ยันต์สู้ผี

ในห้อง 'เรื่องผี' ตั้งกระทู้โดย vacharaphol, 12 มกราคม 2006.

  1. vacharaphol

    vacharaphol เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    26 ตุลาคม 2005
    โพสต์:
    8,849
    ค่าพลัง:
    +27,172
    สมัยเด็กผมอยู่ในซอยสุทธิสาร สะพานควาย ยุคนั้นถือว่าเป็นย่านที่กำลังรุ่งเรืองสุดๆ ของกรุงเทพฯ ไม่แพ้ย่านประตูน้ำหรือสยามสแควร์ ถึงแม้ว่าจะเป็นย่านชานเมืองก็เถอะเอ้า!

    สถานีขนส่งหมอชิตคึกคักมาก เพราะมีรถต่างจังหวัดแล่นเข้า-ออกเป็นประจำทั้งกลางวันและกลางคืน ไม่ว่าสายเหนือสายอีสาน ผู้คนหนาแน่นยิ่งกว่าสายใต้ที่ท่าพระ หรือสายตะวันออกที่เอกมัยเป็นไหนๆ

    พูดถึงโรงแรมก็มากที่สุด พอๆ กับย่านปิ่นเกล้านั่นแหละครับ ลองนับดูแลัวย่านสะพานควายจะมากกว่าซะด้วยซ้ำไม่ว่าโรงแรมชั้นหนึ่งหรือม่านรูด อย่างลิเบอร์ตี้, ประดิพัทธ์, เอ็มบาสซี่, เจ้าพระยา, 35 โมเต็ล, โรงแรมสุดา, รวมทั้งโรงแรม 24 เยื้องๆ วัดไผ่ตัน ไปยันโรงแรมซูเปอร์ ก่อนถึงสถานีขนส่งหมอชิต

    ถ้าวัดความเจริญกันที่จำนวนโรงหนังแล้ว รับรองว่าย่านสะพานควายกินขาดเลยครับ!

    ใกล้ๆ สี่แยกคือโรงหนังประดิพัทธ์ฝั่งขวา เฉลิมสินอยู่ฝั่งซ้าย ถนนพหลโยธินขวางหน้าคือโรงหนังนิวยอร์กอยู่ใกล้สน.บางซื่อ ถ้าเลี้ยวซ้ายไปโรงพยาบาลเปาโลก็คือโรงหนังมงคลรามา หันหน้าประจันกับโรงหนังพหลโยธิน ก่อนจะถึงวัดไผ่ตัน

    ถึงจะเป็นโรงหนังชั้น 2 ก็ปาเข้าไปตั้ง 5 โรงแน่ะครับ

    มีทั้งหนังไทย หนังฝรั่ง หนังจีน หนังญี่ปุ่นมีหมด ดีกว่าโรงหนังชั้น 1 ตรงที่ฉายควบทีละ 2 เรื่อง ต่อมาแข่งกันขนาด 3 เรื่องควบก็มี ถือว่าเป็นโชคดีของแฟนหนังก็แล้วกัน

    เรื่องฉายหนังประเภทวับๆ แวมๆ หรือโป๊ๆ เปลือยๆ ถือว่าเป็นธรรมดาของโรงหนังชั้น 2 นะครับ ไม่ว่าโรงไหนก็โรงนั้น มักรอดคมกรรไกรเซ็นเซอร์มาให้แฟนหนังหนุ่มๆ ได้คึกคักกันบ่อยๆ ไม่ต้องกลัวว่าดูหนังแล้วจะเกิดอารมณ์จนถึงกับออกไปเที่ยวไล่ปล้ำใครให้เสี่ยงตะรางหรอกน่า

    ยกเว้นแต่พวกโรคจิต ไม่ต้องดูหนังก็จ้องจะข่มขืนอยู่แล้ว!

    ในโรงหนังมีทั้งสาวบริการกับสาวประเภท 2 เอาไว้สนองอารมณ์ หรือช่วยดับไฟให้เรียบร้อย ส่วนสนนราคาก็แล้วแต่จะตกลงกัน...บางคู่ก็เกี่ยวก้อยกันออกจากโรงหนังไปดื้อๆ

    ฟังแล้วอาจจะดูน่ารังเกียจนะครับ แต่ก็ต้องยอมรับว่ามันเป็นความจริงที่ไม่ได้อิงนิยายแต่ประการใด

    ผมไปเจอะเจอเรื่องขนหัวลุกในโรงหนังนั่นเอง!

