รบกวนด้วยครับ

ก่อนอื่นผมขออนุญาตใช้พื้นที่สักเล็กน้อยครับ เนื้อหาอาจไม่เกี่ยวกับการปฏิบัติสมาธิและอภิญญาญาณ หากถามมาผิดที่ก็ย้ายหรือลบออกได้เลยครับ

คือว่าในหลายๆครั้งในแต่ละวัน ผมรู้สึกว่าเหมือนมีเสียงสั่งการจากภายในใจ และมีบางอย่างดลจิตดลใจ ทั้งในด้านบวกและด้านลบ (ส่วนมากจะด้านลบ) บางครั้งเห็นอะไรได้ยินอะไรก็มโนต่อเป็นเรื่องเป็นราว ด้านลบอีกนั่นแหละ ผมก็รู้ตัวนะ พยายามไม่คิดและนึกถึงพระนึกถึงบทสวดมนต์ แต่เหมือนความคิดด้านลบมีกำลังแรงจนหลายครั้งก็มีอารมย์ร่วมคล้อยตามคล้ายอันธพาล สงบได้ก็ตอนสวดมนต์ทำสมาธิและไม่เสมอไปทุกครั้ง อีกอย่างสวดมนต์ทั้งวันคงทำไม่ได้ แค่เตือนตัวเองให้มีสติยังเผลออยู่บ่อยๆ เป็นเพราะอะไรครับ หรือว่าผมใกล้บ้า เป็นจิตเดิมของผมหรือมีสิ่งใดมาแทรกในตัวผม อีกเรื่องหนึ่งคือผมอธิษฐานอะไรมักจะไม่ได้ ประมาณว่ายิ่งอยากได้ยิ่งไม่ได้ (แม้ในยามเดือดร้อนก็เหอะ) แต่หลายครั้งแค่คิดแล้วอยู่เฉยๆไม่ต้องบนบานไม่ต้องอธิษฐานกลับได้ในสิ่งที่ต้องการอย่างคาดไม่ถึง ส่วนในยามคับขันก็เหมือนมีปาฏิหารย์มาช่วย เหตุจากอะไรครับ

ขออีกนิดครับ อยากรู้ว่าควรส่งเทวดาตอนไหน ก่อนหรือหลังแผ่เมตตา ก่อนหรือหลังอุทิศบุญกุศล (อุทิศถวายเทวดาด้วย)

สุดท้ายอยากจะอธิษฐานแต่ไม่เอาดีกว่า เอาเป็นว่าผมขอคำแนะนำแล้วกัน ตาผมยังมืดบอดต้องการคนตาดีช่วยชี้ทาง ส่องได้ก็ช่วยส่องด้วยเถิด มีอีกหลายเรื่องต้องการคนช่วยชี้แนะ

ขอบคุณครับ

 

ขอเพิ่มเติมอีกนิด ที่ผมเขียนมานี้อันที่จริงก็ไม่อยากรบกวนท่านๆ แต่หลายๆอย่างที่เกิดขึ้นมันอดคิดไม่ได้ว่า ผมเหมือนเป็นหุ้นเชิดของอะไรสักอย่าง บทจะขึ้นก็เหมือนขึ้นลิฟท์แก้วไปบนยอดตึก บทขาลงเหมือนถูกถีบตกตึก ยังไม่พอตกลงไปแล้วยังไม่มีใครสนใจอีก ได้แต่นอนรอด้วยความเจ็บปวด เป็นเช่นนี้มาสามครั้งแล้ว เริ่มตั้งแต่ปี 37 เป็นต้นมา (แม่เสีย) ก่อนหน้านั้นชีวิตผมดีมากมาโดยตลอด เล่าสู่กันฟังนะครับ ผมรู้ดีว่าที่นี่ไม่ใช่ที่ดูดวงแก้กรรม ดังนั้นโปรดอย่าเข้าใจเจตนาผมผิดไปนะครับ ผมแค่ต้องการคำแนะนำที่เป็นประโยชน์เพื่อนำไปปฏิบัติให้ถูกต้อง ผมเชื่อว่าหลายท่านในที่นี้มีเป็นผู้มีอภิญญาและเมตตาธรรม อาจให้คำแนะนำที่ดีได้ครับ

