รักษาศืลห้าแล้วลงนรก

ทำไมคนรักษาศิลห้าจึงได้เกิดในนรกครับ?

 

ถูกวิบากกรรมที่เป็นอกุศล มาส่งผลเมื่อตอนใกล้ตาย

 

ถือศีล 5 แล้วตกนรกเพราะเป็นมิจฉาทิฏฐิ และใช้ปัญญาในทางเบียดเบียน ประมาณฯี้

 

แล้วใครห้าม ใครบอก ใครสอนว่า ลงนรกไม่ได้หรอไงครับ ?

 

เพราะขาดการเจริญสติ ขาดการเจริญปัญญา

 

ถือศีล 5 นั้นได้บุญแน่นอน ผลที่ได้คือ มีความสุขอย่างเดียว

แต่ที่ลงนรกนั้นเป็นผลของบาปอกุศลที่มาให้ผลตอนใกล้จะตายให้คิดถึงบาปที่เคยทำมาส่งผลให้จิตเศร้าหมองพอตายแล้วก็เลยได้ลงนรกไปก่อน หลังจากนั้นแล้วก็ค่อยไปรับผลของกรรมดีทีหลัง

ลงนรกนั้นเป็นเรื่องของบาปอย่างเดียว ไม่ใช่ผลที่มาจากการรักษาศีล เพราะการรักษาศีลนั้นให้ผลเป็นบุญเท่านั้น ทำให้ถึงแต่ความสุขเพียงอย่างเดียว

เพราะฉะนั้นเรื่องลงนรกจึงเป็นเรื่องของบาป ไม่ใช่เพราะรักษาศีล

 

ถาม : สำหรับผู้ที่เคยได้สมาธิขั้นต้นตั้งแต่ขณิกสมาธิขึ้นไป ยังมีโอกาสตกนรกอีกไหมครับ ?

ตอบ : ตก ๑๐๐ % ต่อให้ได้ฌาน ๔ แล้ว ก็มีโอกาสตกนรก ถ้าหากว่าไม่สามารถที่จะทรงอยู่ในสมาธินั้นในวาระก่อนที่จะตาย หรือว่าไม่ได้ปฏิบัติให้ถูกต้องตามศีลตามธรรม โลกียอภิญญานั้นจะเปรียบไปแล้วไม่ได้ห่างจากขอบนรกเลย พร้อมที่ลงได้ตลอดเวลา ยิ่งมีความสามารถสูงกว่าคนอื่นแล้วทะนงตน ใช้ความสามารถนั้นไปในทางที่ไม่ถูกต้อง ไม่สมควร ก็ยิ่งสั่งสมกรรมพาตนเองลงนรกได้ง่ายยิ่งขึ้น


สนทนากับพระครูวิลาศกาญจนธรรม (พระอาจารย์เล็ก สุธมฺมปญฺโญ)
เก็บตกจากบ้านวิริยบารมี ต้นเดือนเมษายน ๒๕๕๕

 

ทำดีตลอดชีวิต ตายแล้วไปนรก..! <hr style="color:#998049; background-color:#998049" size="1"> ถาม : การนึกถึงผลกรรมไม่ดีที่เราทำมา ทำให้เรามีโอกาสที่จะตกนรก เคยได้ยินมาว่าแม้แต่คน ๆ นั้นในชีวิตทำดีมา ๙๐ กว่าเปอร์เซ็นต์ก็ยังลงนรก ?
ตอบ : ๙๙.๙๙ % ก็ลงได้จ้ะ

ถาม : ลงไปแค่สำนักพญายม หรือลงไปเลย ?
ตอบ : ลงนรกไปเลยก็มี ขึ้นอยู่กับกรรมที่ตนทำมาว่าหนักเบาแค่ไหน..น่ากลัวไหม ?

ในมหากัมมวิภังคสูตร พระพุทธเจ้าตรัสว่า " บุคคลผู้ตั้งใจปฏิบัติภาวนา สามารถทรงฌาน ๔ ได้ สร้างทิพยจักขุญาณอันบริสุทธิ์ให้เกิด สามารถรู้เห็นนรกสวรรค์ได้ มากล่าวว่า "บุคคลที่ทำดีแล้วไปสวรรค์ บุคคลที่ทำชั่วแล้วไปนรกโดยส่วนเดียว" ตถาคตกล่าวว่าไม่ใช่ เหตุที่ไม่ใช่เพราะสำคัญที่อารมณ์สุดท้ายก่อนตาย"

ทำดีมาตลอดชีวิต อย่างพระนางมัลลิกาเทวี ก่อนตายจิตใจไปว้าวุ่นกับกรรมเก่าที่ทำเอาไว้ ก็เลยต้องแช่อยู่ในนรกเสีย ๗ วัน ถึงจะเป็นเท้าข้างเดียวก็เถอะ อย่างเราเอาเท้าข้างเดียวไปให้ไฟเผา เราไม่ร้อนหรือ ?