    อย่าระบุชื่อว่าโรงไหนให้มีปัญหาภายหลังดีกว่า ขอบอกแต่ว่าคืนนั้นผมไปดูหนังไทยเรื่อง "ยันต์สู้ผี" กับเพื่อนข้างบ้านชื่อเจ้าผ่อน ได้ยินเพื่อนฝูงที่ดูมาแล้วบอกว่าสนุกเป็นบ้า ทั้งฉากผีหลอกกับฉากดาวยั่วโชว์เชพชนิดเย้ยฟ้าท้าดิน สะท้านจอเงินไปเลย...ทำให้เราสนใจตามประสาคนหนุ่ม

    คืนนั้นแฟนหนังค่อนข้างบางตา อาจจะเป็นเพราะฉายมาหลายวันแล้วก็เป็นได้ แต่ก็ดีอย่างที่ไม่ต้องไปนั่งเบียดเสียดหรือใกล้ชิดกับคนอื่นๆ

    ยอมรับว่าหนังสนุกถึงใจอย่างที่เพื่อนมันบอกจริงๆ ทั้งฉากผีหลอกกับฉากพิศวาสร้อนระอุ ที่ขาดไม่ได้คือผีหลอกไป-ตลกปนโป๊ไปตามสไตล์หนังไทยยุคนั้นได้หัาเราะกันท้องคลอนทั้งโรง

    จู่ๆ ก็เหลือบเห็นผู้หญิงคนหนึ่งมานั่งอยู่แถวเดียวกัน ถัดจากเจ้าผ่อนไปราวสาม-สี่ที่นั่งแต่ไม่มีใครมานั่งคั่นเพราะคนน้อยอย่างที่ว่า

    ตอนแรกผมก็คิดว่าเป็นแฟนหนังธรรมดา แต่เดี๋ยวเดียวเธอก็ขยับมานั่งติดกับเจ้าผ่อนซะแล้ว...คิดว่าคงเป็นคุณโสที่ใช้โรงหนังเป็นที่ทำมาหากิน เราเคยเห็นมาก่อนแล้วหลายครั้งเลยไม่ค่อยตื่นเต้นนัก

    สังเกตว่าเธอผมยาวสยาย แต่แปลกตรงที่ปัดมาไว้ด้านหน้าทั้งสองข้าง...เจ้าผ่อนสะกิดผม ผมก็พยักหน้ารับรู้โดยไม่ต้องพูดอะไรเลย

    ครู่หนึ่ง ผู้หญิงผมยาวก็ลุกออกจากแถวไป!

    "เดี๋ยวข้ามา" เจ้าผ่อนบอกผมแล้วก็ลุกตามไปห่างๆ ผมเห็นด้านหลังเธอว่ารูปร่างดี สวมเสื้อสีแดงกระโปรงบานสีทึบ...หนังกำลังสนุกเลยไม่สนใจว่าเพื่อนฝูงจะตามสาวไปทำอะไร? ที่ไหน?

    ดาวร้ายชื่อดังหุ่นผอมสูง หน้าเสี้ยม ไว้หนวดดก กำลังกอดปล้ำดาวยั่วอยู่ในกระท่อมเปลี่ยว สะกดคนดูให้จ้องมองแทบไม่กะพริบตา

    เจ้าผ่อนพรวดพราดเข้ามานั่งหอบฮั่กๆ อยู่ข้างผมตามเดิม บอกเสียงแหบแห้ง ขาดเป็นห้วงๆ ว่า...ข้าโดนผีหลอก!

    ผมชักงง ถามว่าผีที่ไหน? หลอกยังไง? เจ้าผ่อนก็บอกว่าผู้หญิงคนนั้นน่ะซี ชวนมันไปเป็นเพื่อนที่ห้องน้ำ ของจริงน่ะต้องการอะไรก็เป็นที่รู้ๆ กันอยู่...แต่เมื่อไปถึงห้องน้ำกลับไม่เจอใครเลยแม้แต่คนเดียว

    "ข้าไปหาทั้งห้องน้ำผู้หญิง-ผู้ชายก็ไม่มี" เจ้าผ่อนกลืนน้ำอึกใหญ่ "สงสัยเลยไปถามเด็กส่องไฟว่ามีใครออกไปหรือเปล่า? มันก็บอกว่าไม่มี...ถ้างั้นก็ผีน่ะซี"

    ผมอดหัวเราะไม่ได้ คิดว่าเพื่อนเมาจนตาลายมากกว่า บอกมันว่าอย่าคิดอะไรมาก ดูหนังกันเถอะจวนจะจบแล้ว...เจ้าผ่อนสะบัดหัว ถอนใจเฮือก เอนหลังพิงพนักก่อนจะเด้งตัวผางขึ้นมาคว้าแขนผม ครางอะไรเบาๆ อยู่ในคอ...

    ท่านกลางความสลัวลางนั้น ผู้หญิงผมยาวคนเดิมกำลังลุกจากเก้าอี้ตัวเดิมช้าๆ หันมายิ้มกว้างให้เรา นัยน์ตาแดงจ้าเหมือนเปลวไฟ ผมกับเจ้าผ่อนลุกพรวดขึ้นมา ก็เห็นเธอเดินช้าๆ หายไปในอากาศธาตุดื้อๆ

    ไม่ต้องดูหนังผีกันแล้วครับ อยู่ดีๆ ก็โดนผีหลอกในโรงหนังเฉยเลย เผ่น อ้าวกลับบ้านกันดีกว่า...เวลาผ่านมาตั้งยี่สิบกว่าปี แต่นึกถึงแล้วยังขนหัวลุกอยู่เลยครับ!
     

แชร์หน้านี้

Loading...