 

ทำสมาธิ ให้ใจสงบ ครับ

ทาน ศีล ภาวนา

แล้วก็หาวัตถุมงคล ครูบาอาจารย์ มาติดตัวไว้ อาราธนาให้คุ้มครองทุกวันเช้าเย็น ครับ
ถ้าไม่รู้ก็แนะนำ วัตถุมงคลของวัดท่าขนุน ครับ

 

เอาตรงนะครับ..จิตดวงนี้ปกติเค้าจะมีความสามารถรับรู้อะไร
ได้ค่อนข้างดี คือเรื่องสัมผัสเรื่องนามธรรม เรื่องพลังงานภายนอก
อะไรทำนองนี้อยู่แล้วเป็นทุนเดิมและก็ยังเป็นดวงจิตที่ชอบทำบุญด้วยนะ
อีกอย่างแถมยังเป็นดวงจิตที่ค่อนข้างมีความทรงจำที่ดีด้วยครับ. (^_^)

เพียงแต่ว่า ณ ปัจจุบัน กำลังสติทางธรรมที่จะคอยควบคุมพฤติกรรมความคิด
ควบคุมตัวจิตมันน้อยไปเท่านั้นเองครับ...เลยกลายเป็นว่าไปถูกกระแสพลังงาน
จากภายนอกแหย่ และควบคุมให้เราพยายามหวนระลึกถึงแต่เรื่องเก่าๆ
หรือเอาแต่ดึงความทรงจำเก่าๆของเราขึ้นมาเพื่อปรุงร่วม
แล้วไปสร้างอะไรต่างๆนานาให้จิตมันเกิดและสร้างเป็นความคิดต่างๆนาๆ
ที่วนอยู่ในหัวสมองครับ โดยมีความทรงจำในอดีตเป็นเสมือนน้ำเลี้ยง
คอยส่งเสบียงอาหารให้. มันเลยมีกำลังและแข็งแรง
คุณเลยรู้สึกว่า มันทำไมมีกำลังมากมายหรือเกินนั่นหละครับ..
แต่ก็ไม่แปลกครับ สามารถเป็นกันได้ทุกๆคนสำหรับใครที่
ดวงจิตที่อยู่ในกายเป็นลักษณะนี้ครับ...

ก็จะแนะนำว่า ควรเร่งสร้างสติทางธรรมให้ด่วนๆเลยครับ...
เอาอย่างนี้นะครับ เวลาเดินให้นับก้าวเดินไปด้วยว่าเดินไปได้กี่ก้าว
เวลาอยู่นิ่งๆ ไล่เคาะนิ้วนิ้วมือเล่น นับจับนวนเอาไว้ เช่น รอบละร้อยครั้งเป็นต้น
อย่าพึ่งไปทำความรู้สึกรับรู้ที่ปลายจมูกหรือภาวนานะครับ
เพราะว่าจะทำได้ไม่นานก็จะลืมหรือหลุดครับ...
ให้เน้นการเคลื่อนไหวร่างกาย นับร่างกายไปก่อนซักพัก
แล้วพอรู้สึกว่า มีการควบคุมความคิดดีขึ้นแล้ว
ถึงค่อย มาทำความรู้สึกรับรู้ว่ามีลมเข้าและออกหยุดอยู่ที่
ปลายจมูกของเรา คือหายใจเข้าให้ท้องพอง หายใจออกให้ท้องยุบ
แต่ไม่ต้องตามลมนะครับ ลองเอามือซ้ายวางไว้ที่ท้อง
นิ้วชี้ขวาวางไว้ปลายจมูก หายใจเข้าให้ท้องพอง และรู้สึกว่าลมเย็นที่เข้ามา
หยุดที่นิ้วชี้ขวาด้านนอก และหายใจออกให้ท้องยุบ
และรู้สึกว่าลมอุ่นๆหยุดที่นิ้วชี้ขวาด้านในครับ..
จากนั้นค่อยทำสลับกันไป ตามความเหมาะสมครับ