สนทนากับพระอาจารย์เล็ก สุธมฺมปญฺโญ
ณ บ้านอนุสาวรีย์ฯ เดือนเมษายน พุทธศักราช ๒๕๔๕
__________________

 

พระพุทธเจ้าตรัสว่า " บุคคลผู้ตั้งใจปฏิบัติภาวนา สามารถทรงฌาน ๔ ได้ สร้างทิพยจักขุญาณอันบริสุทธิ์ให้เกิด สามารถรู้เห็นนรกสวรรค์ได้ มากล่าวว่า "บุคคลที่ทำดีแล้วไปสวรรค์ บุคคลที่ทำชั่วแล้วไปนรกโดยส่วนเดียว" ตถาคตกล่าวว่าไม่ใช่ เหตุที่ไม่ใช่เพราะสำคัญที่อารมณ์สุดท้ายก่อนตาย"

 

ถ้าให้ชัวร์ๆ ควรถือกุศลกรรมบท 10 ครับ เพราะจะคลุมเรื่องการคิดไม่ดีด้วยครับ
ในยุคนี้มันมีการกระทบกันง่ายครับ บางทีใจก็ คิดโกรธ, เกลียด, สาปแช่ง
, พยาบาท, จองเวร, อิจฉาริษยา ได้ครับ ดังนั้นถือกุศลกรรมบท 10 ได้ก็ดีครับ

 

ธรรมปฏิบัติ ไม่ใช่ การอ่านเอาเรื่อง ( Comprehension )

ไม่ใช่ ปรัชญา วาทะติดปาก แล้ว รับประกันว่า ฮู้

ไม่ใช่ ตรรกศาสตร บัญญัติตรายางค์ Defend อวดอ้าง โต้แย้ง

เป็นเรื่องของ " การแจ้งชัดในอนัตตาธรรม " จน สำรอก สำราก ไม่ขย่อนกลับ
ใน " สิ่งใดสิ่งหนึ่ง " เกิดดับตลอดทั้งวันตลอดทั้งคืน ( สำนวนโบราณ เขียน
ว่า " ดวงหนึ่งเกิดขึ้น ดวงหนึ่งดับไป กลางวัน กลางคืน " )

 

ภาวนาดีมาทั้งวัน เดี๋ยว ช้อน เดี๋ยว ลำไย เดี๋ยวขึ้นรถ เดี๋ยวขายหมู เดี๋ยวกระทิง

....ก็ยังโอ มีลุ้น ได้ลำไยมา ภาวนา ว่างหนอๆ

แต่.........พอ แกงค์สี่โมงเย็น มาเท่านั้น !!! ศีล เสิ้ล หายเม็ด ดิ่งลง..Floor Rak Na Rok...ไปเลย



กุศลเกิดขึ้น ล้านครั้ง แต่ วินาทีสุดท้ายของ อัสสาสะ ปัสสาสะ อัน ควบคุมไม่ได้ กลต. ยังมึน
แล้ว ใครจะรับประกันได้ หาก เหตุ ที่คือ ราก ไม่ได้ ละ ไม่ได้ตัด ไม่เคย " กำหนดฮู้ " บอดตาใส

 

นรกสวรรค์นั้นหากจะเปรียบเทียบให้เห็นภาพชัดๆก็อาจจะกล่าวได้ว่า
1.นรกเปรียบเสมือนสถานที่รับโทษทันฑ์จากการกระทำผิดศิลธรรมต่างๆอันมีผลทำให้สิ่งมีชีวิตอื่นต้องเดือดร้อนเพราะการกระทำของคุณ..
2.สวรรค์เป็นสถานที่เสวยสุขจากบุญอันเป็นสิ่งที่คุณกระทำแล้วเกิดประโยชน์ต่อเหล่าสรรพชีวิตทั้งหลาย อีกทั้งใจมีคุณธรรมคือ หิริ โอตัปปะเป็นพื้นฐาน ....
อย่างไรก็ตาม กรณีคนที่รักษาศิล5แล้วต้องไปจุติในนรก *ต้องดูเหตุของกรรมโดยรวมที่กระทำมาทั้งชีวิต* ถ้ากรรมชั่วมากกว่าใจย่อมเอียงเอนไปทางฝ่ายกรรมชั่วนั้นและนำจิตไปเกิดในแดนต่ำกว่ามนุษย์โลกอย่างแน่นอน .... (ทำนองนี้เป็นต้น)
^_^

 

คงมี ลักไก่ กันบ้าง ตอนละเมิด

 

รักษาด้วยปาก. หรือรักษาด้วยใจ ใจสะอาด
ไม่มีทางลงต่ำ

 

แสดงว่า ก่อนหน้านั้น คงทำบาปมาก่อน
ที่ว่าศีล 5 ปิดประตูนรก หมายความว่า ตั้งแต่วันที่ปฏิบัติเป็นต้นไปจะไม่มีโอกาสได้ลงนรกแล้ว (ถ้าปฏิบัติได้จริง) แต่ไม่นับวันก่อนหน้านั้น

