวแต่ตอนหลัง ผมปล่อยไปตามเรื่องเดี่ยวมันก็มาเอง

 

ครับ

 

จิตกำลัง นำพา นิมิตร มาให้ดู รู้ เห็น น่ะค่ะ

ถ้าคุณจะฝึกสติ ไปด้วย โดยการ ดู รู้ เห็น เหมือน มีจิต พาท่อง เที่ยว มันก็ จะ นำพาคุณ ไป ดู ไปเห็น ไม่ต้องรู้ ไม่ต้องคิด ไม่ต้องสงสัย ก็ได้ค่ะ เสร็จกิจเมื่อไหร่ ก็จะกลับเองค่ะ คล้ายๆ เรียนรู้ ด้วยจิตเอง ค่ะ

ลองสิคะ แล้ว เอามาเล่าสู่กันฟัง ด้วยก็ได้ นะคะ

 

ทำไมท่านผ่านมาแล้วไม่ยุให้ทำต่อละครับ
ความจริงอยู่หลังความกลัวตายนี้
จริงมากเท่าไหนต้องผ่านตรงนี้ไปก่อน
เอาสติยึดให้มั่น
ตามไปดูไหมครับ
อย่าบอกว่าจริงที่สุดไหมขอรับเพราะที่สุดไม่มี

ขอท่านเจริญในธรรมยิ่งแล้วขอรับ

 

ที่บอกก็ครบถ้วนแล้งครับ
ผ่านตัวนี้ไปก็มีอันใหม่มาให้สงสัยอีก
เลยบอกเท่านี้แหละครัีบ
จะได้รู้ว่าใครทำใครไม่ทำ
ขอบคุณครับ