ปล.ประมาณนี้ครับ

 

คุณ nilakarn ครับ สิ่งที่ตอบตรงกับสถานการณ์ที่กำลังประสบอยู่ ผมถามตัวเองตลอดว่าใจดำเกินไปหรือไม่ ถ้าการยอมเสียเปรียบแล้วทำให้คน1คนเสียคนกับอีก2คนเคยตัว ยอมรับว่ารู้สึกสับสนในตนเอง ไหนๆก็ไหนๆแล้วขอเล่าคร่าวๆแล้วกันครับ
ผมกับลูกสาว6ขวบมาเช่าบ้านอยู่ติดกับบ้านแม่ยายซึ่งขายอาหารตอนค่ำ ปกติลูกชายเขาจะช่วย แต่ตั้งแต่ผมย้ายมาและช่วยงานในร้าน(ผมช่วยโดยไม่มีค่าตอบแทนนะ) ผ่านไปไม่นานลูกชายเริ่มเกี่ยงงานให้ผม เมาตั้งแต่บ่ายบ้าง ส่วนแม่ยายก็ไม่กล้าแตะลูกชาย กลัวลูกไม่พอใจจะออกไปกินเหล้าเล่นยากับเพื่อนนอกบ้าน แต่กล้าใช้งานผมแบบไม่เกรงใจ และผมก็ไม่เคยได้ยินคำขอบคุณจากปากคนที่นี่ (ผมอายุ50แล้ว แก่กว่าแม่ยายเสียอีก) ผมจึงตัดสินใจเลิกช่วย ไม่ใช่เขียนเพื่อเอาดีเข้าตัวนะ ส่วนดีของเขาก็มีมาก ผมอึดอัดจริงๆครับ เหมือนเป็นคนใจดำ

ส่วนคุณ nopphakan ผมอ่านแล้วขนลุก จริงๆนะ แต่อยากทราบว่าพลังงานภายนอกที่มาคอยแหย่นั้นคืออะไรครับ ผมรู้สึกเหมือนเขาไม่ต้องการบุญและคอยขัดขวางไม่ให้ผมไปทำบุญ ไม่รู้คิดมากไปหรือเปล่า บอกไม่ได้ไม่เป็นไรครับ ยังไงผมก็ยังมีความมุ่งมั่นที่จะเอาชนะสิ่งเหล่านี้ให้ได้ด้วยสติและทำตามคำแนะนำ

ขอบคุณสำหรับคำแนะนำจากทุกท่านครับ

 

อยากรู้จริงๆว่าวัตถุมงคลสายนี้จะแรงซักแค่ไหน..:boo:

 

ทดสอบดูเองเลยครับ ^^ ถ้ามีความสามารถ

 

ผมคิดว่าน่าจะไว้หลังอุทิศบุญกุศล จริง ถ้าแผ่เมตตาแล้ว อุทิศกุศลแล้ว จะส่งเทวดาหรือไม่ก้ได้คับ ก้เหมือนบทสวดชุมนุมเทวดา จะสวดก่อนบทสวดใหญ่ๆ สวดหรือไม่สวดก้ได้เช่นกัน แต่ถ้าดูในหนังสือสวดมนต์จะมีบทสวดชุมนุมนำสวดก่อน
และอีกอย่างสมัยตอนผมบวชวัดป่านั้น จะใช้บทสวดส่งเทวดากลับสู่ภพภูมิตน(บทเทวตาอุยโยชะนะคาถา) หลังจากนั่งสมาธิเสร็จครับ พอนาฬิกาดังเตือนขึ้นตามที่กำหนดเวลาไว้ พระอาจารย์จะพาสวดบทนี้ทันที สวดบทแผ่เมตตา บทอุทิศนี้ให้นึกในใจแล้วแผ่ไปของใครของมันครับ อยากส่งให้ใครก้นึกถึงคนๆนั้นแล้วแผ่ไปเดี๋ยวนั้น ให้แผ่แบบง่ายๆไป