สบายใจเรื่องตั้งแต่วันนี้ไป เราไม่ต้องมีกรรมเพิ่ม
แต่อย่างไรก็ตาม บาปที่ทำมาก่อนก็ต้องชดใช้อยู่ดี
ถ้ามันแสดงผลตั้งแต่ตอนมีชีวิตอยู่
ถ้ามันหมดในตอนมีชีวิตอยู่ ก็ถือว่าโชคดี แปลว่ากรรมหมดแล้ว
แต่โชคร้ายหน่อย มันก็ไปแสดงหลังตาย
บางทีมันอาจจะยังไม่แสดงผล ไปแสดงอีก 2 ชาติหน้า หรือ 7 ชาติหน้าก็ได้

เคยมีคนเข้าใจผิด เพราะว่าระลึกชาติได้ 1 ชาติแล้วชาติที่แล้วทำเลว
แต่เกิดมาชาตินี้กลับได้ดี รวย มีเงิน สุขสบาย แสดงว่าบาปบุญไม่มีจริง
ส่วนอีกคน ระลึกชาติได้ 1 ชาติเหมือนกัน แต่ชาติที่แล้วทำดีมาตลอด
ปรากฏว่าชาตินี้เกิดมาเป็นทาส กรรมกร มีแต่ความทุกข์ เลยคิดว่าบาปบุญ ไม่มีจริง
มันเป็นเรื่องในชาดก แต่จำชื่อไม่ได้แล้ว เพราะไม่ได้จดไว้ : P
แต่ไปอ่านเจอเมื่อนานมาก

กษัตริยระลึกได้ 1 ชาติ
ส่วนอีกคน ระลึกได้ 7 ชาติ เลยมาแก้เรื่องทั้งหมด
ทุกคนก็เลยเข้าใจ แต่ยังไม่ถึงกับเชื่อ
พรหมเลยต้องลงมาบอก แล้วก็บอกอนาคตด้วยว่า จะมีคนได้ไปนรก
ก็เลยกลัวกัน เลยปฏิบัติดีกันไป

คนที่ระลึกได้ 7 ชาติ คือ อดีตชาติของพระสารีบุตร
อีก 2 คน จำไมไ่ด้
กษัตริย์ ไม่แน่ใจว่า อดีตชาติพระเจ้าอชาติศัตรู หรือเปล่า
แล้วก็มีพรหม ด้วย พรหมเป็นอดีตชาติพระพุทธเจ้า

พระสารีบุตร อดีตชาติ เคยมีชู้ทีหนึ่ง พอตายไป ไปนู้น นั้น นี้ สักพัก ขึ้นสวรรค์
หลังจากฟมดบุญ บาปแสดงผล ได้ไปลงนรก
หมดจากนรก ยังเหลือเศษกรรม เลยต้องไปเกิดเป็น สัตว์เดรัจฉาน
แล้วต้องถูกตอนบ้าง ถูกหมารุมกัดอัณฑะบ้าง แล้วก็อะไรไม่รู้จำไม่ได้ แต่น่ากลัว...
หลังจากหมดเดรัจฉาน ก็ยังต้องกลับมาเกิดเป็นกระเทยอีกนะ

เสียดายมาก ตอนนั้นอ่านเจอแล้วไม่ได้เซฟไว้ ใครมีช่วยเอามาแปะทีละกัน จะขอบคุณหลาย ๆ
เด่วนี้ อ่านแล้ว จะจดไว้ตลอด เพราะเวลามาค้นอีกทีมันง่าย ไม่งั้นไม่ไหว หาไม่เจอ
พระสูตรเยอะเกิน เวลาจะอ้างอิง หาไม่เจอแล้วมันอ้างไม่ได้ ก็ดูแปลก ๆ
เหมือนพูดมาลอย ๆ ><
แต่ผมไม่ได้พูดแบบคิดเองนะ ที่พูดมาทั้งหมด มีที่มาทุกอัน
แต่มันไม่ได้จด มันเลยค้นไม่เจอ (คือตอนนั้นมือใหม่อยู่ ไม่ได้เคร่ง ก็อ่านเล่น ๆ อ่านไปเรื่อย ๆ พอหลัง ๆ เริ่มชอบเลยอ่านเพิ่ม ๆ )
มันเลยไม่ได้นำมาอ้างอิงด้วย แต่มันก็จำได้อยู่นะ
แต่บางอาจถ้ามันจะเพี้ยน มันอาจจะเพี้ยนนิดหนึ่ง เช่น ชื่อ หรืออะไรเล็ก ๆ น้อย ๆ
แต่คอนเซป์ทั้งเรื่อง ไม่เพี้ยนแน่นอน

 

พระอานนท์ นะครับไม่ใช่ พระสารีบุตรครับ

 

จิตเศร้าหมองก่อนที่จะหมดลมหายใจ