ถ้าเป็นไปในด้านดี ควรจะพยายามอธิษฐานไว้ให้เป็นประจำจะดีกว่านะครับ การอธิษฐานในสิ่งที่เป็นมงคลนั้น เป็นการเสริมสร้างกำลังใจให้ชีวิตเป็นอย่างมาก เช่น "อธิษฐานขอให้ข้าพเจ้ามีจิตใจที่เข้มแข็ง มีกำลังในการปฏิบัติธรรม หรือทำบุญกุศล ขอให้ชนะคนที่ไม่ดี ให้ชนะในกิเลสทั้งหลาย แต่ยังชนะไม่ได้ ก้ขอให้คุณ พระรัตนตรัย คุ้มครองไปตลอด ให้มีสุขกายและใจที่แข็งแรง ไม่มีโรคอะไรเบียดเบียน ฯลฯ "เป็นต้น

หรือถ้าเอาแบบง่ายๆ ก็ท่อง "พุทธังแคล้วคลาด ธัมมังแคล้วคลาด สังฆังแคล้วคลาด" เพราะครอบจักรวาลดี ยังงีก้ได้ ดีเหมือนกัน หัดนึกบ่อยๆ
ทั้งหมดนี่เป็นการใช้พลังทางด้านบวกแบบง่ายๆ เพื่อยันกับด้านมืด หรือว่ายทวนกระแส จิตใจจขกท.ที่บอกมีด้านลบซะเยอะกว่านั้น ก้เพราะจิตใจไหลตามน้ำมานาน แต่เมื่อเริ่มคิดได้ดึงความคิดกลับ แล้วหัดทำทีละนิดทีละหน่อย จะเหนพลังด้านบวกเอง ที่มีไม่แพ้ด้านลบที่ครอบงำจิตใจ ณ ตอนนี้
ที่สำคัญ อย่าโทษตัวเอง ให้อภัยตัวเอง การให้อภัยตัวเอง กับ ผู้อื่น จะเป็นแรงขับทำให้กุศล ผลละบุญด้านอื่นๆตามมา พอเราจะแผ่เมตาให้ครัยก็แผ่ออกแผ่ถึง แผ่ให้ตัวเอง ความทุกข ความเครียด โรคภัย ก้จะเบาบางลง

 

พูดกับคุณ กรรมบัง นะครับและจะบอกว่า อาจจะต้องใช้เวลาใน
การที่เข้าใจเรื่องพวกนี้บ้าง ตอนนี้ยังไม่เข้าใจก็ไม่เป็นไรแต่จะช่วย
อธิบายส่วนที่สงสัยให้ก่อนแล้วกันนะครับ

พลังงานภายนอกที่ตัวจิตเรามันเคยทำได้ในอดีตมาก่อนนั่นหละครับ
เพียงแต่ว่าพลังงานพวกนี้มันจะมีทั้งดีและไม่ดีครับ..
ส่วนมากถ้าไม่ใช่มาในลักษณะที่เรานำกำลังนี้ไปใช้ในทางที่เกิดประโยชน์
ก็จะเป็นลักษณะกระแสที่แหย่ครับ แหย่ในที่นี้ก็คือ จะดูว่าเราจะเล่นด้วย
หรือเปล่า พอเข้าใจไหมครับ และมักจะแหย่ในเรื่องที่ ออกทางอกุศลครับ
เช่น แหย่ให้ โกรธ โลภ หลง หรือแหย่ทุกวิธีทางที่ไม่ให้เราสร้างกุศลครับ

และปกตินะครับ คนจะใช้จิตได้หรือทำอะไรพิเศษได้
นอกจากว่า จะสร้างให้ตัวจิตมีกำลังจิต จากกรรมฐานกองต่างๆแล้วยัง
จะมีแหล่งสนับสนุนความสามารถในการทำอะไรได้จาก
แหล่งพลังงานที่สามารถทำให้จิตเรามีความสามารถทำได้
ตามวาระนั้นๆอยู่ ๒ แหล่งครับ
คือ ๑.พลังงานภายนอกที่วิ่งตามแนวกระดูกสันหลังของเราผ่านท้ายทอย
ออกศีรษะไปภายนอก และ ๒.พลังงาน
ที่วิ่งตามแนวจักระด้านหน้าตัวไปเชื่อมกับกระแสของครูบาร์อาจารย์
ผ่านกระโหลกศรีษะเราขึ้นไปข้างบนครับ..
ของ คุณ ตัวจิตเดิมมันมีทั้ง ๒ อย่างนั้นหละครับ แต่ ตัวที่ ๑.มันยังไม่ขึ้นไปครับ
มันโดน ๒.ควบคุมอยู่ พอเข้าใจนะครับ ปกติคนใช้จิตได้ทั่วไป
หรือนักปฏิบัติปกติทั่วไป ๑ กับ ๒ จะต้องไหลลื่นครับ..

ดังนั้นตอนนี้ แนะนำว่า ยังไม่ต้องไปสนใจเรื่องพวกนี้
มันยังไม่ใช่ประเด็นสำคัญที่จะต้องไปรู้ ณ เวลานี้ด้วยครับ
ให้สร้างสติทางธรรมของเราเอาไว้ก่อน เด่วเรื่องพวกนี้จะรู้
ได้เองอัตโนมัติครับ ตอนนี้กำลังความคิดที่เราโดนแหย่มันมาก
เพราะว่าเราเผลอไปปรุงร่วมกับมันมานาน มันเลยค่อนข้างแข็งแรง
และเนื่องด้วยที่มันไปดึงความคิดเรา เราจึงไม่ควรที่จะสร้างสติ
ด้วยการระลึกรู้เพราะว่า มันจะดึงให้เราไปคิดร่วมได้เร็วจาก
กำลังที่มันมีมาก พูดง่ายๆ คุณภาวนา หรือทำความรับรู้ที่ปลายจมูก
ได้ไม่กี่ครั้ง เด่วคุณก็คิดอีกนั้นหละครับ...และจะเป็นการยากที่จะพยายาม
ห้ามไม่ให้คิดตรงนี้ด้วย เพราะกำลังสติทางธรรมเรายังไม่พอนั้นเองครับ
และการเจริญสติมันไม่ได้มีวิธีเดียวด้วยครับ หลักๆในการสร้างสติทางธรรม
ขอเพียงให้มีฐานอยู่ที่กายครับ ดังนั้น คุณจึงไม่ควรเอาเรือไปขวางน้ำ
ที่มันกำลังเชี่ยวครับ ควรย้ายการฝึกเจริญสติอย่างไรก็ได้ ด้วยการ
เคลื่อนไหวอวัยวะต่างๆของร่างกายแทนครับ
ต่อไปเราถึงจะพอมี ตัวสติทางธรรม ที่จะคอยรู้ทัน พวกกระแสแหย่ทั้งหลาย
และเราถึงจะมีกำลังเพียงพอที่จะควบคุมความคิด ควบคุมพฤติกรรมของจิต
ไม่ให้มันเผลอไปปรุงไปเล่นด้วยกับพวกกระแสแหย่ทั้งหลายที่เรา
เผลอไปปรุงกับมันมาแบบเมื่อก่อนครับ
ปล.พอจะเข้าใจที่พูดนะครับ
ตัวจิตเดิมคุณมันมีพื้นฐานเดิมอยู่ครับ
ถ้าวันหนึ่งกำลังสติทางธรรมคุณมากพอ
คุณก็จะรู้เหมือนๆที่ส่วนตัวมาเล่าให้คุณ
ฟัง ณ วันนี้นี่หละครับ(^_^)

 

อุทิศก่อน และ หลัง ทั้ง 2 รอบได้เลยครับ

จะให้ดีก็ ก่อนนอน และก็ ตอนเช้าอีกรอบ อุทิศบุญกุศลให้เจ้ากรรมนายเวรแล้วขออโหสิกรรม